ตอนที่ 4 ฤกษ์งามยามดี

ขณะที่ทั้งคู่สนทนากันอย่างมีความสุขตรัยคุณกับมิตาก็เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังของชิชา

แล้วปล่อยให้ทั้งสองคนคุยกันไปโดยไม่รบกวน

ตรัยคุณได้ยินทุกอย่างตั้งแต่ที่ชิชาบอกว่าวันหนึ่งเธอก็ต้องไปมีครอบครัว

จนถึงบอกว่าเธอกำลังจะไปฝรั่งเศสวันนี้

เขามองชิชาที่พูดด้วยรอยยิ้มสดใส ในใจเขารู้สึกหวิวๆไม่น้อย

แต่เขาก็ไม่แสดงอะไรออกมาทางสีหน้า มิตาที่ยืนควงแขนเขา

กลับยิ้มเยาะขึ้นจากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่สวยงาม

แต่ภายใต้ความสวยงามนั้นแฝงร้ายกาจไว้

คุณปู่ลู่อึ้งไปมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใสของชิชา

แล้วมองไปทางคุณพ่อจอร์นคุณแม่มารี

ราวกับมีคำถามมากมายที่อยากจะถาม

ว่าที่มาวันนี้เพื่อมาแสดงความยินดีพร้อมกับมา

บอกลาเขาใช่มั้ย แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป

เขารู้สึกใจหายเมื่ออยู่ๆชิชาที่เขารักดุจหลานสาวแท้ๆจะไปจากเขา

เขารู้ว่าเพราะสาเหตุใด แม้ชิชาจะยิ้มราวกับไม่มีอะไร

แต่เขาก็คิดว่าเธอแค่ฝืนใจยิ้มกลบเกลื่อนความเสียใจเท่านั้น

เขาโกรธหลายชายมาก แต่ต่อหน้าผู้คนมากมายเขาทำเพียงยิ้มแล้วเอ่ยว่า

“ จ้ะ! งั้นปู่จะโทรหาบ่อยๆนะ ”

“ ค่ะ ”

ชิชาเอ่ยตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแล้วเข้าไปกอดคุณปู่ลู่

เมื่อเห็นว่าทั้งคู่คุยกันจบลงแล้ว ตรัยคุณก็เอ่ยทักทายพ่อแม่ของชิชาอย่างเคารพ

“ สวัสดีครับ คุณลุงคุณป้า ขอบคุณที่ให้เกียรติมาร่วมงานของพวกเรานะครับ ”

“ จ้ะ ขอแสดงความยินดีกับหลานทั้งสองจากนี้ไปก็ดูแลกันดีๆนะ ”

คุณหญิงมารีพูดพร้อมรอยยิ้มจากนั้นคุณผู้ชายจอร์นก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเช่นกัน

“ ยินดีด้วยนะหลานชาย ขออวยพรให้รักกันนานๆดูแลกันดีๆมีลูกมีหลานให้คุณท่านลู่เยอะๆนะ ”

" ครับ "

ตรัยคุณเอ่ยตอบรับด้วยรอยิ้มอ่อนๆ

แต่งงานทั้งทีตรัยคุณกลับรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่

เขารู้สึกว่าทั้งที่เป็นงานมงคลของเขาแต่เขากลับเหมือนถูกคนใกล้ตัวทอดทิ้ง

ไม่ให้ความสำคัญและตีตัวตัวออกห่างจากเขาไปทีละคนๆ

ลึกๆเขารู้สึกไม่พอใจชิชาที่เป็นตัวก่อให้เกิดอารมณ์ความรู้สึกแบบนี้

เขาคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะเธอคุณลุงคุณป้าคงไม่ไปต่างประเทศในวันสำคัญของพวกเขาเช่นนี้

และคุณปู่คงไม่โกรธเขาจนลงไม้ลงมือกับเขาอย่างรุนแรงจนหน้าเขาบวมแดง

ถึงขนาดต้องใช้รองพื้นปกปิดรอยนิ้วมือ

ชิชาหันมามองตรัยคุณกับมิตาด้วยรอยยิ้มอันสดใสแล้วเอ่ยขึ้น

" ชิชาขอแสดงความยินดีกับพี่ไตรกับคุณมิตาด้วยนะคะ "

แววตาสวยของชิชาเป็นประกายใบหน้าเรียวเล็กได้รูปนั้นงดงามหมดจด

บริสุทธิ์อย่างแท้จริงซึ่งแสดงถึงความจริงใจที่ออกมาจากใจ

จากนั้นเธอก็มองไปยังมิตาแล้วเอ่ยต่อว่า

“ คุณมิตาฉันขอเรียกคุณว่าพี่มิตาเหมือนกับพี่ไตรนะคะ ”

