ความซวยครั้งที่ 6 ปัญญาอ่อนด้วยสินะ?

ความซวยครั้งที่ 6

ปัญญาอ่อนด้วยสินะ?

"ขอโทษเป็นอย่างสูงค่ะนายท่าน!!!"

หากถามถึงสภาพของเธอตอนนี้น่ะเหรอ?

โคตรอนาถ!

ลิลิธหมอบกราบแทบจะหัวติดเท้าอีกฝ่ายเมื่อสามารถผ่านพ้นวิกฤตฟองสบู่จากบับเบิ้ลบาธมาได้ เนื่องจากเวทธาตุไฟของเทสเซียร่าที่เผาไหม้ฟองสบู่จนมันระเหยหายไปจนหมด เผยให้เห็นเธอในสภาพที่เปียกซกไปทั้งตัวที่นอนหมดสภาพอยู่กับพื้นอย่างน่าเกลียด

หลังจากนั้นก็กลับมาเหตุการณ์ปัจจุบันที่เด็กสาวกำลังโขกหัวขอโทษปีศาจผมแดงที่ดูจะอารมณ์เสียไม่น้อย

"เธอนี่มัน...!”

สาบานเลยว่าในตอนนี้เขาไม่รู้เลยว่ากำลังรู้สึกอะไร ทั้งหัวเสีย หัวร้อน หงุดหงิด รำคาญ! เอาเป็นว่าความรู้สึกแย่ๆทั้งหมดที่บนโลกนี้มีนั่นแหละที่เขากำลังรู้สึก!

แต่แม่ง...มันขี้เกียจโกรธว้อยยย!!!

โกรธจนเหนื่อยแล้วเนี่ย!!!

"ขอโทษจริงๆค่ะ!" ใบหน้าจืดชืดสำหรับปีศาจเช่นเขามีน้ำตาไหลเปราะๆ สวยก็ไม่สวยยังมีหน้ามาเรียกร้องความสงสารจากเขาอีก! "เดี๋ยวฉันจะทำความสะอาดห้องน้ำให้นะคะ!"

"ไม่ต้อง"

"ฉันจะอาบน้ำให้ด้วยค่ะ!!!"

"ไม่!"

"จะรีบทำให้เร็วที่สุดเลยค่ะ!!!"

"บอกว่าไม่ไงโว้ย!!!"

เขาปฏิเสธเสียงกร้าวแต่ไม่รู้ยัยปีศาจรับใช้นี่กลัวจนหูหนวกหรือยังไง เพราะคลานถอยหลังไปด้วยท่าทางที่โคตรน่าเกลียดจนก้นไปชนกำแพงห้องถึงสะดุ้งตกใจ หันไปมองหาประตูเข้าห้องน้ำแล้วคลานถอยหลังเข้าไปด้วยสีหน้ากลัวๆ

หรือยัยนี่ไม่ใช่แค่ปีศาจโง่ๆเท่านั้น?

ยังปัญญาอ่อนด้วย!

ลิลิธหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดที่ซ่อนไว้ในห้องน้ำออกมาขัดถูแล้วล้างน้ำอย่างตั้งอกตั้งใจ เธอเป็นคนซุ่มซ่ามแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนแล้ว ทำให้เธอรู้จักที่จะแก้ปัญหาอยู่เสมอ แม้อีกฝ่ายจะโกรธแค่ไหนเธอก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไป!

ใช้เวลาประมาณเกือบชั่วโมงสำหรับห้องน้ำกว้างขวางจนมันสะอาดเอี่ยมอ่อง ดูไปดูมาเหมือนจะสะอาดกว่าก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ หึ! เรื่องทำความสะอาดขอให้บอกเธอได้เลย!

[โฮสต์อย่ายิ้มแบบภูมิใจสิ นี่เป็นผลจากสกิลติดตัวต่างหาก!]

"ไอ้สกิลทำความสะอาดถูสองรอบน่ะเหรอ!"

[แน่นอนที่สุดโฮสต์! สกิลมันดีทุกอย่างแหละ แค่ตั้งชื่อเอาฮาเฉยๆ]

"มันใช่เรื่องจำเป็นเหรอ?!"

ลิลิธเบ้ปากอย่างไม่พอใจเท่าไหร่ ควรจะหาสกิลมาอัพค่าลักกี้ของเธอ ไม่ก็เพิ่มความฉลาดให้เธอมากกว่าไหมเล่า!

[แล้วโฮสต์จะฉลาดกับแข็งแกร่งไปเพื่อใครล่ะ]

"ก็ต้องเพื่อตัวเองน่ะเส่!"

[ไม่เคยมีโลกไหนที่สาวใช้มีพลังโดดเด่นแบบนั้นหรอกนะโฮสต์]

"นายไม่เคยดูหนังที่พวกสาวใช้ปลอมตัวไปหรือไงเล่า!"

[หากโฮสต์จะแย้งประเด็นนั้น นั่นก็เพราะสาวใช้พวกนั้นมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาต่างหาก ไม่ก็เป็นนางเอกตั้งแต่แรก ส่วนโฮสต์ที่ภูมิหลังโคตรธรรมดาสุดๆ ธรรมดาแบบโคตรๆ โฮสต์ยังหวังอะไรอีก?]

"โอเค ไม่เถียงก็ได้" ลิลิธยอมแพ้ในที่สุด สกิลทำความสะอาดก็ทำความสะอาดล่ะวะ!

[โฮสต์อย่าลืมทำเควสต์นะ ไม่อย่างนั้นจะตกนรก!]

"รู้แล้ว!"

"นี่เธอคุยกับใครห๊า!"

"กรี๊ด!" ลิลิธเผลอสะดุ้งตกใจเสียจนตัวโยน ก่อนจะหันไปมองหน้าประตูห้องน้ำ เทสเซียร่าในชุดคลุมอาบน้ำที่ตัวเสื้อแหวกออกเสียจนเห็นแผ่นอกแกร่งกับหน้าท้องเป็นลอนสวยงาม ลิลิธเผลอกลืนน้ำลายลงคอดังอึก อดที่จะหน้าแดงไม่ได้จริงๆ

ก็เธอไม่เคยมีแฟนนี่นา!

"จะอาบน้ำให้ฉันไม่ใช่เหรอไง" ไม่รู้ทำไม แต่เทสเซียร่ารู้สึกชื่นชอบใบหน้าตื่นตระหนกนี่แบบแปลกๆ เขายอมรับว่าอีกฝ่ายดูเป็นปีศาจอ่อนแอที่รังแกง่ายๆ แต่ดวงตากลมนั้นกลับมีประกายบางอย่างที่เขาสัมผัสได้

ความเข้มแข็ง

นั่นแหละที่เขาเห็นจากดวงตาคู่กลมนี้ มันช่างย้อนแย้งกับนิสัยที่แสดงออกมาเสียจนเขาอยากรู้ตัวตนที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้จริงๆ

"มาสิยัยปีศาจชั้นต่ำโง่เง่าสุดซวยปัญญาอ่อน"

ช่ะ...ชื่อยาวกว่าเดิมอีกแล้วว แง้!