ตอนที่ 4

“แหม... เกริ่นซะขนาดนี้แล้วก็เล่ามาเถอะค่ะป้านวลขา”

น้ำตาลรู้ว่าไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิดที่จะทำให้คนช่างพูดอย่างป้านวลยอมเล่าให้ฟัง และก็จริงอย่างที่หล่อนนึกเอาไว้

“ก็คุณจันทร์เจิดคนนี้ร้ายอย่าบอกใครเชียวค่ะ เพราะว่าก่อนหน้านี้หล่อนเคยเข้ามาทำท่าวางก้ามประกาศตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของคุณมาร์คมาแล้วนะคะ

“หรอคะ... ”

“ใช่... แต่โชคดีที่คุณมาร์คไม่เอาน่ะสิ เลยตัดสินใจแต่งงานกับคุณน้ำผึ้งพี่สาวคุณตาล ทำให้คุณจันทร์เจิดต้องยอมถอยห่างออกไปในที่สุด... แต่จู่ๆ ก็กลับมา พอรู้ว่ามีที่ว่างนางก็รีบเข้ามาเสียบทันที”

ป้านวลวิเคราะห์สถานการณ์ได้อย่างเฉียบคม

“พี่มาร์คนี่ก็เหลือเกินจริงๆ... นี่ขนาดพี่ผึ้งเพิ่งเสียไม่ทันจะข้ามปี... ไม่ทันไรก็คิดจะมีเมียใหม่เสียแล้ว”

น้ำตาลเปรยขึ้นด้วยความรู้สึกผิดหวังในตัวของพี่เขยรูปหล่อ จู่ๆ หล่อนก็รู้สึกโกรธมาร์เซโล่ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่ออาทิตย์ก่อนยังทำทีราวกับว่ารักและอาลัยอาวรณ์พี่สาวของหล่อนเสียเหลือเกิน แต่ตอนนี้กลับไปสานสัมพันธ์กับแฟนเก่า... ผู้ชายนะผู้ชาย

“ป้าว่าคุณมาร์คอาจจะไม่ทันคิดอะไรหรอกนะคะ เอ่อ... หรืออาจจะคิดป้าก็ไม่รู้... เพราะคุณมาร์คเป็นผู้ชาย บางทีแกอาจจะเหงาและว้าเหว่เป็นธรรมดา แต่ที่รู้แน่ๆ และป้าแน่ใจก็คือคุณจันทร์เจิดคนนี้กำลังมีแผนจ้องจะฮุบตำแหน่ง ‘คุณนายคนใหม่’ ของบ้านหลังนี้”

บทวิเคราะห์ของสตรีผู้อาบน้ำร้อนมาก่อนและเห็นโลกมาเยอะอย่างป้านวล ทำให้น้ำตาลรู้สึกปวดแปลบในใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

ดูเหมือนว่าการเข้ามาของ ‘คนรักเก่า’ ของผู้เป็นเจ้าของบ้าน จะเป็นตัวเร่งให้หล่อนต้องย้ายออกไปจากบ้านหลังนี้เร็วขึ้น

“เห็นทีว่าคงถึงเวลาที่ตาลจะย้ายออกไปจากบ้านหลังนี้เสียที”

สุ้มเสียงของน้ำตาลฟังดูเศร้าจนป้านวลรู้สึกสงสาร

“อย่าเชียวนะคะ... ถ้าหนูตาลไม่อยู่สักคน... มีหวังว่าป้าแย่แน่ๆ”

ป้านวลกล่าวออกมาเหมือนรู้ชะตากรรมของตัวเอง ก็เมื่อหลายปีก่อนหล่อนเคยมีปากเสียงกับจันทร์เจิดมาก่อน เพราะว่าตอนที่น้ำผึ้งยังอยู่ จันทร์เจิดก็เคยมาระรานซ้ำยังทอดสะพานให้ท่ามาร์เซโล่จนถึงบ้าน

“ทุกวันนี้ฐานะของตาลก็แค่คนอาศัย... ต่อให้ตาลอยู่บ้านหลังนี้ต่อไปก็ช่วยอะไรป้าไม่ได้หรอกค่ะ”

น้ำตาลเจียมตัว หล่อนรู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร

“คงจะดีไม่น้อย... ถ้าคุณตาลได้เป็นคุณนายคนใหม่ของบ้านหลังนี้”

ในที่สุดสิ่งที่ป้านวลแอบคิดเล่นๆ ก็ถูกเผยออกมาจนได้

“อุ๊ย... ป้านวลหมายความว่ายังไงคะ”

น้ำตาลตกใจ

“ก็หมายความอย่างที่ป้าพูดนั่นแหละค่ะ... ตั้งแต่คุณผึ้งไม่อยู่ป้าก็แอบนึกเล่นๆ ว่าคงจะดีไม่น้อยถ้าคุณตาลจะขึ้นมาเป็นภรรยาคนใหม่ของคุณมาร์ค”

ป้านวลรู้ว่าน้ำตาลเป็นคนน่ารัก ใจดี มีน้ำใจกับทุกคน ตอนที่พี่สาวของหล่อนยังอยู่น้ำตาลก็ไม่เคยถือเนื้อถือตัวว่าเป็นน้องสาวภรรยาเจ้าของบ้าน ไม่เคยตีตนสูงกว่าคนอื่น คนรับใช้ทุกคนในบ้านต่างก็รักและเคารพน้ำตาลไม่ต่างจากพี่สาวของหล่อน

“คงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะป้านวล... พี่มาร์คไม่ได้รักน้ำตาลนี่คะ”

เสียงของน้ำตาลสลดลงอย่างเห็นได้ชัด หล่อนรู้ดีว่า ‘ความรัก’ เป็นเรื่องของ ‘หัวใจ’ บังคับกันไม่ได้

แม้วันนี้พี่สาวของหล่อนจะไม่อยู่แล้วก็จริง แต่ท่าทีของมาร์เซโล่ที่แสดงออกต่อหล่อนนั้นก็ไม่เคยเกินเลยไปในทางชู้สาว น้ำตาลรู้ดีว่ามาร์เซโล่ไม่ได้รักหล่อนเหมือนอย่างที่รักพี่สาวของหล่อน

“คุณตาลทั้งสาวทั้งสวย... ผู้ชายโง่เท่านั้นแหละค่ะที่ไม่รักไม่ชอบคุณตาล”

ป้านวลรู้ว่าน้ำตาลเป็นผู้หญิงที่มีทุกอย่างพร้อม

“แต่... ป้านวลก็เห็นนี่คะ ว่าพี่มาร์คไม่ได้คิดกับตาลเกินเลยไปกว่าน้องสาวคนนึง”

น้ำตาลกล่าว

“รู้ได้ยังไงคะ... ” .

“ก็... ”

“รู้ได้ยังไงคะว่าคุณมาร์คไม่คิดอะไรกับคุณตาล เมื่อก่อนอาจจะใช่... แต่อย่าลืมว่าตอนนี้หลายอย่างเปลี่ยนไปแล้วนะคะ คุณผึ้งพี่สาวคุณตาลไม่อยู่แล้วนะคะ คุณตาลไม่ควรปล่อยให้พี่เขยแสนดีคนนี้ตกไปเป็นของผู้หญิงอื่น”

ป้านวลแนะนำเป็นนัย

“ป้านวลหมายความว่า... ”

ผู้หญิงต่างวัยสองคนมองสบตากันแวบหนึ่ง เพียงเท่านั้นก็สามารถเข้าใจทุกอย่างภายในใจของกันและกันได้อย่างกระจ่างแจ้ง

“ป้าเชียร์คุณตาล... ป้าอยู่ข้างคุณตาลนะคะ คุณตาลของป้าทั้งสวยและน่ารักไม่แพ้ผู้หญิงคนไหน... ป้าเชื่อว่าคุณมาร์คจะต้องรักต้องหลงคุณตาล... ขอเพียงแค่คุณตาลแสดงให้เขารู้บ้างว่าแอบสนใจเขา”

ป้านวลเชียร์อย่างออกนอกหน้า