11 ยุ่งกับคนมีเมีย
โลกช่างไม่ยุติธรรมกับเธอเลย เพชรรุ่งสวยมาก เทียบเท่ากับนางงามในเวทีประกวดต่างๆ เป็นที่หมายปองแก่ผู้ชายทั่วไป ทำให้เพชรรุ่งเหลิง เอาแต่ใจ ชอบข่มเธออยู่บ่อยๆ พลอยสีน้องคนเล็กอีกล่ะ แม้ว่ากำลังเข้าสู่วัยรุ่น แต่ดูก็รู้ว่าจะต้องเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง
ส่วนเธอไม่ได้มีความสวยโดดเด่น แค่เพียงหน้าตาพอดูได้เท่านั้น สิ่งเดียวที่ทำให้เป็นที่สนใจแก่ผู้คนก็คือ ทำตัวดี มีความเป็นกุลสตรี ไม่เล่นหูเล่นตากับผู้ชายทั้งที่เห็นคนหน้าตาดี อยากเข้าไปพูดคุย แต่เธอทำไม่ได้ จากเดินก้มหน้าหนีเท่านั้น
รถกระบะใหม่ป้ายแดงใหม่เอี่ยมจอดซุ่มใต้ต้นไม้ใบหนา ถ้าไม่สังเกตจริงๆ จะไม่รู้ว่ามีรถอยู่ตรงนี้เพราะลับสายตาผู้คนและไกลจากหมู่บ้าน ขณะนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้ตะวันใกล้ลับทิวเขา อีกไม่นานความมืดจะมาเยือน ชาวบ้านส่วนใหญ่ต่างพากันกลับเข้าบ้านหลังจากตรากตรำทำงานหนักมาทั้งวัน
ภายในรถยังคงจอดนิ่งกลับมีการเคลื่อนไหวของผู้ที่นั่งอยู่ภายใน ใบหน้าเรียวของชายหนุ่มซบลงมาที่ซอกคอขาวๆ ของสาวสวยที่กำลังหลับตาพริ้ม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเผยอเพียงเล็กน้อย ความสากของเคราบริเวณครางเมื่อสัมผัสกับเนื้ออ่อน เสียงครางอย่างมีความสุขดังขึ้น
“อืม...เฮียเพิ่มจ๋า เพชรใจจะขาดแล้วค่ะ”
“เฮียอยากให้เพชรมีความสุขมากกว่านี้นี่นา ถอดเสื้อออกนะ ขอเฮียได้ชิมของอร่อยหน่อย”
“อย่าจ้ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
เพชรรุ่งอิดออดตามมารยาหญิง ไม่ยอมให้ผู้ชายเชยชมง่ายๆ เดี๋ยวจะถูกกล่าวหาว่าใจง่าย แต่เพิ่มศักดิ์หาได้หยุดเพียงแค่นั้น ตรงกันข้ามกลับรุกหนักยิ่งกว่าเดิม ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปภายใต้เสื้อยืดสีหวาน ชอนไชนิ้วลอดใต้เสื้อยกทรงแล้วขยำลงบนทรงอกอวบตึงที่ไม่เคยต้องมือชายมาก่อน
หญิงสาวสะดุ้งสุดตัวด้วยความซ่านหวิว ทำอะไรไม่ถูก นอกจากร้องคราง แอ่นหน้าอกขึ้นสู้กับมือ แสดงความยินยอมต่อการรุกอย่างมีชั้นเชิง ขัดกับเสียงสั่นๆ ที่ร้องบอกว่าอย่าๆ
“ไม่เอาค่ะเฮีย อย่าทำอย่างนี้ ว้าย ไม่ไหวแล้ว อา ใจจะขาดแล้วค่ะ”
ขนลุกซู่ทั่วทั้งหายเมื่อเคราแข็งๆ ครูดลงที่หน้าอก สลับกับริมฝีปากร้อนระอุเม้มแล้วงับเนื้ออ่อนบนเนินหน้าอก หญิงสาวอ่อนระทวยอย่างสุดจะทนต่อความสุขอันร้อนรุ่ม ความเป็นกุลสตรีหายไปจนหมดสิ้นในเมื่อถูกเล้าโลมหนักหน่วงขนาดนี้ยากที่จะควบคุมความต้องการตามธรรมชาติเอาไว้ได้
เสื้อยืดแขนสั้นถูกดึงขึ้นไปส่วนชายอยู่เหนือทรวงอกคู่งาม ขณะนี้ถูกจับจองด้วยปากและฝ่ามือทั้งสองข้างจากชายหนุ่มเลือดมังกรที่ยังคงซุกไซ้จนแทบลืมหายใจ
ใบหน้าสวยหงายเริด เม้มริมฝีปากจนเกือบเป็นเส้นตรง เมื่อเสื้อชั้นในถูกปลดตะขอทางด้านหลัง ความอวบอิ่มเด้งขึ้นมาเมื่อได้รับอิสระ เพิ่มศักดิ์จู่โจมทันที ไม่ยอมให้เพชรรุ่งตั้งตัว ปากร้อนๆ งับลงไปแล้วหมุนคว้านด้วยลิ้นในโพรงปาก หญิงสาวผวาไปทั้งร่าง แอ่นตัวขึ้นแล้วเกร็งอย่างสุดจะทนกับสิ่งที่ได้หลับ
“เฮียเพิ่ม ไม่ไหวแล้วจ้ะ ใจเพชรจะขาดแล้ว”
“เพชรมีความสุขไหมล่ะ?”
“มีมากที่สุดเลย”
“ถ้าอย่างนั้น...ข้างล่างจะมีความสุขมากกว่านี้ ถ้ารุ่งยินยอม”
“เฮียเนี่ย พูดอะไรอย่างนั้น ว้าย! ทำไมมือซนอย่างนี้จ๊ะ พอก่อนเถอะ เพชรไม่ไหวแล้วนะเคล้นทั้งบนและล่างอย่างนี้"
สาวสวยอุทานวี๊ดว้ายใส่จริตอย่างเต็มที่ เมื่อมือหนุ่มหน้าตี๋เลื่อนมือลงไปซุกอยู่ตรงหน้าขา คลึงอยู่ด้านนอกเนื้อนูนอยู่ครู่หนึ่ง พยายามที่จะสอดมือเข้าไปด้านบนขอบกางเกง แต่เพชรรุ่งส่ายหน้า ห้ามเบาๆ
“ไม่เอาค่ะเฮียเพิ่ม”
“ทำไมล่ะ ตรงนี้จะดีกว่าข้างบนนะ เฮ้ย ใครเปิดประตูวะ”
เพิ่มศักดิ์ร้องเสียงหลง จู่ๆ ประตูรถเปิดออก เกิดอาการเงอะงะทำอะไรไม่ถูก เพชรรุ่งอาศัยความเร็วดึงเสื้อยืดลงปกปิดทรวงอกอวบ นั่งหน้าซีดเผือดเพราะตกใจสุดขีด ความสุขซาบซ่านเมื่อครู่มลายหายไป
“เฮีย! ทำยังงี้ได้ไง ทิ้งให้ฉันอยู่กับบ้านแล้วบอกว่าจะมาหาเพื่อน แต่...แต่เฮียมามั่วอยู่กับนังโสเภณีนี่”
“ว้าย! เฮีย นัง...นังผู้หญิงคนนี้ใครกัน ว่าเพชรเป็นผู้หญิงอย่างว่าได้ไง”
เพชรรุ่งถามเพิ่มศักดิ์ด้วยเสียงกร้าว ตาวาวโรจน์เพราะโกรธสุดขีด แต่มือยังคว้าเสื้อผ้าสวมใส่อย่างลวกๆ เพิ่มศักดิ์เวลานี้เกิดอาการเงอะงะทำอะไรไม่ถูก ปากซีดสั่น มองผู้หญิงร่างท้วมผิวขาวอย่างหวาดๆ
“เอ่อ...เพชรลงรถกลับบ้านไปเถอะ”
“เฮีย ไล่เพชรลงรถเหรอ ไม่ยอมนะ เฮียต้องบอกมาก่อนว่านังผู้หญิงคนนี้มันเป็นใคร?”
“นังหน้าด้าน จนถึงขนาดนี้แล้ว ไม่รู้หรือยะว่าฉันเป็นใคร จะบอกให้เอาบุญ ฉันเมียเฮียเพิ่มย่ะ”
“ไม่...ไม่จริง เฮียเพิ่มยังไม่มีเฮีย”
“แกจะรู้ดีไปกว่าฉันได้ไง หือ นังผู้หญิงหน้าหนา”
“หยุดนะ ถ้าด่าฉันอีกคำเดียวมีเรื่องแน่ รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”