3.แอบรัก

ปรานต์ได้ห้องพักระดับวีไอพี ซึ่งหรูหราตั้งอยู่บนเนินเขาสูง ชายหนุ่มใช้เวลาอาบน้ำนานสักหน่อย พอออกจากห้องน้ำก็เช็ดผม และนั่งพักอยู่ที่โซฟากว้างพอหายให้หายเมื่อย จากนั้นจึงก้าวออกไปชมวิวด้านนอก

เขาเลือกนอนเล่นอาบแสงแดดยามบ่ายบนเก้าอี้ใกล้กับสระว่ายน้ำ บรรยากาศที่นี่เงียบสงบ ไร้สิ่งใดรบกวน ชายหนุ่มจึงหลับตาลงเพื่อพักสายตา

กระทั่งหูแว่วได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา ด้วยความระแวดระวังภัย เขาจึงลืมตาและลุกขึ้นนั่ง โดยไม่รู้ว่าการขยับตัวนั้นทำให้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าถึงกับมือไม้อ่อน!

เสียงของหล่นตกกระทบพื้น พร้อมเสียงหวีดร้องตกใจ ตอนแรกปรานต์นึกฉงนอยู่มาก ด้วยมีร่างอวบๆ ของใครคนหนึ่ง จู่ๆพลัดตกไปในสระว่ายน้ำ!

อาการของอีกฝ่ายดูน่าเป็นห่วง ดำผุดดำวายอยู่นาน เขาจึงเตรียมกระโจนลงไปในสระเพื่อช่วยขึ้นมา

“ว่ายน้ำเป็นไหม”เขาถาม พลางลุ้นเอาใจช่วยคนที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาว และกางเกงยีนส์

ไม่มีคำตอบ อีกฝ่ายพยายามปีนขึ้นจากสระอย่างเร็วที่สุด

“มาทางนี้สิ เดี๋ยวฉันช่วย”เขานั่งลงพร้อมยื่นแขนยาวกำยำออกไป แต่จู่ๆ คนที่อยู่ในน้ำพลันหวีดร้องเสียงหลง

“คะ คุณ ทะ ทำอะไรคะ” เด็กสาวเอ่ยและมองเขาด้วยดวงตาเบิกค้าง

“หือ ก็ช่วยเธออยู่นี่ไง”หนุ่มหล่อตอบด้วยความเอ็นดูเมื่อเห็นว่า อีกฝ่ายอายุคงราวๆ 14 ถึง 15 ปี รูปร่างเจ้าเนื้อ แก้มป่องมีดวงตาสวยหวานกลมโต

“แต่ คะ คุณ...” หล่อนกลายเป็นคนติดอ่างเสียอย่างนั้น พลางชี้มือชี้ส่งๆ มาที่เขาด้วยความขัดเขิน

“ฉันทำไมเหรอ เธอนี่ตลกดี รีบขึ้นมาซี เดี๋ยวก็ปอดบวม” เขาแกล้งแหย่ ตอนนี้เสื้อยืดสีขาวของหล่อนเปียกน้ำและลีบติดกับเนื้อตัว โดยเฉพาะบริเวณหน้าอกหน้าใจที่โดดเด่น ดึงดูดสายตาชายหนุ่ม พลอยให้เขาต้องเสมองไปทางอื่น

“ปวดบวม!” หญิงสาวทวนคำ ก่อนมองเนื้อตัวตนเองสลับหนุ่มที่กำลังอวดกล้ามแกร่ง และผิวขาวๆ อมชมพู

“โอ๊ะ... ฉันขอโทษ”

เมื่อปรานต์รู้ตัวจึงหัวเราะแก้เขิน ตอนนั้นผ้าขนหนูที่นุ่งเอาไว้แยกออกและเผยให้เห็นช่วงต้นขาอ่อน กับส่วนเร้นลับของลูกผู้ชายที่อยู่ด้านใน

“ไม่ทันแล้วค่ะ”หล่อนว่าเสียงอ่อย แล้วทิ้งค้อนวงใหญ่ให้เขา ยามนั้นใบหน้านวลแดงระเรื่อ แต่ดวงตากลมโตยังมิวายเอาแต่มองกล้ามท้องแกร่ง และส่วนลึกลับของเขาในร่มผ้า

“เฮ้อ ถือว่าเป็นกำไรของเธอก็แล้วกัน นี่มันห้องพักส่วนตัว เธอต่างหากที่ผิดเข้ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง หรือว่าตะวันฉายฟาร์มมีบริการแบบพิเศษ” เขารีบลุกขึ้นยืน จากนั้นก็เอ่ยอย่างทีเล่นทีจริงมิได้ต้องการหยอดมุกลามก หรือส่อเจตนาไม่ให้เกียรติเด็กสาวสักนิด

“คุณ!” เจ้าหล่อนขึ้นเสียงหนักๆ แล้วหมุนตัวหนีแล้วรีบพาตนเองก้าวขึ้นทางบันไดอย่างทุลักทุเล

ปรานต์จัดผ้าขนหนูให้เข้าที่ กลัวเด็กสาวจะใจแตกยิ่งกว่าเดิมยามเผชิญหน้ากัน

“เข้ามาที่นี่มีธุระหรือเปล่า”

“หนู...เอาของว่างและเครื่องดื่มมาให้”หล่อนว่าพร้อมทำหน้าแหย ด้วยสิ่งที่กล่าวถึงหล่นกระจัดจายอยู่บนพื้น

“ขอบใจมาก แต่ตอนนี้มันคงกินไม่ได้แล้ว เดี๋ยวฉันออกไปหาไรกินข้างนอกแทนแล้วกัน”

