Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
เมื่อสถานการณ์อันล่อแหลมก่อให้เกิดการเข้าใจผิด ‘ธิติ’ จึงทำตัวเป็นศาลเตี้ยจับ ‘อคิรา’ มาลงทัณฑ์“แก...แกเป็นใคร จับฉันมาทำไม“อยากรู้ยังงั้นหรือว่าผมเป็นใคร ผมเป็นศาลเตี้ยที่จะลงโทษคุณ โทษฐานที่ทำให้ครอบครัวของน้องสาวของผมต้องร้าวฉานเพราะความร่านของคุณ”“คุณกำลังลงโทษผิดคน รู้ไหมคุณธิติ! เพราะคนที่คุณควรจับมาลงโทษก็คือน้องเขยเลวๆ ของคุณ”“ไม่ต้องมาบอกว่าผมควรลงโทษใครบ้าง ในเมื่อคุณร่านอยากขึ้นสวรรค์นัก ผมก็จะช่วยสงเคราะห์ให้เอง”“ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า”***********และเมื่อรู้ตัวแล้วว่าได้หลงรักเชลยสาวอย่างอคิราจนขาดเธอไม่ได้ ธิติก็ต้องเข้าถ้ำเสือเพื่อคว้าลูกเสือกลับบ้าน และก็ต้องผ่านด่านอรหันต์อันสุดโหดจึงจะสามารถชนะใจทุกคนในไร่ธิปรกได้ โดยเฉพาะอัคนีและอัคนี ฝาแฝดสุดแสบผู้เป็นพี่ชายของอคิรา“กำลังย่างลูกหมูหรือครับ หอมน่ากินมาก” ธิติเอ่ยถามขณะชะโงกหน้ามอง“เปล่า! ไม่ใช่ลูกหมู แต่เป็นหนูนา” อัคคีเป็นคนเอ่ยตอบ “รู้จักไหม หนูนาตัวโตๆ ที่วิ่งอยู่ตามท้องทุ่ง”ธิติถึงกับถอยกรูดเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำว่าหนูนา แต่ไม่ทันได้เอ่ยถามหรือเอ่ยพูดอะไรต่อ ก็ถูกแฝดพี่อย่างอัคนีเอ่ยถามแถมเยาะหยันบ้าง“ไม่รู้จักละสิท่า และคงไม่เคยกินด้วย คงกินเป็นแต่ขาแกะราดซอสฉ่ำๆ มาๆ ไอ้ธิติ คิดจะเป็นน้องเขยของพวกกู มึงต้องกินหนูนาตัวโตๆ กับพวกกูด้วย”‘ฉิบหาย! กินหนู นี่กูต้องกินหนูเพื่อเอาชนะใจฝาแฝดหรือนี่’ธิติได้แต่ร้องโอดครวญอยู่ในใจ ตีสีหน้าเหยเกขณะมองหนูนาที่ถูกย่างจนเหลืองน่ากินอยู่บนเตาไฟ“เอ่อ...ก็ยอมรับว่าไม่รู้จัก และไม่เคยกินครับ”“ถ้างั้นมึงนั่งลงเลย ตัวนี้กูยกให้มึงทั้งตัว”ว่าแล้วอัคคีก็เอื้อมมือจับตรงหางของหนูนาที่เหลืองได้ที่ มาวางแหมะบนจาน แล้วยกมาวางตรงหน้าของธิติ“วันนี้มึงกินหนูนาซะเอร็ดอร่อย แต่มึงมากินตอนที่พวกกูย่างหนูนาจนสุกแล้ว มึงไม่ได้ช่วยพวกกูสำเร็จโทษหนูนาทั้งห้าตัว พรุ่งนี้พวกกูมีปาร์ตี้ผัดเผ็ดงูเห่าเพราะฉะนั้นมึงต้องทำหน้าที่ถลกหนังงูเห่าทั้ง 2 ตัวที่คนงานเตรียมไว้ให้”“ผัดเผ็ดงูเห่า ถลกหนังงู!”
บทที่ 1 (1)
ลาสเวกัส เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในรัฐเนวาดา สหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นเมืองที่ชาวอเมริกันและนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกได้ให้ฉายาเมืองแห่งนี้ว่า “เมืองแห่งบาป” (Sin City)
ลาสเวกัสขึ้นชื่อว่ามีคาสิโนหรูหราติดอันดับโลก นักท่องเที่ยว นักแสวงโชคจากทั่วทุกมุมโลกต่างก็เดินทางมายังเมืองแห่งนี้ เพื่อเสี่ยงดวงด้วยกันทั้งสิ้น
ยกเว้น! ‘อคิรา วัจนากาญจ์’ ลูกสาวคนเล็กของพ่อเลี้ยงธิปรกและแม่เลี้ยงรดาแห่งไร่ธิปรก ที่ได้เดินทางมายังเมืองแห่งนี้เพื่อตามหาใครสักคน!
ใครคนนั้นที่ทำให้เพื่อนรักของเธอต้องตายทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงเวลาอันสมควร
กว่าอคิราจะสืบตามหาผู้ชายหน้าตัวเมียที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่เพียงของเล่นได้เจอะเจอ ก็ต้องใช้เวลานานหลายสัปดาห์ และต้องใช้เวลานานอีกหลายสิบวันกว่าจะเข้าถึงผู้ชายคนนี้ได้
‘ไบรอัน เจอร์แมน’ เจ้าของคาสิโนในเมืองลาสเวกัส คือคนที่ทำให้เพื่อนรักของอคิราตั้งท้อง ก่อนที่เขาจะทิ้งไปอย่างไม่แยแส แน่นอนว่าไบรอันเห็นผู้หญิงเป็นแค่เพียงดอกไม้ริมทาง เมื่อเด็ดมาดอมดมได้สมใจแล้วก็เหยียบย่ำโดยไม่สนใจว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะเจ็บปวดมากเพียงใด
และอคิราจะไม่ปล่อยให้ไบรอันได้อยู่อย่างสุขสบายท่ามกลางความเจ็บปวดของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เจ็บปวดกับความรักอันหลอกลวงกระทั่งสิ้นใจตาย
อคิรามองภาพสะท้อนของตัวเองจากกระจกเงา เพื่อสำรวจว่าแต่งตัวได้ดูหรูหราและเซ็กซี่มากพอสำหรับการพบไบรอันในค่ำคืนนี้ หญิงสาวสืบรู้ว่าไบรอันชื่นชอบสาวเอเชียมาก นั่นก็เป็นเพราะว่าเมียของเขาก็เป็นชาวเอเชียและเป็นชาวไทยเช่นเดียวกันกับเธอ
ใช่! ไบรอันมีเมียแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ทิ้งนิสัยเจ้าชู้ เที่ยวไล่จีบ หลอกล่อสาวๆ ด้วยเงินและความรักเพื่อให้ได้เชยชมพวกเธอ พอเบื่อแล้วก็เขี่ยพวกเธอทิ้ง ปล่อยให้ผู้หญิงจมอยู่กับความเจ็บปวดที่ไบรอันได้ทิ้งไว้ให้
อคิรายกมือลูบบนลาดไหล่เนียนขาวผ่อง เธอจงใจใส่เสื้อเปิดไหล่เพื่อยั่วยวนให้ไบรอันตกหลุมพรางที่ขุดล่อไว้ หลังจากนั้นเธอจะเริ่มแผนการแก้แค้นที่ได้วางไว้ เอาให้ไบรอันเจ็บจนกระอักเป็นเลือดเลยทีเดียว
“หมดเวลาเสวยสุข ถึงเวลาที่คุณต้องชดใช้ให้กับลันดาแล้ว”
อคิราคว้ากระเป๋าถือใบเล็กมาจากโต๊ะเครื่องแป้ง จากนั้นก็เดินออกจากห้องพักของตน เพื่อไปยังร้านอาหารสุดหรูภายในลาสเวกัส ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไบรอันนัดพบเธอในค่ำคืนนี้
นั่งแท็กซี่จากห้องพักมายังสถานที่นัดหมาย ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เดินทางมาถึงแล้ว และทันที่ก้าวลงจากรถแท็กซี่ อคิราก็ได้รับการต้อนรับจากพนักงานต้อนรับของร้านอาหารเป็นอย่างดี
“คุณอคิราใช่ไหมครับ”
“ใช่ค่ะ”
อคิราพยักหน้ารับคำ พลางกวาดสายตามองเข้าไปภายในร้านอาหารหรูหราระดับห้าดาว นึกเยาะอยู่ในใจว่าไบรอันมักหลอกล่อผู้หญิงด้วยความหรูหรามีระดับ จึงทำให้ผู้หญิงหลายคนตกหลุมพรางของเขาอย่างง่ายดาย
“เชิญคุณอคิราทางนี้เลยครับ คุณไบรอันจองโต๊ะและมารอคุณแล้วครับ”
อคิราเดินตามพนักงานต้อนรับ แต่ก้าวเดินได้แค่ไม่กี่ก้าว ก็เห็นร่างใหญ่ของไบรอันเดินปรี่เข้ามาหาเธอ และเอ่ยทักทายพร้อมกับรอยยิ้มที่แผงไว้ด้วยความหื่นกระหาย
“โอ้ว...เจ้าหญิงของผม...ผมนึกว่าคุณจะไม่มาตามนัดซะแล้ว”
‘นอกจากบำรุงบำเรอด้วยวัตถุนิยมแล้ว ยังป้อนคำหวานเก่งซะด้วย’
อคิราเค้นด่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า พยายามฉีกยิ้มหวานให้ ทั้งๆ ในใจนั้นเกลียดไบรอันเหลือกำลัง
“ไม่มาไม่ได้ค่ะ คุณไบรอันอุตส่าห์ให้เกียรติเชิญมาทานมื้อค่ำด้วย มีหรือที่ฉันจะกล้าปฏิเสธ และถ้าสาวๆ เห็นฉันดินเนอร์กับหนุ่มเนื้อหอมแห่งลาสเวกัส คงพากันอิจฉาตาร้อนผะผ่าวแน่ๆ”
อคิราป้อนคำหวานกลับคืน โดยไม่ลืมยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อจับสัมผัสกับอีกฝ่าย ทว่า...ไบรอันไม่ได้แค่จับมือเล็กเพื่อทักทายแบบสากลเท่านั้น เขายกมือเล็กขึ้นจรดริมฝีปาก จ้องมองด้วยดวงตาหวานเยิ้มขณะเอ่ยบอกเสียงสั่นพร่า
“มือของคุณนุ่มและหอมมาก ผมแทบทนรอเวลานั้นไม่ไหว เวลาที่จะได้พิสูจน์ว่าคุณหอมหวานไปทั้งตัวหรือเปล่า”
ทั้งๆ ที่เกลียดไบรอันเข้ากระดูกดำ แต่อคิราก็เล่นละครได้แนบเนียน หญิงสาวแสร้งทำเอียงอาย ค่อยๆ ดึงมือกลับอย่างช้าๆ เอ่ยยั่วให้ไบรอันคลั่งมากกว่าเดิม
“แหม...คุณไบรอันใจเย็นๆ ค่ะ อาหารคาวยังไม่ได้กินเลย จะข้ามไปกินของหวานแล้วหรือคะ”
“ก็ผมอดใจไม่ไหวแล้วนี่ครับ รู้ไหมครับว่า คุณอคิราทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ กลิ่นหอมเย้ายวนจนผมตื่นไปทั้งตัวแล้ว” ไบรอันเอ่ยตอบโดยไม่ลืมพยักพเยิดให้อคิราหลุบสายตามองหลักฐานด้วย
“อุ้ย! ไม่เอาแล้วค่ะ ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้คุณไบรอันหิวของหวาน ฉันว่าเราไปกินข้าว จิบแชมเปญเคล้าเสียงเพลงก่อนดีไหมคะ ตอนนี้ฉันหิวมากเลยค่ะ”
อคิราไม่รอให้ไบรอันตอบรับหรือปฏิเสธ หญิงสาวรีบก้าวเดินเร็วๆ พร้อมกับเบี่ยงตัวหนีต้นแขนของอีกฝ่ายที่พยายามจะเอื้อมมาโอบกอดลูบไล้เธอให้ได้ พอเดินมาทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ได้แล้ว ก็ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่รอดพ้นจากการแทะโลมของไบรอันไปได้อีกเปลาะหนึ่ง
‘ไอ้หน้าหื่น ลูบไล้ทุกนาทีที่มีโอกาสเลยนะ’
อคิราเค้นเสียงด่าอยู่ในใจด้วยความโมโห ขณะเดียวกันก็บอกตัวเองให้อดทน เพื่อให้แผนการนี้สำเร็จลุล่วง นำมาซึ่งความเจ็บปวดและหายนะของครอบครัวไบรอัน
“เดี๋ยวผมสั่งอาหารให้คุณเองนะครับ เจ้าหญิง” ไบรอันป้อนคำหวาน ทำตัวเป็นนักรักที่ดี คอยดูแลหญิงสาวทุกรายละเอียด
“ค่ะ เชิญคุณไบรอันสั่งได้เลยค่ะ”
อคิราทำตัวตามน้ำ จีบปากจีบคอขณะเอ่ยบอก พร้อมกันนั้นก็ยิ้มกว้าง ส่งสาย
ตาหวานเยิ้มยั่วยวนใส่ไบรอันด้วย
และคนที่ถูกยั่วก็ถึงกับเค้นเสียงอยู่ในใจด้วยความหิวกระหาย
‘กูต้องกินนังนี่ให้ได้ ยั่วดีนัก ไม่เกินสัปดาห์มึงต้องตกอยู่ใต้ร่างของกู’
ในใจนั้นคิดหยาบคาย หัวสมองคิดแต่เรื่องเผด็จศึกอคิราให้จงได้ ทว่า...ครั้นเอ่ยปากพูดออกมากลับมีแต่คำหวานป้อยอ ซึ่งทำให้สาวๆ หลายคนหลงรักและตกอยู่ในบ่วงสวาทของเขามาหลายรายแล้ว
“ผมสั่งอาหารที่ดีที่สุดและแชมเปญรสนุ่นเพื่อคุณโดยเฉพาะครับ เจ้าหญิงของผม”
“แหม! คุณไบรอันช่างรู้ใจฉันจริงๆ เลยค่ะ”
อคิราเล่นเกมยั่วสวาทต่อด้วยการเอื้อมมือไปจับกับมือใหญ่ของไบรอัน พออีกฝ่ายจับยึดมือเล็กของเธอยกขึ้นจรดริมฝีปาก ก็รีบดึงมือกลับ แสร้งต่อว่าอย่างมีจะริตจะก้าน