ความซวยครั้งที่ 5 บับเบิ้ลบาธ
ความซวยครั้งที่ 5
บับเบิ้ลบาธ
สำหรับชีวิตเทสเซียร่าแล้วไม่เคยมีครั้งไหนที่มีคนขัดใจเขามาก่อน แน่นอนอยู่แล้วก็เขาเป็นลูกคนสุดท้องของตระกูลกริมม์นี่นา ถึงแม้จะไม่ได้รักใคร่กลมเกลียวกับพี่น้อง แต่พวกพี่ๆก็ตามใจเขาที่สุด
ขนาดเขาบอกว่าตอนนี้เขากำลังสนใจ 'มนุษย์' ที่มาเรียนที่โรงเรียนพวกพี่ๆก็ไม่เคยขัด แถมยังมาสนใจเหยื่อคนเดียวกับเขาอีก!
น่ารำคาญเป็นบ้า
ดีที่เขากับมนุษย์ผู้หญิงนั่นอยู่ห้องเดียวกันทำให้เขาสนิทกับเธอที่สุด
ลักซ์เป็นผู้หญิงที่มีใบหน้างดงามพอๆกับพวกปีศาจ ถามว่าสวยไหม? สวยสิ แต่ที่เขาสนใจคือพลังของหล่อนต่างหาก พลังแห่งความมืดเข้มข้นที่แม้แต่ปีศาจยังต้องยอมแพ้ หากได้มาครอบครองคงจะสนุกไม่น้อย
ส่วนหน้าตาแบบนี้ในแดนปีศาจมีดาษดื่นจะตายไป
ตอนนี้ก็ทำตัวเป็นสุนัขเชื่องๆไปก่อน พวกผู้หญิงชอบผู้ชายว่าง่ายนี่นา
แม้เขาจะโมโหแทบบ้าเมื่อโดนไอ้ถังน้ำเน่าสาดใส่เต็มตัวก็ตาม!
ยัยเมดหน้าจืดนั่นรอตอนยัยมนุษย์กลับไปก่อนเถอะ! เสร็จฉันแน่!
"อ่ะ...เอ่อ"
"...ตามมาทำไม!" เขาหันไปตวาดอย่างหัวเสียเมื่อรับรู้ได้ว่าปีศาจชั้นต่ำนั่นเดินตามเขามา ดีนะที่เขายังอยู่แค่ชั้นสอง หากตามเขาขึ้นมาชั้นสามล่ะก็รับรองศพไม่สวยแน่ๆ!
"ค่ะ...คือ" ใบหน้าจืดชืดนั้นแดงก่ำอย่างที่เขาสามารถเดาได้ไม่ยากว่าเป็นเพราะอะไร คิดว่าเขาโดนผู้หญิงหน้าแดงใส่บ่อยแค่ไหนกันล่ะ? เรื่องหน้าตาเขาก็จัดว่างดงามมากหากเทียบกับปีศาจตนอื่น เรื่องพลังกับชาติตระกูลยิ่งไม่ต้องพูดถึง...
คิดจะปีนเตียงเจ้านายงั้นเหรอ? หน้าแบบนี้ร้ายไม่เบานี่หว่า
"ฉันไม่นิยมนอนกับพวกปีศาจชั้นต่ำ"
"ค่ะ...คะ?!" ใบหน้าจืดชืดเบิกตาโตอย่างตระหนก เขายกยิ้มเยาะให้อย่างสมเพช
"คิดว่าแค่ฉันไม่ฆ่าเธอแล้วเธอจะมาทำตัวแบบนี้ได้เหรอไง..." เขาลากเสียงยาว ใช้มือเกลี่ยไปที่แก้มนุ่มของปีศาจตรงหน้า อืม...แก้มนุ่มกว่าที่คิด
"ป่ะ...เปล่านะคะ!" ใบหน้าจืดชืดแทบจะตะโกนใส่หน้า เพราะเธอตะเบ็งเสียงทำให้ไอ้ลูกโตๆสองลูกด้านหน้าสั่นไปมาอย่างลามก! เทสเซียร่าเผลอกลืนน้ำลายอึก...
"แล้วมีอะไร" เขาเดินถอยห่างมาอีกช่วงตัว เพื่อระงับอารมณ์ตัวเองเล็กน้อย ความจริงกับปีศาจชั้นต่ำเขาก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอก แค่ไม่ค่อยนิยม ยิ่งช่วงนี้เขากำลังโดนทัณฑ์บนจากไอ้แก่อีก จะมาก่อปัญหาในบ้านก็ใช่เหตุ
"ฉ่ะ...ฉันจะอาบน้ำให้นะคะ!!!"
