บทที่ 1 (2)

“มือคุณหอมมากเลยครับ”

“อุ้ย! คุณไบรอัน อย่าสิคะ! คนเต็มร้านอาหารเลยค่ะ”

“ไม่ต้องสนใจ ไม่มีใครมองเราสองคนหรอกครับ”

ไบรอันเต็มไปด้วยความขัดใจ รู้สึกหงุดหงิดมาก ที่อคิราเล่นตัว แต่เขาก็สะกดความโมโหไว้ข้างในใจ เพื่อรอวันที่จะได้กินกระต่ายเนื้อหวาน

‘นังอคิรา เล่นตัวนัก ได้ฟันมึงจนสาแก่ใจเมื่อไร กูจะเฉดหัวมึงทิ้งในทันที’

อคิรายังคงยิ้มหวาน แม้ไบรอันจะพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ กระนั้นหญิงสาวก็รู้ว่าเสือผู้หญิงคนนี้โกรธมากเพียงใดที่เธอไม่ยอมเขาง่ายๆ

“อาหารมาแล้วค่ะ เรากินข้าวก่อนดีไหมคะ ฉันตื่นเต้นอยากมาเดทกับคุณไบรอันมาก จนลืมกินข้าวเที่ยงเลยค่ะ”

ได้ยินคำหวานที่อคิราโกหกได้แนบเนียน ไบรอันถึงกับยิ้มหน้าบานมั่นใจเกินร้อยว่าอคิรากำลังลุ่มหลงในความหล่อเหลามีเสน่ห์ของเขา

“เดี๋ยวผมตักอาหารให้คุณเองนะครับ”

“ค่ะ คุณไบรอัน”

อคิราแสร้งทำเป็นไม่ต่างจากคนพิการที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หญิงสาวคอยให้ไบรอันเป็นฝ่ายตักอาหารเลิศรสมาใส่ที่จานของเธอ และบางครั้งก็ให้ไบรอันป้อนอาหารให้เธอด้วย

และก็ไม่ลืมหว่านเสน่ห์ให้ไบรอันหลงหัวปักหัวปำ ด้วยการเอาอกเอาใจชายหนุ่มกลับคืนบ้าง

“ให้ฉันป้อนคุณบ้างนะคะ”

ว่าแล้วก็ตักอาหารพอดีคำ ยื่นเข้าไปใกล้ริมฝีปากของอีกฝ่าย คลี่ยิ้มหวานหยดขณะเอ่ยป้อยอต่อ

“ทานเยอะๆ นะคะ ฉันไม่ชอบผู้ชายที่ผอมแห้งแรงน้อย ฉันชอบผู้ชายหุ่นล่ำๆ แบบคุณไบรอันค่ะ”

“โอ้ววว...ได้ครับ ผมจะกินเยอะๆ จะได้มีแรงมหาศาลพาคุณขึ้นสวรรค์ตอนเราอยู่บนเตียงด้วยกัน”

ไบรอันไม่อ้อมค้อมเอ่ยบอกตรงๆ ตามที่ใจต้องการ นาทีนี้อยากฟัดอคิราจนแก่นกายพองโตคับแน่นอยู่ภายในกางเกง

“คุณไบรอันพูดอะไรก็ไม่รู้”

อคิรายิ้มเขินอาย ตีมือไปบนต้นแขนของไบรอัน จากนั้นก็เล่นละครต่อด้วยการโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ให้อีกฝ่ายได้กลิ่นกายสาวหอมรวยระริน แล้วกระซิบบอกเสียงกระเส่าว่า

“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันคะว่าคุณไบรอันจะมีแรงมากแค่ไหน ทั้งคืน! ไหวหรือเปล่า”

“โอ้ววว...เจ้าหญิง ผมอยากพาคุณขึ้นเตียงเดี๋ยวนี้เลย คุณจะได้รู้ว่าผมสามารถพาคุณขึ้นสวรรค์ได้ทั้งคืนหรือเปล่า” นอกจากจะสูดปากแล้ว ไบรอันยังเผยอารมณ์กำหนัดให้เห็นอย่างชัดเจน

“ใจเย็นๆ นะคะ รอให้ถึงเวลาอันเหมาะสมก่อน แล้วเราสองคนจะได้ขึ้นสวรรค์ด้วยกันแน่นอนค่ะ”

อคิราเอ่ยทักท้วง ยั่วให้ไบรอันคลั่งต่อด้วยการลูบไล้ทั่วต้นขาของอีกฝ่าย

“เมื่อ...เมื่อไร ผมอยากขึ้นเตียงกับคุณจนทนรอไม่ไหวแล้ว”

“ต้องรอให้ไหวค่ะ” อคิราสั่งเสียงเข้ม พลางบอกต่อ “จะขึ้นเตียงเมื่อไรนั้น...เดี๋ยวฉันจะนัดคุณไบรอันเองค่ะ”

“ทำไมไม่เป็นวันนี้ละครับ”

ไบรอันกระสันหนัก ยิ่งถูกยั่วยวนด้วยการลูบต้นขาจากมือนิ่ม แก่นกายก็ยิ่งพองโตจนปวดหนึบไปหมด ใบหน้าแดงซ่านเพราะความหิวกระหายในตัวอคิรา

ยิ่งไบรอันเผยความอยากให้เห็นมากเท่าไร ก็ยิ่งเข้าเกมของอคิรามากเท่านั้น หญิงสาวตีสีหน้าสลดเผยความเสียใจให้เห็น ขณะตอบเสียงเศร้าว่า

“ก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันแดงเดือดค่ะ”

“บ้าชะมัด!”

ไบรอันถึงกับสบถออกมาด้วยความโมโห อยากฟันอคิรามานานแล้ว แต่หญิงสาวก็สารพัดจะเล่นตัว แต่พอสบโอกาสก็ดันมีอุปสรรคขึ้นมาอีก

“ไม่เป็นไรนะคะ อีกไม่กี่วันก็หมดแล้วค่ะ แล้วฉันจะโทร.หาคุณไบรอัน ฉันสัญญาค่ะ” อคิราหยอดคำหวานต่อ

และไบรอันก็จำต้องสะกดความโมโหไว้ในใจ ฝืนยิ้มพร้อมกับพยักหน้ารับ “ได้ครับ ผมจะอดทนรอ แต่คุณต้องโทร.หาผมในทันทีที่คุณพร้อม รู้ไหมว่าผมอยากกินคุณจนตัวสั่นไปหมดแล้ว”

“สัญญาค่ะ” อคิรายิ้มหวาน โดยไม่ลืมออดอ้อนต่อ “ว่าแต่...คุณไบรอัน พร้อมสำหรับการให้! ในทุกอย่างที่ฉันต้องการหรือเปล่าคะ”

“ผมพร้อมทุกนาที ไม่ว่าคุณอยากได้อะไร ขอแค่เพียงให้บอก ผมจะทำตามที่คุณต้องการทันทีเลยครับ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณไบรอัน ถ้ายังงั้นก็รอรับโทรศัพท์จากฉัน อีกไม่นานเกินรอเราจะขึ้นสวรรค์ด้วยกันค่ะ”

“โอ้วว...ได้ครับ ผมจะรอคุณโทร.หาผมครับ”

“ถ้ายังงั้นทานข้าวต่อนะคะ ฉันยังไม่อิ่มเลยค่ะ”

อคิราลอบยิ้มตรงมุมปาก ก่อนจะสนใจกับอาหารตรงหน้า โดยไม่ลืมลอบมองไบรอันที่ยังคงเผยความหิวกระหายในตัวเธอให้เห็นอย่างชัดเจน

เกือบสามชั่วโมงที่อคิราต้องทนนั่งให้ไบรอันแทะโลมทั้งด้วยสายตา ถ้อยคำ และกริยา ผู้ชายเจ้าชู้คนนี้พยายามฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัวเธอแทบจะตลอดเวลา และเธอต้องกัดฟันข่มความโกรธไว้ เพื่อให้แผนการลุล่วงตามที่วางไว้

เมื่อการดินเนอร์ที่แสนน่าเบื่อที่สุดได้ผ่านพ้น อคิราก็เดินออกจากร้านอาหารหรู โดยมีไบรอันคอยตามติดไม่ห่าง และพยายามหว่านล้อมพาหญิงสาวไปเที่ยวต่อ

“ไปฟังเพลงต่อนะครับ ผมอยากดื่มแชมเปญกับคุณต่อ”

อคิรารู้ถึงความต้องการของไบรอัน และหญิงสาวก็ฉลาดเลี่ยงโดยอ้างเรื่องที่เคยบอกอีกฝ่ายในก่อนหน้านี้

“เอาไว้วันหลังดีกว่าค่ะ ฉันรู้สึกไม่สบายตัวเพราะวันแดงเดือด อยากกลับไปพักผ่อนนะคะ”

พอเหยื่อสวาทพูดถึงอุปสรรคสำคัญ ก็ทำให้ไบรอันหงุดหงิดขึ้นมาทันตาเห็น แต่ก็กดสะกดความโกรธไว้ แล้วเอ่ยขอร้องเสียงกระเส่า

“ถ้ายังงั้นให้ผมไปส่งคุณนะครับ คุณจะได้ไม่ต้องเปลืองค่าแท็กซี่ ผมขอขึ้นไปดื่มกาแฟบนห้องของคุณแก้วเดียว แล้วผมจะรีบกลับเลยครับ”

“อย่าเลยค่ะ ฉันกลับเองได้ค่ะ” อคิราปฏิเสธติดเสียงแข็ง เพราะรู้ดีว่าไบรอันจะไม่ทำแค่ดื่มกาแฟเท่านั้น

“โธ่...ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว คุณจะกลับคนเดียวได้ยังไงละครับ ผมเป็นห่วงคุณนะครับ ให้ผมไปส่ง นั่งสบายๆ บนรถของผม...ดีกว่านั่งไปกับแท็กซี่ที่คุณไม่รู้จัก”

‘ฮึ! คงใช้แผนนี้กับสาวๆ บ่อยละสิ และก็คงสำเร็จซะด้วย’

อคิราเค้นเสียงด่าอยู่ในใจ เชื่อว่ามีสาวๆ หน้าโง่หลายคนที่หลงในคำหวานของไบรอันจนตกเป็นเหยื่อสวาทของเขา และหนึ่งในนั้นก็มีเพื่อนรักของเธอด้วย

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเรียกแท็กซี่ประจำไว้แล้ว”

อคิราพูดไม่ทันขาดคำ แท็กซี่ก็แล่นมาจอดอยู่ด้านหน้าเธอ และหญิงสาวก็รีบก้าวเข้าไปใกล้แท็กซี่ที่เปิดประตูรออยู่แล้ว โดยไม่ลืมหยอดคำหวานพร้อมกับส่งจูบให้กับไบรอันด้วย

“เปิดโทรศัพท์สแตนบาย (Stand by) ไว้ตลอด 24 ชั่วโมงนะคะคุณไบรอัน อีกไม่กี่วันฉันจะโทรนัดคุณไปขึ้นสวรรค์ด้วยกันค่ะ”

“ได้ๆ ครับ ผมจะรอคุณครับ เจ้าหญิงของผม”

ไบรอันรับคำ กำลังจะเดินไปที่รถแท็กซี่เพื่อจะกอดและลักจูบ แต่อคิราก็รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของคนเจ้าชู้ไม่เลือก หญิงสาวรีบเข้าไปนั่งในรถแท็กซี่แล้วออกคำสั่งให้คนขับแท็กซี่เคลื่อนตัวรถออกจากบริเวณด้านหน้าร้านอาหารอย่างรวดเร็ว

เมื่อรถแท็กซี่เคลื่อนออกแล้ว อคิราก็มองไบรอันผ่านกระจกมองข้าง ก่อนจะกระตุกยิ้ม เมื่อทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนการของเธอ และก็ลอบยิ้มด้วยความสะใจ ไม่มีสะทกสะท้าน เมื่อรู้ว่าตนเองกำลังถูกสะกดรอยตาม และถูกแอบถ่ายภาพตั้งแต่เดินเข้าร้านอาหารหรู กระทั่งออกมาจากร้าน และตอนนี้ก็ยังถูกอีกฝ่ายขับรถตามอยู่

“ดี! ถ่ายรูปของฉันไปเยอะๆ แล้วก็เอาไปให้เจ้านายของพวกแกดูด้วย”

แน่นอนว่าคนที่จ้างวานให้สะกดรอยตามเธอคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเมียของไบรอันนั่นเอง และไม่นานเกินรอ เธอจะทำให้ผู้ชายคนนี้เจ็บปวดและเหลือแต่ตัว เพื่อเป็นการตอบแทนที่เขาทำให้ผู้หญิงดีๆ คนหนึ่งต้องตาย!