ไม่คู่ควรเป็นพ่อใคร

ตอนที่ 3

ไม่คู่ควรเป็นพ่อใคร

“ลูกคิดว่าวิธีแบบนี้มันดีแล้วใช่ไหม”

วารีถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่เหตุการณ์งานแต่งงานวันนั้น เธอเองก็รู้สึกผิดที่ตัดสินใจทุกอย่างพลาดไปหมด เวลาผ่านมา 1 ปีแล้วแต่เธอก็ยังไม่ได้ข่าวของปลายฟ้าเลยมีเพียงแค่การส่งข้อความมาในวันสำคัญก็เท่านั้น

“ถ้าคุณแม่ได้เห็นแววตาของคุณพิธานตอนที่เขาเห็นหน้าไข่มุก คุณแม่จะรู้ค่ะว่าผู้ชายอย่างเขาไม่ได้เข้มแข็งเหมือนอย่างที่ปากพูด ความจริงแล้วเขาอ่อนแอ”

“ทำไมลูกถึงคิดแบบนั้น” วารีถามลูกสาวด้วย ความสงสัย

“ในคืนวันแต่งงานที่เขาโยนความผิดทุกอย่างให้กับลูกเพราะเขาก็แค่ยอมรับไม่ได้ว่าเป็นผู้ชายที่พี่ปลายฟ้าไม่อยากแต่งงานด้วย เขาอ่อนแอเกินกว่าจะยอมรับความจริงและที่ทุกวันนี้เขายังไม่ได้แต่งงานก็เพราะเขารู้ว่าเขาทำความผิดอะไรไว้กับลูก”

เปรียบดาวที่คิดว่าตัวเองมีความเข้มแข็งมาตลอด วันนี้เธอกลับยอมปล่อยให้หยดน้ำตาลงมาไหลอาบแก้มเมื่อเธอต้องพูดถึงเรื่องราวในอดีต

“แล้วลูกล่ะเป็นเหมือนกับที่คุณพิธานเป็นไหม ตอนนี้ลูกของแม่กำลังหลอกตัวเองอยู่หรือเปล่าว่าความจริงลูกคือคนที่เข้มแข็งทั้งที่หัวใจของลูกแม่กำลังอ่อนแอแล้วเป็นฝ่ายที่ลืมเขาไม่ได้เสียเอง”

วารีเลี้ยงลูกสาวคนนี้มาด้วยมือของเธอทำไมจะไม่รู้นิสัย แววตาของเปรียบดาวมันมีความอ่อนแออยู่ในนั้นสาเหตุลึก ๆ ที่ทำให้หญิงสาวตัดสินใจที่จะหายออกไปจากชีวิตของพิธานคือเธอทนไม่ได้ถ้าจะกลายเป็นเพียงแค่เจ้าสาวตัวแทนเป็นภรรยาเพียงแค่ค่ำคืนเดียวที่เขาไม่เห็นค่า เธอจึงเลือกที่จะเป็นคนไปแทนมากกว่าที่จะยอมถูกเข้าผลักไส อย่างน้อยเธอก็จะได้หลอกตัวเองว่าเธอยังคงมีค่าอยู่

“ได้เวลาอาบน้ำ พาไข่มุกเข้านอนแล้ว ลูกขอตัวก่อนนะคะ”

เปรียบดาวรู้ว่าาเธอถึงแม้จะสามารถหลอกตัวเองและคนอื่นได้แต่เธอคงไม่สามารถตบตาคนเป็นมารดาได้แน่นอนจึงเลือกที่จะหลบหน้าเพราะไม่อยากอยู่พูดอะไรอีกแล้ว หัวใจของเธอเป็นอย่างที่แม่พูดทุกคำเธอเองก็กำลังหลอกตัวเองไม่ต่างจากพิธานในวันนั้นทั้ง เธอและเขาแท้ที่จริงต่างไม่เคยมีความเข้มแข็งในหัวใจเลย

