ตอนที่ 3 ถ้าคุณปู่คิดถึงหนูก็โทรมานะคะ

พอได้สติเขาก็รีบวางสายแล้วไปโอบไหล่ลูกสาวให้มานั่งบนโซฟาทันที

“ ชิชาแม่ว่าพวกเราไปเที่ยวต่างประเทศกันสักพักมั้ย

ไปเยี่ยมคุณย่าที่ฝรั่งเศสอยู่ที่นั่นสักระยะลูกว่าดีมั้ย ” 

คุณหญิงมารีพูดอย่างเอาอกเอาใจขอความเห็นจากลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน

“ คุณพ่อคะคุณแม่คะ ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วงหนู ขอโทษที่ทำให้ทุกข์ใจ

หนูนั่งคิดนอนคิดทบทวนมาตลอดทั้งคืนแล้วค่ะจากนี้ไปหนูจะไม่ร้องให้แล้ว

เราไปแสดงความยินดีกับพี่ตรัยคุณกันนะคะ

จากนั้นเราก็ไปหาคุณย่าที่ฝรั่งเศสกัน ”

“ ลูกแน่ใจเหรอว่าจะไปงานแต่งพี่เขา ”

คุณผู้ชายจอร์นเอ่ยถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง

“ หนูแน่ใจค่ะ หนูคิดมาทั้งคืนแล้วเราควรดีใจกับพี่เขาให้พี่เขาไปมีครอบครัวถึงจะถูกใช่มั้ยคะ

อีกหน่อยหนูเองในอนาคตก็ต้องมีครอบครัวเหมือนกันหนูพูดถูกมั้ยคะ ”

ชิชาพูดพร้อมกับฝืนยิ้มเพื่อให้พ่อแม่สบายใจ

คุณพ่อจอร์นกับคุณแม่มารี ยิ้มอย่างดีใจที่ลูกสาวคิดได้

พวกเขาพยักหน้าโอบกอดลูกสาว ทั้งสามคนกอดกันแน่นด้วยความรัก

ราวกับผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความทุกข์ผ่านช่วงเวลาแห่งความเศร้าไปแล้ว

“ ถูกต้องจ้ะลูก ลูกพูดถูกต้องที่สุด ” 

คุณพ่อจอร์นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออย่างดีใจจนน้ำตาแทบจะไหล

เหมือนได้ลูกสาวกลับมาและรู้สึกว่าลูกสาวมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ขึ้น

เมื่อทั้งสามกอดกันเสร็จคุณแม่มารีก็พูดขึ้นว่า

" งั้นพวกเราไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวไปร่วมงานแต่งของตรัยคุณกันเลยดีมั้ย ”

“ ดีค่ะ / ครับ ”

คุณจอร์นเอ่ยตอบภรรยาด้วยใบหน้าอบอุ่นส่วนชิชาพยักหน้ายิ้มเอ่ยตอบอย่างไร้เดียงสา

งานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ หรูหรา อลังการ

ตรัยคุณสวมชุดสูทสีเทาอ่อน เดินออกมาอย่างสง่าผ่าเผยเสื้อผ้าเนี๊ยบไร้รอยยับ

ปกปิดรูปร่างที่สูงใหญ่ 190 เซ็นติเมตร

ชุดสูทสีเทาอ่อน

ห่อหุ้มร่างกายของเขายิ่งทำให้ร่างของเขาดูสูงสง่ามากยิ่งขึ้น

ใบหน้าคม หล่อเหลาไร้ที่ติ ประกอบด้วยทรงผมสีน้ำตาลเข้มเงางามถูกจัดทรงอย่างเรียบร้อย

จมูกตั้งตรงโด่งราวกับประติมากรรมโรมาน

คิ้วเข้มได้รูปน่ามอง

ดวงตาดำขลับลุ่มลึกแฝงไปด้วยความอ่อนโยนมองไปยังหญิงสาวข้างกายในชุดเจ้าสาวสีขาวที่ดูสวยแพรวพราว

ดูเป็นชายหนุ่มหญิงสาวที่เหมาะสมกันดีในวัยเดียวกัน

พวกเขาเรียนด้วยกัน พบเจอกันครั้งแรกในมหาวิทยาลัย

ความสัมพันธ์จากเพื่อนพัฒนามาเป็นแฟนเป็นคู่รักที่มีความเกรงอกเกรงใจกัน

แต่คุณปู่ลู่ที่มีสายตาเฉียบแหลม มองแวบเดียว

ก็มองทะลุร่างแพรวพราวของหญิงสาวในทันที

ทำให้เขาไม่พอใจและไม่เห็นด้วยกับงานแต่งที่ถูกจัดขึ้นกะทันหัน

เมื่อฝ่ายหญิงมาบอกว่าท้องเขาจะทำไงได้ล่ะก็ต้องให้หลานชายไม่รักดีรับผิดชอบสิ

ภายในงาน เต็มไปด้วยผู้คนที่แต่งตัวดูดีมีฐานะชาติสกุล

หลังจากที่ชิชาคิดได้ ตระกูลจันทร์ก็มาปรากฏตัวท่ามกลางผู้คนมากมาย ในงานแต่งของ

ตรัยคุณ

เวลานี้ความสนใจของผู้คนและนักข่าวไม่ได้อยู่ที่เจ้าของงานแล้วแต่ไปตกอยู่ที่ตระกูลจันทร์