ลิลิธเดินตามหลังร่างสูงที่เดินนำเข้าห้องไปด้วยความกล้าๆกลัวๆ แต่ความรู้สึกอายกลับมีมากกว่าที่เธอคิดเสียอีก
ฮือ! เกิดมาฉันไม่เคยอาบน้ำให้ใครเลยนะ!
ขนาดอาบให้ตัวเองบางทียังอายๆเลย ก็ร่างนี้มันดันตู้มซะขนาดนี้!
ว่าแล้วก็ลองยกมือมาขยำดู
"ย่ะ...ยัยปีศาจชั้นต่ำ! เธอทำอะไรห๊ะ!!!"
"คะ!" ลิลิธสะดุ้งเฮือกเมื่อเงยหน้ามามองใบหน้าหล่อเหลาของคนเป็นนายท่านของบ้านด้วยความตกใจปนงุนงง "ฉ่ะ...ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ!"
"เอามือไปไว้ข้างหลัง!!"
"รับทราบค่ะ!!" เธอต๊ะเบ๊ะท่าแบบทหาร ก่อนที่เธอจะไพล่มือไปไว้ด้านหลังอย่างรวดเร็ว ทั้งยังเผลอเชิดหน้าคอตั้งอย่างน่าขัน
"เงยหน้ามองแบบนั้นแล้วเธอจะอาบน้ำให้ฉันได้ยังไงยัยปีศาจชั้นต่ำโง่เง่า!"
ท่ะ...ทำไมชื่อเรียกเธอมันยาวกว่าเดิมเล่า!
"ขออภัยด้วยค่ะ!"
"เลิกต๊ะเบ๊ะท่าแปลกๆนั่นสักที!"
"รับทราบค่ะ!"
"ยังอีก!!!"
"จะไปเตรียมน้ำอุ่นให้ค่ะ!!!"
ลิลิธรีบเดินเข้าไปในห้องที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องน้ำในทันที ฮืออ คนอะไรเสียงดังชะมัด! เธอกลัวจนฉี่จะราดแล้วนะ!!! ถึงจะหล่อแต่โหดแบบนี้เธอก็กรี๊ดไม่ออกหรอก!
ห้องน้ำนี้มีขนาดใหญ่แบบห้องนอนเธอสิบห้องต่อกันเลยทีเดียว ตรงกลางเป็นอ่างน้ำทรงกลมที่มีขนาดพอๆกับสระว่ายน้ำ พอเห็นแบบนี้ลิลิธก็ไม่รู้จะเตรียมน้ำให้ยังไง ที่เธอไม่ตะลึงเวลาเห็นห้องน้ำ เพราะแต่ก่อนชอบรับจ๊อบไปเป็นแม่บ้านให้กับพวกคฤหาสน์หรูๆบ่อยน่ะสิ ถึงจะเทียบกับห้องนี้ไม่ได้แต่มันก็เหมือนกันนั่นแหละนะ
พอคิดไม่ออกว่าจะเตรียมน้ำยังไง เธอจึงเดินไปตรงเคาท์เตอร์ที่เก็บอุปกรณ์ต่างๆแทน ไอ้ก้อนหินสีแปลกๆนี่จะใช้บับเบิ้ลบาธแบบที่บ้านเธอไหมนะ?
ว่าแล้วก็ลองเอาไปหย่อนในอ่างซะเลย!
ก้อนหินสีฟ้าค่อยๆสลายตัวอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะสร้างฟองสบู่ออกมา เธอตาวาวด้วยความตื่นตะลึงกับความรวดเร็วและสวยงามราวกับเวทมนตร์นี้ ทั้งยังได้กลิ่นแปลกๆที่เธอไม่รู้จัก แต่รู้ว่าหอมอีกด้วย!
"หอมมม~"
แต่สบายใจได้ไม่นาน ฟองสบู่ที่ควรจะหยุดขยายกลับแผ่ขยายออกมาจนล้นอ่างอาบน้ำที่ใหญ่ราวกับสระว่ายน้ำนี่ ลิลิธมองมันอย่างตื่นตะลึงแต่ก่อนที่เธอจะได้คิดอะไรตัวเธอก็ดันจมลงไปในฟองสบู่เสียก่อน
"ก่ะ...กรี๊ด!"
"เกิดอะไรขึ้น!"
เทสเซียร่าที่กำลังเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดอาบน้ำรีบกระโจนเข้ามาในทันทีเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้อง เขานึกว่าจะมีปีศาจหน้าโง่กล้าบุกเข้ามาในถิ่นเขาเสียอีก แต่ไอ้ฟองสบู่ที่พอเขาเปิดประตูปุ๊บมันก็พุ่งใส่หน้าเขาในทันทีนี่มันคืออะไร!
"ฮือออ ฉันจมแล้ววว!!!"
"ย่ะ...ยัยปีศาจชั้นต่ำโง่เง่าสุดซวย!!!"
ชื่อยาวกว่าเดิมอีกง่า แง้!!