
บทย่อ
ลู่ฟาน ผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่หมื่นล้านที่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์กับแฟนสาวสุดที่รัก แต่ทว่าคืนวันงาน เจ้าสาวของเขาได้เสียชีวิตกระทันหัน โดยที่ จินเซี่ย หญิงสาวแปลกหน้า ได้เข้ามาเห็นเข้าพอดี เธอจึงต้องปลอมตัวเป็นเจ้าสาวให้แก่เขา เพื่อให้งานวิวาห์ดำเนินไปได้ด้วยดี หลังจากคืนนั้น เธอก็เตรียมตัวหนี แต่ว่าลู่ฟานดันจับได้ เขาโกธรแค้นมากและกักขังเธอไว้ในเงื้อมมือของปีศาจตลอดกาล
1:พบเจอ
ณ ห้องสวีท โรงแรมเมดิเซ็นต์มาตรฐาน 6 ดาว ชั้นที่ 65 วันนี้เป็นงานแต่งงานของ ลู่ฟาน ประธานบริษัทหมื่นล้าน หนุ่มหล่อขั้นเทพวัย 28 กะรัต และ ลูกสาวนักธุรกิจ ถังมูมู่ สาวสวยวัย 25 ปีดีกรีนักเรียนนอก
หญิงสาวสวยมองตัวเองอยู่หน้ากระจกพร้อมรอยยิ้มอย่างมีความสุข มือบางยกขึ้นมาตรงตำแหน่งสายตาเผยให้เห็นเล็บที่ทาด้วยสีฟ้าสวยงามที่ลู่ฟานพาไปทำมาเมื่อสองชั่วโมงก่อน นิ้วเรียวกางออกและกระดิกไปมาอย่างชอบใจ เมื่อนึกถึงแหวนเพชรเม็ดโตมูลค่ามหาศาลที่จะสวมอยู่บนนิ้วของเธอ
ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังรัวขึ้น มูมู่จึงคว้าชุดคลุมมาใส่และเดินไปเปิดประตู
"มาแล้วค่ะ" เสียงหวานเอ่ย แต่เมื่อเปิดประตูพบคนที่ยืนอยู่ น้ำเสียงก็เป็นไป
" คุณมาได้ยังไง " เธอมองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่หวาดกลัว
"ผมได้ข่าวว่าคุณกำลังจะแต่งงาน ผมเลยมาแสดงความยินดี " เสียงเข้มของชายหนุ่มเอ่ย พร้อมกับก้าวขาเข้าไปในห้อง ดวงตาคมจ้องมองหญิงสาวที่เดินถอยหลังไปอย่างไม่วางตา "เราสองคนจบกันไปแล้ว คุณไม่ควรมาหาชั้นอีก" เสียงหวานเอ่ยอย่างหวาดระแวง
"คุณจบ แต่ผมไม่จบ" คลิ๊ก ! มือหนากดล็อกประตู ขณะที่ดวงตาคมยังจ้องเธออยู่ หญิงสาวรู้สึกไม่ปลอดภัยจึงวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ และล็อกประตู ก๊อกๆๆ "ออกมาเถอะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก" ชายหนุ่มพูดขณะที่สวมถุงมือและหยิบมีดออกมา
หญิงสาวใจเต้นรัวด้วยความกลัว เธอถอยไปจนชิดผนัง พร้อมกับถือแจกันไว้ในมือ
กึกๆ ลูกบิดประตูหมุนไปหมุนมา หญิงสาวเริ่มตัวสั่นเทา ดวงตาเบิกโพลงเต็มไปด้วยน้ำตา "ที่รัก คุณจะไม่ยอมคุยกับผมจริงๆเหรอ " ชายหนุ่มเอ่ยเสียงอ่อนหวาน หญิงสาวไม่ตอบ เวลาผ่านไปเกือบ10นาที เสียงทุกอย่างก็เงียบลง หญิงสาวค่อยๆเดินมาใกล้และเอาหูแนบประตู เสียงด้านนอกเงียบสนิท มือบางค่อยๆปลดล็อกประตูและเปิดออก เธอมองทางซ้ายไม่มีใคร แต่พอมองทางขวาเธอก็ต้องตกใจและรีบปิดประตูแต่ทว่า โดนมือหนาของชายหนุ่มดันเอาไว้ ดวงตาคมราวกับปีศาจ มุมปากที่แสยะยิ้มและเสียงหัวเราะอย่างชั่วร้าย "หึ หึ "
"ถ้าไม่อยากตายก็รีบไสหัวไปซะ แกรู้ไหมว่าคนที่ชั้นกำลังจะแต่งงานด้วยเป็นใคร ถ้าแกทำอะไรชั้น เขาไม่ปล่อยแกไว้แน่ ต่อให้แกมี10ชีวิตก็ชดใช้ไม่หมด ! "
"อู้วว น่ากลัวจัง หึ หึ "
"ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ไอ้โรคจิต ! "
"อะไรนะ โอ้ววว ไอ้โรคจิต ใช่ ชั้นโรคจิต" มือหนาตรงเข้ามาบีบคอบางของเธอไว้
"ถ้าแกทำอะไรชั้น ลู่ฟาน ไม่ปล่อยแกไว้แน่"
"โอ้ งั้นเหรอ เธอคิดว่าตัวเองสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ มั่นใจมากขนาดนั้นเลยเชียว เหอะ ชั้นก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าถ้ามันรู้ว่าผู้หญิงที่กำลังจะแต่งงานด้วย เคยเป็นชู้กับพี่เขยของมันจนทำให้พี่สาวมันต้องฆ่าตัวตายมาก่อนเนี่ย มันจะยังอยากแต่งงานกับเธออยู่ไหม"
"แกขู่ชั้นเหรอ ! "
"หึ คนอย่างชั้นไม่เคยขู่ใคร โดยเฉพาะกับผู้หญิงที่ปอกลอกชั้นจนหมดตัว แล้วถีบหัวส่งอย่างเธอแล้วเนี่ย ยิ่งไม่ต้องเสียเวลา ผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอทำให้ชีวิตของชั้นชิบหายไปเท่าไร วันนี้คิดจะมาเกาะมันเพื่อเสวยสุขงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ" ฉึก ! มีดแหลมคมแทงเข้ากลางท้องของเธออย่างไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวตาเบิกกว้าง "แก ! "
"หึ ! " มือหนาผลักร่างบางจนล่วงลงไปในอ่างน้ำ น้ำใสในอ่างกลายเป็นสีแดงสด
ชายหนุ่มแสยะยิ้มและเอามีดใส่ไว้ในมือของเธอ จากนั้นตนก็ถอดถุงมือที่เปื้อนเลือดโยนลงไปในชักโครกและกดน้ำตามลงไป จชายหนุ่มก็เดินออกมาจากห้องและลงลิฟจากไป
15 นาทีผ่านไป
"ปวดฉี่จะราดอยู่แล้ววววว ห้องน้ำ ห้องน้ำ "
บริเวณทางเดินที่ไร้ผู้คน จินเซี่ยหญิงสาวสวยอาชีพศัลยแพทย์ในโรงพยาบาลชื่อดังวัย 26 ปี ร่างบางในชุดราตรีสีชมพูยาว ขาขาวเรียวงามบนรองเท้าส้นสูง6นิ้ว วิ่งรนรานอย่างไม่กลัวหกล้ม วันก่อนนายแพทย์เจ้าของโรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่ได้รับเชิญมางานแต่งงานที่นี่ แต่ทว่า ลูกสาวของเขาเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน จึงให้เธอมางานแทน ชั้นนี้เป็นชั้นของห้องสวีท พอออกจากลิฟมาทั้งชั้นจะมีเพียงสองห้องเท่านั้น มือบางเปิดประตูห้องขวา แต่มันล็อก เธอจึงหันมาเปิดห้องทางซ้าย หญิงสาวยิ้มขึ้นเมื่อมันไม่ได้ล็อก เธอเดินเข้าไปมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ เธอทำธุระส่วนตัวจนเสร็จเรียบร้อย และกำลังจะเดินออกไป จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงออกมาจากห้องอาบน้ำข้างๆ ที่มีม่านกั้นอยู่ "ช่วยด้วย ... ช่วยด้วย" จินเซี่ยพยายามตั้งใจฟังเพราะเสียงมันเบามาก "ช่วยด้วยย" หญิงสาวตาโตขึ้นเมื่อฟังจนจับใจความได้ว่าเป็นเสียงของคน เธอเปิดผ้าม่านออกพบหญิงสาวนอนแช่น้ำเลือดอยู่ในอ่าง เธอจึงนั่งลงข้างๆ "ช่วยชั้นด้วย " หญิงสาวใบหน้าซีดเซียวมองหน้าเธอและเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"รอเดี๋ยวนะ ชั้นจะโทรเรียกรถพยาบาล "
จินเซี่ยกำลังจะลุกขึ้น แต่คนในอ่างจับข้อมือเธอไว้แน่น เธอหันมามองหญิงสาวที่เริ่มหายใจติดขัด ปากซีดขยับช้าๆ คล้ายกับจะบอกอะไร แต่ว่าไม่มีแรงส่งเสียงออกมา จินเซี่ยจึงโน้มหน้าลงไปใกล้ๆ "เอ็ม เอส...." มือบางที่จับข้อมือเธออยู่คลายออกพร้อมกับดวงตาของหญิงสาวที่ค่อยๆปิดสนิทลง
