3

“มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ห้องนั้นมันห้องนอนของฉัน” บ้านพักหลังนี้มีห้องนอน 3 ห้อง แต่ห้องนอนใหญ่นั้นเคยเป็นของบิดามารดา อีกสองห้องเป็นห้องเล็กๆ มีห้องน้ำด้านนอก ห้องครัวหนึ่งห้องและห้องนั่งเล่น ระเบียงรับลมด้านหน้าบ้าน สำหรับไว้มองทะเล

“ห้องนี้ฉันนอนทุกรอบ ไม่เห็นเสื้อผ้าหรือไง”

“เสื้อผ้าของคุณเองนะเหรอ” เธอคิดว่าของพี่ชายเสียอีก หุ่นของคนตรงหน้ากับพี่ชายของเธอไล่เลี่ยกัน แต่คนตรงหน้าแลดูสำอางกว่า หล่อขาว เหมือนพวกทำงานในห้องแอร์ไม่เคยเจอแดดเลย ร่างของเขาเพรียวสมส่วนกระชับตึงไม่มีไขมันให้รำคาญตา ในขณะที่พี่ชายของเธอดูเถื่อนๆ ห่ามๆ มากกว่า ผิวคล้ำกว่าด้วยเพราะทำงานกลางแจ้ง

“ใช่ เธอเอาไปไว้ที่ไหน” เขาถามอย่างเอาเรื่อง

“ห้องพี่ชายฉัน ฉันย้ายไปไว้ห้องโน้น คิดว่าของพี่ปู”

“กล้าดียังไง”

“ใครจะไปรู้กันเล่า” เธอทำหน้ามึน

“นี่เธอ!”

“อย่าโกรธมากสิ เดี๋ยวเส้นโลหิตในสมองแตกตายหรอก เอาเป็นว่าห้องนี้ฉันจองแล้ว เสื้อผ้าข้าวของอยู่ครบ เต็มห้องไปหมด นายไปนอนห้องพี่ปูแล้วกัน” เธอสรุปเสร็จสรรพ กระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง ท่าทีมีความสุขสุดๆ

“ฉันจะนอนห้องนี้” เขากระโดดขึ้นไปนอนบนเตียงด้วย ไปรยาตกใจแทบกรี๊ด ทำท่าจะกลิ้งตัวหนี เขาตะครุบเอาไว้ทั้งร่าง ดึงเธอมากอด เอามือขาก่ายตัวเธอเอาไว้

“นี่ปล่อยนะ ไอ้คนบ้า”

“ฉันจะนอนที่นี่” เขายืนยันเสียงเข้ม กอดรัดเธอแทบกระดูกแหลก เธอรู้ว่าเขาแกล้งเลยกอดเขากลับด้วย รัดแขนขากับเขาอย่างไม่ยอมแพ้ ทั้งสองกอดปล้ำกันบนเตียงอย่างเอาเป็นเอาตายแบบที่ไม่มีใครยอมใคร

แทบกระดูกแหลก!!!

“ฉันเหนื่อยแล้วนะ” เธอพูดอย่างหอบๆ ยอมแพ้ก็ได้ เพราะตอนนี้หายใจไม่ออกแล้ว

“ยอมแพ้ก็ดีแล้ว งั้นเธอออกไปจากห้อง” เขาขยับขึ้นมาทาบทับ มองเธออย่างเป็นต่อ

“ฉัน-ไม่-ไป”

“น้องไอ้ปูทำไมกวนแบบนี้วะ” เขาสบถ

“นายนั่นแหละออกไป” เธอเหวใส่เขา ยอมแพ้แต่ไม่ยอมยกห้องให้ เขาจะทำอะไรเธอได้

“อื้อ....” คนถูกจูบตาโต ไม่คิดว่าเขาจะบดปากลงมา คนอยากแกล้งบดปากลงไปอย่างหนักหน่วง แต่ไม่ได้จูบ เขาแค่จะแกล้ง แต่บดปากลงไปแล้ว รสชาติและกลิ่นหอมที่ยั่วยวนทำให้พลั้งเผลอ

