ตอนที่ 6 “พาที”

ตอนที่ 6 “พาที”

พาทีหนุ่มหล่อ นึกย้อนกลับไปถึง “วันปีใหม่เมื่อหลายปีก่อน” …หลังจากพึ่งผ่านพ้นการเลือกตั้งใหญ่ในปี 2531 ที่บ้านหลังใหญ่ของ “ส.ส.เสมอ” ตอนนี้ มีคนมาเข้าคิวรอ เพื่อเยี่ยมและคารวะ หางแถวยาวจนไปถึงหน้าประตูบ้าน

แต่ละคนต่างก็มีเป้าประสงค์… ในการมาเยี่ยมเยือนต่าง ๆ นานา บ้างก็เข้ามาหาเพื่อผูกสัมพันธ์ บ้างก็มีเรื่องมารบกวนร้องขอ “พาทีกับพ่อของตน” ก็เป็นหนึ่งในคนกลุ่มนั้น

เสียงทักทายได้ยินมาจากด้านหลัง “สวัสดีครับครูแสม…ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ” คนที่อยู่ด้านหลังเดินเข้ามาไหว้ทักทาย เพราะเป็นลูกศิษย์เก่า ถูกอบรมเลี้ยงดูกันมาตั้งแต่เด็ก!

พาทีกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยความสนอกสนใจ ส่วนพ่อก็หันไปคุยกับลูกศิษย์ลูกหา… ก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะเจรจากันอย่างถูกอกถูกใจ

แน่นอนว่าพาทียังไม่ลืมพกมารยาทอันพึงมี ด้วยเป็นลูกของครูคนดังประจำถิ่น เป็นผู้ที่ถูกนับหน้าถือตาของผู้คนและชาวบ้านทั่วไป จึงสวัสดีกล่าวทักทาย ก่อนจะยืนยิ้มรออย่างสงบเสงี่ยมฟังผู้ใหญ่เขาสนทนากัน

แต่เนื่องจากคิวที่ยาวเหยียด ทำให้ชายหนุ่มที่ยืนรอจนเบื่อ จึงหันซ้ายหันขวามองดูอะไรไปเรื่อย กระทั่งสายตาเหลือบไปเห็น “เด็กสาววัยใกล้เคียงกัน เดินตุปัดตุเป๋เข้าไปในบ้าน”

หญิงสาวคนนั้น…งดงามอย่างกับในจินตนาการของเขา เรียกได้ว่าตรงสเปกทุกอย่างสำหรับตัวเขาเลย ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวเนียน ดูแล้วได้รับการบำรุงมาเป็นอย่างดี แค่มองผ่าน ๆ ก็รู้แล้วว่า “เป็นคุณหนู ใส ๆ ไร้เดียงสา”

พาทีผู้ซึ่งกำลังจมอยู่ในภวังค์ จวบจนกระทั่งหล่อนเข้าไปในบ้าน…ครู่ใหญ่กว่าตนจะได้สติมากลับคืนมา… สมองของเขาจินตนาการไปไกล คิดไปได้ต่าง ๆ นานา และรู้ได้ทันทีว่าคงต้องเป็นลูกสาวของคนในบ้านหลังนี้เป็นแน่! และถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นลูกสาวของ ส.ส.เสมอ

ภายในใจของพาที รุ่มร้อนเป็นอย่างยิ่ง คิดปรารถนาอยากจะได้เห็นหน้าเธอไปทุกวันเลย…เขาถึงขั้นจินตนาการคิดไปไกล “โดยให้พ่อออกหน้าผูกข้อไม้ข้อมือ จับหมั้นเสียเดียวนี้!”

จนกระทั่งถูกพ่อสะกิดให้ตื่นจากภวังค์ ทว่าภายในใจก็ยังอดคิดถึงหน้าหล่อนไม่ได้! อันที่จริงวันนี้เขาก็ไม่รู้ว่าพ่อพาตนมาทำอะไรที่นี่ เพียงแค่บอกว่า “จะพาเขามาเปิดหูเปิดตา!”

ด้วยเป็นคนที่ใจกล้าเป็นทุนเดิมพาทีจึงถามพ่อขึ้นว่า “เอ่อ…พ่อ ถ้าทีจะให้ไปขอหมั้นสาวหน่อยจะได้มั้ย?” เขาเกาหัวพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งเล่นกึ่งจริง

พอเห็นลูกชายพูดแบบนั้นก็ทำเอาคิ้วของพ่อแสมกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะพูดหยอกกลับ “ไปติดใจอีหนูบ้านไหนล่ะเอ็ง?”

