ไม่เป็นเดี๋ยวสอนNC

เธอดึงแขนเขาให้ลุกขึ้น และตามขึ้นไปบนห้องด้วยกัน เมื่อถึงห้องนอน เธอก็จับให้เขานั่งตรงขอบเตียง ร่างบางขยับมานั่งเบียดเขา แก้มนุ่มซบต้นไหล่หนา พร้อมมือที่เริ่มซุกซนลูบไล้แผงอกกว้าง

“แบบนี้คุณจะพอใจไหมคะ”

เขาเหลือบตามองเธอ โหนกแก้มเริ่มเป็นสีแดงระเรื่อ ทว่าไม่วายก็ยังเก๊กทําฟอร์มไว้

“ก็ลองทําต่อไปดูสิ แล้วฉันจะบอกเองว่าพอใจหรือไม่พอใจ”

“อื้อ...ก็ได้ค่ะ” เธอส่งเสียงน่ารักน่าเอ็นดู ก่อนแหงนหน้ายืดคอมาจูบปลายคางสาก มือเล็กล้วงเข้าไปในกางเกงของเขา แม้จะกล้า ๆ กลัว ๆ แต่เธอก็ตัดสินใจทําลงไปแล้ว

เมฆาอึ้ง ไม่คิดว่าเธอจะกล้ารุกก่อน แต่ท่าทางเธอช่างน่ารักซะจนหัวใจเขาเต้นผิดจังหวะ

“ตรงนี้น่ะ เขาให้ใช้ปากได้ใช่ไหมคะ” เธอช้อนตาขึ้นมองเขา เอียงคอถาม

ให้ตายเถอะ คําถามไร้เดียงสาแบบนี้ทำเอาเขาเจียนคลั่งเลยจริง ๆ จนต้องบอกเธอไป

“ได้สิ...ถ้าเธอกล้า”

“ถ้าหนูกล้าล่ะคะ คุณเมฆจะพอใจไหม”

“ต้องรอดูผลงานก่อนถึงจะบอกได้ว่าพอใจหรือเปล่า"

เด็กสาวยิ้มบาง ๆ ที่มุมปาก ก่อนร่อนตัวลงนั่งตรงพื้น ใบหน้าก็ตรงช่วงกลางลำตัวของเขาพอดี

สองมือจับขอบกางเกงจะดึงลงมา ซึ่งเขาก็ยกก้นขึ้นให้เธอถอดได้ง่าย ๆ ไม่นานนักกางเกงผ้าร่มที่เขาสวมใส่อยู่ก็ลงไปกองที่พื้นโดยไม่มีใครคิดจะสนใจมันอีก

อริสราจับท่อนเนื้อที่ยังคงหลับใหลขึ้นมาแล้วใส่เข้าปากโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาสะดุ้งเล็กน้อย ครางซี้ดออกมา เมื่อท่อนเนื้อทั้งหมดเข้าไปอยู่ในปากเธอ

เธอรู้สึกได้ว่าส่วนนั้นกําลังพองขยายอยู่ในปากจนคับแน่น และในที่สุด...ความใหญ่โตของมันก็ทําให้เธอไม่สามารถอมจนมิดลําได้อีก

“โอววว ซี๊ด...” มือใหญ่จับศีรษะเธอแล้วดึงหางเปียเธอเบา ๆ เมื่อเธอได้เห็นปฏิกิริยาเช่นนั้นจากเขา ก็เกิดความย่ามใจและนึกสนุกที่จะทําให้เขาทรมาน และสุขสมมากกว่านี้

เธอคายความเป็นชายออกมาแล้วแลบลิ้นเล็กตวัดเลียส่วนหัวไปมา ซึ่งมันก็กระตุกรับสัมผัสกับเรียวลิ้นของเธอ เธอรับรู้รสชาติของน้ำใส ๆ ที่เล็ดออกมาจากส่วนหัว และก็ไม่นึกรังเกียจที่จะเลียจนหมด ก่อนครอบงํามันเข้าไปจนลึกสุดเท่าที่จะทําได้ ส่วนมือจับพวงสวรรค์เคล้นคลึงอย่างสนุก

“อา...ซี้ด อย่างนั้นแหละกระแต อย่างนั้นแหละ” เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ในขณะที่เธอเหลือบตามองเขาแล้วรูดปากขึ้นลง ๆ จังหวะช้า ๆ แต่ดูเหมือนจะไม่ทันใจเขา เพราะเขาจับหัวเธอกดให้เข้าออกแบบเร็ว ๆ เธอแทบสําลักและเมื่อยปากมาก แต่ก็ไม่คิดจะยอมแพ้เขาเช่นกัน

สะโพกสอบเด้งอัดแก่นกายเข้าปากเธอเป็นจังหวะ เธอก็รูดปากขึ้น ๆ ลง ๆ ให้เร็วและหนักหน่วงเท่าที่จะทําได้ แม้ว่าเขาจะพยายามเก็บเสียงแล้ว แต่ก็ยังมีเสียงครางเล็ดลอดออกจากลําคออยู่ดี ความเสียวซ่านที่ยากจะบรรยายได้ถูกทําให้เขาแทบคลั่ง มันทั้งสุขและทรมาน

ช่วงที่ใกล้จะถึงจุดสูงสุด เขาก็รีบผลักหัวเธอให้หยุดเพียงเท่านั้นก่อนจะจับไหล่เธอให้ลุกขึ้นมาแล้วดึงกางเกงชั้นในเธอลงไปกองที่ปลายเท้า จับให้เธอขึ้นนั่งบนตัก หันหน้าเข้าหาเขา

“ไหนเธอลองขย่มดูสิ”

“แต่หนูไม่เคย”

“ลองฝึกดูสิ นั่งลงและกดมันเข้าไป แล้วค่อย ๆ ยกสะโพกขึ้นลง”

เขาสั่งและเธอก็ปฏิบัติตามทันที กลีบอวบอูมผิดกับรูปร่างเล็กบางค่อย ๆ ครอบงําความใหญ่โตของเขาทีละน้อยจนกระทั่งมิดสุดความยาว เขากอดเอวเธอไว้แล้วจูบแก้มนวล จับสะโพกเธอยกขึ้น ๆ ลง ๆ เป็นจังหวะ ซึ่งเธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

สองแขนเรียวโอบรอบลำคอแกร่งแล้วขยับสะโพกตามจังหวะที่เขากําหนด หยดเหงื่อเกาะซึมที่ข้างขมับเขาและเธอ ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลงด้วยความสุขสมของทั้งสองฝ่าย คราวนี้เขาพาเธอไปแตะปลายฟ้าด้วยกัน เธอเพิ่งรู้ว่าอาการที่ผู้หญิงถึงจุดสุดยอดนั้นมันเป็นยังไง ในหัวขาวโพลนไปหมด เหมือนมีพลุสวยงามถูกจุดขึ้น เธอรู้สึกอิ่มเอมและสุขล้นจนยากจะบรรยาย

เธอหายใจหอบเหนื่อย ยังคงนั่งบนตักและซบอกเขาอยู่ ในขณะที่วงแขนแข็งแรงกอดเอวเล็กไว้ กระซิบถามว่า

“เป็นยังไงบ้างกระแต เหนื่อยไหม”

“เหนื่อยค่ะ” เด็กสาวตอบเสียงอู้อี้ “แล้วคุณเมฆ พอใจไหมคะแบบเมื่อกี้”

“พอใจสิ” มือใหญ่จับคางเล็กให้เงยหน้าขึ้นแล้วจูบหน้าผากมนเบา ๆ

เขารู้สึกว่าตัวเองผิดพลาดไปแล้วจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่เคย บอกว่าหากเธอทําให้เขาพอใจ เขาจะปล่อยให้เธอ เป็นอิสระไว ๆ กลับกลายเป็นว่า ยิ่งเธอทําให้เขาพอใจมากเท่าไหร่ เขากลับยิ่งรู้สึกผูกพันจนไม่อยากให้เธอจากไปไหนไกลตัวเลย

คืนนี้เป็นคืนแรกที่อริสรานอนร่วมห้องกับผู้ชาย เธอนอนไม่หลับเลย ส่วนเขาน่ะคงหลับไปนานแล้ว เธอได้แต่คิดมากวนเวียนไปมาซ้ำ ๆ อยู่แต่เรื่องเดิม

วันนี้มีเรื่องที่ทําให้เซอร์ไพรส์เข้ามาตลอดทั้งวันเลยจริง ๆ อยู่ดี ๆ แม่เลี้ยงก็เอาตัวเธอมาใช้หนี้ให้บ้านมหาเศรษฐี แถมเธอยังต้องตกเป็นนางบําเรอของ ลูกชายเจ้าของบ้านอีก

มันช่างเป็นสถานภาพที่น่าอับอายซะจริง ๆ แต่เธอก็ยังคงหวังเสมอ...หวังว่าจะได้รับอิสระในเร็ว ๆ วันนี้ ทว่าก็อดยอมรับไม่ได้ว่า เธอเริ่มหวั่นไหวแปลก ๆ เมื่อโดนเขากอด มันรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

ได้แต่บอกตัวเองว่าก็คงเป็นอารมณ์วัยรุ่นนั้น ผู้ชายอย่างเขา ไม่มีทางชอบเธอได้ เธอก็แค่เด็ก ผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาคว้ามานอนด้วยในเวลาที่ไม่มีใครก็เท่านั้นเอง เพียงเพราะเธอยังเด็ก และสดใหม่สำหรับเขา

คิดเองก็เจ็บเอง เธอได้แต่ถอนหายใจ กว่าจะหลับได้ก็ปาไปตีสองแล้ว มาตื่นอีกทีก็แปดโมง สายจนแสงตะวันส่องลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง

อริสราผุดลุกพรวดพราด กะพริบตาถี่ ๆ เพื่อขับไล่ความมึนงงออกไป หันซ้ายหันขวาไม่พบเมฆา เขาคงออกไปทํางานแล้ว เธอรีบไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะลงไปชั้นล่าง เห็นสาวใช้วัยกลางคนกําลังกวาดห้องครัวอยู่

“อ้าว ตื่นแล้วหรือคะคุณกระแต”

“คุณเมฆไปทํางานแล้วหรือคะ”

“ใช่ค่ะ ท่านสั่งห้ามไม่ให้ใครไปปลุกคุณ”

“น่าอายจัง มาอาศัยบ้านเขาอยู่แต่ดันตื่นสาย”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทานอาหารเช้าสิคะ ฉันจะจัดโต๊ะให้”

“คุณป้าล่ะคะ”

“หมายถึงคุณหญิงดุสิตาน่ะหรือคะ”

อริสราก็เพิ่งรู้นี่แหละว่ามารดาของเมฆาชื่อ ‘ดุสิตา’

“ใช่ค่ะ”

“ออกไปข้างนอกแล้วค่ะ ตอนนี้ที่บ้านก็มีแต่คนรับใช้กับคุณกระแตเท่านั้นเอง”

“อ๋อค่ะ”

เด็กสาวพยักหน้าอย่างโล่งใจ เพราะเธอไม่ ค่อยอยากเผชิญหน้ากับดุสิตาสักเท่าไหร่นัก