บท
ตั้งค่า

ตอน ก็แค่เรื่องเดิมๆ

เช้าวันต่อมา

"พี่ทัชๆ ไอ้พวกห่านั่นมันตีกันอีกแล้วพี่" ตุลย์วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาทัชที่หน้าโรงฝึกบอดี้การ์ด ทัชขมวดคิ้วแล้วถามขึ้นทันที

"ที่ไหน"

'มึงจะเอาใช่มั้ยไอ้สัตว์!'

'แน่จริงมึงก็เข้ามาดิ!'

เสียงดังเอะอะจากทางด้านใน เหมือนเป็นคำตอบให้กับคำถามของทัชไปแล้ว ทัชหันไปมองพร้อมกับขาเรียวทั้งสองข้างที่รีบสาวเท้าเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว

ภาพที่ทัชเห็นตรงหน้าคือชายหนุ่มอายุราวๆสิบเก้าปีกำลังกระชากคอเสื้อกันอยู่

ตุลย์เดินเข้าไปอยู่ข้างทัชแล้วกระซิบถามเสียงเครียด

"เอาไงดีวะพี่"

ทัชถอนหายใจออกมาหนักๆแล้วเดินไปหยิบถังน้ำที่มีน้ำอยู่เต็มกระป๋องมาถือไว้ พร้อมกับเดินตรงไปหาเด็กหนุ่มทั้งสอง ก่อนที่จะ..

ซ่า!

"ถ้าพวกมึงยังไม่หยุดตีกัน ต่อไปมันจะไม่ใช่แค่น้ำเปล่าแน่" ทัชจ้องไปที่อิ๋วและกุนที่ลูบน้ำออกจากใบหน้าของตัวเองอยู่

"ทำตัวให้แห้ง แล้วตามกูเข้าไปในห้องด้านใน" ทัชพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องประชุมที่อยู่ด้านในโรงฝึก

..

..

ห้องประชุม

อิ๋วและกุนยืนประจันหน้าเข้าหากัน ต่างก็จ้องมองกันด้วยความโกรธ โดยมีตุลยฺ์ที่ยืนอยู่ตรงกลางมองเพื่อนทั้งสองสลับกันไปมา

"มันเกิดอะไรขึ้น" ทัชที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ กอดอกแล้วถามออกไปเสียงเรียบนิ่ง มองรุ่นน้องทั้งสองที่ยังคงมีอารมณ์กรุ่นๆต่อกันอยู่

"ก็ไอ้เหี้ยนี่.."

"ก็ไอ้สัตว์.."

"มึงจะพูดตามกูทำเหี้ยอะไร!/มึงพูดตามกูทำไม!"

ทัชถอนหายใจออกมาหนักๆอีกครั้ง เมื่อเด็กหนุ่มทั้งคู่ยังคงทะเลาะกันต่อหน้าเขา

"ถ้าพวกมึงยังไม่เลิกคิดจะกัดกันเหมือนหมาอีก กูจะจับพวกมึงมัดรวมกันหนึ่งอาทิตย์"

"อย่านะพี่ทัช/ไม่เอาพี่" อิ๋วและกุนต่างหันมองหน้าทัชทันที

"ถ้าไม่อยากให้กูทำแบบนั้น งั้นพวกมึงใครสักคนก็ต้องอธิบายมาให้กูฟัง ว่าเรื่องมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่" ทัชจ้องหน้ารุ่นน้องทั้งสองนิ่งๆอีกครั้ง

"คือ.."

"พวกผมมีปัญหาเรื่องผู้หญิงคนเดียวกันเฉยๆพี่" เสียงของอิ๋วพูดแทรก กุนขมวดคิ้วแล้วหันไปมองขวางใส่อิ๋วนิดๆเพราะอีกฝ่ายพูดก่อนเขา แต่กุนก็ไม่ได้ปฎิเสธออกไป

"เรื่องผู้หญิง? หมายความว่ายังไง" ทัชถามเสียงเข้ม เพราะถึงแม้ว่ากฎของที่นี่จะไม่ได้ห้ามให้ทุกคนรักกับคนด้านนอก แต่ถ้าต้นเหตุมันมาจากผู้หญิงล่ะก็..โทษสถานเดียวที่จะจัดการได้คือไล่ออก ซึ่งถ้าทัชได้ไปบอกกับอานันท์ในเรื่องนี้ล่ะก็ ไม่มีใครได้อยู่ที่นี่อย่างแน่นอน

กุนกับอิ๋วเริ่มหน้าซีดเมื่อทั้งคู่รู้สึกว่าทัชกำลังโมโห..ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าถ้าคนอย่างทัชพายถ้าได้โมโหแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

"คือ..พวกผมชอบผู้หญิงคนเดียวกันครับพี่" กุนตอบเสียงอ้อมแอ้ม

ทัชที่ได้ฟังก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อเรื่องที่ทำให้รุ่นน้องของพวกเขาต้องต่อยตีกัน คือเรื่องเล็กน้อยแค่นี้

"ไอ้ตุลย์" ทัชหันไปมองตุลย์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า

"ครับ"

"ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป..ให้ไอ้กุนกับไอ้อิ๋วนอนห้องเดียวกันตลอด3เดือน และถ้าไม่ได้ยินคำสั่งจากกู ห้ามมีใครทำนอกเหนือจากนี้เด็ดขาด"

"พี่ทัช!/พี่ทัช" ทั้งกุนและอิ๋วเรียกชื่อทัชเสียงดังลั่น

ทัชลุกขึ้นแล้วมองหน้าเด็กหนุ่มทั้งสามอีกครั้ง

"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วกลับไปทำงานของตัวเองให้ดี ถ้ากูเห็นความผิดพลาดในวันนี้อีก..กูจำเป็นที่จะต้องบอกนายให้รู้เรื่องของพวกมึง" ทัชพูดขู่ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เด็กทั้งสองได้แต่ยืนหัวเสียเพราะไม่อยากใกล้ชิดกันเท่าไหร่

"ไม่ต้องมามองกูครับ เรื่องนี้ตุลย์จะไม่ยุ่ง"

"แม่ง!"

"ห่าเอ้ยย"

..

..

ทัชเดินไปที่ห้องของกิมเพื่อที่จะทำความสะอาดเหมือนอย่างเคย เพราะตั้งแต่ที่ทัชรู้จักกับกิมมา กิมไม่เคยให้ใครทำความสะอาดห้องของตัวเองเลยนอกจากทัชเพียงคนเดียวเท่านั้น

แต่พอทัชเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นตรงหน้าก็ต้องทำให้ชะงักค้าง

กึก

"เฮ้ย!" กิมร้องอุทานด้วยความตกใจ

"ขอโทษครับ" ทัชมีเพียงใบหน้าที่เรียบนิ่งตอบกลับไปเท่านั้น เมื่อหญิงสาวที่ใส่เพียงผ้าขนหนูผืนเดียวกำลังนั่งคร่อมตักแกร่งของกิมบนโซฟา โดยไม่มีท่าทีเขินอายเลยสักนิดเมื่อเห็นหน้าทัช

ทัชก้มหน้าลงแล้วปิดประตูให้กับกิมตามเดิม แววตาที่เรียบนิ่งในตอนแรกค่อยๆฉายความเจ็บปวดที่เก็บเอาไว้ออกมา

"ก็เหมือนเดิม.." ทัชพูดกับตัวเองเสียงแผ่ว ก่อนที่จะลงไปข้างล่างเพื่อไปตรวจดูความเรียบร้อยที่อื่น

เขาพยายามอย่างมากที่จะเก็บซ่อนความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ให้มิด ไม่อย่างนั้น..เขาอาจจะต้องเสียคนที่เขารักไปตลอดกาลก็ได้ เพราะกิมคงไม่อยากยุ่งกับคนที่คิดกับตัวเองมากกว่าพี่น้องหรือบอดี้การ์ดคนสนิทแน่นอน และเขาเองก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น

"ปล่อยให้มัน..เป็นไปตามอย่างที่ควรจะเป็นนั่นแหละดีแล้ว.." ทัชถอนหายใจออกมานิดแล้วเดินไปหาตุลย์ที่กำลังฝึกเด็กใหม่อยู่ แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยทักอะไรเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เมื่อทัชรู้ว่าอานันท์เป็นคนโทรเข้ามาก็กดรับสายทันที

"ครับท่าน"

"(เข้ามาหาอาที่บริษัททีทัช)" เสียงทุ้มแหบห้าวของอานันท์พูดขึ้น

"ได้ครับ" หลังจากทัชตอบรับกลับไป ปลายสายก็กดวางทันที

ทัชถอนหายใจออกมานิดๆแล้วเดินตรงเข้าไปหาตุลย์

"เวลามึงเจอคู่ต่อสู้มึงต้องจ้องตามันไว้นะเว้ย ห้ามหลบสายตา..อ่าวพี่ทัช มีอะไรหรือเปล่าพี่" ตุลย์ชะงักคำพูดที่พูดกับเด็กที่ชื่อต้นน้ำทันที เมื่อเห็นทัชเดินเข้ามาหา

