บทที่ 3 เทียนมีธูปไม่มี

บทที่ 3 เทียนมีธูปไม่มี

สองวันต่อมา ปากของเซียวเหมยลี่ก็กลับมาเป็นปกติ ยามนี้นางกำลังผลัดเปลี่ยนอาภรณ์เพื่อเตรียมไปช่วยงานท่านพ่อท่านแม่ที่สำนักร้อยบุปผา

ก่อนหน้าที่จะข้ามมาโลกอดีต นางมีหลายสิ่งที่ขาดหายไป ชาติแล้วนางไม่มีพ่อแม่ ต้องอยู่กับน้าสาวที่คอยกดขี่ข่มเหง ต้องอดมื้อกินมื้อ มีชีวิตที่ไม่ดีมากนัก แต่เมื่อมาอยู่ในยุคสมัยนี้ นางมีท่านพ่อท่านแม่ที่รักนางมาก มีครอบครัวที่ดี มีทุกสิ่งที่นางไม่มี แม้จะต้องปรับตัวมากกว่าแต่ก่อน แต่นางก็รู้สึกว่าการมีชีวิตเช่นนี้เป็นเรื่องที่ดีไม่น้อย

"คุณหนูเจ้าคะ นายท่านบอกว่า หากคุณหนูแต่งกายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ให้ไปที่สำนักร้อยบุปผาเลยนะเจ้าคะ"

"รู้แล้ว"

เซียวเหมยลี่หยิบร่มคันหนึ่งออกมากาง ก่อนจะเดินตรงไปที่รถม้าที่จอดรอเอาไว้ นางก้าวเดินขึ้นรถม้าอย่างไม่รีบไม่ร้อน คนขับรถม้าที่เห็นว่าเซียวเหมยลี่ขึ้นไปนั่งเรียบร้อยแล้ว ก็รีบออกเดินทางไปยังสำนักร้อยบุปผาในทันที

เซียวเหมยลี่เคยสงสัยว่าเหตุใดท่านพ่อและท่านแม่จึงตั้งชื่อกิจการว่าสำนักร้อยบุปผา นางจึงไปถามอิงเย่ว์ ก็ได้คำตอบว่า เพราะสำนักร้อยบุปผานอกจากจะสามารถปัดเป่าสิ่งอัปมงคลจากร่างกายของคนเราได้แล้ว ยังมีสมุนไพรชั้นเลิศที่ช่วยบำรุงผิวพรรณของสตรี วันๆหนึ่งมีสตรีมากหน้าหลายตาเดินเข้าออก เล่าลือกันว่าสตรีที่ไม่ได้งดงามมาแต่กำเนิด เมื่อเข้ามาที่สำนักร้อยบุปผาก็จะงดงามราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จึงถูกเรียกว่าสำนักร้อยบุปผา เปรียบดั่งศูนย์รวมสตรีที่งดงามดั่งบุปผานับร้อยดอก

เซียวเหมยลี่พยักหน้าเล็กน้อย หากเทียบกับโลกอนาคต สำนักร้อยบุปผาของนางก็เปรียบได้กับคลินิคเสริมความงามสินะ แต่มีไอเทมขจัดความชั่วร้ายเสริมเข้าไปด้วย

เข้าท่าดีจริงๆ!!!

ใช้เวลาไม่นานรถม้าก็มาจอดที่หน้าสำนักร้อยบุปผา เมื่อเซียวเหมยลี่ลงมาจากรถม้า ก็พบว่ายามนี้ลูกค้ากำลังเข้ามาที่สำนักกันหลายคน มีทั้งสตรี และบุรุษ เซียวเหมยลี่ก้าวเดินเข้าไปในสำนักร้อยบุปผาท่ามกลางสายตาของผู้คนที่มองมา

เซียวเหมยลี่เพียงส่งยิ้มเล็กน้อยให้คนเหล่านั้น นางรู้ดีที่ผู้คนต่างพากันจ้องมองเพราะนางมีใบหน้าที่งดงาม ผิวพรรณสวยสะพรั่ง เพราะทุกวันท่านแม่จะบังคับนางแช่สมุนไพรก่อนนอนอยู่เสมอ

"เหมยลี่ของพ่อมาแล้ว"

"ท่านพ่อ ทานแม่เล่า"

"แม่เจ้ากำลังทำพิธีขับไล่สิ่งชั่วร้ายให้คุณหนูจวนตระกูลซ่ง อีกเดี๋ยวคงลงมา เออ ว่าแต่เจ้าเถิด พร้อมทำงานหรือยัง มีลูกค้ารอให้เจ้าช่วยขับไล่สิ่งชั่วร้ายอยู่นะ"

"เอ่อ ข้า ข้ายังไม่พร้อมเลยท่านพ่อ"

"โธ่จะไปยากอันใด เจ้าก็ทำแบบเดิมเหมือนที่เคยทำ"

แบบเดิมแบบไหนละท่านพ่อข้าไม่รู้!!!

เมื่อปฏิเสธไม่ได้เซียวเหมยลี่จึงจำต้องยอมทำตาม นางเคยฟังอิงเย่ว์เล่าว่า พิธีขับไล่สิ่งชั่วร้ายที่ตระกูลเซียวสืบทอดต่อกันมานั้นเกิดจากความเชื่อที่ว่า เพราะมีสิ่งไม่ดีแทรกซึมอยู่ในกาย จึงทำให้ร่างกายไม่สดใส จำต้องใช้ยันต์ขับไล่สิ่งชั่วร้ายออกไปให้หมด แล้วจึงแช่สมุนไพรบำรุงร่างกายให้สดชื่น เป็นพิธีที่ตระกูลเซียวสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน ไม่ใช่คนทรงเจ้าเฝ้าผี แต่ได้รับพรจากสวรรค์เปรียบเสมือนเทพธิดาที่คอยปกป้องภัยร้ายให้ผู้คน แม้จะถือเป็นพิธีที่แปลกแต่ผู้คนก็ยอมรับ

จะร่างทรงหมอดูก็ไม่ใช่ ก็ถือว่าแปลกอยู่

เซียวเหมยลี่นั่งถอนหายใจอย่างคิดไม่ตก นางเป็นเพียงผู้ที่มาอาศัยร่างนี้เพียงเท่านั้น

เอาวะ!! เป็นไงเป็นกัน

ผ่านไปราวหนึ่งเค่อก็มีลูกค้าเดินเข้ามา ก่อนจะนั่งลงตรงหน้าเซียวเหมยลี่ เพราะนางไม่ใช่หมอผี ไม่ได้ทำพิธีกรรมที่ผิดต่อกฎหมาย จึงไม่ได้ปิดบังใบหน้า

"ธิดาสวรรค์ ข้าอยากมีสามีเจ้าค่ะ แต่ท่านดูข้าสิ ใบหน้าหมองคล้ำเช่นนี้ จะมีสามีได้อย่างไร"

เซียวเหมยลี่ยิ้มแห้ง ก่อนจะครุ่นคิดในใจ

หาไม้มาสิเธอ ทุบละลากเข้าบ้านเลย!!

ไม่ได้สิ!สมัยนี้สตรีต้องอยู่ในกฎระเบียบ

เมื่อคิดได้เช่นนั้นเซียวเหมยลี่จึงกระแอมไอคราหนึ่งก่อนจะเอ่ยกับสตรีผู้นั้น

"แม่นางใจเย็นๆ ข้าจะขับไล่สิ่งชั่วร้ายให้แม่นางก่อน เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว แม่นางก็ไปแช่สมุนไพรสงบจิตใจ แล้วนำสมุนไพรจากทางสำนักร้อยบุปผาไปแช่อาบอีกเป็นเวลาเจ็ดวัน รับรองว่าแม่นางจะต้องได้สามีแน่นอน"

"จริงหรือ"

"จริงแน่นอน"

"งั้นรีบทำพิธีกันเถิดเจ้าค่ะ"

เซียวเหมยลี่รู้สึกอยากจะกระโดดหนีออกไปทางหน้าต่างเสียให้รู้แล้ว

บัดซบ!!ท่องว่าอะไรนะ อิงเย่ว์เคยบอกแต่นางจำไม่ได้

ยามนี้เซียวเหมยลี่มือไม้พันกันไปหมด นางหยิบยันต์สีเหลืองขึ้นมาแผ่นหนึ่ง ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วทำปากขมุบขมิบ

เอาวะ!!

"เทียนมีธูปไม่มี เทียนมีธูปไม่มี"

จู่ๆสตรีนางนั้นก็ลืมตาขึ้นมาจ้องมองเซียวเหมยลี่ แล้วจึงเอ่ยกับเซียวเหมยลี่ด้วยใบหน้าที่ตื่นตระหนก

"ธูปหมดหรือเจ้าคะ จวนข้ามีนะ เดี๋ยวข้าให้คนเอามาให้!!"

เซียวเหมยลี่ "......."