ตอนที่ 4 ผู้ชายใจร้าย

ปึก!

ร่างเล็กถูกเหวี่ยงอัดเข้ามาในรถตู้สีดำฟิล์มทึบ ทิชากรพยายามคลานหนีแต่ลูกน้องของไอ้หมีควายเข้ามาล็อคร่างเอาไว้แล้วมัดมือไขว้หลังติดกับเบาะรถ ก่อนที่ไอ้หมีควายจะไล่ลูกน้องลงจากรถจนเหลือแค่มันกับทิชากรสองคน

"กะ...แกจะทำอะไร! ออกไปนะ!!”

“อย่าดิ้นสิคนสวย รู้ไหมอั๊วมองลื้อนานแล้วนะ” มันเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ ใช้สองมือเชยคางมนขึ้นแต่ทิชากรสะบัดหน้าหนี “อั๊วจ่ายไม่อั้นนะ”

“ฉันไม่รับเงินสกปรกจากแกหรอก อีกอย่างบ้านฉันก็ไม่ได้ยากจนขนาดนั้น ถ้าไม่อยากมีปัญหาก็ปล่อยฉันไปซะ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เก่งมาจากไหนอั๊วก็ไม่กลัวหรอก รู้ไหมว่าอั๊วเป็นใคร”

“ขนาดแกยังไม่รู้แล้วฉันจะไปรู้หรอ!”

“ปากแซ่บแบบนี้...อั๊วชอบ” ไอ้หมีความเริ่มลงมือถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนเห็นพุงนูนน่าเกลียด ทิชากรกรีดร้องลั่นพยายามกระตุกข้อมือออกจากเชือก

“ช่วยด้วยมันจะข่มขืนฉัน! ช่วยด้วยค่ะ!!”

“ร้องไปเลยคนสวย รถคันนี้เก็บเสียง...” มันเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ ทิชากรเบี่ยงหน้าหลบด้วยความขยะแขยง “แม้กระทั่งเสียงครางของเรา ก็ไม่มีใครได้ยิน”

“มะ...แหมคุณพี่ก็...” ทิชากรแกล้งทำเสียงหวานพร้อมสีหน้าเชิญชวน “จะรุนแรงกับหนูขนาดนั้นเลยหรอคะ”

“ลื้อจะมาไม้ไหน” มันหรี่ตามองเหมือนไม่ไว้ใจ ทิชากรอาศัยจังหวะนี้หยอดคำหวานต่อ

“หนูไม่ได้จะมาไม้ไหนหรอกค่ะ ความจริงตอนนี้ที่บ้านของหนูก็ประสบปัญหาการเงินเหมือนกัน”

“หนูอยากได้เท่าไหร่เฮียจ่ายไม่อั้น”

“สองแสนไหวไหมคะ”

“สำหรับคนสวยๆแบบนี้ เฮียให้ห้าแสนก็แล้วกัน” สองมือเริ่มลูบไล้เรือนร่างของหญิงสาว แม้จะรังเกียจแค่ไหนแต่ทิชากรก็ต้องปั้นหน้ายิ้มต่อไม่งั้นจะเสียแผน

“ช่วยแก้มัดให้หน่อยหน่อยได้ไหมคะ หนูอยากปรนนิบัติเฮีย”

“ถ้าแก้มัด หนูก็หนีเฮียสิ”

“หนูไม่หนีหรอกค่ะ” ทิชากรบิดตัวไปมาทำท่าทางเซ็กซี่ พร้อมกัดปากล่างเบาๆยั่วอารมณ์อีกฝ่าย “นะคะ...หนูอึดอัด ลูกน้องของเฮียเฝ้าขนาดนี้หนูหนีไปไหนไม่ได้หรอกค่ะ”

“ก็ได้ แต่ถ้าหนูขัดขืน...เฮียจะฆ่าหนูทิ้ง!”

ทิชากรเก็บซ่อนความกลัวเอาไว้ในใจ หาหนทางหนีดีกว่าตกเป็นหมีของไอ้หมีควายจั๊กกะแร้เหม็น!

“ค่ะ หนูไม่ขัดขืนหรอก” ริมฝีปากบางฉีกยิ้มหวาน มันย่อตัวลงเคลื่อนมือไปด้านหลังแล้วดึงเชือกออก ทิชากรอาศัยจังหวะที่มือเป็นอิสระถีบเข้าไปที่ท้องน้อยของมันจนหงายหลังแล้วกระทืบซ้ำอีกรอบ

เป็นไงเป็นกัน!

“อึก! มึง!!”

พรึ่บ!!

ตึก!ตึก!ตึก!

“เฮ้ย!! มันหนีไปแล้ว! ไปตามกลับมาสิวะ!!

“ช่วยด้วยค่ะ! ใครก็ได้ช่วยฉันที!!” ทิชากรเริ่มมีหวังเมื่อเห็นซูเปอร์คาร์สุดหรูกำลังสตาร์ทเครื่อง หญิงสาวรีบเร่งฝีเท้าไปขอความช่วยเหลือจนฝ่าเท้าถลอกปอกเปิก “คุณคะ!! ช่วยฉันด้วย! ฉันกำลังจะถูกข่มขืน!!”

ปึก!ปึก!ปึก!

“คุณคะ! ช่วยฉันด้วย!!” หญิงสาวรีบเคาะกระจกรถ ด้วยความที่ฟิล์มค่อนข้างทึบทำให้ทิชากรไม่รู้ว่าคนขับเป็นใคร ภาวนาขอให้เขาเป็นคนใจดี ไม่เหมือนผู้ชายใจร้ายคนนั้น! “คุณคะ เปิดประตูให้ฉันเข้าไปที!”

ทิชากรยืนเคาะอยู่นานสองนานแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าคนในรถจะช่วย หนำซ้ำเขายังเร่งเครื่องจนเกิดเสียงดังลั่นเหมือนบอกให้พวกมันรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ ก่อนที่รถคันหรูจะพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ทำให้หญิงสาวรีบวิ่งตาม

บรื้นนน!!

“คุณ!! ช่วยฉันก่อนอย่าพึ่งไป! โถ่ไอ้บ้าเอ้ย!!” วิ่งจนหอบก็ไม่มีทีท่าว่ารถคันนั้นจะหยุด จนกระทั่งเธอเหนื่อยแล้วหยุดวิ่ง คนขับค่อยๆลดกระจกลงทำให้เธอเห็นหน้าเขาอย่างชัดเจน “คะ...คุณ!”

“หึ!” เตวิชญ์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเขี่ยขี้บุหรี่ทิ้งเหมือนไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรที่เห็นคนอื่นกำลังตกที่นั่งลำบาก

“เดี๋ยวก่อนสิคุณ! ชะ..ช่วยฉันก่อน ตอนนี้ข้อเท้าฉันพลิก!!”

“ฟู้ววว~” เขาพ่นควันบุหรี่ออกก่อนที่ตาคมแสนดุดันจะหยุดอยู่ที่ใบหน้าของหญิงสาว ทิชากรส่งสายตาอ้อนวอนหวังให้เขาจะเห็นใจ เท้าเล็กค่อยๆเดินกระเผลกๆเข้าไปหา แต่มือยังไม่ทันสัมผัสประตูรถ เขาก็กระชากเชียร์ออกไปด้วยความเร็วพร้อมสายตาเย็นชา

“ฮึก...คนบ้า! ฮื้อๆๆ!!” ทิชากรจนปัญญา ตรงนี้มืดก็มืด ไม่รู้ว่าไอ้หมีควายมันขับรถพาเธอมาที่ไหน มือถือก็ตกอยู่ในรถของมัน

ใจร้ายใจดำเหลือเกิน...

“นั่นไงเจอมันแล้ว!!”

ทิชากรถูกนำตัวกลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ไอ้หมีควายโกรธมาก สั่งให้ลูกน้องล็อคประตูรถไว้

“เล่นตัวดีนัก! คราวนี้มึงเสร็จกูแน่อีคนสวย!!”

“ฮึก! ไม่!!”

มันกดร่างอ่อนแรงของทิชากรลง หญิงสาวที่ถูกจับมัดมือไขว้หลังดิ้นไปมาแต่ก็สู้แรงของมันไม่ได้

“อย่าทำฉัน ฮื้อๆๆ ได้โปรด~”

“อย่าห้ามเฮียเลย ขาวๆสวยๆแบบนี้ถูกใจเฮียนัก!”

“อย่า...”

มันเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนร่างอ้วนท้วมล่อนจ้อนเหลือเพียงอันเดอร์แวร์สีดำ ทิชากรเบี่ยงหน้าหนี น้ำตาไหลลงมาทางหางตา ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

หมดหนทางแล้ว...คืนนี้เธอต้องตกเป็นของไอ้หมีควายแน่ๆ

เตวิชญ์ใจร้ายเหลือเกิน

ในขณะที่มือหยาบกำลังเคลื่อนลงไปหมายจะสัมผัสส่วนนั้นของหญิงสาว จู่ๆก็มีใครบางคนปาอะไรบางอย่างเข้ามาจนกระจกหน้ารถแตก ทำให้คนในรถสบถออกมาด้วยถ้อยคำหยาบคาย

เพล้งง!!

“ไอ้เวรเอ้ย! ใครมันบังอาจปาหินเข้ามาวะ ขัดขวางความสุขของกูจริงๆ!!”