ตอนที่8 ทำหน้าที่คู่หมั้น

ตอนที่8 ทำหน้าที่คู่หมั้น

รสชาติจูบที่ชายหนุ่มมอบให้มันทำให้คนตัวเล็กรู้สึกงงงวยไม่น้อย หญิงสาวพยายามเบี่ยงหน้าหนีไม่ยอมให้เขาจูบเธอแต่ทว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด แก้มใสยกมือขึ้นมาทุบแผ่นหลังชายหนุ่มให้เขาปล่อยเธอแต่ดูเหมือนเหมันต์ก็ยิ่งจูบเธอหนักๆ แทน

“อ๊ะ เจ็บ”กลิ่นคาวเลือดลอยฟุ้งจนคนตัวเล็กต้องเบ้หน้าออกมา เธอใช้แรงที่เหลือผลักชายหนุ่มออกไปก่อนจะหายใจหอบด้วยความเหนื่อยล้า ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ

“เลวที่สุด!”

“หึ เลวงั้นเหรอ แต่ก็คงจะจริงอย่างที่เธอพูดนั่นแหละ”ในเมื่อเธอคิดว่าเขาเลว เขาก็จะเลวให้สุด

แก้มใสจะถอยหลังหนีเมื่อเห็นชายหนุ่มจะเข้ามาใกล้เธออีกครั้ง คนตัวเล็กคว้าอะไรต่อมิอะไรที่อยากใกล้ตัวขว้างใส่คนตัวสูง แต่ของสิ่งนั้นก็ไม่ได้ทำให้เหมันต์รู้สึกเจ็บใดๆ นอกจากสร้างความไม่พอใจให้กับชายหนุ่มมากกว่าเดิม คนตัวเล็กเห็นท่าไม่ดีก็รีบวิ่งหนีแต่ก็ไม่ทันคนตัวสูงอยู่ดี

“กรี๊ด ปล่อยนะไอ้พี่บ้า!”

“ไม่ปล่อย รังเกียจมากใช่ไหมได้!”ชายหนุ่มพูดพร้อมลากเธอเข้าไปในห้องนอน คนตัวเล็กดีดดิ้นไม่ยอมแต่ท้ายที่สุดเธอก็ต้องเบ้หน้าออกมาเมื่อถูกเหวี่ยงลงบนเตียง แววตากลมโตดูสั่นสะท้านไม่น้อยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ไม่ทันที่คนตัวเล็กจะลุกขึ้นหนีร่างของเธอก็ถูกกดทับเอาไว้ด้วยตัวของชายหนุ่มเสียแล้ว

“อย่านะ”

“หึ กลัวเหรอ?”อาจจะเพราะมีฤทธิ์แอลกอฮอล์อยู่หน่อยๆ ด้วยกระมังถึงทำให้ชายหนุ่มเป็นแบบนี้ เขาไม่อยากปล่อยเธอไปจู่ๆ ก็ไม่อยากถอนหมั้นเธอ แค่ได้ยินว่าจะไม่รักเขามันก็ทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาแล้ว

“ปล่อย ถ้าพี่ทำอะไรแก้มละก็...”

“ก็ทำไม?”

“แก้มจะเกลียดพี่”

“ตอนนี้ก็เกลียดไม่ใช่เหรอ ไหนๆ ก็จะโดนเกลียดแล้วก็ควรทำอะไรหน่อยว่าไหม”หญิงสาวชักสีหน้าออกมาอย่างไม่พอใจกับคำพูดและท่าทางของชายหนุ่ม เขาไม่ยอมลุกออกไปจากร่างกายของเธออีก แววตาที่ดูเจ้าเล่ห์ของเหมันต์มันทำให้เธอไม่ชอบ แบบนี้ใช่ไหมผู้หญิงมากมายถึงได้อยากจะได้เขาแต่ก็ยกเว้นเธอคนนึงเถอะต่อให้เธอรักเขามากแต่เธอก็ไม่คิดที่จะคว้าผู้ชายเจ้าชู้มาเป็นสามี

เหมันต์ยกมือขึ้นมาปลดเสื้อที่คนตัวเล็กสวมใส่อยู่ หัวใจของแก้มใสสั่นสะท้านจนแทบไม่เป็นจังหวะเธอกำลังหวาดกลัวกับสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังจะทำ เหมันต์ซ้อนสายตามองใบหน้าของหญิงสาว ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะเติบโตมาสวยขนาดนี้

“อย่านะ พี่ไม่ควรทำแบบนี้”

“ทำไมจะทำไม่ได้ เธอเป็นคู่หมั้นฉันนะ ไม่คิดจะทำหน้าที่คู่หมั้นหน่อยรึไง”

“คนเห็นแก่ตัวแบบพี่กล้าพูดคำนี้ด้วยเหรอคะ!”แก้มใสมองคนตรงหน้าด้วยความเกลียดชังปนน้อยใจกับคำพูดของเขา ชายหนุ่มมองนัยน์ตาของหญิงสาวก่อนจะกัดฟันแน่นเขาไม่ชอบที่เธอมองเขาแบบนี้เลยจริงๆ

ไม่นานร่างกายของหญิงสาวก็ไร้สิ่งห่อหุ้มใดๆ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอหัวใจของเขามันเต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ เหมันต์โน้มใบหน้าลงไปซุกไซร้ซอกคอระหง กลิ่นกายหอมของเธอมันทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองเลยจริงๆ เขาเคยคิดว่าแก้มใสก็คงไม่ได้แตกต่างจากผู้หญิงคนไหนแต่ตอนนี้มันเริ่มทำให้เขาคิดว่าเธอแตกต่างจากคนอื่นแล้ว

“อ๊ะ อย่ามาบีบนะปล่อยได้แล้ว”คนตัวเล็กสั่นสะท้านเมื่อมือหนาของชายหนุ่มยกขึ้นมาบัีบหน้าอกของเธออย่างไม่เบาแรงเลยสักนิด เขาเหมือนจะบีบมันให้แหลกก็ไม่ปานจนคนตัวเล็กแทบน้ำตาเล็ดออกมา

“ใหญ่จังว่ะ!”เธอโตเกินวัยกว่าที่เขาคิดเอ่าไว้จริงๆ

“ปล่อย แก้มเกลียดพี่ บอกแล้วไงว่าแก้มไม่อยากจะยุ่งกับพี่อีก อึด คนโกหกคนเลวไอ้คนนิสัยไม่ดี”แก้มใสด่าทอออกไปอย่างไม่คิดกลัวอีกฝ่าย เธอไม่มีทางยอมให้เขาทำอะไรเธอแน่นอนขนาดโดนชายหนุ่มกดเอาไว้แบบนี้เธอก็พยายามสู้ดีดดิ้น

“เออ ยอมรับหมดทุกอย่างนั่นแหละแต่แล้วไง เธอเป็นของฉันยังไงก็ต้องเป็นของฉันอยู่ดี”

“เห็นแก่ตัว ฮึก เกลียดที่สุด แก้มไม่น่าไปหลงรักผู้ชายเลวๆ อย่างพี่ รู้งี้หาผัวฝรั่งมาฝากแม่ดีกว่า กรี๊ด!”สิ้นคำพูดของแก้มใสเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นเมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็กระแทกแก่นกายเข้ามาสุดลำ เหมันต์หงุดหงิดที่เธอพูดออกมาอย่างนี้ หาผัวฝรั่งงั้นเหรอผ่านเขาไปให้ได้ก่อนเถอะ

“เจ็บนะ ฮึก พี่ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง”น้ำตาขิองคนตัวเล็กไหลออกมาเธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ก็ไม่ปานกับการกระทำของชายหนุ่มที่ทำแบบนี้ ความโกรธในตอนแรกหายไปทันทีเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นคราบเลือดที่เกาะติดแก่นกายของตัวเองอยู่ เขาโมโหมากไปหน่อยจนไม่ได้สนใจว่าทำให้คนตัวเล็กเจ็บปวดแบบนี้

“เธอทำตัวเอง!”เหมันต์มองหญิงสาวนิ่งเขายังไม่ได้ขยับตัวเพราะต้องการให้แก้มใสปรับตัวกับขนาดของเขาเสียก่อน

“ฮึกฮือ”หญิงสาวไม่พูดอะไรออกมา คำพูดที่เขาบอกว่าเธอทำตัวเองแต่จนตอนนี้เธอเองก็ยังไม่รู้ว่าเธอผิดตรงไหน เขามากกว่าไหมที่ทำผิดต่อเธอ

