บทที่ 6

"แน่ใจนะว่าเธอจะไม่ลุก"

"ถ้านายอยากจะให้ฉันออกไป นายก็สัญญามาก่อนสิว่าจะจบเรื่องนี้" นี่เหรอที่เขาเรียกว่าขึ้นหลังเสือ ..เธอไม่ได้ใจกล้าอะไรเลย ตอนนี้ถ้าเขาสังเกตร่างกายของเธอแทบจะสั่นไปทั้งตัว แต่ต้องได้พยายามทำให้มันปกติที่สุด

"ซาร่าถามว่านี่มันเรื่องอะไรกันคะ ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร!?" ถึงแม้ซาร่าจะอยู่ในฐานะผู้หญิงของเขา แต่ก็ไม่กล้าวู่วาม เพราะพยัคฆราชไม่ชอบให้ใครมาเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ และผู้หญิงหลายคนที่เขาทิ้งไปก็เริ่มมีอาการหึงหวงในตัวของเขา

"ถ้าคุณไม่อยากมีปัญหากับแฟน คุณแค่พูดมาคำเดียวว่า.. อืมมม!!" หญิงสาวยังขู่ไม่จบเลยด้วยซ้ำ แต่ถูกเขากดจูบลงมาที่ริมฝีปากบาง โดยไม่สนใจผู้หญิงอีกคนที่อยู่ในห้องนี้ด้วย

ทำไมแสนสวยจะไม่รู้ว่าตอนนี้เขาคบอยู่กับใคร ที่เธอกล้าขู่ด้วยวิธีนี้ก็เพราะคิดว่าเขาจะเกรงใจผู้หญิงที่กำลังคบหากันอยู่ แต่กลับไม่ใช่..ผู้ชายคนนี้อ่านใจยากจริงๆ

"คุณพยัคฆ์!!" ซาร่าทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนมองและกำหมัดแน่น เพราะมันยิ่งกว่าถูกตบหน้า

แต่ที่เขาทำแบบนั้นเพื่อจะให้แสนสวยตกใจแล้วลุกออกไปแต่โดยดี

แต่พยัคฆราชคิดผิด..เธอไม่ได้ปฏิเสธ แถมยังจูบตอบกลับแบบเชี่ยวชาญ ..ลิ้นของทั้งสองพันกันพัลวันไม่มีใครยอมใคร

มือหนาเริ่มอยู่ไม่นิ่งเลื่อนลูบคลำต้นขาเรียวขึ้นมาเรื่อยๆ มันทำให้จูบของเธอสะดุดเล็กน้อย เพราะตกใจกลัวว่าเขาจะเลื่อนมันเข้ามาลึกกว่านั้น

"กรี๊ดดดด!!" สิ้นเสียงกรี๊ดซาร่าก็รีบเปิดประตูแล้ววิ่งออกไป เพราะไม่สามารถที่จะอยู่เห็นภาพนี้อีกต่อไปได้

จนทำให้เลขาหน้าห้องแอบสงสัยว่าข้างในมันเกิดอะไรขึ้น

"อุ๊ย" พอเห็นว่ามันเกิดอะไรขึ้นอรอุมาก็รีบยื่นมือไปปิดประตูห้องไว้

พอประตูห้องปิดลงแสนสวยก็เริ่มปฏิเสธ มือเรียวทุบตีไหล่กว้างเพื่อให้เขาปล่อย แต่แรงแค่นี้เหรอจะสู้พยัคฆราชได้ เขาเน้นจูบลงไปแรงกว่าเดิม ลิ้นหนาตวัดสอดแทรกเข้าไปในโพรงปาก จากที่กำลังดูดกันแบบดูดดื่มตอนนี้กลับเป็นเขาที่พยายามจะจูบเธออยู่ฝ่ายเดียว

หญิงสาวดิ้นจนหมดแรงจะดิ้นก็เลยปล่อย..พอเธอหยุดเขาก็หยุดเช่นกัน

ร่างบางยันกายลุกขึ้น แล้วรีบดึงกระโปรงตัวเองลงมาปกคลุมต้นขาไว้ เพราะตอนนี้มันเปิดขึ้นสูงมากด้วยฝีมือของคนร่างหนา

หญิงสาวรีบออกไปจากห้องนี้ทันทีโดยที่ไม่สนใจว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยหรือยัง

พอเธอออกไปแล้วสายตาคมก็มองไปที่สมุดบัญชีธนาคาร มือหนาจับมันขึ้นมาแล้วเปิดดูยอดเงินอีกครั้ง "คิดว่าฉันจะเชื่องั้นเหรอ"

เพราะยอดเงินในบัญชีมีไม่ถึงแสนเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่เธอมาอยู่ในบ้านหลังนั้นก็นานหลายปี มีเหรอที่ผู้หญิงแบบเธอจะไม่พยายามกอบโกยไว้ให้ได้มากที่สุด ในเมื่อพ่อกับแม่ของเขาตามใจเธอถึงขนาดนั้น