ตอนที่ 3
หลังจากที่เขียนนิยายจนเสร็จ ก็ใช้เวลาเกือบ 1 เดือนเพื่อการตรวจสอบความถูกต้อง หลังจากที่นิยายถูกตรวจสอบเรียบร้อยแล้วก็เป็นการโปรโมทและทำปกหนังสือ ขั้นตอนนี้ใช้เวลาอีกเกือบเดือน จนกระทั่งเสร็จเรียบร้อย และเป็นการตีพิมพ์ ขั้นตอนนี้ให้ทางสำนักพิมพ์เป็นคนดูแลจัดการส่วนฉันแค่นั่งรออยู่เฉยๆก็พอ
"ปี้จ๋า"
"ว่าไงครับเด็กดี"
"ป่อ"
น้องชายที่พยายามพูดก็เผอิญพูดถึงพ่อ ฉันจึงได้แต่นิ่งเงียบก่อนจะหยิบขนมที่เด็ก 2 ขวบสามารถกินได้ง่ายให้กับน้องชายเอาไปกินและนั่งเล่น หลายครั้งหลายคราที่น้องของฉัน ไม่พูดคำนี้ออกมาแต่ก็ไม่รู้ว่าฉันจะพูดยังไงกับน้องของฉันดี
"หนูแซน"
"มีอะไรหรอคะคุณยาย"
ยายขายหมูปิ้งหน้าหมู่บ้านเรียกฉันในขณะที่ฉันกำลังจะไปซื้อของมาเติมของที่บ้าน ยายที่ขายหมูปิ้งเรียกฉันเอาไว้ก่อนจะมองหน้าฉันแล้วก็ยิ้มออกมา
"มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"น้องชายของหนูเนี่ยก็เริ่มโตแล้วนะเมื่อไหร่หนูจะหาแฟนมาดูแลตัวเองสักที"
"หนูก็คงไม่อยากได้คนที่ไม่ชอบน้องชายของตัวเองหรอกค่ะ ถ้าคุณยายไม่มีอะไรหนูไปก่อนนะคะ"
"หลานของยายน่ะอายุพอๆกับหนูเลยแต่ก็มีงานมีการทำหมดแล้วเหลือแต่แค่ยังไม่แต่งงานเท่านั้น"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้หนูยังจะโฟกัสเรื่องงานแล้วก็ดูแลน้องอยู่"
"เขียนนิยายมันจะได้สักกี่บาทกันเชียว"
"ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ หนูรีบหนูต้องไปก่อนนะคะ"
"เดี๋ยวก่อนสิยังพูดไม่จบเลยเอาหมูปิ้งไปกินด้วย"
คุณยายยัดหมูปิ้งให้กับฉันฉันจะหยิบเงินให้คุณยายก็ไม่เอาก่อนจะบอกให้ฉันรีบไปซื้อของเพราะตอนนี้อากาศมันก็ร้อนมากแล้ว ฉันเองก็ไม่เข้าใจคุณยายขายหมูปิ้งที่วันๆเอาแต่ยัดเยียดให้ฉันกับหลานชายเขา แต่ตราบใดที่ผู้ชายที่เข้ามาหาฉันยังคงรังเกียจน้องฉันหาว่าน้องของฉันเป็นตัวภาระฉันก็ไม่เอาผู้ชายคนนั้นหรอก
"แซน!!"
นี่มันวันซวยอะไรของฉันถึงได้มาเจอวิบากกรรมอะไรแบบนี้อยู่เสมอ ก่อนออกจากบ้านก้าวเท้าไหนออกมาก่อนกันแน่นะถึงได้เจอคนรู้จัก เยอะขนาดนี้
"ว่าไง"
"ไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีหรือเปล่า"
"ก็ดีนะ ทำไมหรอ"
"ก็ได้ข่าวว่าเธอท้องเลยออกจากโรงเรียนไม่เรียนต่อมหาลัย ข่าวนั้นก็คงจะเป็นจริง สินะ"
"ถ้าเป็นจริงแล้วจะทำไมหรอ"
"ก็แค่รู้สึกว่า เด็กนักเรียนอย่างเธอมันเอาแต่เรียนไม่ได้สนใจอย่างอื่น กลับต้องมาท้องโดยไม่มีพ่อแบบนี้น่าสงสารแย่เลย"
"เฟิร์น ตั้งสตินะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอเลย ทำไมชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านจังเลย เอาเวลาที่เธอมาพูดแบบนี้ไปอ่านหนังสือแล้วก็ตั้งใจเรียนดีกว่า"
"ก็อย่างว่านั่นแหละ ก็คนมันทำผิดไปแล้วอ่ะ จะโทษเธอคนเดียวก็ไม่ได้หรอกนะ"
"แล้วแต่เธอจะคิดเถอะฉันขอตัวนะฉันต้องไปซื้อของ เสียเวลามามากพอแล้วล่ะ"
"แฟนของเธอ ไม่สิแฟนเก่าของเธอตอนนี้กำลังคบอยู่กับฉัน"
"เธอก็แค่ อยากมาอวดฉันเรื่องนี้สินะ"
"ก็ไม่เชิงหรอก 2 ปีมานี้ต้องขอบคุณเธอนะที่เลิกกับเขาแล้วทำให้เขามาสนใจฉัน"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอกสิ่งที่เธอได้ไปก็เก็บรักษาไว้ดีๆแล้วกันเรื่องถูกคนอื่นแย่งไปเพราะผู้ชายที่เห็นแก่ตัวมันก็ยังเห็นแก่ตัวอยู่อย่างนั้น "
"อิจฉาก็บอกว่าอิจฉาเถอะอย่ามัวแต่ทำตัวว่าตัวเองสูงส่งไปไหนเลย"
"ตั้งสติแล้วฟังดีๆฉันรีบไม่มีเวลาต้องมาเสวนาแล้วก็ต้องอิจฉาเธอด้วยฉันไม่จำเป็นต้องอิจฉา ผู้หญิงที่คิดจะคบแฟนของเพื่อนมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาหรอกนะเธอได้เขาไปเธอควรขอบคุณฉันแล้วก็รักษาเขาไว้ดีๆ อย่ามัวแต่เอามาพูดให้คนอื่นเขาอิจฉาเลยเขาไม่อิจฉาหรอกเขามีแต่สมเพช"
"แกก็แค่ผู้หญิงที่ท้องไม่มีพ่อทั้งนั้นแหละ อีกอย่างก็เป็นลูกกำพร้าที่พ่อแม่ตายไปหมดแล้ว"
"เฟิร์นฉันจะบอกเธออีกครั้งนึงใส่หัวออกไปไกลๆสายตาของฉันแล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกถ้าฉันเห็นหน้าเธอเมื่อไหร่ ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่เธออย่าได้ใช้คำพูดๆแบบนั้นกับฉันอีกต่อให้ฉันเป็นลูกกำพร้าพ่อแม่ตายไปหมดก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอเลย พ่อของฉันแม่ของฉันก็อยู่ด้วยกันไม่ได้แยกทางกันเพราะพ่อไปมีชู้แม่ไปมีชู้หรอกนะ ก่อนจะว่าคนอื่นสำรวจตัวเองดีกว่านะ ว่าครอบครัวตัวเองสูงมากแค่ไหน ก่อนที่จะมาด่าคนอื่น"
"แกอีแซน!!"
"แล้วทำไมอีเฟิร์นหุบปากของแกซะแล้วก็ไสหัวไป ฉันเป็นคนมีมารยาทมากพอที่จะไม่ด่าคนอื่นแบบเธอแต่เธอกลับมาให้เห็นอีก"
ฉันอุ้มน้องเดินไปซื้อของโดยไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนั้นอีกฉันรู้มาโดยตลอดว่า แฟนเก่าของฉัน กับเพื่อนของฉัน แอบกินกันมานาน ฉันจึงไม่ได้พูดอะไรในเมื่อเขาขอเลิกกับฉันฉันก็เลิกกับเขาไปแล้วจึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดกันอีกชีวิตของฉันจะอุทิศให้กับน้องชายของฉันเพียงคนเดียวเท่านั้นส่วนคนอื่นที่กล้ามาขัดขวางฉัน ฉันยอมไม่ปล่อยคนคนนั้นเอาไว้แน่ ถึงยังไงก็เป็นผู้หญิงน่ารำคาญ คนนั้นนั่นแหละ
"เธอ!"
"ใครอีกเนี่ย"
"เธอโคตรเก่งเลยอ่ะ"
"นายเป็นใคร"
"เธอจะรู้ไปทำไมในเมื่อเราเจอกันแค่ครั้งเดียวเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีกก็ได้"
"ก็ใช่ไงแต่ทำไมทำตัวเหมือนรู้จักกับฉันมานานขนาดนี้ สนิทกันหรอ"
"ไม่หรอกแต่เมื่อกี้ฉันเห็นเธอด่าผู้หญิงคนนั้นไป ฉันรู้สึกสะใจ"
"เป็นแฟนเก่าของยายเฟิร์นหรอ"
"เป็นเพื่อนของแฟนเก่า ของผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละ"
"แล้วยังไง"
"ขอบคุณนะที่เธอด่าผู้หญิงคนนั้นให้ฉันคงจะไม่กล้าไปด่าผู้หญิงแบบนั้นหรอก"
"ก็ดีแล้วเป็นผู้ชายควรจะหนักแน่นไม่สมควรด่าผู้หญิงแต่ถ้าผู้หญิงบางคนมันนิสัยแย่เกินไปก็จะตามได้เลยอย่าไปให้เกียรติมันแค่นั้นแหละฉันขอตัวนะฉันต้องไปซื้อของ"
"ให้ช่วยถือไหม"
"ไม่ต้องขอบคุณมาก"
วันนี้เป็นวันซวยจริงๆเจอแต่คน ไม่สมประกอบเรื่องสมอง บ้าจริงๆเลยวันนี้ สงสัยต้องซื้อของเยอะๆหน่อยเพื่อที่จะไม่ต้องออกมาข้างนอกแบบนี้อีก