คุณแม่ยังสาวอาบน้ำให้ลูกสาวไปพร้อมด้วยหยดน้ำใสๆที่ไหลลงไปกระทบน้ำในอ่างอาบน้ำ ตลอดเวลา 1 ปีที่เธอเดินทางไปอยู่ต่างประเทศไม่เคยที่จะขอรับรู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับพิธานเลยและคิดว่าหัวใจของเธอเข้มแข็งพอที่จะไม่รู้สึกอะไรกับเขาแล้วแต่แค่เพียงเธอเดินทางกลับมาเมืองไทยมีโอกาสได้เจอกับเขาแค่เพียงครั้งเดียวดูเหมือนแผนการแก้แค้นของเธอจะเป็นเธอต่างหากที่กำลังเสียใจ

“ฉันตัดสินใจถูกแล้วที่เดินออกมาจากชีวิตคุณตั้งแต่วันนั้นก่อนที่คุณจะเป็นคนบอกให้ฉันออกมา….”

หญิงสาวส่งยิ้มให้กับลูกสาวในอ้อมกอดที่กำลังยิ้มมีความสุขเมื่อได้อาบน้ำสบายตัว ทุกถ้อยคำที่เธอพูดออกมาไม่ได้ต้องการบอกใครแต่กำลังบอกกับตัวเองว่าการตัดสินใจของเธอถูกต้องที่สุดแล้วถึงแม้ตอนนั้นเธอจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอไม่ได้จากมาแค่เพียงคนเดียวแต่ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่เป็นสายเลือดของเขาติดตัวมาด้วย

“ผู้ชายคนนั้นจะต้องเสียใจที่สุดที่เขาไม่มีแม้แต่โอกาสที่ไข่มุกจะเรียกเขาว่าพ่อ”

เปรียบดาวตั้งใจอยู่แล้วที่จะให้พิธานรู้ว่าเขาคือพ่อของลูกสาว เพราะหญิงสาวคิดว่าความผูกพันทางสายเลือดจะทำให้เขารู้สึกทรมานใจอยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของไข่มุกและเธอจะไม่มีทางยอมและอีกไม่นานเธอก็จะหาผู้ชายดีๆสักคนมาแต่งงานและจะทำให้เขารู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอมีค่ามากกว่าที่เขาตราหน้าว่าเธออยู่เบื้องหลังการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวในคืนนั้น

“คุณพิธานมาหา ลูกจะให้แม่บอกเขาว่าอะไร”

วารีเดินเข้ามาบอกลูกสาวที่กำลังนั่งพับเสื้อผ้าของสาวน้อยไข่มุกอยู่ที่ห้องนอนซึงคนเป็นแม่ก็คิดว่าคงไม่มีทางที่เปรียบดาวจะออกไปพบกับแขกที่มาในวันนี้

“บอกเขาว่าให้รอสักครู่นะคะ ดาวขอแต่งหน้าสักครู่เพราะถ้าลงไปแบบนี้เดี๋ยวเขาจะหาว่าแม่ลูกอ่อนมัวแต่ยุ่งกับลูกสาวจนลืมดูแลตัวเอง”

สาวน้อยตอบด้วยรอยยิ้มที่แสดงถึงความมั่นใจถึงแม้ว่าหัวใจจะไม่ได้คิดเต็มร้อยแบบนั้นก็ตามแต่เปรียบดาวมั่นใจว่าวันนี้เธอสามารถควบคุมความรู้สึกตัวเองได้ดีกว่าเมื่อวันนั้นที่เจอเขาในวันที่เธอเอาของไปให้ที่บริษัท

“คุณพิธานลงทุนอุตส่าห์ลำบากดั้นด้นมาหาฉันถึงที่นี่คงจะเป็นธุระที่สำคัญมากเลยใช่ไหมคะ”

เจ้าของบ้านพูดด้วยเสียงกระแทกกระทั้นเน้นหนัก ทุกคำเพื่อตอกย้ำให้ชายหนุ่มตรงหน้ารู้ว่าผู้ชายที่เคยมั่นใจว่าตัวเองมีดีในทุกอย่างวันนี้กลับทำไมต้องมาหาเธอถึงที่นี่ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาเคยเป็นคนที่หาว่าเธอหลงรักเขาจนยอมวางแผนสลับตัวกับเจ้าสาวตัวจริงที่เขาต้องการจะแต่งงานด้วย

“เด็กคนนั้นเป็นลูกของผม ทำไมคุณถึงไม่คิดจะบอกกันเลย แล้วหายไปอยู่ที้ไหนตั้งนาน รู้ไหมว่าผมพยายามตามหาคุณตลอด”

คนที่กำลังอยากรู้ความจริงจากที่เคยคิดว่าเขาจะไม่มีทางพูดให้หญิงสาวตรงหน้ารู้ว่าตลอดเวลาที่เธอหายไปเขาตามหาอยู่ตลอดแต่เมื่อถึงเวลาจริงเขากลับพร้อมจะพูด ทุกอย่างเพื่อให้เปรียบดาวบอกความจริงกับเขาเรื่องของเด็กน้อยคนนั้น

“ก็คืนนั้นคุณบอกเองไม่ใช่หรือคะว่าฉันเป็นคนหลงรักคุณจนถึงขั้นวางแผนเปลี่ยนตัวเจ้าสาว...แล้ววันนี้ทำไมผู้ชายที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญกลับจะต้องมาเที่ยวตามหาความจริงว่าตัวเองใช่พ่อของเด็กน้อยคนนั้นไหม ฟังดูแล้วฉันว่ามันน่าสมเพชมากเลยนะคะ”

เปรียบดาวพูดย้อนเรื่องราวในอดีต เธอต้องการให้ผู้ชายที่เคยกล่าวหาเธอรู้ตัวว่าสิ่งที่เขากำลังพูดอยู่ตอนนี้มันช่างตรงข้ามกับผู้ชายเมื่อปีที่แล้วที่เคยคิดว่าตัวเองสำคัญจน ดูถูกความรู้สึกของคนอื่น

“อวดดีคุณคงคิดว่าผมอยากจะเป็นพ่อของเด็กคนนั้นมากใช่ไหม ผมแค่ต้องการมาถามเพราะความอยากรู้ ด้วยฐานะที่เป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าเป็นลูกของผม ผมก็จะได้รับผิดชอบ อย่าได้สำคัญตัวผิดว่าผมจะอยากเป็นอะไรกับคุณมากกว่าแค่คนที่นอนด้วยกันแค่คืนเดียว”

พิธานส่งสายตามองคู่สนทนาด้วยแววตาที่แดงก่ำ สองมือหนาจับกันแน่นเมื่อรู้สึกว่าตอนนี้เปรียบดาวกำลังพูดจาดูถูกเขา

“แต่ก็น่าแปลกนะคะที่การกระทำของคุณมันตรงข้ามกับคำพูด ผู้ชายอย่างคุณจะมีลูกสักกี่คนก็ได้ไม่จำเป็นต้องมาแสดงความรับผิดชอบอะไรทั้งนั้นเพราะคุณไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษมากพอ ถึงแม้จะพยายามเสแสร้งทำแต่บอกเลยนะคะ มันไม่เนียนเพราะผู้หญิงอย่างฉันรู้ธาตุแท้ของคนอย่างคุณหมดแล้ว ไข่มุกจะใช่ลูกของคุณหรือเปล่าคงไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่ที่แน่ๆฉันเลือกที่จะไม่ให้ลูกมีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณเพราะคุณไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษมากพอที่จะเป็นพ่อใคร”

คนตัวเล็กพูดจบเธอก็เดินออกจากห้องรับแขก ความเข้มแข็งที่เธอพยายามแสดงออกมามันกำลังจะหมดสิ้นลง เมื่อผู้ชายตรงหน้าไม่ได้สำนึกหรือคิดได้อย่างที่เธอกำลังรู้สึกในตอนแรกแต่เขาแค่พยายามทำทุกอย่างเพื่อจะได้รู้ความจริง เมื่อการแสดงเป็นคนดีของเขาไม่ได้ผลสุดท้ายเขาก็แสดงตัวตนที่แท้จริง