21 เล้าโลมร่างกาย

ก้องดันหลังเสือให้เข้าไปในบ้านที่ยังก่อสร้างไม่เสร็จ ส่วนเขายืนปักหลักอยู่กับที่ พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสาวม่ายรูปร่างอวบที่ชื่อบัวบาน เธอจอดรถมอเตอร์ไซค์เอาไว้ใต้ต้นไม้แล้วเดินเร็วๆ มาหา ใบหน้าบึ้งตึงเพราะเห็นพยัคฆ์รีบร้อนเข้าบ้านทำเหมือนหนีหน้า

“พี่เสือไปไหน”

“แหม มาถึงก็ถามหาเสือเลยนะ พี่ก้องอยู่ตรงนี้ทั้งคน กลับไม่สนใจ”

“พี่ก้องบอกมา ว่าพี่เสือไปไหน เมื่อกี้ยังเห็นเดินเข้าบ้าน ฉันจะไปหา”

“ยะ...อย่า เสือไปคุยเรื่องงานกับช่าง ไอ้นี่มันจริงจังมาก อย่าเข้าไปเชียวนะ ถ้ามันโมโกล่ะก็ไม่ไว้หน้าเลย”

“แต่ฉันเอาขนมใส่ไส้มาฝาก ทำเองเลยนะเนี่ย”

“เดี๋ยวพี่เอาไปให้มันเอง เอ ว่าแต่ขนมใส่ไส้เนี่ยใส่นมสดลงไปด้วยหรือเปล่าจ๊ะ”

“บ้าเหรอ ใครจะใส่นมสด”

“ก็....แหม เห็นบัวบานมีเหลือเฟือ คิดว่าจะแอบหยดลงไป”

ชายหนุ่มลากเสียงยาว มองหน้าอกขาวที่พ้นเสื้อคอกว้างด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ บัวบานรีบยกมือขึ้นปิดอย่างรวดเร็วและสะบัดหน้าพรืด

“บ้า! พี่คิดอะไรเนี่ย”

“คิดถึงนม...เอ้ย ไม่ใช่ โอ๊ยๆ ตีพี่ทำไม เจ็บนะ”

“ทะลึ่ง คิดแต่เรื่องลามก ว้าย พี่ก้องกอดฉันทำไมปล่อยๆ”

หญิงม่ายร้องลั่นเมื่อก้องกอดหมับโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว แต่คนมากเล่ห์กลับแก้ตัวเสียงอ่อย

“คือว่าพี่เสียหลักจะล้มน่ะ บัวบานไล่ทุบซะขนาดนั้น กอดหน่อยก็ไม่ได้”

“กอดอย่างเดียวฉันไม่ว่าหรอกนะ แต่พี่เล่นจับนมฉันด้วยสิ ปล่อยได้แล้ว”

“อ้าวเหรอ ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ ไหว้ล่ะแม่คุณอย่าโกรธนะ”

ก้องนั่งยองๆ แล้วยกมือไหว้ พูดขอโทษไม่ขาดปาก บัวบานจ้องหน้าอย่างจะกินเลือดกินเนื้อแล้วเดินเร็วๆ ไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ ก่อนจะสตาร์ทเครื่องบิดคันเร่งเสียงดังแล้วพุ่งออกไปด้วยความโกรธ ก้องหัวเราะชอบใจยกมือข้างที่จับหน้าอกขึ้นดมด้วยท่าทางกวนๆ

ความกังวลที่เกิดขึ้นจากแววตาและสีหน้าของคนรัก พยัคฆ์แปลกใจไม่น้อย การพบกันในครั้งนี้มณีไร้ความสุข แม้ว่าเขาเล้าโลมด้วยลีลาเหนือชั้น เธอก็ยังนิ่งเช่นเดิม เขายุติการกอดจูบได้แต่รั้งร่างบางเข้ามากอดแนบอกด้วยความรัก

“มณีมีเรื่องไม่สบายใจหรือเปล่า”

“จ้ะ ขอโทษที่ทำให้พี่เสือไม่มีความสุข”

ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ เราเหมือนคนเดียวกันแล้ว มณีสุขหรือทุกข์พี่ก็รับรู้ด้วย บอกพี่มาเถอะว่าอะไรทำให้มณีไม่สบายใจ”

“คืออย่างนี้ พ่อเขาบอกฉันกับพี่เพชรว่าจะพาผู้ชายมาแนะนำให้รู้จัก”

“อ้าว! อย่างนี้พี่ก็แย่สิ มณีอย่าคุยกับใครนะ”

ชายหนุ่มใจหายวาบ เมื่อรู้ว่ากำนันพูนจะหาผู้ชายมาให้ลูกชายเมาที่บ้าน ถ้าผู้ชายถูกใจมณีขึ้นมาแล้วสู่ขอ เขาจะทำอย่างไร

อาการตื่นตกใจของเขาที่แสดงออกมานั้น มณีอดขำไม่ได้ ยกมือขึ้นประคองใบหน้าหล่อเข้มสบตาคู่คมแล้วพูดชัดถ้อยชัดคำ

“ฟังนะพี่เสือ อย่าเพิ่งตกใจ”

“ว่าไงล่ะ รีบๆ พูดเถอะ พี่ใจไม่ดีเลย”

ผู้ชายคนนั้นคือพี่เสือ”

“อ้าว! แล้วกัน พี่ก็ตกใจแทบแย่ กลัวเป็นคนอื่น”

“เรื่องนั้นฉันไม่รู้ว่าพ่อหมายตาใครเอาไว้บ้าง ที่แน่ๆ พ่อปลื้มพี่มาก แต่ฉันกลัวพี่เพชรจะชอบพี่แล้วอะไรจะเกิดขึ้น ใครๆ ก็รู้ว่าเขาเอาแต่ใจตัวเอง อยากได้อะไรก็ต้องได้”

“พี่เป็นคน ไม่ใช่ตุ๊กตานะ พี่รักมณีคนเดียวเท่านั้น คราวนี้ล่ะพี่จะทำให้ใครๆ รู้ว่าพี่รักมณี”

“ขอบคุณมากพี่เสือ แต่มณีก็กลัวใจพี่เพชร”

“อย่ากังวล จงเชื่อมั่นในความรักที่พี่มีต่อมณี ไม่มีใครมาแทรกได้ สบายใจเถอะ”

ชายหนุ่มให้คำมั่นสัญญาว่าจะรักเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น มณีมีความสุขที่สุด ความกังวลใจมลายหายไป ไม่หวั่นแม้เพชรรุ่งพึงพอใจเขา เธอจะไม่แสดงท่าทีใดๆ ให้ฝ่ายชายเป็นผู้รุกเพียงฝ่ายเดียว เชื่อว่าเรื่องจะลงเอยด้วยดี

คืนนั้นความสุขกลับมาเยือนอีกครั้งเมื่อพยัคฆ์มีความต้องการที่จะร่วมหลับนอนด้วย มณีไม่กล้าขัด ยินยอมที่จะสนองอารมณ์ปรารถนาด้วยความเต็มใจ

สายลมหนาวในยามค่ำคืน ไร้สิ้นความหมาย เมื่อเรือนร่างใหญ่ทาบทับลงมา พยัคฆ์ยังทำเหมือนเดิม เล้าโลมร่างกายมณีทุกจุดเพื่อให้ตื่นตัว

เธอบิดตัวไปมาด้วยความซ่านเสียว กล้าที่จะร้องครวญครางเพื่อให้เขารับรู้ว่ามีความสุขต่อสิ่งที่เขาหยิบยื่นให้

“พี่เสือ พี่เสือจ๋า”

“มณีพร้อมแล้วใช่ไหม”

“จ้ะพี่ ฉัน ฉัน ไม่ไหวแล้ว”

เสียงครางครวญอย่างมีความสุขดังแผ่วๆ จากริมฝีปากสวย สองแขนที่โอบรัดรอบเนื้อตัวแกร่งแน่นแนบแน่นมากขึ้นทุกที ชายหนุ่มนำแก่นกายแกร่งเข้าสู่เป้าหมายที่รอรับอยู่เบื้องล่าง กดแนบบั้นท้ายลงไป การเคลื่อนไหวที่เริ่มต้นช้าในช่วงแรกแล้วเพิ่มความเร็วในส่วนท้าย ร่างบางขยับขึ้นลงตามแรงที่กระทั้นลงมา ทำให้มณีแทบหยุดหายใจด้วยความสุขอันมากล้น การโรมรันที่หนักหน่วงเมื่อถึงจุดแห่งรักทั้งสองกอดรัดกันแน่นพร้อมกับผ่อนลมหายใจออกมาพร้อมๆ กัน