บทที่ 2.1 'อดีตกับปัจจุบัน'

บทที่ 2.1

'อดีตกับปัจจุบัน'

หนึ่งเดือนต่อมา...

อ๊วกกก!

“ยังไม่หายแพ้อีกเหรอ?"

เสียงของเจย์ดังขึ้นทางด้านหลังจนจีนที่กำลังอาเจียนออกมาจากอาการแพ้ท้องรีบล้างปากล้างหน้าในทันทีก่อนจะหันไปหาเขาแล้วส่งยิ้มให้อีกฝ่ายบางๆ

“ยังเลยแต่ไม่เป็นไรหรอกว่าแต่จะไปเรียนแล้วเหรอ?”

“อืมวันนี้ฉันมีเรียนตอนเช้า กลับตอนบ่ายจะเอาอะไรไหมล่ะ?” เจย์พูดขึ้นด้วยสีหน้าราบเรียบ

“ไม่เอาหรอกไม่อยากกินอะไรเลย”

จีนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าและเดินออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวเอื้อมมือไปจัดเสื้อนักเรียนให้เจย์เมื่อเห็นว่าเขาติดกระดุมไม่เรียบร้อย

“งั้นขับรถดี ๆ นะ เดี๋ยวฉันจะทำของโปรดไว้ให้นายตอนบ่าย”

“ดูแลตัวเองด้วยมีอะไรก็โทรมา”

เจย์พูดขึ้นด้วยสีหน้าราบเรียบก่อนจะหันตัวเดินออกมาในทันทีโดยไม่มีคำกล่าวลาทางร่างกายอะไรทั้งนั้น ชายหนุ่มเดินลงมายังด้านล่างของบ้านก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นรูปแต่งงานของเขาแขวนโชว์อยู่

เขาไม่ได้อยากจะแต่งงานทุกวันนี่ก็ยังยืนยันคำเดิมแต่ที่ทำไปทั้งหมดก็เพื่อรับผิดชอบเท่านั้น อีกอย่างเขาไม่ได้แค่ต้องรับผิดชอบจีนคนเดียวแต่ต้องรับผิดชอบลูกของเขาในท้องจีนด้วยถึงจะไม่ได้เกิดมาจากความรักของเขาแต่ในเมื่อเกิดมาแล้วเขาก็พร้อมจะยืดอกรับและเลี้ยงดูในฐานะพ่อที่ดี

จีนค่อย ๆ เดินไปยังหน้าต่างห้องนอนก่อนจะจ้องมองรถของเจย์ที่กำลังเคลื่อนออกไปด้วยสีหน้าเศร้าหมองเล็กน้อย หญิงสาวก้มลงมองท้องที่เริ่มโตขึ้นของตัวเองก่อนจะลูบมันเบา ๆ ด้วยความรัก

“แม่ขอโทษนะลูกที่ทำให้หนูต้องเกิดมาในสภาพแบบนี้ แต่แม่สัญญาว่าจะดูแลหนูให้ดีที่สุดถึงแม้ว่าครอบครัวของเรามันจะไม่สมบูรณ์ก็ตาม”

หญิงสาวหันตัวเดินกลับเข้ามาในห้องก่อนจะเดินไปหยิบตะกร้าเสื้อผ้าที่วางอยู่แล้วยกมันเดินลงมายังด้านล่างของบ้านเพื่อซักผ้าตามหน้าที่ภรรยาที่ดีเพราะเธอไม่ได้ไปเรียนแล้วความจริงจะไปก็ได้นะแต่แม่ของเธอไม่อยากให้ไปเพราะเป็นห่วงแล้วเจย์ก็ห้ามไว้ด้วย

คิดไปคิดมาก็รู้สึกน้อยใจเหมือนกันเธอไม่มีสิทธิ์ได้ไปเรียนแต่เจย์ยังได้ไปตามปกติและใช้ชีวิตเที่ยวเล่นกับเพื่อนสบายใจโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าตอนเขาอยู่ข้างนอกเขาเป็นยังไงบ้างเจอใครบ้าง

@มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

เจย์เดินเข้ามาในห้องเรียนก่อนจะเลือกนั่งด้านหลังสุดเหมือนเดิมไม่นานนักลินก็เดินตามเข้ามาและนั่งลงที่เก้าอี้ข้าง ๆ เขา ชายหนุ่มหันไปมองเพื่อนรักก่อนจะยกยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางสดชื่นแจ่มใสของอีกฝ่ายที่มันแสดงออกทางสีหน้าชัดเจน

“วันนี้หน้าตาแจ่มใสนะเมื่อคืนจัดหนักเหรอ?"

“บ้าหรือไงพูดจาทะลึ่งนะเดี๋ยวเนี่ย พี่เซนเขาชวนฉันไปเที่ยวต่างหาก” ลินพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“แค่ไปเที่ยวแค่เนี่ยต้องดีใจด้วยเหรอ?”

“ก็แฟนชวนไปเที่ยวนะใครก็ต้องดีใจปะมันแสดงให้เห็นว่าเขายังให้ความสำคัญกับเรา”

“ฉันไม่เห็นเคยพาจีนไปเที่ยวเลย” เจย์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

คำพูดของเจย์ทำให้ลินถอนหายใจออกมาเล็กน้อยเพราะเธอไม่แปลกใจหรอกนะที่เจนั่นแหละจะไม่เคยพาจีนไปเที่ยวเพราะอีกฝ่ายเคยใส่ใจจีนเสียที่ไหน ขนาดเมียตัวเองท้องอยู่แท้ ๆ เจย์ยังไปเที่ยวกับเพื่อนสบายใจไม่ได้ห่วงเลยสักนิด

“นายเคยสนใจจีนด้วยหรือไงล่ะ?”

“ก็สนใจนะ”

“สนตอนไหนล่ะ ตอนที่จะมีเซ็กซ์กันแค่นั้นหรือเปล่า?"

เจย์นิ่งชะงักไปในทันทีเมื่อคำพูดของลินมันแทงใจเขาเล็กน้อยเพราะเหมือนจะจริงอย่างที่ลินว่ามา เขาสนใจจีนก็จริงแต่ก็สนใจเฉพาะเวลานั้นเวลาที่จีนมอบความสุขทางกายให้เขาแต่ถ้าทางใจมันกลับไม่เคยมีผลเลย

“ฉันเหมือนคนเห็นแก่ตัวเลยใช่ไหม?"

“มาก!” ลินพูดอัดหน้าเจย์ด้วยสีหน้าจริงจังเพราะเจย์ในตอนเนี่ยเหมือนเซนไม่มีผิด

เขาดูเห็นแก่ตัวและเห็นผู้หญิงเป็นเหมือนวัตถุทางเพศอะไม่ได้สนใจไม่ได้ไยดีมีค่าเวลาเหงาเท่านั้น เธอล่ะสงสารจีนจริง ๆ เลยไม่น่าเลือกผัวแบบนี้เลย

เจย์เลือกที่จะไม่พูดอะไรต่อและครุ่นคิดในหลาย ๆ เรื่องอย่างเงียบ ๆ ชายหนุ่มเหม่อลอยออกไปยังนอกหน้าต่างและมันทำให้เขานึกถึงจีนในบางครั้ง นึกถึงรอยยิ้ม คำพูดและการกระทำของอีกฝ่ายที่ทำเพื่อเขาจากใจจริง ๆ ไม่ได้มีเสแสร้งสักนิดซึ่งมันแตกต่างจากเขาที่ล้วนทำออกไปเพราะเสแสร้งก็จะให้ทำไงได้

คนมันไม่รักต่อให้พยายามเท่าไหร่ก็รักไม่ลง

หลังจากที่เรียนเสร็จเจย์ก็เลือกจะออกมานั่งชิล ๆ กับเพื่อนที่ร้านกาแฟข้างมหาวิทยาลัยก่อนเพราะเห็นว่ามันเพิ่งจะเที่ยงเองเลยยังไม่รีบกลับบ้านและอยากผ่อนคลายตัวเองจากการเรียนเมื่อช่วงเช้าด้วยเพราะพอกลับบ้านไปก็เครียดอยู่ดี ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก่อนที่สายตาของเขาจะไปสะดุดเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังยืนสั่งกาแฟอยู่

“ไอ้เจย์ผู้หญิงคนนั้นหน้าตาเหมือนแพรวาเลยว่ะ” เตพูดขึ้นเมื่อสายตามองไปยังผู้หญิงคนเดียวกับเจย์

เจย์ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะจ้องมองผู้หญิงคนนั้นไม่ละสายตาจนอีกฝ่ายหันมาสบตากับเขา พลันดวงตาคู่คมก็เบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อพบว่ามันไม่ใช่แค่เหมือนแต่ผู้หญิงคนนั้นคือ แพรวา

แฟนเก่าของเขาเองไม่ใช่แค่แฟนเก่านะแต่เป็นแฟนคนแรก รักครั้งแรกและทุก ๆ อย่างครั้งแรกของเขาด้วยเป็นรักฝังใจเลยแหละ