๑.๓ ปัญหาหัวใจของเพื่อนรัก

ก๊อก... ก๊อก...

พญาเหยี่ยวแดงยืนรออยู่ครู่ใหญ่ อีธานซึ่งตอนนี้นุ่งกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียวก็มาเปิดประตูให้

“มีไรวะ คนจะหลับจะนอน” อีธานเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก

“นอนไม่หลับว่ะ ลงไปหาสาวๆ เคี้ยวเล่นกันดีกว่า” เฮกเตอร์บอกพลางปัดมือที่จับประตูค้างอยู่ออก แต่ถูกคนที่สูงกว่าเล็กน้อยขวางทางไว้ “อะไรวะ จะเข้าไปหาเบียร์ดื่มหน่อย มึนๆ ว่ะ สงสัยต้องถอน”

“ที่ห้องนายไม่มีหรือไง”

“มี แต่ดื่มคนเดียวไม่อร่อย นายไปแต่งตัวสิ เดี๋ยวฉันดื่มเบียร์รอ” เฮกเตอร์ไม่พูดเปล่าแต่เดินชนไหล่คนที่ยืนขวางทางอยู่เข้าไปในห้องหน้าตาเฉยโดยไม่สนใจเสียงเจ้าของห้องซึ่งดังโวยวายตามหลังมา

“เฮกเตอร์ เฮ้ย! เดี๋ยวก่อน”

แล้วก็จริงอย่างที่เขาคาดเอาไว้ เพราะตอนนี้บนเตียงกว้างมีสาวสวยหน้าหวานผมดำ ดวงตาดำขลับ และถึงแม้จะเห็นแค่คอเพราะตอนนี้เธอซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม เฮกเตอร์ก็เดาออกว่าหญิงสาวผู้นี้ไม่ใช่สาวยุโรปหรืออเมริกัน แต่เป็นสาวเอเชีย

“โอ้ว้าว... ไปคว้ามาจากไหนวะ สาวเอเชียนี่หว่า” เฮกเตอร์เอ่ยถามแต่สายตายังไม่ละจากสาวเอเชียที่ตอนนี้กำลังขยับกายขึ้นนั่งพิงหัวเตียงยกผ้าห่มขึ้นชิดปลายคาง

“เลขาฯ ฉันเอง พอดีตอนซานเชสโทร.ไปยังเคลียร์งานที่เมืองไทยไม่เสร็จ ก็เลยต้องพามาด้วย” อีธานแนะนำพร้อมให้เหตุผลผ่านๆ ไม่คิดว่าจะถูกเพื่อนทำหน้าตลกใส่

“อือหึ เป็นเหตุผลที่น่าเชื่อถือเหลือเกิน” พญาเหยี่ยวแดงพยักหน้าหงึกๆ สีหน้าและน้ำเสียงของเขาบอกให้รู้ว่าไม่อยากจะเชื่อ อีกทั้งแววตาที่เจ้านายกับคุณเลขาฯ มองกันนั่นก็ชักจะไม่ธรรมดาซะแล้วสิ

“สวัสดีครับคุณเลขาฯ คนสวย ผมเฮกเตอร์นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณ...” ว่าแล้วก็ก้าวพรวดพราดไปหยุดข้างเตียง ยื่นมือไปหาพร้อมด้วยรอยยิ้มที่สยบหญิงสาวมาแล้วนักต่อนัก

“ธาราทิพย์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณเฮกเตอร์” หญิงสาวจำต้องลดระดับผ้าห่มลงแล้วยื่นมือไปให้อย่างเสียไม่ได้

“ชื่อแปลกดีนะครับ ไม่ทราบว่าเป็นภาษาอะไร แล้วมีหมายความว่ายังไงหรือครับ” ในขณะที่ถาม มือก็ยังไม่ยอมปล่อยจากมือเล็กแสนนุ่ม แถมสายตายังวาวหวานเกินความจำเป็น

“ภาษาไทยค่ะ ฉันเป็นคนไทย ธาราแปลว่าสายน้ำ ทิพย์หมายถึงความวิเศษค่ะ” ตอบพร้อมรอยยิ้มเกรงๆ และพยายามบิดมือออกจากอุ้งมือใหญ่จนสำเร็จ

“แหม ความหมายแปลกดีนะครับ ทำให้ผมนึกถึง น้ำอะไรสักอย่างที่มันวิเศษมากๆ ขนาดเสกเข้าท้องแล้วเกิดออกมาเป็นคนได้” เฮกเตอร์พูดอย่างโผงผางแบบสองแง่สองง่ามตามประสาคนชอบเปิดเผย

“แฮ่ม!” อีธานหลุดเสียงกระแอมให้กับคำพูดโผงผางของเพื่อน พร้อมอาการหน้าเห่อของธาราทิพย์ แต่คนแกล้งไม่รู้เรื่องยังสนุกไม่เลิก เฮกเตอร์ยักคิ้วเข้มใส่เพื่อนก่อนจะหันไปทางคนที่อยู่บนเตียงอย่างอดเอ็นดูในความน่าหยิกน่าหยอกของเจ้าหล่อนไม่ได้

“เอาน่า ไม่ต้องอายหรอกครับคนสวย มันเป็นเรื่องธรรมดาจะตายไปที่เจ้านายหนุ่มกับเลขาฯ สาวจะแบบว่า... เอ่อ... อื้อหือกัน...” ว่าพลางเอานิ้วชี้ทั้งสองมือมาจิ้มเข้าด้วยกันแล้วขยับยุกยิก

“เอ่อ...” ธาราทิพย์อึกอัก อยากจะหาถ้อยคำมาแก้ต่างแต่ก็จนปัญญา โชคดีที่เสียงเข้มทรงพลังของเจ้านายกำมะลอดังขึ้นราวกับระฆังช่วยชีวิต

“ตกลงจะดื่มไหมเบียร์” อีธานเดินเข้ามาตบไหล่เพื่อนรักดังป๊าบ! เป็นเชิงบอกว่าให้พอแค่นี้

“แล้วนายอยากดื่มไหมล่ะ” เฮกเตอร์หันไปเลิกคิ้วใส่เพื่อน “หรือว่ามีอย่างอื่นที่น่ากินกว่ารออยู่”

“เออ ไม่โง่นี่หว่า” อีธานว่าเหมือนประชด ปั้นหน้านิ่งประสานมือกอดอก คล้ายตั้งท่ายืนรอให้เพื่อนเป็นฝ่ายถอย เฮกเตอร์ทำเสียงหึในลำคอแล้วจึงก้าวถอยห่างจากเตียงมาที่ละก้าวสองก้าว จนกระทั่งไปถึงหน้าประตูห้อง ครั้นอีธานเดินตามมาหมายจะปิดประตูส่งแขก เขาก็ยื่นหน้าเข้ามาถามยิ้มๆ

“อร่อยไหมวะ”

“อะไร?”

“ก็เลขาฯ หน้าหวานของนายน่ะสิ ฉันเพิ่งรู้นะว่าตอนนี้นายขี้เกียจจะไล่ล่า เลยคว้าเอาขนมหวานใกล้มือมาเคี้ยวแทน แต่ความคิดของนายก็ไม่เลวเลยนะ ผู้หญิงไทยนี่น่ากินชะมัด ยังไงวันหลังขอชิมบ้างได้ไหมวะ”

“ไม่มีปัญญาหากินเองหรือไง” อีธานเหน็บให้ด้วยน้ำเสียงจริงจังเสียจนคนฟังต้องห่อปากและทำตาโตใส่

“โอ้ว... มีหวงด้วยเหรอวะ เพื่อนรักไม่ขัดใจกันเรื่องหญิงโว้ย ไว้ฉันหาสาวไทยหน้าหวานๆ มาเปลี่ยนบรรยากาศเองก็ได้ว่ะ ว่าแต่นายรับประกันใช่ไหมว่าอร่อยจริง”

อีธานไม่ตอบ แค่กระตุกมุมปากคล้ายจะยิ้ม แล้วยื่นมือไปดันไหล่แกร่งของเขาให้ออกไปพ้นธรณีประตู

“กู๊ดไนท์เฮกเตอร์”

“ฮะฮ่า ไปก็ได้วะ” เฮกเตอร์หัวเราะร่วน รู้ว่าเมื่อไหร่ที่อีธานเปลี่ยนเรื่องหรือไม่ตอบคำถาม นั่นคือการยอมรับ และเมื่อเพื่อนเป็นแบบนี้เขาก็ชักสนุก รีบชะโงกหน้ากลับเข้าห้องแล้วตะโกนเสียงอ่อนเสียงหวาน “หลับฝันดีนะครับคุณเลขาฯ คนสวย ถ้าเผื่อว่าคืนนี้เจ้านายคุณอนุญาตให้หลับอะนะ” พญาเหยี่ยวแดงหลิ่วตาให้กับสาวหน้าหวานบนเตียงของเพื่อนรักอีกครั้ง ก่อนจะยอมถอยร่นออกไปจากห้องเมื่อได้กลั่นแกล้งอีธานให้กระอักกระอ่วนเล่นจนพอใจแล้ว