มาเฟีย : 4

"รับเครื่องดื่มเป็นอะไรดีคะ"

"อ้อ น้ำแข็งโซดาแล้วกัน"

"รับทราบค่ะ รออาหารสักครู่นะคะ"

พนักงานเดินกลับเข้าไปด้านหลังร้านแล้ว ทัดเทพเลยหันมาถามสายไหมที่ยังคงมองหน้าเขาไม่ห่าง

"มีอะไรหรือเปล่า หรือว่าอยากได้อะไรเพิ่ม"

"เปล่าค่ะ ปกติสารวัตรชอบทานเมนูพวกนี้เหรอคะ"

ทัดเทพอมยิ้มเหมือนโล่งใจที่สายตาเมื่อครู่เป็นเพียงสายตาอยากรู้อยากเห็นนิสัยการกินของเขา

"ครับ ผมชอบอาหารรสจัด ยิ่งทานคู่กับโซดาเย็น ๆ ซาบซ่ามาก"

สายไหมได้ยินเช่นนั้นจึงคลี่ยิ้มออกมาจาง ๆ ในหัวเธอยังรู้สึกว่า อะไรจะบังเอิญชอบทานเหมือนพี่สาวเธอแบบนี้

"ดูเหมือนคุณสายไหมมีอะไรจะถามผมอีกนะครับ"

สารวัตรทัดเทพถามเชิงทีเล่นทีหยอก ไม่ได้หวังจะให้อีกคนบอกเขาจริง ๆ จัง ๆ

"พอดีว่าสารวัตรทำให้ไหมคิดถึงพี่หม่อนน่ะค่ะ"

"พี่สาวเราชอบอาหารรสจัดเหมือนกัน?"

สายไหมส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนตอบออกไป

"ไม่ใช่อาหารรสจัดอย่างเดียว แต่ปูผัดผงกะหรี่คือของโปรดของพี่หม่อน เธอจะชอบทานคู่กับต้มยำทะเลน้ำข้น ๆ รสจัดจ้าน"

สายตาและน้ำเสียงของสายไหมดูเศร้าเมื่อนึกถึงพี่สาวที่ยังติดต่อไม่ได้

"โลกมันกลม ไม่แปลกหรอกครับที่จะเจอคนที่ชอบอาหารเมนูเดียวกัน"

ก็คงจริงอย่างที่เขาว่า

"วันนี้การซ้อมมวยของเราถือว่าพอใช้ได้ ไม่ดูอ่อนปวกเปียกเกินไป แต่ว่าเรื่องน้ำหนักการฟาดเท้ายังน้อยอยู่"

อาจจะเพราะสายไหมดูซึม ๆ เศร้า ๆ สารวัตรทัดเทพเลยชวนคุยเรื่องซ้อมมวยเมื่อเช้า

"กลับไปไหมจะฝึกที่บ้านต่อค่ะ"

"ถ้าไม่ไหวบอกผมได้ทุกเมื่อ เดิมทีงานนี้มันเสี่ยง ผมก็ไม่อยากให้พลเมืองดีแบบคุณสายไหมต้องเสี่ยงอันตรายไปด้วย"

น้ำเสียงของสารวัตรทัดเทพบ่งบอกว่าเขาเป็นห่วงสาวน้อยตรงหน้ามาก หากแต่สายไหมตัดสินใจแน่วแน่แล้ว หากนี่เป็นเพียงหนทางเดียวที่เธอจะตามหาพี่สาวพบเธอยอมเสี่ยง

"ไหมพร้อมค่ะ พี่หม่อนดูแลและเสียสละให้ไหมมามากแล้ว ขอแค่ไหมเห็นว่าพี่สาวสุขสบาย ปลอดภัยดี แค่นี้ไหมก็พอใจแล้ว"

"แต่ผู้ชายคนนั้นเป็นมาเฟียนะครับ คุณสายไหมจะปล่อยให้พี่สาวคบกับคนแบบนั้นเหรอ"