“ค่ะ...ถะ ถ้า อย่างนั้นก็ตามใจคุณ”

เพราะคำพูดติดอ่างและการที่หล่อนไม่กล้าสานสบสานตา ปรานต์จึงนึกฉงน และเริ่มมองร่างสมส่วนอย่างพินิจ เขาคุ้นหน้าอีกฝ่ายมาก แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะใช่คนที่คิดถึงหรือเปล่า

“แล้วเธอรู้ไหมว่าคุณผ่องศรีจะกลับมาที่ฟาร์มตอนไหน”

“ค่ำๆ ค่ะ ปกติท่านจะมาดูความเรียบร้อยของที่นี่ และกลับไปพักในตัวเมือง”

“เอ่อ ถ้าไม่มีอะไรให้หนูรับใช้แล้ว ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะคะ”

“ได้สิ แต่เดี๋ยวก่อน เธอช่วยเข้ามาใกล้ๆ อีกนิดได้ไหม” เขาบอกหล่อน โดยไม่คิดว่าคำขอร้องนั้นจะทำให้เด็กสาวยืนตัวแข็งทื่อ

“มะ มีอะไรหรือคะ”

“มานี่ไม่ต้องกลัว”เขาว่าพร้อมกับยิ้มกว้าง โดยหารู้ว่าการแสดงออกนั้นส่งผลให้ร่างกายหล่อนอ่อนระทวยไม่อาจต้านทานเขา ผิดแต่ตอนนี้ขาทั้งสองข้างคล้ายถูกตอกยึดเอาไว้

เมื่อเห็นเด็กสาวยืนนิ่งแข็งค้างมีอาการพิลึกจัด ด้วยสองแก้มแดงปลั่ง และตอนนี้ยังลามไปที่ลำคอกับใบหู เขาจึงเป็นฝ่ายสืบเท้าเข้าไปหา ก่อนยืนมือใหญ่จับใบไม้ที่ติดอยู่อยู่บนผมหล่อน

“อุ๊ย! อย่าค่ะ” หล่อนร้องเสียงหลง แล้วรีบหลับตาปี๋

“กลัวทำไม ฉันไม่ใช่ไอ้หื่นสักหน่อย ผมเธอมีใบไม้ติดอยู่ ฉันแค่ช่วยเอาออก”

ยามนั้นความโล่งใจและความอายพุ่งขึ้นสูง หล่อนเลยรีบหมุนตัวกลับ ตั้งใจสืบเท้าออกห่างจากเขาให้เร็วที่สุด แต่ขานั้นพันกัน คราวนี้นอกจากทำให้ตนเองตกลงไปในน้ำอีกหน มือข้างหนึ่งยังคว้าเอาผ้าขนหนูที่พันร่างเขาไปด้วย!

“เฮ้ย! หมดกัน”

เสียงกรี๊ดของเด็กสาวดังอยู่เพียงประเดี๋ยวเดียวก็เงียบลง จากนั้นชายหนุ่มก็ร้องถามว่า

“นี่! เธอคิดว่าจะได้เห็นอะไรหา ถึงได้มือไวอย่างกับลิงแบบนั้น”

เพลินตายังไม่กล้าลืมตามองเขา แต่คำพูดกลั้วเสียงหัวเราะ ทำให้รู้ว่าชีเปลือยสุดหล่อล่ำ กำลังกล่าวหาหล่อนอย่างเสียๆ หายๆ

“ปละ เปล่า นะคะ หนูไม่ได้ตั้งใจ” หล่อนแก้ต่างให้ตนเอง

“อ๋อ นี่ถ้าตั้งใจป่านนี้ฉันคงตกลงไปในน้ำกับเธอแล้วใช่ไหม เธอนี่เจ้าคิดเจ้าแค้นจริงๆ เอาล่ะ ผ้าขนหนูผืนนั้นเอาไว้ดูต่างหน้าแล้วกัน ตอนนี้ชักเริ่มอายฟ้าดินแล้วซี ขืนให้ยืนโชว์แบบนี้นานๆ เดี๋ยวนางฟ้าฉุดฉันไปปล้ำพอดี”

“คะ คุณ พูดไม่อายปาก”เด็กสาวว่าจบจึงลืมตาและเผลอมองเนื้อหนังเขาจนได้ เมื่อเห็นว่าคนหล่อสวมกางเกงชั้นในสีขาวซึ่งเป้าตรงกลางคับแน่นมากในหัวก็ฟุ้งซ่าน พอไล่สายตาไปเห็นกล้ามท้องแกร่ง และสูงขึ้นไปจนถึงยอดหน้าอกสีชมพูทั้งสองฝั่ง หัวใจหล่อนพลันเต้นโครมคราม

เด็กสาวเคยแอบมองหนุ่มๆ ในฟาร์มอาบน้ำกลางแจ้งอยู่บ้าง แต่ผู้ชายที่ทำให้หวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้ คงมีแต่เขา คนที่หล่อนเฝ้าฝันถึงมานาน พี่ปรานต์!

“เอาล่ะ ถ้าอยากเล่นน้ำก็ตามใจ ตอนนี้ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เอ หรือที่ทำแบบนี้เพราะอยากให้ฉันลงไปกุ๊กกิ๊กในสระกับเธอ” เขาว่าพร้อมหัวเราะเสียงห้าวอย่างคนอารมณ์ดี

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ!” หล่อนว่าอย่างขวัญหนีดีฝ่อ ถ้าหากเขาลงมาจริงๆ หล่อนคงได้อ่อนระทวยอยู่ในสระน้ำเป็นแน่