ตอนที่4 ตัดใจ

ตอนที่4 ตัดใจ

หลายครั้งหลายคราที่แก้มใสเห็นโพสต์มากมายที่บ่งบอกว่ารุ่นพี่หนุ่มเจ้าชู้มากแค่ไหน มันทำให้เธอรู้สึกไม่ชอบกับการกระทำของชายหนุ่ม จากที่หัวใจเคยรักเขามากพอมารู้แบบนี้มันทำให้เธออยากจะตัดใจจากเขาเสียเหลือเกิน แต่มันก็ไม่ง่ายเลยสักนิดที่เธอจะทำได้อย่างนั้นในเวลานี้

หลายวันผ่านไป

ในที่สุดวันเปิดภาคเรียนก็มาถึง คนตัวเล็กแต่งตัวในชุดนักศึกษาแต่งหน้าน่ารักสมวัยก่อนจะหันไปมองเพื่อนร่วมห้องที่แต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกัน แก้มใสสูดลมหายใจเข้าปอดเรียกกำลังใจให้กับตัวเองในการเรียนวันแรก ที่เธอเลือกเรียกบัญชีเพราะคนตัวเล็กตัดสินใจแล้วว่าจบมาจะไปช่วยบิดาทำงาน อีกอย่างในสภาพจิตใจเธอแบบนี้เรียกวิชาทั่วไปก็ดีแล้ว แก้มใสไม่ใช่คนเก่งหัวกะทิแต่เธอเป็นคนมีความพยายามในตัวเองสูงมาก เธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ ของประเทศได้เพราะหญิงสาวอ่านหนังสือหนักมากๆ เรียนรู้เรื่องไหมมันก็พอเข้าใจพอผ่านไปได้แต่ไม่ถึงกับอัจฉริยะอะไร

“ตื่นเต้นจังเปิดเรียนวันแรก”

“เหมือนกัน”น้ำหวานตอบกลับออกไป เธอเองก็ตื่นเต้นไม่ต่างจากแก้มใสนักหรอก สองสาวนั่งรถรางของทางมหาวิทยาลัยมายังตึกเรียนซึ่งวันนี้ไม่ได้มีการเรียนใดๆ ส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมมากกว่า ซึ่งกิจกรรมพวกนี้มันสนุกด้วยน่าเบื่อด้วยตามประสา มีการจับพี่รหัสแนะนำตัวให้เพื่อนๆ รู้จักรวมถึงรุ่นพี่ด้วย

“วิศวะโยธาปีสามงานดีเนาะ โดยเฉพาะกลุ่มพี่เหมันต์หล่อเท่ทุกคนเลย”พอแก้มใสได้ยินคำชมของคนที่เธอรู้จักดีก็เบะปากขึ้นมาทันควันนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้ยิน ตั้งแต่เหยียบเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้เธอมักจะได้ยินอยู่ตลอดเลย หญิงสาวก็ยิ่งมีอคติกับรุ่นพี่หนุ่มมากขึ้น เธอต้องรวบรวมข้อมูลเพื่อที่จะเป็นข้ออ้างในการถอนหมั้นกับเขาในครั้งนี้ให้ได้

วันเวลาเริ่มผ่านไปอย่างรวดเร็ว เธอเป็นนักศึกษาได้หลายสัปดาห์แล้วยอมรับว่าสนุกกับการเรียนและการมีเพื่อนไปตลาดทุกวันมากๆ อะไรที่เธอไม่เคยกินพอได้ลองก็รู้สึกดีใจกับรสชาติที่อร่อยแทบจะทุกอย่าง หลายอย่างมันทำให้แก้มใสเริ่มตัดใจกับคู่หมั้นหนุ่ม ตั้งแต่ที่เข้ามาเรียนที่นี่เธอได้ยินเรื่องราวมากมายโดยเฉพาะความเจ้าชู้ของอีกฝ่าย

แก้มใสได้บังเอิญเจอหน้าของเหมันต์ในรอบหลายปีที่เธอไปเรียนที่ต่างประเทศ แต่ชายหนุ่มไม่เห็นเธอหรอกคนตัวเล็กที่เห็นอีกฝ่ายฝ่ายเดียวก็เอาแต่บึ้งตึงขึ้นมา นึกโมโหอีกฝ่ายในใจไม่น้อยเลย หญิงสาวถอนหายใจออกมาเธอพยายามหลบหลีกเพราะยังไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็นในตอนนี้ในบางครั้งคนตัวเล็กจึงมักจะใส่หน้ากากอนามัยอยู่บ่อยครั้ง

หลายวันผ่านไป

วันเลือกชมรมสองสาวที่พูดคุยกันไว้ก่อนหน้าว่าจะเข้าชมรมจิตอาสาก็รีบไปลงชื่อทันทีและก็ดูเหมือนว่าพวกเธอจะโชคดีมากๆ ที่ยังทันห้าคนสุดท้ายมันทำให้แก้มใสรู้สึกดีใจไม่น้อยเลย นึกว่าจะต้องเปลี่ยนแผนแล้ว แต่พอเข้าชมรมจากที่ใบหน้ายิ้มแย้มของแก้มใสก็ค่อยๆ หุบลงเมื่อเห็นว่ามีกลุ่มรุ่นพี่สุดฮอตอยู่ชมรมนี่ด้วย เธอรีบก้มหน้าลงทันทีก่อนจะดึงเพื่อนให้นั่งห่างๆ จากกลุ่มนั้น

“ทำไมเหรอเป็นอะไรไป”

“เปล่า แค่ไม่คิดน่ะว่าพวกพี่พวกนั้นอยู่ที่นี่ด้วย ถึงว่าทำไมชมรมเต็มไวจัง”

“พวกไหน?”

“ก็คนที่เราเล่าให้ฟังเมื่อวานไง กลุ่มวิศวะน่ะ”ก่อนหน้านั้นแก้มใสบอกเพื่อนถึงรุ่นพี่กลุ่มนี้ เพราะมีเหตุการณ์นักศึกษาตบตีกันแย่งเตชินท์ พอได้มาเจอเหมันต์ที่ชมรมมันทำให้หญิงสาวแทบทำตัวไม่ถูก เธอไม่ยอมหันหน้ากลับไปปิดหน้ากากอนามัยอย่างมิดชิดอีกด้วย

เหมันต์ที่กำลังพูดคุยกับเพื่อนเพราะดูเหมือนเพื่อนสนิทของเขาอย่างเตชินท์จะถูกใจรุ่นน้องสาวคนนี้ แต่ทว่าสายตาของชายหนุ่มก็บังเอิญเห็นผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คนที่เพื่อนหมายตา มองจากด้านหลังมันทำให้เหมันต์นึกถึงใครอีกคนแต่พอคิดว่าคนตัวเล็กในยามนี้คงอยู่ต่างประเทศก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก

หลังจากที่อาจารย์ปล่อยแก้มใสก็รีบเดินออกจากห้องแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเพื่อนของเธอถูกรุ่นพี่เรียกเอาไว้ คนตัวเล็กจึงยืนรออยู่ไม่ไกลมากนักแต่พอเห็นเหมันต์กับกลุ่มเพื่อนเดินออกมาแก้มใสก็หันหน้าหนีไม่มองไปทางนั้นทันที ในใจของเธอในยามนี้รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยกลัวว่าชายหนุ่มจะรู้ว่าเธอกลับมาแล้วแต่พอเห็นว่าเหมันต์ไม่ได้คิดที่จะมองมาทางเธอแก้มใสก็พ่นลมหายใจออกมา

“เดี๋ยวกูมานะ”เมื่อเห็นเพื่อนพูดคุยกับรุ่นน้องสาวอย่างริต้าเสร็จเรื่องที่เตชินท์จะไปดื่มด้วยคืนนี้ สายตาของชายหนุ่มก็เห็นรุ่นน้องสาวอีกคนที่เขาถูกใจอยู่ไม่น้อยเลยรีบแยกตัวออกมา เหมันต์เข้ามาทักทายสายรหัสของเขาอย่างกิ่งไผ่ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนห้าวๆ แต่น่ารักเป็นบ้าไม่แปลกใจที่ทำไมถึงมาเรียนวิศวะโยธาแบบนี้

“เฮ ทำอะไรอยู่”หญิงสาวใบหน้าสวยเท่สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าไปเห็นรุ่นพี่หนุ่มก็นึกแปลกใจขึ้นมาที่เขามาทักแบบนี้

“พะพี่เหมันต์ มีอะไรกับกิ่งรึเปล่าคะ?”

“ต้องมีด้วยเหรอ?”คนเจ้าชู้พูดบอกด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ทำให้กิ่งไผ่ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยเธอไม่ใช่คนหลงกลผู้ชายแบบนี้หรอกถึงแม้จะรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้หล่อเหลาไม่น้อยก็ตาม

“ไม่มีสาวให้หว่านเสน่ห์แล้วเหรอคะถึงมาปากหวานกับสายรหัสตัวเองแบบนี้”

“ว้าว พูดแบบนี้เหมือนดับฝันพี่เลยนะ”ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนหัวอ่อนท่าทางที่ทันคนแบบนี้ทำให้เหมันต์รู้สึกท้าทายดี ปกติในชีวิตของเขาเจอแต่ผู้หญิงแรงๆ ขี้อ่อยหรือไม่ก็ผู้หญิงหัวอ่อนพูดมากน่ารำคาญนานๆ จะเจอแบบนี้สักทีนั้นจึงทำให้เขาสนใจไม่น้อยเลย

“หึ ได้ข่าวว่าพี่เหมันต์สาวเยอะไม่ใช่เหรอคะ กิ่งคงดับฝันพี่ไม่ได้หรอกค่ะ”

“ไม่มี พี่โสดครับ”

“โสดแบบเตียงไม่ว่างแบบนี้เหรอคะ”

“ก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนโสดไม่ใช่หรอ นี่พี่ก็รอคนมาปราบอยู่นะ อยากหยุดที่ใครสักคนแล้วเนี่ย”ไม่พูดเปล่าแววตาของชายหนุ่มจ้องมองคนตัวเล็กอย่างสื่อความหมายแต่คำพูดของรุ่นพี่หนุ่มทำให้กิ่งไผ่หัวเราะเบาๆ ออกมา

“สนใจอยู่นะคะแต่กลัวอกหักจัง”

“ยังไม่เริ่มเลย อย่ากลัวดิ”ผู้ชายที่หน้าตาดีฐานะร่ำรวยเป็นที่ต้องการของสาวๆ แบบผู้ชายคนนี้มีหรือที่เธอจะไม่สนใจแต่เธอไม่ต้องการเป็นแค่ของเล่นของเขาจึงไม่ยอมง่ายๆ เธอต้องการทำให้ผู้ชายคนนี้อยากได้เธอมากๆ จนยอมเป็นแฟนกับเธอเลย ได้ยินมาว่ากลุ่มรุ่นพี่กลุ่มนี้ไม่เคยเปิดตัวแฟนเลยสักคนไม่รู้ว่ามีหรือแค่สนุกไปวันๆ ตามประสาของเขา

“สาวพี่เยอะขนาดนี้จะไม่กลัวได้ยังไงกันคะ”กิ่งไผ่ยิ้มหวานออกมาให้ทำให้เหมันต์มองก่อนจะยิ้มตาม

“หึ เห็นพี่ควงสาวเหรอถึงพูดงี้”ไม่เคยเห็นเลยต่างกัน กิ่งไผ่ร้องบอกในใจแต่ข่าวที่ได้ยินมาก็ไม่น้อยอยู่เหมือนกัน

“พี่เหมันต์อย่ามาแกล้งกิ่งเลย กิ่งไปดีกว่ามีเรียนอีกวิชาค่ะ”

“งั้นก็ตั้งใจเรียนนะครับ”คนเจ้าชู้เอ่ยออกไป หญิงสาวตรงหน้าก็ยิ้มให้ก่อนจะลุกขึ้นไปยังห้องเรียน

อีกด้านหนึ่ง

“หวานทำอะไรอยู่น่ะ”แก้มใสที่ออกไปซื้อขนมที่ร้านค้ามาพอเห็นสีหน้าจริงจังของเพื่อนก็ถามทันที

“หางานน่ะ แต่ไม่รู้เลยจะทำอะไร”

“งานที่รายได้ดีไม่ตรงกับเวลาเรียนมีน้อยมากๆนะ”แก้มใสคิดตามเพื่อนก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงของตัวเอง

“ใช่ แบบนี้ไงเลยคิดหนัก”

“แต่เรามีคนรู้จักอยู่นะ น่าจะช่วยได้”แก้มใสนึกอะไรขึ้นมาได้ก็พูดออกมาทันที

“ใครเหรอแก้มใส”น้ำหวานได้ยินอย่างนั้นก็ถามด้วยความกระตือรือร้นทันที

“พี่รหัสเราไง เธอจำหน้าได้ไหม”

“พี่แตงไทยเหรอ?”น้ำหวานเอ่ยขึ้นพร้อมขมวดคิ้ว

“ใช่ ๆ เราเห็นพี่แกลงรูปในไอจีตลอดว่าทำงาน เห็นเงินดีมากด้วยนะ”

“งานอะไรอ่ะ”ได้ยินแบบนั้นก็เริ่มสนใจ

“งั้นเดี๋ยวเราลองแกล้งถามแป็บนะ”ว่าแล้วแก้มใสก็รีบพิมพ์ข้อความไปหาพี่รหัสของตัวเองทันที

“พี่แตงไทยบอกว่าทำงานร้านเหล้าน่ะ”

“แบบนั้นไม่น่าไหวหรอก เราไม่ชอบอะไรแบบนั้น”

“ก็จริง แต่ว่างานร้านเหล้าทำแค่ช่วงเย็นนะ ไม่ตรงกับเวลาเรียนแถมเงินก็ได้ดีด้วย”ตอนแรกน้ำหวานถอดใจไม่คิดสนใจแต่พอได้ยินแบบนี้ก็เริ่มคิดขึ้นมา

“พี่แตงไทยบอกว่ากำลังรับคนด้วยนะ ถ้าจะทำก็มาสมัครได้ เป็นเด็กเสิร์ฟค่าแรงวันละสี่ร้อยจะมีพิเศษให้ด้วยถ้าทำงานดีไหนจะทิปอีก”แก้มใสที่อยากช่วยเพื่อนหาทางออกก็รีบพูดขึ้นเพราะน้ำหวานไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากเธอพยายามหางานแบบนี้จึงทำให้คนตัวเล็กคิดว่าคงอยากหางานทำจริงๆ

“เด็กเสิร์ฟงั้นเหรอ”หญิงสาวพยักหน้าให้กับเพื่อนพร้อมมองน้ำหวานที่กำลังไตร่ตรองอะไรบางอย่าง