บทที่ 6 พินัยกรรม

ลู่ชิงรับซองนั้นมา เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าหลังรูปของเธอจะมีซองอะไรอยู่ด้วย เธอเปิดซองจดหมาย และเปิดออกดู“นี่มัน พินัยกรรม” เธออุทานออกมา

“พินัยกรรม?” เฉิงเยว่เอ่ยตาม

“ใช่ มันคือพินัยกรรมของคุณพ่อจริง ๆ ”เธอพูด หันไปส่งยิ้มกับเฉิงเยว่ เธอโผลเข้ากอดเขา “คุณคือของขวัญของฉัน คุณนำโชคมาให้ฉัน และช่วยให้ฉันรอดพ้นทุกสถานการณ์ได้จริง ๆ” เธอกอดเขาแน่น

เฉิงเยว่รู้สึกตะลึงกับอาการของเธอ เขาไม่เคยถูกผู้หญิงกอดแบบนี้มาก่อน “อะแฮ่ม”เขากระแอมเบา ๆ “ผมดีใจด้วยที่คุณเจอพินัยกรรม และขอบคุณที่เห็นผมเป็นสิ่งนำโชค” เขารู้สึกกระอักกระอ่วน

ลู่ชิงหอมแก้มเขาไปหนึ่งที “ขอบคุณ ขอบคุณมากจริง ๆ” เธอขอบคุณเขา และรู้สึกดีใจมาก

เฉิงเยว่ตาเบิกกว้างกับการจู่โจมของเธอ แม้จะรู้ว่าอยู่ในฐานะสามี แต่นั่นมันไม่ใช่เขา

ลู่ชิงโทรไปหาอันอันเลขาของเขาทันที เพื่อให้เตรียมเอกสารที่เขาต้องการ เธอบอกให้อันอันเอามาให้เธอที่บ้านเช่า

“ฉันจะไปช่วยป้าหลินทำอาหาร” เธอบอก

“คุณมีเงินไหม?”เขาถาม

“อืม” เธอพยักหน้าตอบด้วยความสงสัย “ทำไม?”

“เย็นนี้ไปทานอาหารนอกบ้านกันเถอะ” เขาอยากทำให้เธอมีความสุขแทนปู่ทวดของเขา เธอคงลำบากมากตอนที่ปู่ทวดของเขาป่วยไม่ได้สติ

“ได้สิ”เธอยิ้ม เธอรู้สึกอบอุ่นใจ และหัวใจพองโต ในขณะที่เขายังเป็นแบบนี้ เขาก็ยังคิดถึงเธออยู่

ในตอนเย็น คุณหมอกับพยาบาลมาดูอาการของเฉิงเยว่เหมือนสองวันที่ผ่านมา แต่หมอรู้สึกตกใจเหมือนกันที่เขาฟื้นขึ้นมาได้แบบนี้ ร่างกายของเขาไม่เหมือนคนป่วย หมอลองตรวจดูร่างกายของเขาก็ปกติดีทุกอย่าง นอกจากความทรงจำเท่านั้น

อันอันเลขาของเขาก็มาเหมือนกันในตอนเย็น เธอส่งมอบเอกสารให้เขา และรู้สึกดีใจเหมือนกันที่เขาฟื้นกลับมาแล้ว อันอันอยู่ได้ไม่นานก็ขอตัวกลับ

เฉิงเยว่เลยพาลู่ชิงออกไปทานอาหารนอกบ้าน เขาพาเธอไปร้านอาหารเก่าแก่ที่ครอบครัวเขาชอบไป ในยุคนี้ก็คงเป็นเพียงร้านอาหารที่เปิดใหม่อยู่ แต่ในยุคที่เขาจากมานั้น ร้านอาหารร้านนี้เป็นร้านที่เก่าแก่ที่สุด และอาหารก็ขึ้นชื่อทุกอย่าง

“ร้านนี้พึ่งเปิดได้ไม่นาน” เธอบอก และสงสัยว่าเขาจะจำอะไรได้หรือเปล่า ร้านนี้เปิดได้ยังไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ ตอนนั้นเขายังนอนไม่ได้สติ

“มันเหมือนอยู่ในความทรงจำของผม ว่าอยากมาลองสักครั้ง” เขาบอก เพื่อทำให้เธอหายสงสัย

“อ่อ” เธอเข้าใจ

เขาสั่งอาหารเมนูแนะนำของร้านนี้มาทั้งหมด มันมีอยู่ประมาณ 7 เมนู ลู่ชิงส่งกระเป๋าเงินให้เขา

“นี่ของคุณ” เธอบอกเขา ในกระเป๋าเงินใบนี้ มีเอกสารบัตรสำคัญของเขาทุกอย่าง มีทั้งเงินสดและบัตรเครดิต

เขาเปิดออกดู “ของผม?”

“ใช่”เธอตอบ

บัตรเครดิตของเขามียอดเงินไม่จำกัด ในยุคนี้ ถือว่าเขาเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จตอนอายุยังน้อย ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว ธุรกิจยานยนต์นี้ก็เป็นอันดับหนึ่งของประเทศ ความร่ำรวยก็อยู่ในอันดับหนึ่งเช่นกัน

เธอรู้สึกเสียใจ ที่เธอไม่สามารถหาบ้านหลังใหญ่กว่านี้ให้เขาอยู่ได้เมื่อถูกแม่เลี้ยงของเธอไล่ออกจากบ้าน เธอมีเงินเก็บของเธอ และเธอจะไม่ยุ่งกับเงินของเขา

“คุณลองซิมเมนูนี้ดู ว่าอร่อยไหม” เขาตักอาหารให้เธอด้วยท่าทางที่สุภาพ

ลู่ชิงรู้สึกว่าเขาไม่เหมือนสามีคนเก่า เขามีท่าทางและกิริยาดีกว่าคนเดิมมาก อาจเป็นเพราะเขาความจำเสื่อม “ขอบคุณ” เธอตอบ

เฉิงอี้ไม่รู้ว่าเขาจะต้องอยู่ในร่างนี้ได้อีกนานแค่ไหน แต่เขาจะต้องพยายามทำทุกอย่างให้ดี ต้องเริ่มศึกษาตั้งแต่สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยก่อน เพราะจากที่เขาขับรถมาที่ร้านอาหารนี้ ยังมีที่ดินว่างเปล่าอยู่หลายแปลง และยังไม่มีตึกอาคารมากนัก

เขาต้องพยายามทำความรู้จักผู้คนให้มาก รวมถึงพนักงานและผู้บริหารคนสำคัญหลาย ๆ คน

เมื่อกลับมาถึงบ้านเช่า สิ่งแรกที่เขาต้องทำก็คือ เข้าเว็บบริษัท เพื่อดูบอร์ดผู้บริหารคนสำคัญหลาย ๆ คน เขาต้องทำความรู้จักใบหน้าของคนเหล่านั้นก่อนที่จะเข้าไปบริษัทในวันพรุ่งนี้