บท
ตั้งค่า

บทที่ 3

“หือ?” สายน้ำถึงกับหูผึ่งแล้วก็ส่ายหน้าบ้าง

“ขนาดนั้นแล้วเหรอวะ”

“มีเยอะกว่านี้อีก”

อธิคมว่า สายน้ำมองไปที่หญิงสาวคนเดิมอีกครั้งอย่างอดไม่ได้ เจ้าหล่อนสวยมากจริงๆ และถ้าเขาอยากจะหา ‘เพื่อน’ เพื่อไปต่อในคืนนี้ล่ะก็...ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปาก อืม...บางทีเขาอาจจะทำให้หล่อนเปลี่ยนใจ เก็บแค่แต้มเดียวก็ได้ในคืนนี้

“ฉันจะลองไปจีบดูว่ะ”

“เฮ้ย! ระวังนะโว้ย ซี”

อธิคมรีบห้ามเสียงหลง สายน้ำยักคิ้วให้เพื่อน และคว้าแก้วเครื่องดื่มก่อนจะลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเดินออกมาจากโต๊ะ

ฉัตรธิดาเดินออกมาจากโต๊ะที่พวกหล่อนนั่ง หญิงสาวเดินเซหน่อยๆ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไปมากพอสมควร เพื่อนของหล่อนสองคนเริ่มเมากันมากแล้ว สงสัยจะต้องถึงเวลาที่กลับบ้านเสียที หล่อนคิด ขณะที่ทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว คนในผับค่อนข้างมากและเบียด ฉัตรธิดาบางทีก็ต้องไปเบียดกับบรรดาพวกชายหนุ่มทั้งหลายอย่างช่วยไม่ได้ หล่อนรู้สึกไม่ค่อยดีจนต้องรีบสาวเท้าเพื่อกลับโต๊ะให้เร็วขึ้น ขณะที่ก้มหน้าก้มตาเดินอยู่นั้น แก้วเครื่องดื่มถูกยื่นมาตรงหน้า พร้อมกับร่างสูงของใครคนหนึ่ง ที่ก้าวเข้ามาดักตรงหน้าหล่อน ฉัตรธิดาเงยหน้ามองคนซึ่งมาขวางหน้าหล่อนไว้ทันที เขาเป็นชายหนุ่มที่สูงมากๆ ขนาดว่าหล่อนสูงเกือบร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร แถมสวมส้นสูงสองนิ้ว ก็ยังต้องเงยหน้ามองเขาเลย

“สวัสดีครับ” คนตรงหน้าทักทายหล่อนพร้อมรอยยิ้ม ใบหน้าคมสันหล่อเหลาในเงาสลัวของแสงไฟกะพริบวูบวาบตามจังหวะดนตรี

ฉัตรธิดาเม้มปาก อีตาหมอนี่ ใครกันน่ะ! หล่อนคิดในใจ มองไล่ไปทั่วใบหน้าคมคายและนัยน์ตาดำสนิทของคนตรงหน้า อย่างพยายามทบทวนความทรงจำ ว่าหล่อนไปรู้จักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ สมองของหล่อนคิดช้าไปนิดเพราะความมึน สายน้ำยิ้มใส่ตาหล่อนทำเอาฉัตรธิดาถึงกับตาลายไปชั่วขณะ ชายหนุ่มเองก็มองไล่ไปทั่วใบหน้ารูปไข่จิ้มลิ้ม และนัยน์ตาคมสวยของคนตรงหน้า สายตาคบกริบไล่ไปตามเรือนร่างของหล่อน อ้อยอิ่งนิดหนึ่งที่ทรวงอกอวบในเสื้อของวีลึกสีดำของหล่อน ที่ขับผิวขาวอมชมพูให้กระจ่างและเน้นร่องอกงาม ฉัตรธิดาเห็นสายตาแบบนั้นเข้า ก็เกิดอารมณ์บางอย่างขึ้นมาทันที หล่อนรู้แล้วว่าเขามาเพื่อจุดประสงค์อะไร…

“หลีกไปค่ะ เราไม่เคยรู้จักกัน”

คำพูดจากริมฝีปากอิ่มสวยเคลือบไว้ด้วยสีชมพูอ่อนหวานของหล่อน ทำให้สายน้ำเลิกคิ้ว หน้าตาเขาก็ไม่ได้แย่กว่าสองหนุ่มที่หล่อนควงมานี่นา ไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง แต่เขากลับดูดีกว่าด้วยซ้ำ และรับรองว่าเขาจะพาหล่อนไปท่องยังวิมานอารมณ์ได้ดีกว่าสองคนนั่นแน่ๆ

“เดี๋ยวก่อนสิครับ ผมอยากรู้จักคุณ”