มิตาแสร้งยิ้มอย่างอ่อนโยนมองดูใบหน้าสวยหมดจดด้วยความอิจฉาริษยาในใจ

“ ได้จ้ะ เรียกยังไงก็ได้ ยังไงฉันก็อายุมากกว่าและกำลังจะกลายเป็นภรรยาของไตรแล้ว

คุณเป็นน้องสาวของเขาก็เหมือนกับเป็นน้องสาวฉันเช่นกันค่ะ ” 

เธอเน้นที่คำว่าภรรยาทำให้คุณปู่ลู่ตาเขียวขึ้นมาแวบหนึ่งอย่างไม่พอใจ

ชิชายิ้มอย่างเป็นมิตรให้เธอด้วยท่าทางไร้เดียงสาแล้วเอ่ย

“ ค่ะพี่มิตา ฉันขอให้พี่กับพี่ไตรรักกันมากๆดูแลกันตลอดเป็นครอบครัวที่อบอุ่นนะคะ ”

“ จ๊ะ ”

มิตาเอ่ยตอบ พร้อมกับขยับแขนเรียวที่คล้องไว้แนบชิดกับแขนของตรัยคุณมากขึ้น

เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ หวังให้ชิชาอิจฉา

ตรัยคุณจ้องมองไปยังชิชาอย่างเงียบๆ

นอกจากโกรธแค้นเธอในใจแล้วเขายังรู้สึกว่าเธอในวันนี้ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนิดหน่อย

และสวยขึ้นอย่างไร้ที่ติผิวดูขาวเนียนละเอียด

หุ่นเพรียวสวยเข้ากับชุดที่เธอใส่

ผมที่รวบตึงเสริมให้บุคลิกเธอดูดีมีความมั่นใจสวยธรรมชาติแบบไม่ต้องเติมแต่ง

เมื่อเขากวาดสายตามองไปรอบๆ มีสายตาผู้ชายมากมาย

ต่างจับจ้องมาที่ชิชาอย่างกับหมาป่าคอยจับตามองเหยื่อตรงหน้า

แล้วเขารู้สึกแปลกๆขึ้นมาแวบหนึ่งแต่ว่าที่ภรรยาข้างกายเขาก็สะกิดมือเขาเล็กน้อย

ให้เขาได้สติไม่เหม่อลอยแบบนี้ และเธอก็แสดงท่าทีไม่พอใจตรัยคุณออกมาทางสายตา

ชิชามองดูนาฬิกาในโทรศัพท์มือถือก็พบว่าจวนจะได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว

จากนั้นเธอก็มองไปที่คุณพ่อคุณแม่ของเธอ

แล้วเอ่ย

“ คุณพ่อคุณแม่คะใกล้จะได้เวลาขึ้นเครื่องแล้วเราไปกันเลยมั้ยคะ ”

พ่อจอร์นกับแม่มารียิ้มอย่างอ่อนโยนพยักหน้าให้ลูกสาวเบาๆแล้วเอ่ย

“ จ้ะ ”

จากนั้นชิชาก็หันมาทางคุณท่านลู่แล้วเอ่ยลา

“ คุณปู่ข๋างั้นหนูกับคุณพ่อคุณแม่ไปก่อนนะคะ "

" อืม เดินทางปลอดภัยนะ รักษาตัวด้วย "

" ค่ะ "

เธอพยักหน้าพร้อมกับตอบรับ

จากนั้นก็หันไปทางตรัยคุณกับมิตาแล้วเอ่ย

" พี่ไตรพี่มิตาฉันไปก่อนนะคะ ”

“ พวกเราไปนะคะคุณท่านลู่ ”

คุณหญิงมารีเอ่ยลา จากนั้นคุณผู้ชายจอร์น

ก็เอ่ยตาม

“ รักษาตัวด้วยนะครับคุณท่านลู่ ”

จากนั้นพวกเขาก็เดินออกจากงานแต่งของตรัยคุณไป

คุณท่านลู่มองไปยังหลานชายด้วยสีหน้าโกรธเคือง

ก่อนหน้านี้เขาได้รับโทรศัพท์จากคุณหญิงมารี

ทันทีที่วางสาย

เขาก็ตบไปที่ใบหน้าของหลานชายฉากใหญ่ด้วยความโมโหแล้วต่อว่าชุดใหญ่อีกครั้ง

“ แกเห็นผลงานของแกหรือยังฉันเลี้ยงแกมาคิดว่าแกจะฉลาด

มองอะไรทะลุปรุโปร่งบ้างแต่แกกลับโง่ทิ้งเพชรเม็ดงามเลือกก้อนกรวดที่ไร้ค่ากลับมา ”

