ทวงรัก 3 | หลอกลูกแกะเข้าถ้ำเสือ

ฟุบ…

ร่างบางทิ้งตัวนอนแผ่หลาบนเตียงนอนขนาดใหญ่พลางถอนหายใจออกมายาวๆ ด้วยความหนักใจกับอะไรบางอย่าง มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูรูปถ่ายของฮันเตอร์ คนที่เธอต้องเข้าไปเอาความลับไปให้ศิลา เพื่อแลกกับการได้บริษัทคืน

‘ทำไมคุณถึงอยากได้ข้อมูลลับจากเขา’

‘แค่อยากแฉความเลวของมันให้ทุกคนรู้ ว่าจริงๆ แล้วธาตุแท้ของมันเป็นยังไง’

“โอ้ยย นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย” นาทีนั้นแค่ศิลายื่นข้อเสนออะไรมานอกเหนือจากการเอาตัวเข้าแลก เธอรับไว้หมดโดยไม่สนว่าตัวเองจะทำสำเร็จหรือเปล่า พอเวลาผ่านไปกลับไม่อยากทำเพราะมันเสี่ยงมาก

ฮันเตอร์ เขาเป็นลูกชายจากตระกูลมาเฟียที่มีอิทธิพล นอกเหนือจากนั้นยังเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ได้ยินข่าวเขาเป็นบางช่วง หลังจากนั้นหายไปราวกับไม่มีตัวตน จนกระทั่งวันนี้ได้กลับมาเจอเขาอีกครั้ง

พอได้เจอเขา ความรู้สึกเก่าๆ ในอดีตมันจุดประกายขึ้นมาอีกครั้ง

ตอนนี้สิ่งเดียวที่ควรโฟกัส คือ ความต้องการของตัวเอง เธอต้องรีบเอาข้อมูลไปให้ศิลา เพื่อแลกกับการได้บริษัทคืน

ครืด ครืด

- คัพเค้ก -

“ฮัลโหล”

(สรุปยังไง คืนนี้ไปด้วยกันไหม)

“ที่ไหนนะ?”

(ออสเต้คลับ)

‘ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเขาอยู่ที่ไหน’

‘ส่วนใหญ่มันจะอยู่ออสเต้คลับ ไนต์คลับของมัน’

พอได้ยินชื่อสถานที่ บทสนทนาระหว่างเธอกับศิลาก็ฉายเข้ามาในหัว

(ไปไหม อยากให้ไปสนุกด้วยกัน)

“แต่ฉันอาจจะอยู่ด้วยได้ไม่ดึกนะ”

(ได้ๆ ขอแค่มาสนุกด้วยกัน)

“โอเค งั้นเจอกันที่ออสเต้คลับนะ”

เธอวางสายจากคัพเค้กที่เป็นเพื่อนสนิท ตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว เธอดึงตัวเองขึ้นจากเตียงนอนเพื่อไปอาบน้ำและแต่งตัวเตรียมไปดื่มกับเพื่อนที่ไนต์คลับ

@Auste Club

เธอเดินเข้ามาภายในไนต์คลับชื่อดังสุดหรูใจกลางเมือง ที่นี่เป็นแหล่งรวมไฮโซและคนเป๋าหนักทั้งหลาย การแต่งตัวของแต่ละคนดูดีมากเลยทีเดียว เหมือนเธอกำลังเดินอยู่ในงานแฟชั่นโชว์อะไรสักอย่าง สายตาผู้คนที่มองมาพานทำให้รู้สึกประหม่าไม่ใช่น้อย

นี่เป็นครั้งแรกที่มาออสเต้คลับ…

มองหาเป้าหมายซึ่งคือกลุ่มเพื่อนสนิท พอเห็นแล้วก็ตรงไปหาทันทีอย่างไม่รีรอ

“รอนานกันไหม”

“ไม่นาน พวกฉันก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”

“ปกติเห็นดื่มกันที่ซีวาย ทำไมจู่ๆ ถึงมาออสเต้” เธอถามเพื่อน

“เห็นเขาลือกันว่าเจ้าของออสเต้คลับหล่อ” แสนดี ตอบ

“จุดประสงค์หลักที่มาก็คือผู้ชาย” นิต้า พูดพลางยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม

“แกลองมองไปรอบๆ ร้านสิ ออสเต้คลับผู้ชายงานดีกันทั้งนั้น ถ้ารู้ว่าอาหารตาจะดีขนาดนี้ มาที่นี่นานละ”

“จริง ไม่ว่ามุมไหนของออสเต้คลับก็น่ามองไปหมด”

เธอยิ้มแล้วส่ายหน้าไปมากับบทสนทนาของเพื่อนสนิท ยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม สายตาเหลือบเห็นใครบางคนที่กำลังเดินขึ้นไปบนชั้นสองและต่อด้วยชั้นสาม

ฮันเตอร์…

หัวใจกระตุกวูบเมื่อสายตาเขามองมาทางนี้ รีบหลบไปทันทีโดยไม่รู้ว่าเขาได้มองตัวเองหรือเปล่า หันกลับไปมองตรงบันไดอีกครั้งพบว่าเขาได้หายไปแล้ว

ทำยังไงถึงจะได้ข้อมูลลับที่ศิลาต้องการจากฮันเตอร์มาได้ ยากกว่าการลงมือ คือ การคิดหาวิธีเข้าใกล้ข้อมูลสำคัญพวกนั้น ยิ่งเป็นฮันเตอร์แล้ว… ยิ่งยากเข้าไปใหญ่

“เหม่่ออะไรลีอาร์”

“ฮะ? ปะ…เปล่าๆ ไม่มีอะไร”

“มาๆ หมดแก้ว”

เคร้ง!

“ดื่มให้หมดนะลีอาร์ แกอะชอบตั้งไว้ให้น้ำแข็งมันละลาย เสียดายเหล้า”

“หมดแล้วๆ” เธอกลั้นใจยกพรวดเดียวหมดแก้ว ไม่อยากดื่มเยอะเพราะต้อบไปทำภารกิจต่อ

“ฉันอยู่ได้ถึงแค่ห้าทุ่มนะ ขอไม่ดื่มเยอะด้วยเพราะต้องขับรถ”

“โอเคๆ”

เธอมีเวลานั่งคิดแผนการว่าจะเอาข้อมูลลับไปให้ศิลายังไงแค่หนึ่งชั่วโมง จิตใจไม่ได้จดจ่ออยู่กับกลุ่มเพื่อน เพราะกำลังคิดหาวิธีขึ้นไปข้างบน

“ฉันไปห้องน้ำแป๊บนะ”

“ให้ไปเป็นเพื่อนไหม”

“ไม่เป็นไร” เธอลุกขึ้นแล้วเดินไปห้องน้ำคนเดียว ปิดฝาชักโครกแล้วนั่งลง จากนั้นยกโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งข้อความไปหาศิลา

‘ฉันจะขึ้นไปข้างบนได้ยังไง พอจะรู้ไหม’

หวังว่าศิลาน่าจะรู้นะ รอประมาณสองนาทีเขาก็ตอบกลับมา

‘มีทางเข้าอยู่สามทาง ทางเข้าแรกคือลิฟต์ตรงลานจอดรถ ตรงนั้นมีคนเฝ้า’

‘ทางเข้าที่สอง ข้างหน้าคลับ’

‘ทางเข้าที่สาม ข้างหลังคลับจะมีประตูอยู่ ลองไปดูเอาเอง’

คงต้องใช้ทางเข้าที่สาม เพราะสองทางเข้าแรกคงไม่ได้แล้ว หลังจากคุยกับศิลาเสร็จ เธอเปิดเข้าไปดูรูปภาพครอบครัวในตอนที่ยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา พลางยิ้มออกมาคนเดียว

เธอในตอนนั้น… ดูมีความสุขมากไม่น้อย

ยี่สิบนาทีต่อมา

“ไปห้องน้ำนานจังยัยลีอาร์” แสนดีถาม

“ไปคุยโทรศัพท์ด้วยเลยนาน” ความจริงเธอแอบไปดูลาดเลาในการขึ้นไปข้างบน เพื่อเอาข้อมูลลับของฮันเตอร์ไปให้ศิลาต่างหาก

