บทที่1.เด็กหลงทาง ........
ชะเอมอมยิ้ม เธอยกมือขึ้นเกลี่ยปอยผมของเด็กหญิงที่หลุดลุ่ยให้เข้าที่เข้าทาง...แล้วจึงลุกขึ้นยืน ไปจัดการธุระส่วนตัว ปล่อยให้อิรินาเอ็นจอยกับการกินพิซซ่าถาดโตๆ เพียงลำพัง
น้ำค่อนข้างเย็น คงเป็นเพราะอากาศรอบตัวเย็นฉ่ำเพราะสายฝน เธอไม่ได้เปิดเครื่องทำน้ำอุ่น เพราะรู้ดีว่าน้ำอุ่นๆ ทำให้ผิวแตก หากทนไหว...ก็ต้องทนเพื่อสุขภาพผิว เรื่องของเรื่องคือ...ชะเอม ขี้เกียจประทินผิวด้วยครีมหรือโลชั่น เธออยากให้ผิวเป็นอิสระจากครีมต่างๆ บ้าง
หญิงสาวเหลือบมองตัวเองผ่านกระจกเงา เธอยิ้มกับทรวดทรงเตะตาของตัวเอง ไม่มีเพศตรงข้ามคนใดเคยได้เห็น เมื่อชะเอมชอบสวมใส่เสื้อผ้าตัวหลวมโพรก เธอไม่นิยมแต่งตัวรัดรูป เพราะถนัดที่จะลุยงาน มากกว่านั่งโต๊ะ หญิงสาวดำรงชีพด้วยการเป็นมัณฑนากร รับออกแบบและตกแต่งภายใน ทั้งอาคารสำนักงาน อาคารที่อยู่อาศัย บ้านเรือน ให้เป็นไปตามความต้องการของลูกค้ามีบริษัทเล็กๆ ซึ่งงานชุกพอสมควร เมื่อเป็นงานดีที่ผู้คนปากต่อปาก เธอไม่เคยเกี่ยงงาน ไม่ว่าจะงานเล็กจ้อย หรืองานช้าง หากตกถึงมือชะเอม เธอทุ่มสุดตัว!!
“เหอะๆ” เธออดหัวเราะไม่ได้ อายุล่วงเข้าเกือบ30ปีรอมร่อ แต่เธอยังเป็นคนเดียวในกลุ่มเพื่อนๆ ที่ไร้คนข้างกาย
‘ใช่เธอเยอะ!! เธอเรื่องมาก...แล้วจะทำไมล่ะ เธอไม่อยากกินน้ำตาต่างข้าว เมื่อเห็นความเจ็บปวดจากชีวิตคู่จากผู้คนรอบตัวจนชิน’
ที่สำคัญเลยคือ...ไม่มีผู้ชายคนไหน ทำให้หัวใจเธอกระตุก!! ได้สักคน...ส่วนมากที่พบเจอมีแต่ขี้เมา เจ้าชู้ ซึ่งมันไม่ใช่สเปคของเธอเลย
ชะเอมตั้งความหวังไว้เยอะ หากจะก้าวข้ามเข้ามาเป็นสามีนางสาวชะเอม...เขาต้องเพอร์เฟค ไร้ที่ติ!!
แต่ในสังคมทุกวันนี้ หญิงสาวจึงได้แต่ปลง...ผู้ชายที่เธอใฝ่ฝันไว้...คงเป็นได้แค่จินตนาการ เมื่อผู้ชายดีๆ เช่นนั้น คงไม่มีอยู่ในโลกความจริง ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษ ให้เกียรติผู้หญิง ไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ที่สำคัญเลย...ต้องไม่เจ้าชู้!!
“36-24-35 เซี๊ยะขนาดนี้ ยังไม่มีใครแล”
เธอบ่นไปเรื่อยเปื่อย หมุนซ้ายแลขวา เอียงตัวดูข้อด้อยที่อาจจะมองข้าม ไม่มีเซลลูไลท์เกาะที่ต้นขาเพราะเป็นคนชอบออกกำลังกาย แถมยังไม่กินจุบจิ๊บ!! หุ่นเธอเพอร์เฟค แต่ไม่เคยโชว์ให้ใครดู ไม่ว่าจะชุดบิกินี่สำหรับว่ายน้ำ หรือชุดเดรสสวยๆ ชะเอมขอบาย เธอชอบใส่กางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ และคลุมตัวด้วยเสื้อคลุมตัวโตๆ หมวกแก็บปิดพวงผมสวย เท่านี้... ก็ไม่มีผู้ชายคนไหนแลเห็นรูปทรงที่ซ่อนไว้สักคน
ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงแต่งตัวดีๆ แต่งหน้าเนียนๆ และทาปากแดงๆ ซึ่งมันตรงกันข้ามกับคนอย่างนางสาวชะเอม เธอเลยไม่มีหนุ่มหลงมาจีบสักที
หญิงสาวตะแคงหูฟังเสียงลูกสุนัขตัวแสบ กับบุตรสาวคนใหม่หมาดๆ มันเงียบเชียบผิดปกติ จนเธอร้อนใจ
ชุดคลุมหลังอาบน้ำใกล้มือ เธอคว้ามาสวมบนร่างกายลวกๆ โดยที่ด้านใต้ชุดคลุมไม่มีเสื้อผ้าชิ้นอื่นๆ เลย ชะเอมเป็นห่วงเด็กน้อยจนลืมการระวังตัว เพราะคิดง่ายๆ เธอกำลังยืนอยู่ในพื้นที่ตัวเอง...
ใครจะรู้ล่ะ...ว่าจะเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก อิรินานอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟานั่งเล่นด้านหน้าทีวีจอยักษ์ เจ้าตัวคงเพลีย!! และอิ่มจัด มีตัวแสบ2 ตัววิ่งเล่นอยู่ไม่ไกล ชะเอมกำลังจะเดินกลับเข้าห้องเพื่อจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย
แต่...
หญิงสาวอ้าปากค้าง ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่อิรินานอนอยู่ บนโซฟาตัวถัดไป!!
มีผู้ชายหน้าตาดีที่สุดเท่าที่เคยเห็นผ่านตาตัวเองมา...เขานั่งอยู่ตรงนั้น และทอดสายตาหวานฉ่ำมองตรงมายังเธอ หญิงสาวกลืนน้ำลายฝืดๆ มือเรียวรวบชุดคลุมให้กระชับแน่นขึ้น รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ เพราะป่านนี้.... เขาผู้นั้นคงมองทะลุไปถึงไหนต่อไหน เมื่อเธอไม่ได้ระวังตัวเองเลย อาจจะเผอเรอจนคนมาใหม่มองเพลินตาไป
อเล็กไซตาค้าง!! ลมหายใจสะดุด หายใจติดๆ ขัดๆ ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า...เซ็กซี่สุดๆ ผิวของเธอขาวอมชมพู คงเป็นเพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จมาหมาดๆ ผมของเธอจึงเปียกฉ่ำแผ่สยายเต็มแผ่นหลัง เรียวขาที่โผล่พ้นชายเสื้อคลุม เพรียวสวยจนเขาแทบหยุดหายใจ มันเรียวสวยเรียวยาวเกลี้ยงเกลาดั่งลำเทียน ยิ่งเป็นการมองเห็นแบบวับๆ แวมๆ มันยิ่งเร้าใจสุดๆ