ชายหนุ่มเมื่อเห็นใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาหันหน้าหนีเขาไม่อยากจะพูดคุยกับเขาความไม่พอใจก็ผุดขึ้นมาทันที กะว่าจะอ่อนโยนแล้วแต่พอเห็นแบบนี้ก็คงไม่ อยากดื้อรั้นปากเก่งดีนัก อยากจะถอนหมั้นบอกเลยว่าคนอย่างเหมันต์ไม่ยอมจบง่ายๆ หรอก

“อ๊ะ หยุดนะ ฉันบอกให้พี่หยุดไงคนเลว”

“ปากดีให้ตลอดนะ”ชายหนุ่มเผยแววตาร้ายกาจออกมา เขาชอบปราบเด็กดื้ออยู่แล้วรับรองเขาจะทำให้คนตัวเล็กใต้ร่างของเขาไม่กล้าหือกล้าอืออะไรกับเขาอีกเลย

แก้มใสเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บเมื่อเอวสอบของคู่หมั้นหนุ่มกระแทกกระทั้นจนร่างเธอกระเพื่อมไปมาตามแรงกระทำของอีกฝ่าย ไม่ว่าเธอจะยกมือขึ้นมาดันเอวสอบของเขายังไงคนใจร้ายก็ยังไม่ยอมหยุด ขนาดเธอสะอื้นไห้ขนาดนี้เขาก็ใจร้ายได้ลงคอ หากจะโทษส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะเธอเองที่หลงรักผู้ชายเลวๆ คนนี้ หากรู้ว่าเขาเป็นแบบนี้เธอจะไม่มีวันยกหัวใจดวงนี้ให้กับเขาแน่นอน

มือหนาของชายหนุ่มยกขึ้นมาสัมผัสหน้าอกของคนตัวเล็ก เขาบีบขยำจนหญิงสาวเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บมากกว่าเดิม ขนาดเขาทำขนาดนี้เธอยังพยศใส่เขาไม่เลิก เหมันต์ก้มหน้าลงไปหมายจะจูบริมฝีปากของคนตัวเล็กแต่ทันทีที่เขาโน้มลงไปเธอก็รีบหันหน้าหนีเขาทันที การกระทำของหญิงสาวทำให้ใจของชายหนุ่มกัดฟันกรอด ก่อนที่เขาจะโน้มลงไปซุกที่ซอกคอของเธอแทน การขบเม้มของชายหนุ่มสร้างความเจ็บปวดให้คนตัวเล็กไม่น้อยเลย เธอดีดดิ้นแต่มันไม่เป็นผลเลยสักนิดเพราะร่างกายของเธอถูกเขากักขังเอาไว้

ผ่านไปนานหลายชั่วโมง

กว่าที่เหมันต์จะหยุดการกระทำก็กินเวลาไปนานหลายชั่วโมง ในตอนนี้แก้มใสเอาแต่สะอื้นไห้ เธอไม่คิดเลยว่าทุกอย่างจะกลายมาเป็นแบบนี้ สิ่งที่ชายหนุ่มทำมันไม่เพียงแต่ทำร้ายร่างกายของเธอแต่เขาเหยียบย่ำความรักและหัวใจของเธออีกด้วย เสียงสะอื้นไห้ของคนตัวเล็กทำให้เหมันต์นึกหงุดหงิดขึ้นมา เธอรัก้เขาไม่ใช่เหรอจะมาร้องไห้ทำไมนักหนามีผู้หญิงมากมายอยากเป็นของเขาจะตายไป

“เลิกร้องไห้สักทีจะได้ไหม แค่เป็นของฉันมันจะตายรึไง”

“ใช่ค่ะ แก้มจะตาย ไม่คิดเลยว่าพี่จะเลวได้ขนาดนี้พี่ข่มแหงแก้ม!”

“เธอเป็นของฉัน แค่ทำหน้าที่คู่หมั้นแค่นี้จะอะไรนัก!”

“เหอะ สมองคิดได้แค่นี้เหรอคะ อีกอย่างแก้มบอกแล้วไงว่าไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพี่อีก”เมื่อก่อนเขาเองก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นแต่บอกตามตรงพอได้ยินเธอพูดแบบนี้ทีไรอารมณ์ก็หงุดหงิดทุกครั้งเลย