ชิชาในชุดเดรสลูกไม้สีชมพูอ่อน

กระโปรงยาวประมาณหัวเข่าพองาม เกาะอกของเธอถูกปักสวยงามอย่างละเอียดปราณีต

ชิชาดูน่ารักสวยใสในแบบคุณหนูผู้รากมากดี

บนคอระหงใส่สร้อยเพชรจี้รูปหัวใจเล็กๆ

ผมรวบตึงแต่งหน้าอ่อนๆสวมรองเท้าส้นสูงที่เข้ากับชุดของเธอ

ในมือถือกระเป๋าแบรนด์เนมเล็กๆ เธอเมินคู่บ่าวสาวเดินเข้ามาหาคุณปู่ลู่

ในความคิดของคนอื่นเธอคือเด็กสาววัยมัธยมที่ดูไร้เดียงสา

แต่มาวันนี้เธอมาในชุดเดรสสีชมพูรองเท้าส้นสูงผมรวบตึง

ทำให้เธอดูโตขึ้นโตเป็นสาวหวานน่ารักบุคลิกสง่างามดูเป็นคนที่เฉลียวฉลาดปราดเปรื่อง

รังสีแห่งความเป็นนางพญาถูกแผ่ออกมาต่อสายตาผู้คนโดยที่เธอไม่รู้ตัว

เธอสูง165 หุ่นเพรียว แขนขาเรียวยาวสง่างาม

เมื่อนับอายุก็คือเด็ก18 เมื่อตัดอายุออกก็คือสาวสวยผิวขาวเนียนละเอียดน่าทะนุถนอมคนหนึ่ง

การปรากฏตัวต่อสาธารณะชนในครั้งนี้เธอตกเป็นเป้าสายของของบรรดาหนุ่มๆมากมาย

พวกเขาถึงกับโล่งใจที่ตรัยคุณไม่ได้เลือกรักเธอหากว่าเธอไม่โสดหนุ่มๆคงใจสลายกันเป็นแถว

เธอเดินอยู่ทางขวามือของคุณพ่อจอร์นส่วนทางซ้ายมือของคุณพ่อจอร์นนั้นเป็นคุณแม่ของเธอ

เธอมองไปทางคุณปู่ลู่พร้อมด้วยรอยยิ้มแล้วหยุดลงตรงหน้าคุณปู่ลู่

คุณปู่ลู่เมื่อเห็นชิชาก็ยิ้มอย่างดีใจ

เพราะเขาทั้งรักทั้งเมตตาเอ็นดูเธอมาตั้งแต่เล็ก

“ สวัสดีค่ะคุณปู่ ”

“ สวัสดีๆ ปู่ดีใจมากเลยที่พวกคุณมา ” 

แม้ปากจะบอกว่าดีใจแต่แววตาเขากลับแสดงความเห็นใจและสงสารชิชาออกมาอย่างชัดเจน

ชิชาไม่อยากให้ใครแสดงแววตาที่เห็นใจต่อเธอ

เธอจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้มกลบความเสียใจซ่อนไว้ข้างในไม่ให้คุณปู่ลู่เป็นห่วงเธอ

“ คุณปู่อย่ามองหนูด้วยสายตาแบบนั้นสิคะ หนูน่ะคิดได้แล้วค่ะ

วันหนึ่งหนูก็ต้องไปมีครอบครัวเหมือนพี่ตรัยคุณ

หนูจะเก็บพี่เขาไว้กับหนูคงไม่ได้แล้วเพราะว่า

พี่ตรัยคุณถึงวัยที่ต้องมีครอบครัวแล้วค่ะ ”

เธอเอ่ยอธิบายแสดงให้เห็นว่าเธอนั้นไม่เสียใจแล้ว

แต่ความจริงเธอก็ยังเสียใจมากอยู่

คุณปู่ลู่เมื่อได้ยินเต็มสองหูได้เห็นกับตาว่าชิชาโอเคจริงๆไม่เป็นอะไรแล้ว

เขาก็วางใจสบายใจมากขึ้น แต่ก็เสียดายและเสียใจอย่างมากที่ไม่ได้เธอเป็นหลานสะใภ้

“ เอ่อ ดีๆๆ ชิชาของปู่โตแล้ว ทั้งเก่งทั้งฉลาดและสง่างาม

แบบนี้ปู่จะหาเจ้าชายหล่อๆรวยๆมาให้เจ้าหญิงน้อยของปู่ดีมั้ย ”

“ คุณปู่คะหนูไม่ใช่เจ้าหญิงน้อยแล้วค่ะหนูโตแล้วจริงๆ

วันนี้พวกเรามาแสดงความยินดีกับพี่ตรัยคุณเสร็จเราก็จะไปพักผ่อนที่ฝรั่งเศสสักพักค่ะ

ถ้าคุณปู่คิดถึงหนูก็โทรมานะคะ ”