ตอนที่ 2 อยากแต่งงาน

“อิงฟ้าว่าอย่าพึ่งรับเลยนะคะ พี่ซอล มาจัดท่ากันต่อก่อนดีกว่า”

“จัดไปครับ”

ผมจึงจัดการจัดท่าพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของอิงฟ้าออกจนหมด แต่มือถือผมมันก็ยังไม่หยุดดัง นี่ใครตายรึไงวะถึงได้โทรมาถี่ขนาดนี้

“พี่ขอเวลาแปบเดียวนะครับอิงฟ้า แล้วพี่จะมาจัดท่าให้ต่อ”

“เร็วๆนะคะ อิงฟ้าจะไม่ไหวแล้ว”

“ครับ”

ผมเดินมาที่ระเบียงก่อนจะกดรับสายอย่างเซ็งๆ

“ว่า”

“ไอ้ซอล กูอยากตายยยยมาหากูหน่อย”

เสียงไอ้จีดังออกมานอกโทรศัพท์อย่างดังเลยครับ ทำเอาผมหัวใจเกือบวาย

“มึงเป็นไรวะไอ้จีไหนบอกกูดิ”

“พี่เต้มึง พี่เต้ เขาทิ้งกูแล้วไปคบแอร์น้องใหม่อ่ะ ไอ้ซอล กูไม่ไหวแล้ว”

“มึงอย่าทำอะไรบ้าๆนะ รออยู่ตรงนั้นเดี๋ยวกูไป”

ผมกดวางสายทันทีก่อนจะมาที่โซฟาเพื่อหยิบเสื้อผ้า

“พี่ซอลจะไปไหนคะ”

“พี่มีธุระ อิงฟ้าแต่งตัวด่วนเลย”

“แล้วไม่จัดท่ากันต่อแล้วหรอคะ”

“เอาไว้มาจัดวันหลังนะครับ”

ผมจับอิงฟ้าใส่เสื้อผ้าก่อนจะดึงเธอออกมานอกห้องแล้วผมก็รีบตรงไปหาไอ้จีที่ห้องทันที แม่งเอ้ยแล้วทำไมกูต้องทำตามมึงด้วยวะเนี้ยไอ้จี

ผมรีบมาหาไอ้จีที่ห้องทันที เรียกว่าขับรถเร็วมาอย่างกับพายุเลยแหละครับ เพราะผมไม่รู้จริงๆว่ามันเป็นบ้าแล้วมันจะทำร้ายตัวเองรึเปล่า ผมใช้คีการ์ดสำรองที่ผมกับมันแลกกันเอาไว้เปิดเข้าไป แล้วผมก็เห็นมันนั่งกุมหน้าร้องไห้อยู่บนเตียง ผมจึงรีบวางกระเป๋าแล้วไปนั่งข้างๆมันทันที

"ใจเย็นเถอะมึง ปล่อยพี่เต้มันไปเหอะ ผู้ชายมีเยอะแยะ"

ผมใช้มือขึ้นไปกอดคอมัน แต่มันกลับเงยหน้าขึ้นมามองผม แววตางี้แป๋วเชียว ไม่เห็นเหมือนคนร้องไห้เลยซักนิด แล้วไหนเมื่อกี้มันฟูมฟายจะเป็นจะตายบอกพี่เต้ทิ้งมัน นี่ผมโดนไอ้จีมันหลอกอีกแล้วเหรอครับเนี้ย

"อ้าว ไหนมึงบอกร้องไห้วะไอ้จี"

"ถ้ากูไม่บอกว่ากูร้องมึงจะรีบมาหากูแบบนี้เหรอ"

"นี่มึงหลอกกูเหรอไอ้จี"

"ป่าวกูไม่ได้หลอกนะ แต่กูมีเรื่องให้มีช่วยจริงๆ"

"เรื่องอะไรวะ"

"ก็เรื่องนมกูไง กูอยากเพิ่มขนาด ผ่าให้กูหน่อยนะไอ้ซอล กูพร้อมตลอดเวลา กูโทรไปที่คลีนิคเขาบอกว่าช่วงนี้มึงไม่ว่าง"

ครับ อาชีพหลักจริงๆผมคือหมอศัลยแพทย์มือหนึ่งหาตัวจับยาก ผมได้รับฉายานี้ตั้งแต่เป็นนักศึกษาแพทย์เลย เพราะไอคิว 200 ของผมทำให้ผมจดจำรายละเอียดได้ดี และเข้าผ่าตัดสมบูรณ์แบบกับศาตราจารย์ที่เก่งที่สุดได้อย่างสบาย แต่ผมไม่ไปเป็นหมอที่โรงพยาบาลครับ เพราะผมเบื่อการต้องทำงานตามเวลา ผมเลยไปเป็นหมอศัลยกรรมให้คลีนิคของพี่สาวของผมแทน ซึ่งงานอดิเรกของผมก็คือช่างภาพนั่นเอง ส่วนไอ้จีมันเป็นทั้งคนไข้และนางแบบประจำของผม และอีกอาชีพนึงก็คือแอร์โฮสเตสและรับจ้างเป็นนางแบบด้วยเรียกว่าเอาทุกอย่างเพราะมันงกนั่นเอง

"350 นี่ก็พอแล้วมั้ง มึงจะเอาเท่าไหร่อีก"

"กูอยากได้ 600 ซีซี"