คำถามของสารวัตรทัดเทพเป็นอะไรที่สายไหมตอบยาก เธอไม่อยากคิดแทนพี่สาว ถ้าหากว่าพี่สาวเธอเลือกผู้ชายคนนั้นจริง รักเขาจริง และเขาดีกับใยหม่อนล่ะ เธอควรจะเลือกทางไหนดี

"ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องตอบผมก็ได้ ไว้เราได้เจอกับพี่สาวค่อย ๆ คุยกันปรึกษากันดีกว่า"

"ขอบคุณสารวัตรมากนะคะ"

ถ้าเธอไม่เดินชนเขาที่หน้าสถานีตำรวจ สายไหมก็คงกลายเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวที่กำลังงมเข็มในมหาสมุทรเพื่อตามหาใยหม่อนแล้ว

"แล้วต่อจากนี้ไหมต้องทำอะไรบ้างคะ"

จำได้คร่าว ๆ ว่าเมื่อวานที่คุยกัน สารวัตรทัดเทพจะให้เธอปลอมเป็นใครสักคนเพื่อเข้าไปปะปนอยู่ในแก๊งมาเฟียกลุ่มนั้น

"เดี๋ยวทานข้าวแล้วค่อยคุยรายละเอียดกันดีกว่า"

"ค่ะ"

เมื่อไร้บทสนทนา สายไหมก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเช็กดูความเคลื่อนไหวของพี่สาวเธออีกครั้ง

'ทำไมพี่หม่อนไม่อ่านแชตไหมเลย'

ในใจเธอกลัดกลุ้มเป็นอย่างมาก นี่ก็เข้าวันที่เก้าแล้วที่เธอติดต่อพี่สาวไม่ได้สักที

แต่รูปที่สารวัตรทัดเทพให้เธอดูเพิ่งถ่ายไปไม่นาน พี่หม่อนอาจจะกำลังอินเลิฟจนลืมน้องสาวอย่างเธอชั่วครู่หรือเปล่า

หลังจากทานอาหารเสร็จเรียบร้อย ทัดเทพก็พาสายไหมมานั่งคุยกันต่อที่สวนสาธารณะ ศาลาริมน้ำเงียบสงบ คนค่อนข้างน้อยเพราะยังอยู่ในช่วงบ่ายแถมยังเป็นวันทำงานของใครหลาย ๆ คน เหมาะกับการดีลงานลับกึ่งราชการพอสมควร

"นี่คือเป้าหมายของคุณสายไหม"

รูปถ่ายใบหนึ่งถูกยื่นมาให้ สายไหมหยิบขึ้นมาดูถึงกับใจเต้นรัวกับใบหน้าหล่อคมคร้ามของชายหนุ่มในสูทสีขาวทั้งตัว

"อัลโด คาร์ลเชนโร หัวหน้าแก๊งมาเฟียอิตาลีที่มาฟอกเงินในประเทศเรา"

หูใช้ฟังสารวัตรทัดเทพบอกรายละเอียดเกี่ยวกับคนในรูปถ่าย ส่วนสายตาก็พยายามนำรูปนี้กับรูปที่พี่สาวนั่งดินเนอร์เมื่อวานมาลองเทียบเคียงกันในหัวดู

ผู้ชายคนนี้หุ่นและความสูงดูไม่ค่อยเหมือนกับคนที่นั่งดินเนอร์กับใยหม่อนเท่าไหร่ แต่นั่นก็บอกไม่ได้อีกละเพราะรูปใบนั้นฝั่งผู้ชายถ่ายติดไม่ค่อยชัด มีความมืดปกคลุม อาจจะทำให้สัดส่วนของเขาคลาดเคลื่อนก็ได้

"แก๊งนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเถื่อน โหด และอันตราย"

พอได้ยินคำว่า โหด เถื่อนและอันตราย มือสายไหมที่ถือรูปอยู่สั่นเล็กน้อย บ่งบอกว่าเธอกำลังกลัว