บทที่ 3 จีบ
“ไม่ต้องเถียงกันแล้ว สรุปว่ายายอินไม่ได้รักนายรงค์อย่างแฟนว่างั้นเถอะ เอ.สงสัยว่างานนี้ยายอินจะเจอคนที่ชอบจริงๆแล้วซะละมั้งยายนิด”
“ใครวะ”
พาณิชเหลียวมามองที่เบาะหลังซึ่งจีรานั่งอยู่ อินทุกรพลอยมองทางกระจกส่องหลังมาที่จีราด้วย
“นั่นสิ แกพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไงยายจี”
“ก็ไม่ได้หมายความว่าอะไรหรอกแค่คิดว่าคุณธีสนใจแกเท่านั้นเอง”
“เออจริงด้วย ตอนที่นั่งคุยกันคุณธีมองยายอินตลอด ยิ้มระรื่นเลยนะสงสัยชอบจริงๆ”
“คิดบ้าๆน่ะ ฉันไม่ได้สนใจเขารู้ไว้ด้วยและที่จะไปงานเลี้ยงบ้านเขาเนี่ยเพราะพวกแกนั่นแหละรับปากเขาก่อน ฉันยังไม่ได้คิดเลย”
“เอาน่ะ ๆ ไหนๆรับปากเขาแล้วเราก็ต้องไป ฉันจะนั่งรถเมล์มาหาแกเอง”
พาณิชสรุปเพื่อไม่ให้เพื่อนอารมณ์เสีย อินทุกรไม่ค่อยสนใจชายหนุ่มที่แวะเวียนมาจีบไม่รู้ว่าเพราะหล่อนยังไม่พบคนถูกใจหรือเพราะหล่อนไม่พร้อมที่จะมีแฟนกันแน่
อินทุกรส่งเพื่อนที่บ้านทีละคนแล้วกลับเข้าบ้านของหล่อนเอง บิดามารดารวมทั้งพี่ชายอยู่กันพร้อมหน้า
“ยายอินเย็นนี้ไปบ้านคุณย่ากัน”
พี่ชายเอ่ยขึ้นหลังจากที่น้องสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวมองหน้าพี่ชายแล้วส่ายหน้าไปมา
“วันนี้ไม่ได้แล้วล่ะค่ะพี่อัค อินจะไปงานเลี้ยงบ้านเพื่อนค่ะ พรุ่งนี้เราค่อยไปนะคะ คุณพ่อคุณแม่ไปพรุ่งนี้นะคะ”
“ได้จ้ะ ว่าแต่ไปงานเลี้ยงบ้านเพื่อนเนี่ยเพื่อนสนิทหรือเปล่า”
มารดาเอ่ยล้อๆ อัคราย้ำอีก
“นั่นสิครับคุณแม่ สงสัยจะเพื่อนสนิทแต่งตัวสวยเช้งอย่างนี้”
ชยันต์และนิราภรมองลูกสาวตามสายตาของลูกชายแล้วยิ้มเห็นด้วย ทั้งสามเพิ่งสังเกตอินทุกรตอนนี้เอง
“ไม่ใช่เพื่อนสนิทหรอกค่ะแต่เป็นเพื่อนอาจารย์ก็เลยแต่งตัวให้ดูดีหน่อย น้องสวยมากเหรอคะพี่ชายขา”
หล่อนเข้ามากอดพี่ชายแล้วหอมแก้มแรงๆ อัคราผลักออกเป็นพัลวัน บิดามารดาหัวเราะชอบใจ
“ยายอิน ถอยออกไปเลย”
“แหม.ๆ น้องหอมละก็ทำเป็นไล่ทีสาวๆหอมละชอบนัก ไม่อยากอยู่ใกล้นักหรอกเชอะ”
หญิงสาวเดินมานั่งข้างมารดา บิดามองมาแล้วเอ่ยถามขึ้น
“ไปกับใครล่ะลูก ยายนิดกับยายจีไปด้วยหรือเปล่า”
“ไปค่ะเดี๋ยวมาค่ะ”
ไม่ถึงสิบนาทีพาณิชกับจีราก็มาถึงบ้านอินทุกรสองสาวทักทายไหว้บิดามารดาและพี่ชายของเพื่อนสักครู่ก็ออกไปพร้อมอินทุกร
กว่าชั่วโมงที่สามสาวหาบ้านของธีรศักดิ์ พาณิชโทรศัพท์ถามถิรเจตน์เมื่อหาไม่พบบ้านของธีรศักดิ์จริงๆ
“อาจารย์คะ บ้านคุณธีอยู่ช่วงไหนคะเรามาถึงหมู่บ้านแล้วล่ะค่ะ”
“คุณรอผมอยู่ตรงนั้นนะเดี๋ยวผมถึงตรงที่คุณอยู่แล้วจะได้ขับรถตามผม”
“ค่ะๆ อาจารย์ก็เพิ่งมาเหรอคะ”
“ครับ”
เขาวางโทรศัพท์แล้วขับรถไปตรงจุดที่พาณิชบอกว่าหล่อนอยู่ตรงนั้น ครู่เดียวเขาก็มาถึง เขาลดกระจกลง
“ขับตามผมมาครับ”
เขาขับนำไปเลี้ยวเข้าซอยสองครั้งจึงตรงไปและก็มาจอดที่หน้าบ้านธีรศักดิ์ เจ้าของบ้านหนุ่มดีใจจนออกนอกหน้าเมื่อเห็นอินทุกร หล่อนสวยในสายตาของเขาแต่ไม่ใช่เพียงสายตาของธีรศักดิ์เท่านั้นที่เห็นอินทุกรสวย ถิรเจตน์มองหล่อนนิ่งเช่นกัน หล่อนสวยสดใสจริงๆ
“อาจารย์คะ ไปค่ะยายอินตามคุณธีเข้าบ้านแล้วค่ะ”
พาณิชยิ้มเมื่อเห็นอาจารย์ยืนมองตามเพื่อนสาวของหล่อนตาไม่กะพริบ จีราเอ่ยขึ้นบ้าง
“มองตาค้างเลยเหรอคะอาจารย์ ยายอินสวยมากใช่มั้ยล่ะคะ”
“เอ่อ..ครับ ไปครับ”
เขาตอบเก้อๆแล้วผายมือให้สองสาวเดินนำเข้าไปในบ้าน ธีรศักดิ์ออกมาเชิญอีกครั้งเพราะทั้งหมดไม่ยอมเดินตามเข้าไป พาณิชกระซิบกับจีราเบาๆ
“ฉันว่างานนี้อาจารย์เจตน์คิดหนักแน่”
“คิดหนักยังไง ฉันไม่เข้าใจ”
“ก็จะยอมให้เพื่อนจีบหรือว่าจะจีบแข่งเพื่อนดีน่ะสิ”
“อาจารย์เขาไม่สนใจลูกศิษย์หรอกแก เขาเป็นอาจารย์นะโว้ย”
“เป็นอาจารย์แล้วทำไม รักลูกศิษย์ไม่ได้เหรอแก อย่าลืมนะว่าอาจารย์สอนเราแค่วิชาเดียวจะเรียกอาจารย์พิเศษก็ได้ อีกอย่างอายุมากกว่าเราแค่สี่ปีเอง เราจบเทอมหน้าอายุยี่สิบสอง อาจารย์จบปริญญาโทรมาอายุยี่สิบสี่ปีนี้ก็ยี่สิบหกไม่แปลกหรอกถ้าเขาจะจีบยายอินของเรา”
“ทำไมแกไม่จีบอาจารย์ซะเองล่ะยายนิด ชอบจังเลยนี่แก”
“ถ้าอาจารย์สนใจฉันสักนิดฉันโดดเข้าหาแล้วแต่นี่ไม่มองเลย เศร้าว่ะ”
จีราหัวเราะแล้วเดินเข้าไปในบ้านธีรศักดิ์ งานเลี้ยงเล็กๆระหว่างกลุ่มเพื่อนเป็นไปอย่างสนุกสนาน ธีรศักดิ์พยายามแนะนำอินทุกรว่าเป็นแฟนเขาแต่หล่อนปฏิเสธก่อน
“อินเป็นลูกศิษย์อาจารย์เจตน์เพื่อนคุณธีค่ะ ก็เหมือนกับเป็นลูกศิษย์คุณธีด้วยค่ะ ยายนิดยายจีก็เหมือนกันค่ะ”
ถิรเจตน์แอบยิ้มที่หญิงสาวรีบปฏิเสธ ธีรศักดิ์หน้าเจื่อนหันมามองหน้าเพื่อนรักเหมือนกับจะขอความช่วยเหลือ ถิรเจตน์กระซิบข้างหู
“งานนี้ช่วยไม่ได้โว้ยหาทางเอาเอง”
“ช่วยหน่อยสิวะ”
“ช่วยติดต่อให้แล้ว แกก็เดินเรื่องเองสิ”
“กระซิบอะไรกันคะหนุ่มๆ”