“ทำไมสภาพคัพเค้กเป็นงี้ไปแล้วล่ะ?” กลับมาอีกทีเพื่อนสนิทของเธอกลายเป็นขี้เมาไปแล้ว…

“ไม่รู้ไปถูกใครหักอกมา พอแกเดินไปห้องน้ำได้สักพัก อีนังนี่ก็หยิบเหล้าขึ้นมากรอกปากตัวเอง จนหมดไปเกือบครึ่งขวด”

เธอมองขวดเหล้าบนโต๊ะ จริงด้วย… หมดไปเกือบครึ่งขวดจริงๆ แถมคัพเค้กยิ่งคออ่อนอยู่ด้วย ดื่มนิดเดียวก็เมาแล้ว

“ใครมากับคัพเค้กอะ” เธอพูด

“ฉันๆ” นิต้ายกมือ

“ฝากดูแลมันด้วยนะ”

“โอเค แต่ว่าตอนนี้อย่าเพิ่งให้คัพเค้กดื่มอีก มาพร้อมเพื่อนแต่เมาก่อนเพื่อน”

“เอาเหล้ามา~”

ทุกคนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปวิดีโอตอนคัพเค้กเอาไว้ให้เจ้าตัวดูตอนสร่างเมา ซึ่งแต่ละคนก็อดนั่งขำกับท่าทางของคัพเค้กไม่ได้

•••

เธอแยกตัวออกมาหลังจากถึงเวลาแล้ว ก่อนหน้านี้แอบมาดูลาดเลาเอาไว้ หัวใจกระตุกวูบเมื่อเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างหลังไนต์คลับ พยายามเดินให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้

ค่อยๆ เปิดประตูออกแล้วรีบเข้าไปข้างใน จากนั้นปิดประตูลงอย่างเบามือ ก่อนจะเดินขึ้นบันได เป้าหมายของเธอ คือ ชั้นสาม

แกร๊ก

พรึ่บ…

รีบหลบอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูออกมา โผล่หน้าออกไปดูเล็กน้อย ฮันเตอร์กำลังเดินออกไปจากห้องนั้น เดาว่าคงเป็นห้องทำงานหรือไม่ก็ห้องส่วนตัวทำนองนั้น

ทางสะดวก…

กึกๆ

“ล็อกเหรอเนี่ย” เคยดูละครไทยผ่านตามาบ้าง เธอลองใช้วิธีสะเดาะกุญแจหรือประตูตามดูเผื่อว่าจะสำเร็จ

แกร๊ก!

“เยส!” เธอเผลออุทานออกมาเมื่อทำสำเร็จ เปิดประตูห้องที่ฮันเตอร์เพิ่งออกมาเข้าไป

ดูเหมือนกึ่งห้องพักและห้องทำงาน ภายในตกแต่งอย่างสวยงามดูหรูหรา ทว่าในขณะเดียวกันก็มีกลิ่นอายของความมีอำนาจแอบแฝง

“ต้องเริ่มหาจากตรงไหนเนี่ย” ห้องกว้างจนไม่รู้จะเริ่มหาข้อมูลจากตรงไหน ตัดสินใจเดินไปยังโซนโต๊ะทำงานเป็นอันดับแรก

“อะไรเนี่ย…” พึมพำออกมาคนเดียว ในขณะที่มือเอื้อมไปหยิบเอกสารบางอย่างบนโต๊ะทำงานฮันเตอร์ขึ้นมาเปิดดู

ริมฝีปากสีระเรื่อผุดรอยยิ้มเมื่อเจอสิ่งที่ตามหา ทว่ารอยยิ้มนั้นกลับค่อยๆ เลือนหาย เมื่อเริ่มได้กลิ่นไม่ดี

ทำไมทุกอย่างดูเป็นใจขนาดนี้

หรือนี่จะเป็นการ…หลอกลูกแกะเข้าถ้ำเสือ

แกร๊ก

“!!!”