"นี่มึงจะแบกนมไปขึ้นเครื่องรึไงไอ้จีใหญ่ขนาดนั้น"

"ก็พี่เต้เขาบอกกูว่านมกูเล็ก สู้แอร์ใหม่ที่เข้ามาก็ไม่ได้ มหึมาสุดๆ เห็นปะ มึงต้องทำให้กูนะ ดูไม่ยอมหรอก"

"ไม่เอา กูไม่ทำ"

"ไอ้หมอซอล"

"มึงหยุดพูดไปเลยจบนะเรื่องเนี่ย ถ้าจบแล้วกูจะได้กลับ"

"เดี๋ยวดิ อย่าพึ่งกลับ มึงช่วยดูนมให้กูก่อน"

"นมมึงเป็นอะไร"

พอผมถามจบไอ้จีมันก็ถกเสื้อคลุมลงมาเลยครับมันจึงเผยให้เห็นหน้าอก 350 ซีซีที่ผมเป็นคนทำให้มันเองกับมือได้อย่างชัดเจน

"อะไร แล้วยังไง นมมึงก็สวยดีนี่"

"มึงเห็นปะว่ามันเป็นสิวอ่ะ"

ผมจึงเพ่งมองอีกครั้ง ใช่ครับมันเป็นสิว เท่าแมงหวี่ได้มั้งครับเนี้ย เล็กมากอ่ะ

"ไอ้จี นี่ต้องใช้แว่นขยายเลยมั้งวะถึงจะเห็นเนี้ยกูเห็นแต่หัวนมมึง"

ผมลุกขึ้นยืนเลยครับ ก็มันแทบไม่เห็นจริงๆอ่ะ

"ไอ้ซอล มึงลองจับดูมันมีหัวสิวด้วยนะ"

ไอ้จีมันรั้งมือผมไปจับที่นมมัน ดูเอาเถอะครับว่ามันบ้าแค่ไหน ถึงนมมันผมจะเคยเห็นและเป็นคนทำให้มันก็จริง แต่ให้มาจับแบบนี้ อารมณ์มันก็ขึ้นเหมือนกันนะ ผมจึงรีบชักมือออกทันที

"ไอ้จี ใส่เสื้อซะ"

"ไอ้ซอล"

"เออ ใส่เสื้อ เดี๋ยวกูไปหายาแก้สิวมาให้"

"มึงนี่น่ารักที่สุด"

มันโดดขึ้นมากอดคอผมแถมยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมอีก นี่ไงมันจะหวั่นไหวก็เพราะแบบนี้แหละ

ผมเดินไปที่รถก่อนจะเดินกลับมาไอ้จีมันก็เปิดเสื้อรอผมแล้ว ผมจึงใช้ยาทาสิวเม็ดเล็กๆให้มันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"กูนี่โคตรโชคดีเลยวะ"

"โชคดีอะไรของมึง"

"ก็กูโคตรโชคดีที่มีเพื่อนอย่างมึงไง หน้ากูมึงก็เป็นคนทำ นมกูมึงก็เป็นคนทำ เดี๋ยวเอาไว้กูจะรีแพร์เมื่อไหร่กูจะบอกมึงนะ"

"มึงจะหลวมไวขนาดนั้นเลยหรอไอ้จี เพิ่ง 26 เอง"

"มึงไม่รู้หรอว่าพี่เต้ 9 นิ้วนะมึง"

"แม่ง เสียดายของ"

"มึงว่าอะไรนะ"

"ป่าว ว่าแต่ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยกูจะได้กลับคอนโดไปเตรียมถ่ายแบบพรุ่งนี้"

"ไม่เอาอ่ะ อยู่เป็นเพื่อนกูก่อนนะ กูไม่อยากอยู่คนเดียว"

ไอ้จีมันเอาหัวมาซบที่ไหล่ผม แบบนี้จะให้ผมปฎิเสธมันยังไงละครับ

"เออ มึงไปอาบน้ำเหอะ เดี๋ยวกูหาอะไรให้กิน"

"ฮึ้ยยย น่ารักที่สุด กูรักมึงวะไอ้ซอล"

แล้วมันก็รีบไปอาบน้ำทันที ส่วนผมก็เดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อทำอาหารให้มัน เวรกรรมของผมแท้ๆ ที่ดันไปรักมันทั้งๆที่มันก็บอกผมอยู่ปาวๆว่าผมเป็นเพื่อน

ผมทำกับข้าวให้ไอ้จีมันกิน เป็นสลัดปลาแซลม่อน มันมีคุณค่าทางโภชนาการเยอะและที่สำคัญไม่อ้วนด้วย พอมันออกจากห้องน้ำมามันก็เข้ามากอดผมจากด้านหลังใหญ่เลย อีห่า กอดกูอย่างกับกูเป็นแฟนมึงเลยนะ

“หอมจัง” ไอ้จีเอ่ยขึ้นในขณะที่สูดดมกลิ่นอาหารไปด้วย

“หอมก็แดกซะ”ผมวางจานลงบนโต๊ะเบาๆ

ไอ้จีมันจึงเดินมานั่งที่โต๊ะแล้วจัดการกินสลัดที่ผมทำ ผมได้แต่มองดูมันกินครับ แค่นี้ผมก็รู้สึกดีละ

“อืม ไอ้ซอล กูมีเรื่องจะบอกมึงอีกเรื่องนึงด้วยนะ”

“อืม ว่ามาดิ”

“กูอยากแต่งงานวะ”