9 ถึงเวลาต้องชดใช้

บ้านตระกูลถัง

แม่ของมูมู่มองเงินก้อนโตตรงหน้าด้วยดวงตาที่เป็นประกายก่อนจะเลื่อนขึ้นมามองชายชุดสูทสง่าที่นั่งไขว่ห้างมองอยู่

"นำศพของลูกสาวคุณไปทำพิธีและฝังซะ แล้วเงินทั้งหมดนี่จะเป็นของคุณ"

"เพราะอะไรเหรอคะ"

"หรือว่าคุณอยากให้ผลชันสูตรออกมายืนยันความใจดำของตระกูลลู่ให้รู้สึกเจ็บใจเล่นล่ะ " แม่ของมูมู่ที่หน้าเลือดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งเห็นเงินก้อนโตก็ยิ่งหน้ามืด ในเมื่อลูกสาวก็ไม่อาจฟื้นคืนมาอีกแล้ว ต่อให้รู้สาเหตุไปก็คงไม่มีประโยชน์ ตอนนี้เลือกเงินไว้จะดีกว่า

บ่ายวันนั้นเธอจึงเดินทางไปที่โรงพยาบาลเพื่อรับศพลูกสาวไปทำพิธีและฝัง

ซึ่งเล่อเทียนก็พยายามเกลี่ยกล่อมจนสุดความสามารถแล้ว แต่แม่ของมูมู่ยืนกรานว่าจะไม่ให้มีการชันสูตรอีกต่อไป เล่อเทียนจึงจำใจปล่อยไปตามนั้น

โรงแรมเมดิเซ็นต์

เสี่ยวซงยืนอยู่หน้าลิฟมองตัวเลข65ที่กำลังไล่ลงมาเรื่อยๆ เมื่อถึงเลข1 เขาก็เดินไปยืนตรงหลังเสาเพื่อมองดูคนที่กำลังจะออกมา เมื่อประตูลิฟเปิดออก จินเซี่ยก็เดินออกมา และมุ่งหน้าไปยังห้องคลีนรูมทันที โดยที่เสี่ยวซงก็เดินตามไปแอบมองอยู่ห่างๆ และเอามือถือขึ้นมาถ่ายรูปของเธอไว้

ไม่นานจินเซี่ยที่ไม่มีชุดแม่บ้านอยู่บนตัวแล้วก็เดินออกมา และเดินผ่านเสี่ยวซงไปโดยที่ไม่ทันได้สังเกตุเห็น เสี่ยวซงนำรูปของจินเซี่ยไปถามพนักงานโรงแรมรวมถึงแม่บ้านในโรงแรมที่เดินผ่านมา ซึ่งทุกคนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ จากนั้นเขาก็ขึ้นไปหาลู่ฟานที่รออยู่ในห้อง

"ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แม่บ้านที่นี่ " เสี่ยวซงเอ่ย

ลู่ฟานจึงวางถ้วยกาแฟลงพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก "หึ ผู้หญิงคนนี้ถนัดในการปลอมตัวจริงๆ " มือถือที่สั่นขึ้นเพราะมีสายเรียกเข้า [เล่อเทียน] ลู่ฟานกดรับสาย "ผลชันสูตรเรียบร้อยแล้วเหรอ"

'เวลาและสาเหตุการตายตรงตามที่ชั้นบอกไปตอนแรก แต่ว่าชั้นเพิ่งมาสังเกตุเห็นว่าที่คอของเธอมีรอยเขียวช้ำ คล้ายกับถูกบีบคอ ชั้นกำลังจะให้เพื่อนที่เป็นตำรวจเอาไปตรวจสอบ แต่ว่าแม่ของมูมู่ไม่ยอมให้มีการชันสูตรอีก และนำศพของมูมู่ไปฝังแล้ว'

"ช่างเถอะ" ลู่ฟานพูดสั้นๆและวางสาย ก่อนจะพูดต่อออกมาว่า " ตอนนี้ชั้นพบตัวคนร้ายแล้ว"

จากนั้นแววตาปีศาจก็ฉายออกมาพร้อมกับน้ำเสียงอันเยือกเย็นว่า " จินเซี่ย ชั้นปล่อยให้เธอเล่นสนุกนานเกินไปแล้ว ถึงเวลาที่เธอต้องชดใช้ให้กับชั้นเสียที " ตอนนี้เขามั่นใจมากว่าคนที่ฆ่ามูมู่คือจินเซี่ย !

คอนโดซ่วนหย่วน

จินเซี่ยถอดถุงมือออกและโยนทิ้งถังขยะ จากนั้นก็เอาสร้อยข้อมือมาใส่ไว้ และเดินไปต้มบะหมี่กินอย่างมีความสุขโดยที่ไม่ได้สังเกตุและไม่รู้ตัวเลยว่า บนจี้นั้นมีเครื่องติดตามที่เล็กจิ๋วมากๆติดอยู่

เช้าวันต่อมา

จินเซี่ยตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็ออกไปทำงาน

โรงพยาบาลพีเค - (โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง)

"หมอจิน อรุณสวัสค่ะ/ครับ" พยาบาลเห็นเธอเดินมาก็กล่าวทักทาย จินเซี่ยจึงยิ้มและพยักหน้าทักทายกลับ เธอเดินเข้ามาในห้องและนั่งลงที่โต๊ะทำงานของตน ไม่นานตงน่าพยาบาลสาวผู้ช่วยของเธอก็เดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยชา "ชากุหลาบค่ะหมอจิน " พยาบาลสาววางถ้วยชาลง จินเซี่ยจึงยกขึ้นมาและสูดกลิ่นกุหลาบหอมๆจนชุ่มปอด ชากุหลาบคือชารสโปรดของเธอ เพียงแค่ได้กลิ่นก็ทำให้เธอรู้สึกดี หลังจากดมเสร็จแล้วเธอก็ค่อยๆจิบลิ้มรสทีล่ะน้อย จนหมดแก้ว "นาน่า วันนี้มีเคสผ่าตัดสองเคสใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ"

" เตรียมของให้ชั้นหรือยัง"

"เรียบร้อยแล้วค่ะ"

จินเซี่ยวางถ้วยชาลงและเดินออกไปล้างมือฆ่าเชื้อเตรียมเข้าห้องผ่าตัด