ภรรยาสวมรอยรัก

บทนำ

หญิงสาวเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มนั่งจ้องมองตัวเองอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ ดารากานต์หรือดาหญิงสาววัยยี่สิบห้าปีเธอเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยตามสเปคของชายไทยก็ว่าได้ ปากนิดจมูกหน่อยไม่ว่าจะมองทางด้านไหนเธอก็เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ไม่น้อย

แต่ทว่าความสวยงามนั้นกลับกำลังถูกแววตาเศร้าบดบังเอาไว้เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ ไม่รู้ว่าเหตุมันเกิดได้อย่างไรกันมันเกิดขึ้นเร็วจนรู้ตัวอีกทีเธอก็ต้องมาแต่งตัวเป็นเจ้าสาวในวันนี้

“เสร็จรึยังจ๊ะลูกดา? งานกำลังจะเริ่มแล้วนะ” เสียงหวานของคุณหญิงเพ็ญพรผู้เป็นมารดาเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวพร้อมเอ่ยถามบุตรสาวคนเล็กด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนี้จะผิดแปลกไปหน่อยแต่ทว่าหญิงวัยเกือบห้าสิบปีก็ยังปั้นยิ้มออกมาได้

“คุณแม่คะพี่รินมายังคะ?” พอเห็นหน้าคนเป็นแม่คำถามแรกที่ดารากานต์ต้องการอยากจะรู้มากที่สุดในตอนนี้ก็เอื้อนเอ่ยออกมา พอคนเป็นมารดาได้ยินอย่างนั้นหล่อนก็ส่ายหน้าไปมาพร้อมเผยแววตาเศร้า

“หนูต้องเล่นละครต่องั้นเหรอคะ?”

“ลูกดา ช่วยแม่ก่อนได้ไหมลูกงานแต่งงานวันนี้พังไม่ได้เด็ดขาดลูกเข้าใจใช่ไหม?”

“แล้าถ้าทุกคนรู้ละค่ะ ถ้าผู้ชายคนนั้นรู้ว่าเรากำลังหลอกเขาคุณแม่ไม่กลัวเหรอคะ?”

“ลูกอย่าลืมสิว่าลูกเป็นฝาแฝดกันขนาดแม่เองกว่าจะแยกลูกสองคนออกก็ตั้งหลายเดือน น้อยคนนักที่จะมองออกว่าลูกไม่ใช่ริน” ดารากานต์ได้ยินอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรพูดต่อ ในเมื่อตอนนี้ยังแก้ไขอะไรยังไม่ได้เธอก็ต้องสวมรอยเป็นพี่สาวฝาแฝดของเธอต่อไป

ถึงฤกษ์ยามมงคลในตอนเช้าร่างบางอรชรในชุดไทยร่วมสมัยเดินลงมานั่งต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย โดยมีชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาจับจ้องมองไม่วางตา พอเห็นอย่างนั้นก็ทำให้คนตัวเล็กไม่กล้าแม้แต่จะสบสายตาของผู้ชายตรงหน้าเลยสักนิด

ธิติวัฒน์ เลิศวัฒนาไพกุลหรือธิต ชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ทายาทคนเดียวของคุณหญิงแก้วมณีกับท่านนิวัฒน์เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ด้านอุตสาหกรรม ใครๆ ก็ต่างรู้ดีว่าชายหนุ่มขายขนมจีบกับดาริกาหรือรินพี่สาวฝาแฝดของดารากานต์มานานเกือบสองปี จนกระทั่งทั้งสองตัดสินใจที่จะแต่งงานกันถึงเบื้องหลังของการแต่งงานในครั้งนี้จะมีเรื่องของธุรกิจด้วยก็ตาม

“สวมแหวนสิตาธิต” เสียงมารดาของชายหนุ่มอย่างคุณหญิงแก้วมณีบอกลูกชายที่เอาแต่จ้องมองว่าที่ภรรยาอยู่นานจนหล่อนต้องเรียกสติ ธิติวัฒน์ได้ยินอย่างนั้น มือหนาก็เอื้อมมือไปหยิบแหวนเพชรเก่าแก่ของตระกูลขึ้นมาบรรจงสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายอย่างช้าๆ ให้กับหญิงสาวตรงหน้า ทันทีที่สวมแหวนเสร็จคนตัวเล็กก็รีบดึงมือออกจากชายหนุ่มทันทีอย่างที่นิสัยไม่ชอบให้ใครจับเนื้อจับตัวของหญิงสาวที่เคยเป็น

“ไหว้พี่เขาสิลูก” คนเป็นแม่เอ่ยบอกลูกสาวทำให้ดารากานต์จำใจต้องก้มลงกราบชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบนิ่งตลอดเวลาที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของเธอกับผู้ชายคนตรงหน้านี้เรียกได้ว่าแทบจะไม่ค่อยได้พูดคุยกันเลยสักครั้ง แต่ทว่าวันนี้เธอต้องมาแต่งงานกับเขาเพื่อเล่นละครฉากใหญ่ตบตาทุกคน

หลังจากเสร็จพิธีหมั้นหมายในตอนเช้าตกตอนเย็นงานก็ใกล้จะเริ่มต้นขึ้นแล้วดาริกาก็ไม่มีท่าทีว่าจะกลับมา ทำให้หญิงสาวลำบากใจไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมจู่ๆ พี่สาวของเธอถึงหนีการแต่งงานในครั้งนี้

อีกด้านของชายหนุ่ม

ตั้งแต่จบพิธีการหมั้นหมายธิติวัฒน์ก็เอาแต่นั่งหน้าขรึมไม่พูดไม่จา เขาไม่พอใจอย่างมากที่เหมือนว่ากำลังถูกหลอกทุกคนอาจจะดูไม่ออกแต่สำหรับเขาที่แอบรักดาริกามานานหลายปีเขาจำได้แน่นอนว่าเธอแตกต่างจากแฝดคนน้องขนาดไหน

“ที่ไปสืบได้เรื่องมาหรือยัง?” น้ำเสียงดุดันหันไปถามเลขาคนสนิทที่เดินเข้ามาหาเขาในห้องแต่งตัว

“เป็นไปตามที่เจ้านายสงสัยครับคุณดารากานต์ไม่อยู่น่าแปลกมากที่งานแต่งงานของพี่สาวแท้ๆ คนเป็นน้องกลับไม่อยู่” เขาไม่ได้บอกใครว่าเจ้าสาวที่เข้าพิธีแต่งงานนั้นคือดารากานต์ไม่ใช่ดาริกา เพียงได้ยินแค่นี้ชายหนุ่มก็เดาได้แล้วว่าผู้หญิงที่เขาต้องการแต่งงานด้วยหายตัวไปยิ่งคิดธิติวัฒน์ก็ยิ่งเจ็บใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขารับรู้การเปลี่ยนไปของแฟนสาวที่นับวันเริ่มห่างหายไปโทร.หาก็ไม่รับ ส่งข้อความไปก็ไม่อ่านจนล่วงเลยผ่านมาหลายวันหญิงสาวถึงตอบ เขาเป็นคนไม่ได้คิดมากอะไรเรื่องนี้เพราะต่างเข้าใจว่าต่างคนต่างมีงานต้องทำจนกระทั่งถึงวันสำคัญของเขาและคนรัก ความรู้สึกเจ็บปวดมากมายก็ถาโถมเข้ามาในใจของธิติวัฒน์

คนพวกนี้เห็นเขาเป็นอะไรกันถึงได้มาหลอกเขาได้ลงคอ ไม่อยากแต่งงานก็บอกสิเขาก็จะไม่แต่งแต่นี่อะไรกันยังให้ผู้หญิงคนนี้ที่หน้าตาเหมือนกับคนรักเขามาเข้าพิธีแทนอีกมันน่าเจ็บใจชะมัด

"อย่าทำหน้าแบบนี้สิลูกดา!"คนเป็นแม่อดที่จะเตือนลูกสาวไม่ได้ที่เอาแต่ทำหน้าบึ้งตึงในขณะที่เดินลงมาร่วมงานในตอนเย็น

"ก็ดาไม่มีความสุขหนิคะ แม่ก็รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้มันฝืนใจดามากขนาดไหน"

"แม่ขอได้ไหมลูกช่วยทำให้ทุกอย่างจบสักที ดีแค่ไหนแล้วที่วันนี้ไม่มีการจดทะเบียนสมรส"

"งานเช้าไม่มี แต่ตอนเย็นคุณแม่มั่นใจนะคะว่าจะโกหกทุกคนได้อีก สายตาของเขาที่มองดาเมื่อเช้าเหมือนเขาจะรู้แล้วเลยว่าเรากำลังโกหกเขาอยู่"เธอยังจำสายตาของธิติวัฒน์ได้ว่าเมื่อเข้าเขาจ้องเธอขนาดไหน แต่ทว่าเธอไม่เข้าใจว่าทำไมชายหนุ่มไม่พูดอะไรออกมาทั้งๆ ที่เขาเหมือนจะรู้พอคิดถึงเรื่องนี้คนตัวเล็กในชุดเจ้าสาวสีขาวสวยบริสุทธิ์ก็ถอนหายใจออกมาอย่างเดาไม่ได้ว่าสรุปแล้วเขารู้รึเปล่าว่าเธอไม่ใช่ดาริกาคนรักของเขา