แกมันโง่หลงผู้หญิงจนโงหัวไม่ขึ้น เลี้ยงแกมาเสียข้าวสุกจริงๆ

แกมองไม่ออกหรือว่าแกตาบอด อยากจะเลี้ยงลูกคนอื่น ”

คุณท่านลู่โกรธจนตัวสั่นแล้วเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงกร้าวและดุดัน

“ หลังจากตบแต่งกันเสร็จแล้วพวกแกสองคนไสหัวไปให้ไกลๆจากสายตาฉันอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ”

ได้ยินดังนั้นตรัยคุณก็เอ่ยขึ้นด้วยความตกใจ

“ คุณปู่! รู้ตัวมั้ยว่าคุณปู่พูดอะไร พวกเรารักกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ

จิตใจคนเรามันบังคับกันไม่ได้หรอกครับผมกับ

ชิชาเราเป็นแค่พี่น้องกัน ผมไม่เคยคิดกับเธอฉันชู้สาวเลย ”

จากนั้นตรัยคุณก็เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงสุขุมอย่างไม่ยอม

“ มิตาเธอไม่ดีตรงไหน เธอทั้งเก่ง ทั้งช่วยงานผมเธอปฏิบัติตัวดีมาตลอด คุณปู่อคติกับเธอเกินไป ”

ได้ยินดังนั้นคุณท่านลู่ก็เอ่ยอย่างเย็นชาว่า

" ตรัยคุณ ฉันหวังว่าสักวันแกจะตาสว่าง

และตาสว่างในวันที่ไม่สายเกินไป "

ตรัยคุณเอ่ยอย่างผิดหวังและเหนื่อยใจ

“ คุณปู่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยที่ผ่านมางานในบริษัทมีมิตาที่คอยช่วยผมแก้ปัญหาอยู่ตลอด

มีเพียงเธอเท่านั้นที่คู่ควรจะยืนเคียงข้างผม ”

พูดยังไงหลานชายก็ไม่เข้าใจ คุณท่านลู่โกรธจนตัวสั่นจึงง้างมือตบลงไปบนใบหน้าอันหล่อเหลานั้นอีกครั้ง

บนใบหน้าของตรัยคุณปรากฏรอยนิ้วมือและเริ่มบวมแดงขึ้นเรื่อยๆ

แต่ไหนแต่ไรมาตรัยคุณไม่เคยเถียงไม่เคยต่อปากต่อคำ เชื่อฟังคุณท่านลู่อย่างเงียบๆมาตลอด

มาวันนี้เพื่อผู้หญิงคนเดียวกลับปกป้องเธอถึงกับยอมทะเลาะกับคุณท่านลู่อย่างใหญ่โต

เหล่าสาวใช้และพ่อบ้านต่างตกตะลึง

รับรู้ได้ถึงความสำคัญของมิตา ว่าในหัวใจคุณชายของพวก เธอนั้นว่าสำคัญขนาดไหน

และรับรู้ว่าคุณท่านลู่ไม่ยอมรับหลานสะใภ้

ในอนาคตคนนี้มากแค่ไหน

ถึงขนาดลงมือกับหลานชายหัวแก้วหัวแหวน

และพวกเขาก็รู้ว่ามีเพียงคุณหนูชิชาที่ใสซื่อบริสุทธิ์คนนั้นเท่านั้นที่อยู่ในใจคุณท่านลู่

แต่น่าเสียดายคุณชายของพวกเขากลับไม่แยแสไม่เหลียวและไม่ใส่ใจเธอเหมือนเมื่อสมัยเด็กแล้ว

 มื่อทั้งสามคนจากไปมิตาก็หันไปมองตามแผ่นหลังของทั้งสาม

แล้วยกมุมปากขึ้น ความร้ายกาจที่ซ่อนไว้ใต้นัยน์ตาดำขลับแวบผ่านเข้ามา

แล้วเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวาน แล้วหันไปยิ้มให้แขกในงานต่อ

เมื่อได้เวลาฤกษ์งามยามดี ผู้คนก็ค่อยๆเข้ามาในห้องพิธี

ผู้เป็นเจ้าของงานยิ้มอย่างมีความสุขท่ามกลางแขกและนักข่าวจากหลายสำนัก

ทั้งสองกำลังจะสวมแหวนให้กัน บนใบหน้าประดับรอยยิ้มอันชื่นมื่น เต็มไปด้วยความสุข