“บ้านนี้แหละ!” เขาพูดตอบไปทันที

ทำเอาครูแสมเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง ครุ่นคิดบางอย่างก่อนพูดขึ้นว่า “บ้าน่า หรือว่าเอ็งชอบ ยัยหนูสมรนั่นเหรอ?” เพราะก่อนหน้านี้ไม่นานเขาก็เห็นเด็กสาวเดินเข้าไปในบ้านพอดี ประจวบกับลูกชายยืนนิ่งเป็นสาก รวมเข้ากับสัญชาตญาณของ “ครูฝ่ายปกครอง”

“เธอชื่อสมรเหรอ!?” ชายหนุ่มพูดพึมพำกับตัวเอง ดวงตาของชายหนุ่มเปล่งประกายระยิบระยับ ภายในใจครุ่นคิดขึ้นว่า “อย่างน้อย ๆ วันนี้ก็ได้รู้ชื่อของเธอแล้ว วันหน้ายังมีโอกาสทำความรู้จักกันอีกมาก!” เขาลอบให้กำลังใจตัวเอง

ครูแสมลูบคางครุ่นคิด “ถ้าอยากจะหมั้น…พ่อว่าเอ็งก็ไปหาวิธีจีบให้ติดก่อนดีกว่ามั้ย!?” คล้ายว่าครูแสมกำลังคิดอะไรบางอย่างออก เขามองไปถึงอนาคต “นี่ถ้าได้เกี่ยวดองกันกับบ้านนี้ ทั้งธุรกิจทั้งชื่อเสียงของครอบครัว มันจะจุนเจือเกื้อหนุนเขาได้เป็นอย่างมาก!”

“แสมผู้เป็นพ่อ” ตบบ่าให้กำลังใจ แต่ก็แอบเตือนว่า “แต่ระวังจะโดนยิงเอาล่ะ คุณนายบ้านนี้เขาดุเอาเรื่องเลยนะเว้ย!” รอยยิ้มขี้เล่นปรากฏที่มุมปากของหนุ่มใหญ่

…

รออยู่พักใหญ่ ๆ ก็ถึงคิวครูแสมกับลูกชายได้เข้าไปพบ “ท่าน ส.ส.”

ทางด้านเสมอ เมื่อเห็นครูแสม “ผู้เป็นที่นับหน้าถือตาของคนในตัวจังหวัด ถ้าได้มาเป็นหัวคะแนนให้ตน …คงเป็นคนสำคัญมิใช่น้อย” เขาจึงลุกขึ้นยืนต้อนรับอย่างเป็นกันเอง

“สวัสดีครับครูแสม…ไปไงมาไงครับเนี่ยถึงแวะมาหาผมได้?” เสมอเดินไปจับมือครูคนนี้อย่างสนิทสนม ถึงทางเข้าหน้าประตู ดูท่าให้ความสำคัญไม่ใช่น้อย!

พอเจอหน้าท่านเสมอ “พาที” ก็ทำตัวเป็นเด็กดี…รู้งานทันที เขาพูดกล่าวสวัสดีผู้หลัก ผู้ใหญ่ตามปกติวิสัย คนตรงหน้านี้ที่เขาหมายหมั่นปั้นมือ ที่จะทำให้อีกฝ่ายยอมรับตนเป็นเขยให้ได้ “จึงจำเป็นต้องพูดจาดี ทำตัวดีต่อหน้า ‘ว่าที่พ่อตา’ ในอนาคตอันใกล้!” เด็กหนุ่มคิดไปถึงขึ้นนั้นแล้ว

ตัวครูแสมเห็นลูกชายแนะนำตัวเสร็จ ก็เริ่มพูดเข้าเรื่องไม่เข้าอ้อมค้อมแม้แต่น้อย “ที่ผมมาวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอกท่านเสมอ…วันนี้ฉันก็จะมากู้เงินเพื่อเอาไปขยับขยายธุรกิจของฉันหน่อยน่ะ”

เสมอแทบไม่ต้องครุ่นคิดอะไรเลย รับคำในทันที “อ๋อ! ได้ข่าวมาว่าธุรกิจโรงเรียนของครูกำลังไปได้ดีนี่นา จะขยับขยายเพิ่มหรือครูแสม?”