เขาพยายามจะเปิดริมฝีปากของเธอด้วยการไล้ลิ้นกับรอยแยกของปากที่ประกบเข้าหากัน พยายามจะสอดลิ้นเข้าไปช่วงชิงความหวานภายในอย่างหักห้ามใจไม่อยู่

“โอ๊ย!” กำลังเคลิ้ม เหมือนโดนเตะตกลงมาจากหน้าผาสูง

โดนกัดเต็มๆ! ดีที่ลิ้นไม่ขาด!

“สมน้ำหน้า ไอ้บ้าลามก นี่แน่ะ” เธอกระแทกเข่าเข้าตรงหว่างขาของเขา รอบนี้เคนลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่หน้าเตียง หน้าเขียวหน้าเหลือง เขาร้องครางเสียงดังเจ็บจุกไปหมด

“รู้จักไปรยาน้อยไปแล้ว ไอ้ลามก ไสหัวออกไปจากห้องฉันเลยนะ ไม่งั้นนอกจากจะไม่ได้นอนบ้านหลังนี้แล้ว นายยังต้องไปนอนในคุกด้วย” เธอเท้าสะเอวมองเขาอย่างเอาเรื่อง

“หน้าอย่างเธอ ไม่มีใครเอาทำพันธุ์หรอก”

“หนอย... ดูถูกกันเกินไปแล้ว หน้าอย่างฉันผู้ชายมาจีบเยอะแยะ” ซะเมื่อไหร่ เธอต่อประโยคในใจแต่ไม่ได้พูดออกมา แต่ใครจะพูดออกไปให้เขาหัวเราะเยาะกันล่ะ

ขนาดแฟนที่คบกันมาหลายปีดีดักยังทิ้งเธอไปมีผู้หญิงใหม่เลย พูดแล้วเจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ

“ฝากเอาไว้ก่อน”

“อย่าลืมมาเอาคืนด้วยล่ะ ฉันไม่รับฝาก” เธอใช้มือกำประโยคที่เขาฝากเอาไว้ ก่อนจะเขวี้ยงลงบนพื้นและกระทืบๆๆๆๆ

เคนเห็นท่าไม่ดีเขาคงต้องถอยก่อน แต่อย่าคิดนะว่าเขาจะปล่อยให้เธอลอยนวลไปได้

คอยดูเถอะ!!!

เคนเก็บของเข้าห้องตัวเอง เดินวนไปวนมาคิดแผนการ แต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออก เขาออกมาจากห้อง แล้วเห็นความผิดปกติของตัวบ้านในทันที

“นี่เธอกำลังจะทำอะไร”

“ไม่เห็นหรือไง รึตาบอด”

“นี่เธอ!” เขาอยากฆ่าคน

“แบ่งอาณาเขต” คนตอบไม่ได้สนใจเงยหน้าขึ้นมองเลย นำสก๊อตเทปแปะลากยาวแบ่งอาณาเขตไปทั่วบ้าน ตั้งแต่ห้องครัว โต๊ะกินข้าวไปจนถึงระเบียง

“ทุกอย่างหารสอง หมายถึงพื้นที่นะ แต่ข้าวของในบ้านของฉัน นายไม่มีสิทธิ์ใช้”

“ฉันไม่สนใจข้าวของสัปปะรังเคของเธอหรอก ฉันมีเงิน ซื้อเอาใหม่ก็ได้ อุปกรณ์เครื่องครัวเก่าๆ พวกนี้ฉันไม่อยากได้ ซื้อกินเอาสะดวกกว่า ใครจะมานั่งงกๆ ทำกินกัน” จริงๆ เขาเป็นคนชอบทำอาหารมากๆ แต่เมื่อไม่เอื้ออำนวยก็ซื้อกินเอาแล้วกัน