ตอนที่ 2. สาวน้อยกลอยใจ

“ไม่เอาโว้ยเช็ค เดี๋ยวเด้ง...รับแต่เงินสดเท่านั้นแหละ” มันตอบเสียงสะบัด เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า เอียนมีสตางค์จริงหรือเปล่า

“แน่ใจนะว่าเอาแค่เงินสด... ที่ธนาคารมีตำรวจ การปล่อยกู้ดอกเบี้ยโหดมันผิดกฎหมายนะ แน่ใจนะว่าไม่มีคดีติดตัว” เอียนเปรยเสียงเรียบ แววตาหลุกหลิกแบบนี้แน่ใจได้เลย ชายตรงหน้ามีคดีติดตัวยาวเป็นหางว่าว คนแบบนี้ไม่มีทางเผชิยหน้ากับตำรวจแน่ๆ

มันเริ่มคิดหนัก เอาไงดี ระหว่างกระดาษที่มีราคา กับเงินสดที่น่าจะเสี่ยงมากกว่า เขามีทางเลือกแค่ทางเดียว แต่หากพลาดคงหมดโอกาสเสวยสุขอยู่นอกกรงไปอีกนาน

“อะไรก็เอามาเถอะ หากเช็คเด้ง กูจะตามอีนี่เป็นเงาเลยคอยดู”

“เธอเป็นหนี้ผู้ชายคนนี้เท่าไรอานิลา?” เอียนหันมาถามย้ำ เขาจ่ายตามจำนวนที่มันบอกได้ แต่ไม่อยากให้มันลำพองใจไปนัก หากคิดจะเอาเปรียบกันซึ่งหน้า ต้องออกแรงมากกว่านี้

“ฉันไม่รู้หรอกค่ะ หนี้ก้อนนี้พ่อเป็นคนสร้างไว้” อานิลาตอบเสียงอ่อย เธอไม่รู้จำนวนหนี้ และไม่มีความรู้ ต้องทำงานใช้แรงชดใช้ไปวันๆ เธอเองก็มืดแปดด้าน พึ่งพาใครไม่ได้เลย

เอียนถอนใจ แววตาเขาสลดลง เขาสุขสบายมาตั้งแต่เกิด อยากได้อะไรคนรอบตัวก็รีบหามาให้ ไม่เคยต้องดิ้นรนสักครั้ง แถมยังมีอำนาจชีนิ้วสั่งได้เกือบทุกคน

“ผมจะจ่ายแทนอานิลาเอง แต่หากเป็นไปได้ อย่าทำแบบนี้กับคนอื่นอีก การเอาเปรียบกันน่ะ มันไม่ดี หางานสุจริตทำสิ ชีวิตจะได้ไม่ต้องหวาดระแวง ถ้าไม่มีที่ไป ไปหาผมได้ที่โคลนะ”

เจ้าหนี้อานิลายืนตัวแข็งทื่อ เปลือกตาที่หลุบลงถ่างขยาย มองเอียนเหมือนไม่อยากเชื่อตา

“คะ โคลเหรอ?”

“ใช่ ที่นั่นน่าจะมีงานดีๆ ให้ทำ เอานามบัตรนี่ไปนะ บอกเขา พวกเขาจะช่วยคุณเอง?” เอียนพูดเสียงเรียบ ส่งเช็คกับนามบัตรของตัวเองให้ชายตรงหน้า

“คือ...คุณแน่ใจนะ ว่าไม่ได้ส่งผมไปตาย” ชายผู้นั้นถามกลับเสียงสั่น ท่าทีคุกคามก็ลดลงด้วย

เหงื่อตกเต็มหน้าผาก เขารีบยกมือปาดเหงื่อ คนอิตาลีมีใครไม่รู้จักบ้างล่ะ โคล เบเนคอฟ หรือ มาอานิลา...3ตระกูลใหญ่แห่งอิตาลี!! สามสิงห์ที่ควบคุมการค้าหลากหลายชนิด มหาอำนาจทางการเงิน และเป็นกึ่งมาเฟียกลายๆ แต่...ผู้มีอำนาจขนาดนั้น มารู้จักเด็กสาวยากไร้อย่างอานิลาได้ยังไง

“ทำไมคิดแบบนั้น?”

“ก็คนระดับคุณ จะมารู้จักกับอานิลาได้ไง” นั่นสิอานิลาเองยังงงๆ เธอกับเอียนวนเวียนมาเจอกันได้ยังไง มันคงเป็นโชคชะตาแหละ

“อานิลาทำงานที่ร้านอาหารใครือโคลไง...ไม่แปลกหรอกหากผมจะรู้จักกับเธอ...เธอมีปัญหาผมก็อยากช่วย...ตกลงว่าไง จะไปทำงานที่โคลไหม น่าจะมีสักงานแหละที่เหมาะกับคุณ”

แววตาแข็งกร้าว มีเงามัจจุราชซ่อนอยู่ด้านใน ชายผู้นั้นกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ จากนี้ไปเขาคงไม่กล้ามาย่านนี่ไปอีกนาน หากวันดวงตกเจอะเจอกันขึ้นมา เขาอาจไม่มีทางได้มองพระอาทิตย์ขึ้นในวันพรุ่งนี้ โคล น่ะมีแต่คนน่ากลัวทั้งนั้น “เอามาสิ จบๆ ก็ดีเหมือนกัน ขี้เกียจตามทวงแล้ว” เอียนอมยิ้ม ชายผู้นี้ตัดสินใจถูก คนชั่วที่มันฝังลึกในสันดาน ไม่มีทางกลับตัวเป็นคนดีได้ คนพวกนี้ควรกำจัดทิ้ง เพราะจะได้ไม่ไปสร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นอีก

ตอนที่ 2. สาวน้อยกลอยใจ

เอียนยื่นเช็คให้ พร้อมทั้งสำทับเสียงหนักๆ “อย่าให้รู้ว่าคุณตามรังควานอานิลาอีกนะ...ผมจะไม่ทนดูคนในปกครองเป็นอันตราย และหากจะกวาดล้างกันจริงๆ คุณกับพวกของคุณทานผมไม่ไหวหรอก”

ชายผู้นั้นยิ้มแหยๆ รีบยัดเช็คใส่กระเป๋าแล้วก็รีบเผ่นแนบ...สู้กับคนมีอำนาจมีแต่ทางแพ้ ในเมื่อเขามีทั้งอำนาจ!! และเงินในมือ...

“เธอยังมีเจ้าหนี้อีกไหม นอกจากรายนี้”

“ไม่มีแล้วค่ะ หมอนี่เป็นเจ้าหนี้ของพ่อ รายใหญ่ที่สุด นอกนั้นเดี๋ยวอานิลาค่อยๆ ทยอยคืนก็ได้ค่ะ” อานิลาตอบเสียงอ่อย เธอเดินขึ้นบันไดบ้าน ท่าทางลังเลนั่น ทำให้เอียนอดหัวเราะไม่ได้

“ไม่ต้องอายหรอก มันไม่ใช่เรื่องที่น่าอายสักหน่อย” เอียนปลอบใจ

“ฉันไม่ได้อายค่ะ ฉันคิดว่า ฉันเอาเปรียบคุณอยู่ เงินก้อนนั้น ฉันคงต้องทำงานทั้งชาติกว่าจะชดใช้คุณหมด”