ความซวยครั้งที่ 7 ต้องเป็นเธอเท่านั้น

ความซวยครั้งที่ 7

ต้องเป็นเธอเท่านั้น

"อย่าบอกนะว่าทำแค่ปากเก่งไปแบบนั้น"

"ใช่ค่ะ!"

[โฮสต์!]

"เอ้ย! ไม่ใช่อย่างแน่นอนค่ะ!" ลิลิธกลับคำไปมาจนฟันแทบจะกัดลิ้น "เชิญนายท่านมาขัดถูตัวได้เลยค่ะ!"

เพี้ยนแน่ๆ... เทสเซียร่าแอบคิด แต่เขาย่อมไม่พูดออกมา ความจริงเขาจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปหาลักซ์เพื่อที่จะทำงานที่อาจารย์สั่งมา แต่ก็นั่นแหละ...รู้ตัวอีกทีก็ยาวซะแล้ว

เทสเซียร่าถอดเสื้อคลุมอาบน้ำอย่างช้าๆ ดวงตาคมสบกับดวงตาของสาวใช้หน้าจืดที่ยืนมองเขาตาเขม็งเสียจนดวงตาแทบหลุด แต่ใบหน้านั้นกลับแดงก่ำอย่างน่าเอ็นดู...เดี๋ยว น่าเอ็นดู?

เหอะ ไม่มีทาง!

"รีบมาอาบน้ำได้แล้ว!"

"ค่ะ!" ลิลิธไม่อยากจะด่าอีกฝ่ายหรอกว่าผีเข้าหรือยังไง! แต่ก็ช่างเถอะ! ดีนะที่อีกฝ่ายใส่ชั้นในเอาไว้ด้วย ไม่อย่างนั้นชาตินี้เธอคงแต่งงานไม่ได้อีกแล้ว

เอาวะ! นึกซะว่าอาบน้ำหมา!

ลิลิธใช้สองมือกำที่ขัดตัวเอาไว้แล้วถูไปตามแผ่นหลังขาวๆที่โผล่พ้นน้ำมา เธอรวบกระโปรงเข้าด้วยกันเพื่อที่จะไม่ให้มันโดนน้ำ แต่เธอคงไม่ได้ดูว่าตัวเองโชว์ต้นขาเนียนแค่ไหน ทำเอาคนที่โมโหกลบเกลื่อนเมื่อครู่สบถยาวพรืดอย่างหงุดหงิด

เข้าใจฟีลที่จะกินก็กินได้แต่ไม่อยากกินไหม?

นั่นแหละที่เขารู้สึก! เลยได้แต่โกรธยัยปีศาจโง่เง่านี่เรื่อยๆแทน

"นั่งท่าดีๆได้ไหมห๊ะ!"

"ฉ่ะ...ฉันนั่งแบบนี้ถนัดนี่คะ!"

"โว้ย! นั่งยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่ท่านี้!"

ลิลิธอยากจะร้องไห้! เธอโดนปีศาจตรงหน้าตวาดใส่กี่รอบแล้ว! แล้วเธอขัดได้ไหมเล่า! ก็ไม่ไง!

ลิลิธเลยจากนั่งยองๆก็ต้องมานั่งคุกเข่าไปกับพื้นห้องน้ำ ทำให้เสื้อผ้าเธอเปียกเรียบร้อยแบบไม่ต้องสงสัย ลิลิธเบะปากลับหลังร่างสูงที่หลับตาพริ้มอย่างสบายอารมณ์ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าอีกฝ่ายจะมีตาหลัง!

"ทำหน้าให้มันดีๆด้วย"

"ค่ะ!" ลิลิธอยากจะข่วนหน้าอีตาคนนี้จริงๆ!

[ยินดีด้วยโฮสต์! โฮสต์สำเร็จเควสต์ได้รับแต้มคะแนนความดี 5 แต้ม ปัจจุบันโฮสต์มีแต้มสะสม 7/99,999 แล้ว ยินดีด้วย! แล้วระบบได้จัดการสุ่มสกิลที่ได้รับมา 2 สกิล โฮสต์ได้รับสกิลอาบน้ำขัดตัวทุกซอกทุกมุมระดับขัดแรงเหมือนอาบน้ำควาย! สกิลทำขนมระดับอบคุ้กกี้ก็ทำห้องครัวไหม้! แน่นอนว่าชื่อสกิลแค่ตั้งเอาฮาเท่านั้น ดีใจด้วยนะโฮสต์!]

รำคาญโว้ยยยย!!!

ลิลิธปาหมอนใส่เจ้าระบบที่ลอยเด่นอยู่กลางห้องอย่างหัวเสีย สำเร็จเควสต์แล้วยังไง! ในเมื่ออีตานั่นใช้เธออย่างกับคนใช้...ไม่สิ เธอก็เป็นคนใช้นี่หว่า เออใช่! ใช้อย่างกับทาส! อาบน้ำก็แค่อาบน้ำไหมเล่า! ทำไมเธอจะต้องไปช่วยเลือกเสื้อผ้าเพื่อเอาใจมนุษย์หญิงนั่นให้ด้วย! เลือกเสร็จก็ต้องแต่งตัวให้อีก! แล้วยังต้องไปตามปรนนิบัตรที่ห้องสมุดที่พวกเขาจะทำงานกันอีก!

เหนื่อย!!!

ดีนะตอนเธอออกมาเอาน้ำชาไปให้พวกเขาเจอซาเรียพอดี ซาเรียเลยอาสานำของว่างไปเสิร์ฟแทน แล้วก็อนุญาตให้พักทั้งวันแล้วด้วย! แม้สีหน้าของซาเรียตอนฟังเรื่องเล่าของเธอจะดูเห็นใจจนเกือบจะร้องไห้ให้เธอก็ตาม

ตอนนี้เธอจะนอน! นอนยาวไปถึงพรุ่งนี้เลย!

แล้วเธอก็เขียนคำเตือนใส่กระดาษใบใหญ่ๆมาแปะห้องแล้วด้วย!

'ห้ามเจอพวกนายท่านอีกเด็ดขาด!!!!!!!!!!!!'

ใส่เครื่องหมายตกใจเยอะๆไปเลย เธอจะได้จำๆใส่สมองไว้ หึ!

ฉลาดเสียจริงลิลิธคนสวย!

ก๊อกๆ

"คะ?" ลิลิธเดินไปเปิดประตูก่อนจะพบกับซาเรียที่ยืนด้วยสีหน้าลำบากใจ ในมือถือถาดของว่างที่จะยกไปให้เจ้าคนเรื่องมากนั่น ลางสังหรณ์ในใจของเธอกู่ร้องดังก้อง ใบหน้าเธอเผลอซีดเผือดทันทีอย่างที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งเครื่องสำอาง

"นายท่านเทสเซียร่าบอกต้องเป็นเธอเท่านั้นที่ไปปรนนิบัตรน่ะ ขอโทษด้วยนะ"

ม่ายยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!