บอดี้การ์ดครับ เป็นเมียกูเถอะครับ (กิม&ทัช)

“ผมไม่แต่งนะแม่!” เสียงของชายหนุ่มผิวขาวหน้าหวานที่ชื่อกิมเอ่ยกับผู้เป็นแม่ด้วยความโมโห

“ไม่แต่งไม่ได้เจ้ากิม ยังไงแกก็ต้องทำตามที่ฉันสั่ง” คุณหญิงนิพภาพูดกับลูกชายด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคืองไม่ต่างกัน

“ทำไมแม่ต้องบังคับผมด้วยเนี้ย! ผมเป็นลูกแม่นะไม่ใช่นักโทษ แม่ทำแบบนี้มันเกินไปแล้ว” กิมมองหน้าผู้เป็นแม่ด้วยสีหน้าบึ้งๆ

“ก็เพราะแกเป็นลูกฉันไงเจ้าตัวดี ฉันถึงได้เป็นห่วงกลัวว่าแกจะไม่มีใครเอานี่ไง” เธอถอนหายใจออกมาหนักๆเมื่อพูดจบ พลางลุกขึ้นแล้วเดินไปหาลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

“แต่แม่..”

“วันๆแกเอาแต่ทำตัวเมาเละเทะ งานการไม่ยอมทำจนบริษัทจะเจ๊งอยู่แล้วนะกิม พ่อของแกเขาเองก็ดูแลต่อไปไม่ไหวแล้ว..แกเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวแต่แกมาทำตัวแบบนี้มันถูกต้องแล้วเหรอ แกไม่สงสารพ่อกับแม่บ้างเลยหรือไง” นิพภาจับมือของกิมมากุมเอาไว้

“พรุ่งนี้ยังไงแม่ก็จะให้แกไปดูตัวให้ได้ ถือว่าทำเพื่อพ่อกับแม่ของแกสักครั้งนะกิม..ทัชน้าฝากพาเจ้ากิมไปหาน้าที่บริษัทด้วยนะ ยังไงก็ต้องพาไปให้ได้ไม่ว่าจะวิธีอะไรก็ตาม และถ้าเจ้ากิมยังขัดขืนไม่ยอมไปกับทัชอีก น้าอนุญาตให้ทัชทำตามใจได้เลยไม่ต้องเกรงใจน้ากับคุณอา เข้าใจมั้ย” เธอบอกกับลูกชายในประโยคแรก ก่อนที่จะหันไปมองทัชหรือชื่อจริงๆก็คือทัชพาย เด็กหนุ่มที่อายุน้อยกว่าลูกชายตนเองสองถึงสามปี ที่ตอนนี้เปรียบเสมือนอีกคนนึงในครอบครัวไปแล้ว

เด็กหนุ่มที่เธอได้ไปเจอในสถานที่เด็กกำพร้าในตอนที่ยังเด็ก เธอรู้สึกเอ็นดูในความฉลาดและเรียบร้อยของทัชมาก จึงยอมรับเด็กคนนี้เข้ามาเลี้ยงดู และตั้งแต่ทัชมาอยู่ที่นี่ก็ไม่เคยทำให้เธอและสามีรู้สึกผิดหวังเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะทัชดูแลพวกเธอและกิมเป็นอย่างดีมาตลอด ผิดกับลูกชายของเธอที่ไม่เอาไหนเสียเลย เพราะนอกจากกิมจะไม่สนใจงานในบริษัทแล้ว ก็ยังเอาแต่เที่ยวเล่นแถมยังมีผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าบุกมาที่บ้านแล้วตบตีกันเพื่อแย่งลูกชายของเธออีกตางหาก ดีที่ทัชช่วยกันกลุ่มของหญิงสาวเอาไว้ได้ ปัญหาเลยไม่ได้มากมายเท่าไหร่นัก

“แม่! แบบนี้มันเกินไปแล้วนะ ให้ไอ้ทัชมันพักบ้างเถอะ ใช้งานมันแบบนี้มากๆเดี๋ยวมันก็ลาออกหรอก” กิมนั่งที่โซฟาตามเดิม พร้อมกับกอดอกมองแม่ตนเองตาขวาง

“ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ” ทัชพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งตามแบบฉบับของตน

“ไอ้ทัช” กิมขมวดคิ้วหันไปมองทัชทันที ทัชก้มหน้าให้กิมนิดๆแล้วไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

“เลิกมองทัชแบบนั้นเลยนะกิม ถ้าไม่ได้ทัชคอยดูแลแก แกจะเป็นผู้เป็นคนอย่างทุกวันนี้มั้ย แล้วอีกอย่างนะ..เรื่องที่ทัชจะลาออกเพราะฉันใช้งานหนักเนี้ย มันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน แต่ถ้าจะออกเพราะทนแกไม่ไหวเนี้ย..มันก็อีกเรื่องนึง” เธอปลายตามองไปยังลูกชายตัวดีพร้อมกับส่ายหัวไปมาเล็กน้อย กิมถอนหายใจออกมาหนักๆแล้วพิงไปที่โซฟาพลางกอดอกเพื่อบอกให้แม่ของเขารู้ว่าเขาไม่พอใจมากแค่ไหน