เสียงห้าวทุ้มที่พูดประโยคนี้ออกมา ทำให้ฉัตรธิดามองเขาตาขวาง หล่อนเมินไม่มองหน้าเขา ขืนมองนานกว่านี้เป็นต้องได้ทำอะไรบางอย่างแน่ๆ

“ฉันไม่อยากรู้จักคุณฉันมากับแฟน เดี๋ยวแฟนฉันจะเข้าใจผิด”

หล่อนพยักเพยิดไปทางสองหนุ่ม ที่กำลังนั่งเลื้อยหมดสภาพอยู่ สายน้ำมองตามแล้วอมยิ้ม เขาไม่เลิกง่ายๆ หรอก คนอย่างเขาไม่เคยมีผู้หญิงปฏิเสธมาก่อนในชีวิต ชายหนุ่มยังยืนขวางและไม่ยอมหลีกทางให้หล่อนง่ายๆ ร่างสูงก้มลงกระซิบกับหล่อน ด้วยประโยคที่ได้ยินกันแค่สองคน

“ถ้ารู้จักผมแล้วคุณจะไม่อยากรู้จักแฟนคุณทั้งคู่อีกเลย ที่รักผมสาบานได้ อย่าไปเก็บเลยสองแต้มที่ไร้คุณภาพแบบนั้นน่ะ เอาแบบแต้มเดียวแต่คุณภาพคับแก้วแบบผมดีกว่า ผมจะทำให้คุณมีความสุขทั้งคืนเลย”

ฉัตรธิดาหรี่ตาอย่างงงๆ นิดหน่อย กับคำว่าแต้มของชายหนุ่ม แต่เมื่อรวบรวมคำพูดของเขาได้สักครู่ หล่อนก็โมโหปรี๊ด แต่ก็ฝืนยิ้มหวานให้ แล้วมองเขาด้วยสายตาชนิดหนึ่ง ที่ทำให้สายน้ำอยากกระชากร่างของหล่อนมาจูบแรงๆ เพราะสายตายั่วยวนของหล่อนแบบนั้น มือเรียวสวยของหล่อนจับมือเขา และรับแก้วเหล้าของเขาไปถือไว้ ชายหนุ่มยิ้มให้แล้วส่งมือให้ฉัตรธิดา

“ไปกันเลยไหม เราจะได้มีเวลามากอีกหน่อย”

ซ่า!

เหล้าที่ฉัตรธิดาถือไว้ถูกสาดมาบนหน้าของเขา โดยที่สายน้ำไม่ทันได้ตั้งตัว มือเรียวสวยของหล่อนกระทบแก้มเขาอีกทีดังฉาด! จนชายหนุ่มหน้าหัน อธิคมที่นั่งมองเพื่อนอยู่ถึงกับลุกพรวดอย่างตกใจ ฉัตรธิดาก้าวเร็วๆ มาที่โต๊ะของหล่อน เมื่อคว้าแขนเพื่อนสองคนของหล่อนและหาตัวบริกรได้ หญิงสาวก็ควักกระเป๋าจ่ายเงินไปโดยไม่รอเงินทอน เดินลากเพื่อนสองคนอย่างทุลักทุเลออกไปจากร้านทันที

“เฮ้! เป็นไงบ้างวะซี อะไรกันน่ะ?”

อธิคมส่งผ้าเช็ดหน้าให้เพื่อน เหตุการณ์ทั้งหมดมีคนสนใจเพียงเล็กน้อย เพราะมัวแต่เต้นรำและดื่มกันเสียมากกว่า แล้วก็เลิกสนใจกันอย่างรวดเร็ว

สายน้ำใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหล้าบนหน้าเขา มือใหญ่ลูบข้างแก้มสากระคาย ที่คงจะมีรอยนิ้วอยู่แน่ๆ ก็หล่อนเล่นฟาดเสียแรงขนาดนั้น เขาไม่พูดก่อนจะเดินกลับเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ กระจกสะท้อนทำให้เห็นสภาพของตัวเอง หล่อนสาดเหล้าขึ้นไปจนเปียกทั่วหน้าเขา และรอยนิ้วที่แก้มเป็นผื่นแดง ชายหนุ่มเช็ดหน้าไปด้วยและคิดถึงตาวาวๆ ของหญิงสาว ซึ่งฝากรอยนิ้วไว้บนแก้มของเขาไปด้วย อย่าให้เจออีกนะ ไม่รู้ว่าอะไรล่ะ แต่ยังไงเขาต้องเรียกคืนที่หล่อนมาตบหน้าเขาแน่ๆ

ไอ้เจ็บตัวไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจที่หล่อนไม่สนใจนี่สิมากกว่า คนอย่างเขาไม่เคยโดนผู้หญิงเมินขนาดนี้มาก่อน สายน้ำคิดอย่างเคืองๆ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel