ตอนที่2 มัดมือชก

ตอนที่2 มัดมือชก

“คุณแม่?”คำพูดของคุณหญิงเพ็ญพรมารดาของเธอที่เอ่ยออกมา แน่นอนมันทำให้ดารากานต์พูดไม่ออกเลยจริงๆ

หลังจากที่พูดจบหญิงวัยกลางคนก็เดินออกไป ในตอนนี้ตอนที่ประตูห้องค่อยๆ ปิดลง ใบหน้าสวยนัยน์ตาเศร้าก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา เธอจำใจเดินกลับไปในโซนห้องนอน พอเห็นร่างสูงโปร่งของใครอีกคนที่ยืนอยู่หญิงสาวก็ทำตัวไม่ถูกเลยทันที เธอไม่รู้จะเริ่มพูดหรือทำตัวยังไงกับบรรยากาศน่าอึดอัดใจอย่างนี้

"น้องริน ไปอาบน้ำก่อนก็ได้ครับ"น้ำเสียงทุ้มเอ่ยบอก ดารากานต์พยักหน้าก่อนจะค่อยๆ รวบกระโปรงยาวเดินไปยังบริเวณห้องอาบน้ำ ทันทีที่หญิงสาวเข้ามาในห้องน้ำกว้างเสียงถอนหายใจก็ดังเฮือกออกมาทันที

ในตอนนี้คนตัวเล็กคิดไม่ตกเลยจริงๆ ว่าจะผ่านช่วงเวลาเหล่านี้ไปได้ยังไง ดูจากที่คนตัวสูงเรียกเธอก็คงเข้าใจว่าเธอเป็นดาริกาพี่สาวฝาแฝดของเธออยู่แน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีที่เหตุการณ์ในวันนี้ไม่มีใครจับได้ แต่มาคิดถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นนี่สิ ถ้าหากชายหนุ่มคิดว่าเธอคือดาริกาแล้วอยากจะทำเรื่องอย่างว่านั่น เธอจะทำยังไงดี

อีกด้านของธิติวัฒน์

เขายกมุมปากขึ้นเมื่อนึกถึงสีหน้าวิตกกังวลของคนตัวเล็กก่อนหน้านั้น คงกลัวโดนจับได้มากสินะ เขาไม่ได้เปิดเผยออกไปว่ารู้ตั้งแต่เช้าแล้วว่าเธอไม่ใช่ดาริกาผู้หญิงที่เขาแอบรัก ก่อนหน้านี้ชายหนุ่มให้คนนักสืบคนสนิทไปตามสืบเรื่องนี้มาให้กับเขา ว่าทำไมในวันนี้ดาริกาถึงไม่อยู่ที่นี่ เธอไปไหนกันแน่แต่แล้วความจริงมันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มเจ็บปวดขึ้นมาในใจ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้คิดอยากจะแต่งงานกับเขาตั้งแต่แรก เธอมีผู้ชายคนอื่นจึงหนีงานแต่งนี้ไปแถมยังให้น้องสาวฝาแฝดอย่างดารากานต์มาแต่งงานกับเขาแทน

ส่วนเหตุผลข้อนี้ไม่ต้องสืบก็รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ผลประโยชน์ไง ตั้งแต่ต้นการแต่งงานในครั้งนี้มันมีเรื่องผลประโยชน์เข้ามา ครอบครัวนี้ฉลาดเกินไปเสียแล้วคิดว่าเขาโง่มากรึไงถึงได้ทำแบบนี้กับเขา ที่เขาแต่งงานกับดาริกาก็เพราะรักเธอ ถูกใจในตัวเธอ จึงอยากสร้างครอบครัวกับเธอ ไม่คิดว่าที่ผ่านมาทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเลย

ผ่านไป 20 นาที

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มเผยสีหน้าพอใจออกมาเมื่อสิ่งที่ต้องการมาถึงแล้ว เขาเดินไปเปิดประตูห้องพอเห็นเลขาคนสนิทกับเจ้าหน้าที่อำเภอที่เขารบกวนให้มาทำเรื่องนอกเวลา ซึ่งแน่นอนเขาทำได้อยู่แล้ว บนโลกนี้ไม่มีอะไรที่เงินทำไม่ได้

ดารากานต์ที่พออาบน้ำเสร็จเธอก็สวมใส่ชุดลำลองที่ก่อนหน้านี้มีคนจัดเอาไว้ ถึงแม้จะไม่ค่อยถูกใจเสื้อผ้าบางเบาเหล่านี้ก็ตาม ดีหน่อยที่มีชุดคลุมเธอจึงไม่รู้สึกอับอายไปมากกว่านี้ พอร่างเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำก็ต้องชะงักเมื่อเห็นคนแปลกหน้าอยู่ในห้องแห่งนี้ด้วย

"นะ นี่มันอะไรกัน?"เธอเอ่ยออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะเบิกตาโพลงกว้างขึ้นเมื่อเห็นเอกสารตรงหน้า

มันคือทะเบียนสมรส!

"น้องรินมานั่งก่อนสิครับ"ธิติวัฒน์เอ่ยขึ้นไม่เพียงเท่านั้น ร่างสูงของชายหนุ่มก็เดินเข้ามาจับเรียวแขนของหญิงสาวให้มานั่งลงข้างๆ ตน

ดารากานต์ที่กำลังตกใจอยู่นั้นก็ทำตัวไม่ถูกเลยทันที เธอมองกระดาษตรงหน้าด้วยสีหน้าซีดเผือด ในตอนแรกสบายใจแล้วว่าไม่มีการจดทะเบียนสมรสกับผู้ชายคนนี้ แต่ทว่ามาในตอนนี้กลับมีเจ้าหน้าที่มาบริหารถึงห้องเลย

"พี่อยากทำให้มันถูกต้องครบทุกอย่าง เซ็นต์สิครับ"

"เอ่อ ดะ รินว่าไม่ต้องรีบร้อนก็ได้หนิคะ"

"ไหนๆ เจ้าหน้าที่ก็มาแล้ว จะจดตอนนี้หรือตอนไหนก็มีค่าเท่ากันแหละครับ พี่เซ็นต์ชื่อเอาไว้แล้วเหลือแต่น้องรินแล้วครับ"สายตาบวกกับคำพูดของธิติวัฒน์มันไม่ต่างจากการบีบบังคับเธอเลยสักนิด ในเมื่อหนีไม่ได้ปฏิเสธไม่ได้เธอก็คงต้องจด ดีหน่อยที่ความคล้ายระหว่างเธอกับแฝดคนพี่มีมากถึงขนาดลายมือยังเหมือนกัน บางครั้งเวลาดาริกาไม่อยากทำการบ้านส่งคุณครูก็มีเธอนี่แหละที่เขียนให้

หญิงสาวจะเอื้อมมือไปจับปากกาแต่ทว่าก็ต้องสะดุ้งเมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็จับเอกสารจนทำให้ปากกาตกพื้นลงไป พอหญิงสาวจะเอามาเขียนกลับกลายเป็นว่าเขียนไม่ออกเสียแล้ว นับว่าก็ดีเหมือนกันในเมื่อไม่มีปากกาก็ไม่ต้องเซ็นต์

"ปากกาไม่ติดแล้วค่ะ คงมีด้ามเดียวใช่ไหมครับ"

"เอ่อ ครับไม่ได้มีสำรองมาเลย"เจ้าหน้าที่เอ่ยบอก อีกอย่างนี้ไม่ใช่ห้องนอนของชายหนุ่ม โรงแรมแบบนี้จะมีปากกาได้ยังไงกัน สีหน้าของหญิงสาวเผยความพอใจออกมา โดยคนตัวสูงที่เห็นอย่างนั้นก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เขาตั้งใจทำปากกาตกก็เพราะมีเหตุผลต่างหาก

"งั้น วันหลังค่อยจดก็ได้ค่ะ"ดารากานต์เอ่ยบอกออกไป โดยมีแววตาดีใจซ่อนอยู่

"ไม่เป็นไรครับ มีตลับหมึกมาด้วยพอดีไม่ต้องเซ็นต์ชื่อก็ได้ครับปั้มลายมือเอาก็ได้"

"ห๊ะ?"

"แบบนี้ก็ดีครับ"ธิติวัฒน์รู้อยู่แล้วเขาจึงแกล้งทำปากกาตก เพราะต้องการจดทะเบียนสมรสผูกมัดผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ดาริกาคนที่ทิ้งเขาไป

"ดะ เดี๋ยวนะคะ"

"รออะไรอยู่ครับน้องริน เป็นอะไรรึเปล่าครับหรือว่าไม่อยากเป็นภรรยาของพี่?"ชายหนุ่มพูดพร้อมจับจ้องไปที่ใบหน้าของหญิงสาว สายตานั้นมันทำให้ดารากานต์นิ่งชะงักไป เธอไม่รู้เลยจริงๆ ว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่คำพูดบวกสีหน้าท่าทางของเขามันทำให้เธอสับสนเอามากๆ

"เอ่อ คือว่า"

"เราแต่งงานกันแล้วลืมแล้วเหรอครับ จะปฏิเสธอะไรอีกหื้ม?"เธอพูดไม่ออกเลยจริงๆ ยิ่งเห็นแววตาของชายหนุ่มที่ดูเหมือนจับผิดเธอ มันก็ยิ่งทำให้เธอทำตัวไม่ถูก เธอจะทำยังไงดีสายตาทุกคนมองมาที่เธออย่างนี้มันทำให้เธอทำตัวไม่ถูกจริงๆ

"หรือว่าน้องรินมีอะไรปิดบังพี่อยู่ครับ มีเรื่องอะไรบอกพี่ได้ตามตรงเลยนะ"

"ไม่มีค่ะ"คนตัวเล็กสวนกลับทันควัน เธอจะเผยพิรุธให้ผู้ชายคนนี้จับผิดเธอไม่ได้ ไม่งั้นบริษัทของเธอจะเป็นยังไงต่อไป พ่อแม่เธอให้ความสําคัญกับการแต่งงานในครั้งนี้เอามากๆ เธอไม่อาจทำให้พวกท่านผิดหวังได้ จดก็จดค่อยหาวิธีหย่าในอนาคตก็ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ดาริกาก็คงกลับมาเปลี่ยนตัวเธอแล้ว เมื่อคิดอย่างนี้หญิงสาวก็พ่นลมหายใจออกมาก่อนจะเลื่อนนิ้วโป้ง ไปปั้มหมึกก่อนจะกดลงบนแผ่นกระดาษตรงหน้าอย่างช้าๆ ธิติวัฒน์เห็นอย่างนั้นก็เผยความพอใจออกมากับแผนการที่เขาวางเอาไว้