“ก็ตามนั้นเลยครับ ผมต้องการปรับปรุงเพิ่มห้องเรียนเพิ่มชั้นเรียน ขยับขยายเสียหน่อย” ครูแสมอธิบายยาวเหยียดถึงแผนธุรกิจ

ส่วนท่านเสมอก็โบกมือให้ลูกน้องไปเอาสัญญามา ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นที่นับหน้าถือของคนละแวกนี้ เป็นฐานเสียหัวคะแนนชั้นเลิศ เขาจึงปล่อยกู้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจแม้แต่น้อย คล้ายกับว่า “น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า”

“ผมไม่ได้คิด ‘ดอกบงดอกเบี้ย’ อะไรเป็นพิเศษกับครูหรอกนะ เอาเป็นว่าจ่ายให้ตรงตามเวลา หรือหากติดปัญหา…จะผัดผ่อนก็เข้ามาคุยกันก่อนได้นะครับ ครูแสม” เสมอพูดเสริม เขาพยายามซื้อใจคนผู้นี้เอาไว้ก่อน

ใช้เวลาไม่นานหลังจากครูแสมอ่านสัญญาเสร็จก็เซ็นเอกสารเรียบร้อย… ต่างคนต่างก็ไว้ใจกันเพราะถือศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย ทว่าก่อนจะลุกขึ้นครูแสมกลับย้อนนึกขึ้นได้ “นี่จะว่าไปท่านเสมอ เจ้าลูกชายตัวดีของผมมันดันไปแอบชอบลูกสาวคุณเสียแล้วสิ!”

ครูแสมพูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ หากแต่ใจจริงกลับแฝงนัยยะเอาไว้ ทำเอาพาทีที่ยืนอยู่นิ่ง ๆ เริ่มอยู่ไม่สุขเลยทีเดียว!

สายตาของเสมอเหลือบมองเด็กหนุ่มอีกทีเลิกคิ้วข้างหนึ่ง ก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วพูดว่า “ไงล่ะพ่อหนุ่ม ชอบลูกสาวฉันเหรอ? แต่บอกไว้ก่อนนะ…ถ้าคิดจะจีบก็ไม่ห้ามหรอกนะ กลัวแต่คุณนายสมพรแม่ของหล่อนจะตามไปเล่นงานเอ็งเสียก่อนสิ แต่ถ้ามีความสามารถก็แล้วแต่เลย ถ้าจะให้แนะนำก็เอาไว้ขึ้นมหาลัยก่อน ค่อยมาจีบก็ยังไม่สาย!”

เสมอตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ คนที่หมายตาคิดจะผูกสัมพันธ์… ผ่านทางลูกสาวของเขามีมาไม่ใช่น้อย บางคนก็พูดหยอก ๆ แบบนี้ จนเขาเคยชินแล้ว “จึงได้แต่ยกเมียตัวเองมาเป็นเกราะกำบัง”

“แต่อันที่จริงจะใช้คำว่าเกราะกำบังก็ไม่ถูก เพราะคุณนายสมพร หล่อนหวงลูกสาว… อย่างกับงูจงอางหวงไข่”

ครูแสมที่หยั่งเชิงไปให้เรียบร้อยแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแต่ยิ้มรับฟังคำพูดอยู่ข้าง ๆ ก่อนจะขอตัวจากไปอย่างว่าง่าย เพราะเกรงใจคนที่เข้าแถวอยู่ด้านหลัง… เนื่องจากตนใช้เวลาค่อนข้างนานพอสมควร

หลังออกมาจากบ้านแล้วครูแสมก็สัพยอกลูกชาย “เป็นไงล่ะเอ็ง…คิดจะเด็ดดอกฟ้ามันก็ต้องทำตัวให้คู่ควรกับเขาเสียก่อน ต้องเอาดีเอาเด่นสักทางให้ได้ก่อน หากคิดจะไปจีบเขา”

พอได้เงินมาถือไว้ ครูแสมก็อารมณ์ดีเปิดปากเล่า ทางหนึ่งเพื่อกระตุ้นลูกชายให้เอาดีสักทาง วางแผนในอนาคตให้ไกล ๆ เสียหน่อย โดยใช้ผู้หญิงเป็นเป้าหมาย จากประสบการณ์การเป็นครูของเขามาหลายปีดีดัก “โดยมากชายหนุ่ม มักจะมีเป้าหมายทะเยอทะยานขึ้นมา…จากบรรดาสาวสวยทั้งหลาย”

