3 เสือชายหนุ่มรูปงาม กล้ามแน่น

ความเงียบที่เข้ามาครอบคลุมไปทั่วอาณาบริเวณ สิงหาปล่อยความคิดล่องลอยไปย้อนกลับสู่อดีต บางส่วนจากการบอกเล่าของมณีผู้เป็นป้าและบางส่วนเขาเก็บเอาไว้ในความทรงจำ

พยัคฆ์ในวัยหนุ่มนอกจากใบหน้าหล่อคมแล้ว ยังมีเรือนร่างสูงใหญ่ สง่างามสมชายชาตรี แม้ว่าผิวจะคล้ำไปบ้าง แต่ไม่ถึงกับดำมีความเนียนละเอียดแตกต่างจากหนุ่มชนบททั่วไป ด้วยรูปร่างหน้าตาโดดเด่นกว่าเพื่อนๆ ในหมู่บ้าน จึงสะดุดตาแก่บุคคลที่พบเห็น โดยเฉพาะสาวๆ เมื่อได้สบตาที่ทอประกายวาววับถึงกับระทวยแทบละลายราวกับขี้ผึ้งถูกไฟลน แม้ว่าจะเป็นที่พึงใจต่อเพศตรงข้าม แต่ใช่ว่าเขาจะมีจิตพิศวาสกับผู้หญิงทุกคน นอกเสียจากเจอคนที่ถูกใจจริงๆ จึงแสดงอาการกรุ้มกริ่มออกมา กระนั้นก็ยังถูกคนรอบข้างพากันพูดว่า คนลักษณะอย่างพยัคฆ์คือผู้ชายเจ้าชู้

“บ้าจริง ทำไมต้องว่าเราด้วยนะ”

พยัคฆ์สบถอย่างไม่ชอบใจนัก หลังจากถอดเสื้อยืดสีขาวแขนสั้นออกแล้วโยนผ่านใบหน้าชายหนุ่มผู้มีวัยไล่เลี่ยกันลงไปในตะกร้าพลาสติกตรงมุมห้อง ก้องซึ่งเป็นเพื่อนรักตั้งแต่เด็กๆ ได้ตามพยัคฆ์เข้ามาเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ โดยพักอยู่ด้วยกันจึงมีความสนิทสนมกันมาก

“อารมณ์เสียอะไรอีกล่ะ เพิ่งกลับมาจากบ้านแท้ๆ หรือว่าพ่อให้เงินไม่ครบ”

“เปล่า พ่อทำงานทุกอย่างเพื่อหาเงินส่งให้เราเรียนหนังสือ เราสงสารพ่อมาก รอให้เรียนจบก่อนเถอะ มีงานดีๆ ทำจะไม่ให้พ่อแม่เหนื่อยอย่างทุกวันนี้ แต่ที่เราอารมณ์เสียก็เพราะปากคน”

“ใคร พูดอะไรให้เพื่อนไม่สบายใจ”

“คนในหมู่บ้านนั่นแหละ หาว่าเราเจ้าชู้”

“โธ่เอ๊ย เรื่องแค่นี้เอง ใส่ใจทำไมในเมื่อเราไม่เป็นอย่างนั้นสักหน่อย แต่อย่างว่านั่นแหละนะ เราห้ามความคิดใครไม่ได้ ในเมื่อรูปลักษณ์ภายนอกของนายเป็นอย่างนั้นจริงๆ ผู้หญิงก็ชอบทั้งนั้นแหละ ดาร์กทอล แอนด์แฮนด์ซั่ม โดยเฉพาะตาของนายกรุ้มกริ่มเหลือเกิน ถ้าเราเป็นผู้หญิงก็คงอยากเข้าใกล้ ขนาดเป็นผู้ชายก็เกือบน้ำลายไหล จริงๆ นะฮ้า”

ก้องลากเสียงยาว ใส่จริตทำท่าตุ้งติ้ง ตวัดมือไปมาคล้ายกับกะเทย ยื่นหน้าที่หล่อน้อยกว่าเข้าหา ทำปากจู๋ส่งเสียงจุ๊บๆ พยัคฆ์สะดุ้ง ขยับหนี

“ไอ้ก้องบ้า อย่านะโว้ย เดี๋ยวได้กินทีนแน่”

งอเข่ายกเท้าหรา ทำท่าจะพุ่งใส่เพื่อนรักซึ่งได้ผลร่างหนาถอยกรูด ยกมือทั้งสองข้างโบกไปมา ส่งเสียงห้ามดังลั่นห้อง

“ไม่ๆ อย่าถีบ เราแกล้งนายเท่านั้น”

“เออแล้วไป คิดว่าเป็นพวกอีแอบ”

“แหม รู้ทันอีก”

“ไอ้ก้อง ยังไม่เลิกเล่นอีก เดี๋ยวเถอะโดนถีบจริงๆ หรอก”

“ล้อเล่นโว้ย ทำเป็นซีเรียสไปได้ เออ เสือ” ก้องเรียกชื่อเพื่อนเพราะเพิ่งนึกได้ว่ามีเรื่องจะพูดกัน

“มีอะไรว่ามา จะอาบน้ำแล้ว”

“เหลืออีกไม่กี่วันเราก็จะเรียนจบแล้วได้รับปริญญา นายจะทำอะไรต่อ กลับบ้านไปช่วยงานในไร่หรือว่าหางานทำที่กรุงเทพฯ”

ร่างสูงใหญ่ที่มีแค่เพียงผ้าขนหนูพันเบื้องล่างเอาไว้ หันมามองก้องอีกครั้ง นิ่งไปครู่หนึ่งเหมือนกำลังใช้ความคิดก่อนที่จะเอ่ยเบาๆ

“คงต้องหางานทำก่อน ดูลู่ทางในการสร้างอนาคต เราจะลบคำว่ายากจนออกไปจากชีวิตให้ได้”

“นายมีความคิดดีมาก ส่วนเราก็หางานทำเหมือนกัน เสือคืนพรุ่งนี้เราจะไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่คอมเพล็กซ์ เริ่มงานวันแรก”

“นายทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนแนวแล้วหรือไง”

“ลองดูเห็นเพื่อนๆ ที่คณะไปทำหลายคน บอกว่าเงินดี”

“เออ แล้วจะไปหา อยากดูบรรยากาศที่นั่นเหมือนกันว่าเป็นยังไง ทำไมคนมีตังค์ถึงไปเที่ยวกันนัก”

“ลองดู เผื่อจะเจออะไรดีๆ”

คำพูดที่กำกวมของเพื่อนรักสะดุดในความรู้สึกอย่างจัง พยัคฆ์ทำท่าจะถามแต่ก้องเปิดประตูออกไปนอกห้อง คงปลดปล่อยอารมณ์เหมือนทุกคืน ก้องเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง บางครั้งชอบอยู่คนเดียว พยัคฆ์รู้ดีจึงไม่กล้ารบกวน

เกือบเที่ยงคืนสถานบันเทิงแห่งนั้นยังคงคึกคักด้วยนักเที่ยวผู้ชายที่เข้ามาหาความสำราญกับสาวสวยในชุดวาบหวิว เสียงเพลงจากนักร้องบนเวทีสลับกับเปิดแผ่น เครื่องดื่มมึนเมาถูกนำมาเสิร์ฟตามโต๊ะต่างๆ โดยพนักงานชายแต่งตัวสุภาพ ต่างจากผู้หญิงนั่งชั่วโมงพยายามทำทุกอย่างเพื่อเรียกร้องความสนใจจากลูกค้า

พยัคฆ์ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้า ชะเง้อมองเข้าไปด้านในด้วยความอยากรู้ ยามรักษาความปลอดภัยเข้ามาสอบถามด้วยความสงสัยหลังจากสังเกตดูรู้ว่าเขาคงไม่ใช่นักเที่ยวกระเป๋าหนัก

“คุณจะเข้าไปไหมครับ”

“เอ่อ ผมมารอเพื่อนที่ทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่ที่นี่ครับ”

“ถ้าอย่างนั้นเชิญรออยู่ข้างนอกก่อน รอให้ร้านปิดแล้วคนข้างในก็ออกมาเองนั่นแหละ”

“ครับๆ ผมจะรออยู่ริมถนนก็แล้วกัน”

ท่าทางสงบเสงี่ยมเจียมตัวของชายหนุ่มถูกใจสาวใหญ่แต่งหน้าจัดในเดรสยาวสีแดงเพลิง ด้านหน้าผ่าลึกเกือบถึงเอว เผยเห็นร่องอกนูนขนาดใหญ่ไร้บราเซีย ดวงตาที่เข้มด้วยอายไลน์เนอร์จับจ้องที่อกกว้าง แม้ว่าซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อยืดสีขาว แต่รับรู้ถึงความแข็งแกร่ง เธอไล้ปลายลิ้นเลียที่ริมฝีปากสีลูกพีชช้าๆ แสดงความพึงพอใจออกมาอย่างชัดเจน ทุกคนในสถานบันเทิงแห่งนี้ต่างรู้จักเป็นอย่างดี มาม่าซังคือสมญานามของเธอ แม้ว่าทำงานจัดสาวสวยให้กับบรรดาผู้ชายขี้เหงา แต่มาม่าซังก็ต้องการชายหนุ่มรูปงามเช่นกัน ในเมื่อเงินอัดแน่นในกระเป๋าสามารถที่จะบันดาลในสิ่งที่ปรารถนา

พยัคฆ์คือเป้าหมายที่ต้องการ หญิงในชุดแดงยิ้มหวาน ส่งสายตาฉ่ำเยิ้มให้ในขณะที่ชายหนุ่มหันมามองพอดี ทั้งสองสบตากันต่างรู้ความหมายที่ซ่อนเอาไว้

“สวัสดีค่ะ มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ”

พยัคฆ์ยังไม่ทันที่จะตอบ สาวชุดแดงเข้ามายืนเคียงข้าง กลิ่นน้ำหอมราคาแพงเร้าความรู้สึกอย่างจัง ความอวบอิ่มของทรวงอกคู่นั้น ปลุกอารมณ์ความเป็นชายให้ตื่นเต้น รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์ล้ำลึก แค่เพียงอยู่ใกล้ๆ ทำให้เขาเร่าร้อนได้อย่างไม่น่าเชื่อ