“ทัช..เราโอเคใช่มั้ย” นิพภาหันไปถามทัชด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซึ่งแตกต่างกับตอนที่คุยกับกิมเป็นอย่างมาก

“ครับคุณหญิง” ทัชพยักหน้านิดๆ

“เรียกฉันว่าน้าสิเด็กคนนี้นี่ สอนกี่ครั้งไม่เคยจำเลยนะ” เธอพูดดุด้วยความเอ็นดู เมื่อเห็นท่าทางที่เจียมเนื้อเจียมตัวของเด็กหนุ่ม

“ครับ” ทัชพยักหน้าตอบกลับไป นั่นทำให้นิพภาเดินไปลูบเรือนผมนุ่มของทัชเบาๆ

กิมมองแม่ของตัวเองสลับกับทัชไปมาอย่างใช้ความคิด..

“ในเมื่อแม่กูเอ็นดูมันมาก..ทำไมกูไม่ลอง..หึหึหึ” ทัชกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อคิดอะไรดีดีออกมาได้ เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปยืนระหว่างแม่ตัวเองกับทัช

“อะไรของแก” เธอมองหน้าลูกชายด้วยความสงสัย

“ถ้าแม่อยากให้ผมแต่งงานมาก ผมแต่งก็ได้นะ” กิมยักคิ้วให้แม่ตัวเองนิดๆ นิพภาหรี่ตามองหน้าลูกชายอย่างจับผิด เมื่อเธอได้ยินประโยคที่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากของกิม

“แกกำลังพูดเล่นอะไรเจ้ากิม ฉันไม่ตลกกับแกด้วยนะ และที่แกยอมตกลงเพราะแกหวังจะได้เปอร์เซ็นที่เหลือจากบริษัทอีกยี่สิบเปอร์เซ็นเนี้ย..อย่าหวังให้ยากเลย เพราะแค่แกได้หุ้นจากบริษัทไปสี่สิบเปอร์เซ็นมันก็มากพอแล้ว ถ้าจะมาเอาที่เหลือจากฉันละก็..แกจะต้องเป็นผู้เป็นคนมากกว่านี้เสียก่อน”

“ผมก็ไม่ได้พูดเล่นนะแม่ ผมพูดจริงและจะทำจริงด้วย..แค่แม่ต้องยอมทำตามที่ผมบอกก็แค่นั้น” กิมยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ จนทำให้ทัชที่รู้จักอีกฝ่ายมาเกือบทั้งชีวิต เริ่มรู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลกๆจากรอยยิ้มร้ายนั่น

“แกต้องการอะไร” เธอกอดอกมองหน้าลูกชายเพื่อรอฟังคำตอบ ทัชเองก็รอฟังด้วยเช่นกัน

กิมเดินเข้าไปยืนข้างๆทัช ก่อนจะโอบไหล่ของทัชเบาๆแล้วดันให้ขยับเข้ามาใกล้ตนเอง

นิพภาขมวดคิ้วมองการกระทำของกิมที่กำลังทำอยู่ด้วยความสงสัย ทัชที่เห็นแบบนั้นก็เดาในสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังจะบอกได้ทันที เพราะเขารู้จักนิสัยของกิมดี จึงทำให้รู้ว่ากิมกำลังคิดจะทำอะไร เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะหันไปมองหน้าหวานของคนที่โตกว่าเพื่อรอฟัง

“แม่จะให้ผมแต่งงานก็ได้..แต่คนที่ผมจะแต่งด้วยมีแค่ไอ้ทัชเท่านั้น!”

สิ้นสุดเสียงของกิม นิพภาก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะเธอคิดไม่ถึงว่าลูกชายจะพูดประโยคนี้ออกมา ส่วนตัวของทัชเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรไปมากกว่าการปลงให้กับชีวิตที่สงบสุขของตัวเองที่มันกำลังจะหายไป

“ถ้าแม่กับพ่อไม่ยอมตกลงที่จะให้ผมแต่งงานกับมัน ผมก็จะไม่แต่งกับใครทั้งนั้น” กิมยิ้มออกมาอย่างมีชัย เมื่อเห็นสีหน้าที่อึ้งของแม่ตัวเอง..

+++++++++++++++

#ควรเป็นกำลังใจให้ใครดีละทีนี้ ระหว่างคุณหญิงแม่ กิมหรือทัชดี 5555555 ความวุ่นวายกำลังจะเริ่มล้าววว

**ตอนนี้แต่งได้30%แล้วนะคะ