"ไม่มีอะไร กูแค่เข้ามาดูความเรียบร้อยเฉยๆ" ทัชพูดบอก เขาไม่สามารถพูดออกไปอย่างที่ใจคิดได้ ว่าเขาเข้ามาที่นี่เพื่อมาปรับอารมณ์ที่กำลังดิ่งอยู่ในตอนนี้ ให้มันรีบกลับมาปกติโดยเร็ว

"พี่ตุลย์ๆ ใครอ่ะ" ต้นน้ำรีบเดินเข้ามาถามตุลย์ทันที เพราะไม่เคยเห็นทัชมาก่อน

"เออกูลืมแนะนำมึงให้รู้จักพี่ทัชเลย..นี่พี่ทัช หัวหน้าบอดี้การ์ดของที่นี่ แถมยังพ่วงตำแหน่งคนสนิทของคุณกิม ลูกชายท่านอานันท์" ตุลย์พูดจบก็หันไปมองทางทัช

"นี่เด็กใหม่พี่ มันชื่อต้นน้ำ จะมาทำงานอยู่ที่นี่"

ทัชพยักหน้ารับรู้ด้วยท่าทีนิ่งๆ

"ยังไงก็ดูแลให้เรียบร้อย มีอะไรเกิดขึ้นก็โทรหากู" ทัชสั่งอีกครั้ง

"ได้ครับพี่" ตุลย์พยักหน้ารับรู้

"พี่ทัชหน้าเด็กจังครับ อายุเท่าไหร่เหรอ" ต้นน้ำถามด้วยความอยากรู้

"ไอ้ต้น มึงถามอะไรของมึงเนี่ย" ตุลย์ถามต้นน้ำด้วยความตกใจไม่น้อย เพราะไม่คิดว่าเด็กหนุ่มจะกล้าถามทัชแบบนั้น ซึ่งคนที่นี่ส่วนใหญ่จะค่อนข้างกลัวและเกรงใจทัชไม่น้อย

"ไม่เป็นไรตุลย์..กูอายุยี่สิบหก แล้วมึงล่ะอายุเท่าไหร่" ทัชถามกลับไปบ้าง

"ผมอายุ19ครับ..ว่าแต่..ทำไมพี่ทัชหน้าเด็กจัง เหมือนพึ่งสิบแปดสิบเก้าเลย" ต้นน้ำอมยิ้มแล้วถามออกไปอีกครั้ง

"ไอ้เชี้ยต้น! มึงพูดมากไปแล้วนะเฮ้ย" ตุลย์ดุต้นน้ำด้วยน้ำเสียงจริงจัง เพราะนี่คือครั้งแรกที่มีคนคุยเล่นกับทัชแบบนี้

"มึงจะโวยวายให้มันได้อะไรไอ้ตุลย์ เสียงดังขนาดนี้ มึงอยากให้คุณหญิงท่านมาได้ยินหรือไง" ทัชดุตุลย์เสียงเข้ม ตุลย์ก้มหน้าลงนิดๆเพื่อขอโทษทัช

"โทษทีพี่"

"ส่วนมึง..ต้นน้ำใช่มั้ย"

"ใช่ครับ ผมชื่อต้นน้ำครับ"

"อืม ขอบใจที่ชมกู ยังไงมึงก็ตั้งใจซ้อมให้ดีล่ะ ขาดเหลืออะไรก็ให้บอกไอ้ตุลย์หรือไม่ก็บอกกู" ทัชมองหน้าต้นน้ำนิ่งๆ

"ได้เลยครับ..พี่ทัช" ต้นน้ำยิ้มกว้างจนตาหยี นั่นทำให้ทัชชะงักไป เพราะรอยยิ้มของต้นน้ำมันช่างดูน่ารักจนเขาเองอดที่จะชื่นชอบไม่ได้

"อืม" ทัชรีบละสายตาออกจากใบหน้าน่ารักนั่น ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะเสียอาการมากกว่านี้ จนตุลย์และคนอื่นๆสงสัยได้

"วันนี้กูจะเข้าบริษัท อาจจะกลับเข้ามาที่นี่ช่วงค่ำๆ ยังไงฝากมึงดูแลทุกอย่างให้เรียบร้อยด้วย" ทัชหันไปสั่งงานตุลย์เสียงเรียบนิ่งเช่นเดิม