“นี่ถ้าเอ็งยังคิดจะไปเจาะไข่แดงลูกสาวเขา ให้เลิกคิดไปได้เลย เพราะถ้ายังเป็นอยู่อย่างนี้ ยังทำตัวสำมะเลเทเมาอยู่ พอคบสาวแล้วก็ทิ้ง อย่าได้ไปจีบลูกสาวเขาเชียว ประเดี๋ยวจะโดนยิงกบาลตายเสียก่อน” แสมอดไม่ได้ที่จะเตือน และห้ามปรามถึงพฤติกรรมทำตัวสำส่อนของลูกชายไปในคราวเดียว

…

พาทีได้ยิ้มเจื่อน เขารู้ดีว่าหากจะให้ตัวเองหักดิบ เลิกคบกับสาว ๆ ที่มีอยู่เต็มกระบุงคงเป็นไปไม่ได้ “พอได้ลิ้มลองรสหวาน…มันก็อดไม่ได้ที่จะหวนนึกถึงอีก”

หลังจากนั้นเป็นต้นมา สมรก็คือยอดดวงใจที่ได้แต่เฝ้ามองดูอยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ พาทีพยายามจะเข้าไปจีบหลายครั้งหลายครา แต่ก็ห้ามใจไว้…ได้แต่แอบไปซ้อมมือ ออกลีลาเด็ด ๆ กับสาวอื่น ๆ “ทว่าเขายังคอยแอบติดตามข่าวสารของเธออยู่ตลอด…”

แม้จะเรียนคนละโรงเรียนกันก็ตามที แต่จะทำยังไงได้ เพราะเขามีสมรเป็นเป้าหมาย คล้ายดั่งวัวกระทิงที่มีเป้าให้พุ่งชน คนอื่น ๆ ระหว่างที่เขาคบอยู่…ก็เป็นได้เพียงแค่อาหารกินเล่น ในใจไม่ได้คิดอะไรจริงจังกับพวกหล่อนแม้แต่น้อย

เพียงแค่อาศัยว่ามีดีที่ลมปาก จึงพูดเกลี้ยกล่อมพวกสาว ๆ ก็เล่นเคลิ้มตามกันเป็นแถว ๆ บรรดาพวกลูกคุณหนูหลายต่อหลายคนต่างก็กลายเป็นของเล่น เป็นเป้าซ้อมมือ ใช้ฝึกวิทยายุทธ์ไปพลาง ๆ

ยิ่งตอนนี้ความสามารถของเขาเรียกได้ว่า “ขั้นเทพ” เพียงแค่กระซิบที่ข้างหูเบา ๆ เหยื่อก็แทบจะติดเบ็ดแล้ว แถมก็พร้อมจะพลีกาย เต็มใจมาให้เขากินถึงที่

จนได้ฉายาจากเพื่อน ๆ ว่า “เทพที…สาลิกาลิ้นทอง” ตำราปราบบรรดาพวกลูกคุณหนู เขาเขียนออกมาได้เป็นเล่ม ๆ “เพื่อน ๆ ที่โรงเรียนเวลาจะไปคบกับใคร ยังอดไม่ได้ที่จะต้องแวะมาถามเขาก่อน”

เพียงเพราะว่า “กลัวว่าจะทับทางกัน!” แต่ถ้าใครไม่กลัวทับทาง อยากรู้นิสัยใจคอ ตัวเขาก็พร้อมที่จะบอก…เพียงแต่มีค่าครูนิดหน่อย กลายเป็นแหล่งรายได้ช่วงเรียนของเขา ส่วนพวกมุกจีบสาว ก็เอามาจากหนังสือที่หาได้ทั่วไป เช่นพวกหนังสือกลอนใยไหม หนังสือรวมมุกกลอนจีบสาว “เพียงแต่ว่าเขาใจกล้าหน้าด้าน ที่จะเอามาใช้ เลยได้หญิงมาครอบครอง!”

…

จนกระทั่งวันนี้ ความโหยหาที่รอคอยมานานแสนนาน ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้า เมื่อเขาเห็นสมรกับเพื่อนสาว “เดินเข้าไปในโรงเรียนกวดวิชาของพ่อตน!”

ขออนุญาตรบกวน ‘ฝากกดติดตาม’ ช่อง Tiktok ครับ

หรือหากว่าท่านกดติดตามแล้ว “สามารถช่วยกดไลก์ กดแชร์คลิป” ได้นะครับ :)

https://www.tiktok.com/@rodlert3659

กราบขอบพระคุณครับ รสเลิศ