ตอนที่ 3 ช่วยกุด้วย
ผมสตั้นไป 10 วิเลยครับ นี่มันจริงจังกับพี่เต้ขนาดอยากแต่งงานเลยเหรอ แล้วผมจะทำไงดีละครับ เพราะถ้ามันแต่งงานไปผมคงจะมาทำอะไรแบบนี้ให้มันไม่ได้อีกแล้ว
“มึงคิดดีแล้วเหรอวะไอ้จี แต่งงานมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะมึง”ผมพูดขึ้นเพื่อเตือนสติมัน
“แต่กูคิดดีแล้ววะ พี่เต้ก็เป็นถึงสจ๊วด ทุกอย่างก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร กูอยากแต่งงาน กูอยากมีลูกกับพี่เต้”ไอ้จีมันพูดไปยิ้มไป มันดูมีความสุขนะครับแม่งต่างจากผมตอนนี้เลยนะ
“แล้วมึงมีแพลนว่าจะแต่งเมื่อไหร่”
“ที่จริงกูอยากทำนมก่อนนะ แต่มึงไม่ให้กูทำ แล้วกูก็อยากรีแพร์ก่อน มึงก็ไม่ทำให้กู กูเลยกะจะแต่งแม่ง เดือนหน้าเลย”
“เออ งั้นมา กูจะรีแพร์ให้มึงเอง รวมถึงนมมึงด้วย กูจะทำให้”
ผมจ้องหน้ามัน ทำเอาไอ้จีอึ้งไปเลยครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมพูดอะไรออกไป แต่ผมต้องยื้อเวลาเรื่องแต่งงานของมันให้ออกไปให้ไกลที่สุดเพื่อที่ผมจะได้มีเวลาที่จะจัดการกับหัวใจของตัวผมเอง
“มึงพูดจริงป่าวเนี้ยไอ้ซอล”
“เออ จริง เดี๋ยวกูไปหาคิวมาให้ ช่วงนี้มึงก็ล้มเลิกแผนแต่งงานไปก่อนละกัน”
“โอเคร”
แล้วมันก็จัดการกินสลัดอย่างอารมณ์ดี ทีนี้ก็ถึงเวลาของผมบ้างละครับ ผมเข้าไปอาบน้ำแต่ในหัวผมนี่คิดถึงแต่เรือนร่างของไอ้จีตลอดเลย จนผมต้องรีบอาบเพื่อไม่ให้สติฟุ้งซ่าน
แล้วพอออกจากห้องน้ำมาผมก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่เพราะผมลืมหยิบใส่รถมานะซิ ไอ้จีที่กำลังดูหนังหันมาเห็นก็เดินเข้ามาจับกล้ามหน้าท้องผมใหญ่เลย
“ว้าววว ซิกแพ็คมึงแน่นดีเนอะไอ้หมอซอล”ไอ้จีใช้มือค่อยๆลูบมาที่กล้ามท้องของผมช้าๆ
“อย่าจับดิวะ ซนนะมึงอ่ะ” ผมปัดมือมันออกพร้อมกับทำเสียงดุมันเบาๆ
“จับนิดเดียวเองทำเป็นหวง”มันทำเสียงงอนใส่ผมซึ่งผมไม่ชอบเลยจริงๆไอ้ท่าทางแบบเนี้ยของมันอ่ะ
“มึงรีบไปหากางเกงให้กูใส่ก่อนเหอะ เดี๋ยวกูให้จับ”ผมพูดออกไปเพื่อตัดปัญหา
“จัดให้”
แล้วมันก็ไปเอากางเกงบ็อกเซอร์ของมันเองที่ซื้อเอาไว้ใส่เล่นมาให้ผม กางเกงในก็ไม่มี นี่ผมต้องใส่แบบนี้จริงๆเหรอเนี้ย แต่ก็ช่างมันเหอะ เดี๋ยวก็นอนแล้ว ผมจึงรีบใส่กางเกงแล้วเดินไปหามันที่นั่งอยู่ที่โซฟา
“มึงจะนอนได้ยั้ง นอนดึกเดี๋ยวหน้าแก่นะมึง”ผมพูดกับไอ้จีในขณะที่มันกำลังลุ้นหนังอยู่
“หน้ากูแก่มึงก็ทำให้กูดิ กูไม่กลัวหรอก”มันยื่นหน้ามายิ้มให้ผม บอกเลยใจสั่นโคตรๆ
“งั้นกูไปนอนก่อนนะ”ผมกำลังจะเดินไปนอนในห้อง แต่ไอ้จีมันกลับรั้งผมเอาไว้ซะก่อน
“เดี๋ยว มึงลืมอะไรรึเปล่าไอ้หมอซอล”
“ลืมอะไรวะ”
“ซิทดาว เดี๋ยวนี้”
มันสั่งผมพร้อมกับชี้ลงที่โซฟา นี่ผมนึกว่ามันลืมแล้วซะอีก ผมจึงจำใจต้องนั่งลงตามที่มันบอกแล้วมันก็ค่อยๆเอามือเข้ามาลูบกล้ามท้องผมช้าๆแต่ผมนี่ดิขนลุกไปหมด รวมถึงตรงนั้นด้วยที่กำลังจะลุกแต่ผมรีบเอาหมอนมาปิดเอาไว้
“มึงโตขึ้นเยอะเลยนะไอ้หมอซอล”
“แล้วไง มึงก็โตปะ”
“อืมนั่นดิ แล้วมันจะเป็นยังไงวะถ้ามึงกับกูชอบกันแล้วคบกันอ่ะ มันต้องมีอะไรมากกว่าจับกันแบบนี้ใช่ปะ”
ไอ้จีมันเงยหน้าขึ้นมามองผม ผมอยากจะกระชากมันมาจูบซะตอนนี้เลยแต่ติดอยู่อย่างเดียว คือผมเป็นเพื่อนไงครับ
“มึงกับกูอาจจะเลิกคบกันไปแล้วก็ได้”ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้มันมากขึ้นจนมันต้องผงะถอยหนีเลย
“ไอ้เหี้ยซอล มึงจะทำไรอ่ะ”
“กูไม่ทำอะไรมึงหรอก ทำไม่ลงวะ”
“ไอ้เหี้ยซอล”
มันเอาหมอนมาทุบผมอย่างแรงเลย ก็ดีครับอย่างน้อยก็เปลี่ยนบรรยากาศภายในห้องไปได้
แล้วมือถือผมก็ดังขึ้น บนหน้าจอปรากฏรูปน้องอ้าย ผู้หญิงที่ผมกำลังคบอยู่ตอนนี้ไอ้จีมันเลยเดินหนีไปเข้าห้องนอนแทน
“ว่าไงครับน้องอ้าย”
“พี่ซอลอยู่ไหนคะ อ้ายมาหาที่ห้องไม่เจอเลย”
“พี่อยู่คอนโดไอ้จีนะ น้องอ้ายมีอะไรรึเปล่า”
“พี่จีอีกแล้วเหรอคะ”
“ครับ เอาไว้พรุ่งนี้พี่ไปรับน้องอ้ายมากินข้าวด้วยกันนะ”
“อย่าลืมสัญญานะคะ”
“ครับไม่ลืม”
พอผมวางสายผมก็เดินไปที่เตียงที่มีไอ้จีนอนอยู่ก่อนแล้ว มันนอนหันหลังให้ผม ก็ดีครับ ผมจะได้นอนหลับแบบไม่ต้องคิดมากและฟุ้งซ่าน
พอเช้ามาผมก็ไม่เห็นไอ้จีแล้วเพราะมันเขียนโพสอิทแปะบอกว่าพี่เต้ให้ไปหาที่คอนโดเพราะพึ่งบินกลับมา ผมจึงได้แต่ทำหน้าเซ็งๆเท่านั้น เพราะยังไงไอ้จีมันก็เห็นพี่เต้สำคัญกว่าผมอยู่แล้ว ผมที่เป็นแค่เพื่อนมัน แม่งพอกูหมดประโยชน์ก็ทิ้งขว้างเลยนะ
ผมจึงขับรถกลับคอนโดเพื่อที่จะอาบน้ำแต่งตัวและออกไปรับน้องอ้ายตามสัญญา ผมพาน้องอ้ายไปกินไปเที่ยวไปดูหนัง เพราะผมไม่ค่อยมีเวลาให้น้องอ้ายเท่าไหร่นัก ส่วนมากเวลาของผมจะอยู่กับถ่ายงาน ผ่าตัด แล้วก็ไอ้จี ผมจึงชดเชยให้เธอวันนี้แบบเต็มที่เลย
“หนังเรื่องนี้เพื่อนอ้ายบอกสนุกมากๆเลยค่ะ”
“เหรอไอ้จีมันก็บอกพี่แบบนั้นนะ มันบอกจะชวนพี่มาอยู่เหมือนกัน”
“ทำไมพี่จีต้องชวนพี่ซอลมาด้วยละคะ”
น้ำเสียงของน้องอ้ายดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เมื่อผมพูดถึงไอ้จี ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าผมพูดอะไรผิดไปตรงไหน
“ก็มันเป็นเพื่อนพี่นี่นา อย่าทำหน้างี้ซิครับ ไปดูหนังกันดีกว่าเนอะ”
ผมกำลังเดินจูงมือน้องอ้ายเข้าไปดูหนัง มือถือผมมันก็สั่นขึ้นมาผมจึงเอาขึ้นมาดูและกดรับ
“ว่าไงไอ้จี”น้ำเสียงผมที่พูดค่อนข้างจะเซ็งนิดๆ
“ไอ้หมอช่วยกูด้วย”เสียงสะอื้นกับเสียงร้องไห้มาเต็มเลยครับ
“อย่ามาเล่นมุกเดิม กูไม่หลงกลมึงหรอก” ผมตะคอกเสียงใส่มันเล็กน้อย เพราะคราวที่แล้วมันก็ทำแบบเนี้ย เหมือนกันเด๊ะ