"แต่วันนี้ท่านไม่เข้าบริษัทไม่ใช่เหรอพี่" ตุลย์ถามถึงอานันท์ด้วยความสงสัย

"ท่านพึ่งส่งข้อความมาบอกกูเมื่อไม่นานมานี้ ยังไงฝากมึงดูทางนี้แทนกูด้วยแล้วกัน"

"โอเคครับ"

ทัชหันไปมองต้นน้ำที่เอาแต่จ้องหน้าเขาไม่วางตา

"ตั้งใจซ้อมให้ดี มีอะไรเกิดขึ้นจะได้ช่วยๆกัน"

"พี่จะไม่เข้ามาที่นี่อีกแล้วเหรอครับ" ต้นน้ำรีบถามกลับไปทันที ทัชขมวดคิ้วนิดแล้วมองเด็กหนุ่มด้วยความสงสัย

"ใช่..ทำไม?"

"แล้วผมจะได้เจอพี่อีกเมื่อไหร่อ่ะ" ต้นน้ำไม่ได้ตอบอะไรออกไป แต่เขาเพียงถามคำถามที่อยากรู้ออกไปแทน

"ไม่แน่ใจ" ทัชพูดตอบ

"แล้ว..ผมไปหาพี่ได้มั้ย พี่พักอยู่ที่ไหนเหรอครับ" ต้นน้ำถามด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น

"ไอ้ต้น!" ตุลย์เรียกชื่อต้นน้ำเสียงดังลั่น

"พี่ทัชอย่าไปสนใจมันเลยพี่ เดี๋ยวทางนี้ผมจัดการเอง พี่ไม่ต้องห่วงครับ" ตุลย์ดันแขนของต้นน้ำให้มาอยู่ด้านหลังของตน ก่อนจะพูดกับทัชเสียงเครียด

"อืม" ทัชพยักหน้ารับนิดๆแล้วเดินออกไป

หลังจากนั้นตุลย์ก็หันขวับไปมองทางต้นน้ำทันที

"มึงจะถามมาก็ไปแล้วไอ้ต้น มึงคิดว่าพี่ทัชแกเป็นใครห๊ะ!ถึงจะได้มาคุยเล่นกับมึงแบบนี้ได้ จะพูดจะจาอะไรก็ระวังคำพูดด้วย ไม่อย่างนั้นบ่าของมึงจะไม่มีหัวเอาไว้วาง!" ตุลย์ถอนหายใจออกมาหนักๆ

"พี่ทัชก็ไม่เห็นจะว่าอะไรเลยนี่ พี่จะมาเดือดร้อนอะไรด้วยล่ะ" ต้นน้ำขมวดคิ้วมองตุลย์ด้วยความไม่พอใจ

"ที่เขาไม่ว่าก็เพราะเขาไม่อยากให้มึงกลัวไง มึงพึ่งมาอยู่ใหม่ แต่เสือกทำตัวก้าวก่ายแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน และถึงเขาไม่ด่ามึงนะไอ้ต้น แต่กูนี่แหละจะเป็นคนด่ามึงเอง" ตุลย์ชี้หน้าต้นน้ำด้วยความโมโห

ต้นน้ำที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

"แล้วอีกอย่างนะไอ้ต้น กูจะบอกอะไรให้มึงรู้เอาไว้..ถ้ามึงสนใจพี่ทัชเหมือนอย่างที่กูคิดจริงๆล่ะก็..มึงหมดหวังแน่นอน" ตุลย์จ้องหน้าต้นน้ำนิ่งๆ

".............." ต้นน้ำขมวดคิ้วแล้วมองหน้าตุลย์กลับไปด้วยความไม่พอใจ

"เพราะคุณกิม..ไม่มีวันให้มึงได้เข้าใกล้พี่ทัชหรอก และถ้ามึงอยากจะลองของ..ก็ตามใจมึงนะ แล้วอย่าหาว่ากูไม่เตือนแล้วกัน" พูดจบตุลย์ก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วเดินไปดูเด็กหนุ่มคนอื่นๆ โดยไม่ได้เห็นใบหน้าที่เชิดขึ้นด้วยความหยิ่งทะนงของต้นน้ำ

"ผมไม่ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มหรอกนะ..ยังไงผมก็จะจีบพี่ให้ได้..พี่ทัช" ต้นน้ำยิ้มออกมาอย่างหมายมั่น

+++++++++++

#เอาแล้วไง! พี่ทัชของเรากำลังจะโดนจีบหรือนี่

**จะอัพให้อ่านทุกวันจันทร์ พุธและเสาร์นะคะ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel