บทที่ 4 สกัดมาร NC18+

พอสโรชามาถึงที่ร้านอาหารของปัทมา ก็เดินไปหาเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ที่เค้าน์เตอร์เช็คเงินทันที

“ยัยปัท โทรศัพท์แกอยู่ไหน เอามายืมหน่อยสิ”สโรชาเอ่ยออกไปแล้วนั่งข้างๆเพื่อนสาว

“เอาไปทำไมอะ ของแกก็มีนี่ยัยเอย” ปัทมาถามออกไปอย่างสงสัย

“เออน่า แปปนึงเดี๋ยวเล่าให้ฟัง” สโรชาเอ่ยออกไปแล้วเอื้อมมือไปหยิบมือถือของปัทมาที่วางอยู่ทันที

“แกนี่มันจริงๆเลย” ปัทมาบอกออกไป ก็ยอมเพื่อนสาวแล้วรอดูว่าสโรชาจะทำอะไร

สโรชาพอหยิบมือถือมาได้ก็กดโทรหาชานนอีกครั้ง แล้วรอสายอย่างลุ้นๆ หวังว่าคงจะออกห้องทำงานคุณรามีนมาแล้วนะ สโรชาคิดในใจ

“สวัสดีครับคุณนานา ว่ายังไงครับ” ชานนเอ่ยพูดออกไปเมื่อนางแบบสาวที่เขาติดต่อไว้ให้กับ รามีนคืนนี้โทรมาหา

“อ่อคุณชานนคะ พอดีนานามีงานด่วนคืนนี้คงไปไม่ได้แล้วนานาต้องขอโทษด้วยนะคะ” สโรชาเอามือปิดจมูกแล้วดัดเสียงพูดออกไป

“อ่อครับ ไม่เป็นไรครับผมเข้าใจ” ชานนบอกออกไป แล้วเกาหัวทันที นี่เขาจะไปหาได้จากที่ไหนเล่า นี่มันจะทุ่มหนึ่งอยู่แล้ว ป่านนี้เจ้านายเขาคงจะถึงที่บ้านแล้ว

“นานาต้องขอโทษจริงๆค่ะคุณชานน” สโรชาแกล้งพูดออกไป แล้วยิ้มสะใจ

“ครับ งั้นแค่นี้นะครับ สวัสดีครับ” ชานนบอกไปก็วางสายไปทันที แล้วก็รีบติดต่อหาเทย่าที่เป็นนางแบบสาวให้กับเจ้านายของเขาแทน

ส่วนสโรชาก็วางโทรศัพท์ลงแล้วยิ้มสะใจ ที่สามารถสกัดนานาได้

“แกทำอะไรยัยเอย เล่ามาเดี๋ยวนี้นะ” ปัทมาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้

“ก็เรื่องมันเป็นแบบนี้” สโรชาบอกไป ก็เล่าเรื่องวันนี้ทั้งวันให้เพื่อนฟังจนจบ

“แกนี่ใจกล้าจริงๆ นี่ถ้ายัยนานารู้เข้าเถอะ มันจะมาตบแก” ปัทมาเอ่ยออกไปอย่างขำๆ

“ไม่กลัวหรอก แต่สะใจเป็นบ้าเลยอะ”สโรชาเอ่ยออกไปแล้วหัวเราะ

“สะใจอะไรหรอเอยเล่าให้พี่ฟังบ้างสิ” ตะวันที่เข้ามาในร้านเอ่ยถามสโรชาออกไป

“พ่อเลี้ยง มาได้ไงเนี่ย” สโรชาเอ่ยอย่างตกใจ ที่เจอกับพ่อเลี้ยงตะวันพี่ชายของเธอเข้า ไหนบอกจะไม่เข้ามากรุงเทพฯไงแล้วมาโผล่นี่ได้ไง สโรชาคิดในใจอย่างสงสัย

“สวัสดีค่ะพี่ตะวัน ไม่เจอกันนานหล่อขึ้นเยอะเลยนะคะ คงจะอยากคุยกันสองคนเนอะ เดี๋ยวปัทไปรอตรงนั้นนะเอย” ปัทมาเอ่ยออกไปแล้วยิ้มแห้งๆ พร้อมกับเดินไปอยู่อีกมุมหนึ่งของเค้าน์เตอร์ เพราะตะวันเป็นพี่ชายของสโรชาที่เธอรู้จักตั้งแต่เป็นเพื่อนกับสโรชา

“ก็เอยมากรุงเทพฯซะนาน พี่ก็เลยตามมาดูว่าจะทำอะไรแผลงๆรึเปล่า” ตะวันเอ่ยบอกสโรชา เด็กสาวที่ใครๆคิดว่าพ่อของเขาอุปการะตั้งแต่เด็กๆแต่ใครจะรู้ว่าแท้จริงแล้ว

สโรชาคือลูกของพ่อเขากับสาวเมืองกรุง ที่พอคลอดสโรชาแล้วก็เอามาทิ้งไว้ให้พ่อของเขา แต่ตอนนั้นพ่อของเขามีแม่ของเขาและเขาอยู่จึงแอบปกปิดไว้ จนกระทั่งท่านเสียไปพร้อมกับแม่ของเขาเมื่อแปดปีก่อน ท่านเขียนพินัยกรรมพร้อมกับเล่าความจริงให้ทุกคน พร้อมกับให้ตรวจดีเอ็นเอของสโรชาเพื่อเป็นการยืนยัน เขาถึงรู้ว่าสโรชาคือน้องสาวคนละแม่ของเขา ด้วยความที่โตมาด้วยกันจึงทำให้เขารักและห่วงสโรชามากกว่าเดิม จากนั้นเขาก็คอยดูแลสโรชาในฐานะของพี่ชายแต่สโรชาก็เอาแต่เรียกเขาว่าพ่อเลี้ยงตามคนในไร่อย่างล้อเล่นจนติดปากแล้วก็ไม่ยอมให้เขาเปิดตัวว่าเป็นน้องสาวแถมยังไม่รับมรดกอะไรที่พ่อยกให้อีกด้วย จนเขาเหนื่อยใจกับน้องสาวคนนี้

“นานที่ไหนกันคะ แค่อาทิตย์เดียวเอง เอยขอทำงานกับเพื่อนสักพักแล้วจะกลับไปเองนะคะ” สโรชาเอ่ยบอกพี่ชายของตัวเองออกไปอย่างขอร้อง

“แล้วใครจะช่วยพี่ดูแลไร่ล่ะ ลีน่าก็ยังไม่กลับ” ตะวันเอ่ยบอกออกไป แล้วเอ่ยถึงภรรยาคนสวย ที่พาไลลาลูกสาวของเขาไปเยี่ยมพ่อแม่ของเธอที่เยอรมัน

“เอาน่าพ่อเลี้ยงตะวันซะอย่าง เดี๋ยวถ้าพี่ลีน่ากับไลลากลับมาเอยจะรีบกลับไปหาเลยค่ะ” สโรชาเอ่ยบอกออกไปแล้วบีบแก้มพี่ชายอย่างน่ารัก

“เรานี่นะเล่นเป็นเด็กๆไปได้ ถ้าเบื่อแล้วรีบกลับไร่ล่ะ แล้วพี่จะมาหาทุกๆอาทิตย์เข้าใจไหม” ตะวันเอ่ยบอกออกไป ก็ขยี้ผมของสโรชาอย่างรักใคร่

“โอ้ย อย่าทำแบบนี้สิคะ เอยหมดสวยกันพอดี อีกอย่างไม่ต้องขยันมาหาหรอกค่ะเอยโตแล้วนะคะ” สโรชาเอ่ยออกไปแล้วจับมือพี่ชายออกจากหัวของเธอ

“เอาเถอะ ยังไงโทรหาพี่ทุกวันนะเข้าใจไหมเดี๋ยวพี่จะไปหาเพื่อนสักหน่อย” ตะวันเอ่ยบอกออกไป แล้วหยิบแว่นตามาใส่อย่างสมาร์ท

“ค่ะคุณพ่อ เอยจะโทรหาเช้าโทรหาเย็นเลย” สโรชาเอ่ยอย่างประชดพี่ชายที่ทำตัวเหมือนพ่อของเธอไปทุกวัน

“ไปล่ะ พี่รักเรานะ” ตะวันเอ่ยบอก แล้วเข้าไปจูบหน้าผากสวยเป็นการบอกลาทุกครั้ง เพราะเขามักจะทำแบบนี้ทุกครั้งเมื่อจะเดินทางหรือไปที่ไหน

“รักพ่อเลี้ยงเหมือนกันค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ” สโรชาเอ่ยบอกออกไป แล้วยิ้มให้กับพี่ชาย ตั้งแต่คุณท่านและพ่อของเธอเสียไป ตะวันก็คอยให้ความรักและความอบอุ่นกับเธอแทนพ่อมาตลอดเพราะเหลือกันแค่สองคนพี่น้องเขาจึงทำทุกอย่างเพื่อเป็นการเติมเต็มสิ่งที่พ่อไม่เคยทำให้เธอ

จากนั้นพ่อเลี้ยงตะวันก็ออกไปจากร้านอาหารของปัทมา แล้วเปิดประตูร้านสวนกับ มาริสาที่เดินเข้ามาพอดีจนสโรชาที่มองตามตกใจเลยทีเดียวโชคดีนะที่พี่ชายเธอออกไปก่อนไม่งั้นความแตกแน่ๆ สโรคิดในใจ

“อ้าวคุณริสามาพอดีเลย พร้อมเชียวนะคะ” สโรชาเอ่ยแซวมาริสาที่ใส่ชุดออกกำลังกายอย่างเตรียมพร้อม

“ฮ่าๆ นิดหน่อยค่ะคุณเอย เราไปกันเลยไหมคะ เจ้ตั้มรออยู่ในรถแล้ว” มาริสาเอ่ยบอกออกไป เมื่อเดินมาหยุดหน้าเคาน์เตอร์

“ไปกันเลยก็ได้ค่ะคุณริสา เอยก็พร้อมแล้ว” สโรชาเอ่ยบอกออกไปเพราะกลัวพี่ชายจะกลับมา จึงต้องรีบชิ่งหนีกลับก่อนหวังว่าคงไม่ไปเจอเจ้ตั้มเข้าให้นะ สโรชาคิดในใจอย่างลุ้นๆ

“ปัทฉันกลับก่อนนะแก มีอะไรก็โทรหาฉันนะ” สโรชาเอ่ยบอกเพื่อนสาว แล้วทำสายตาอย่างรู้กัน

“โอเคค่ะคุณเอย” ปัทมาเอ่ยอย่างประชดออกไป แล้วยิ้มขำๆ กับสโรชาที่ลงทุนทำอะไรถึงขนาดนี้ เพราะต้องการจะลงจากคานแต่เพื่อนเธอก็ร้ายใช่ย่อยเล่นงานยัยนานาตั้งแต่วันแรกแบบนี้ งานนี้คงจะมีใครพังกันไปข้างหนึ่งแน่ๆ ปัทมาคิดในใจอย่างขำๆ

19.30 น.

ด้านรามีนก็มาถึงบ้านริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่เขาซื้อไว้เพื่อหนีจากการดูตัวของพ่อแม่ที่หามาให้ หากอยู่บ้านละก็เขาคงวุ่นวายทุกวัน จึงออกมาอยู่คนเดียวโดยมีแม่บ้านมาดูแลแบบไปเช้าเย็นกลับ

“มาแล้วหรอคะคุณรามีน เทย่ารอคุณตั้งนานแหน่ะ” เทย่านางแบบสาวที่ชานนโทรตามให้มาหารามีนที่บ้านเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนก็เข้ามาหารามีนทันที

“เธอเองหรอ รีบเข้าไปในห้องซะฉันเหนื่อย” รามีนเอ่ยบอกออกไปอย่างไม่สนใจ เพราะเขาก็เคยนอนกับเทย่ามาแล้วครั้งสองครั้ง

“งั้นก็มาสิคะ เดี๋ยวเทย่าจะทำให้คุณรามีนมีความสุขเอง” เทย่าเอ่ยบอกออกไปอย่างไม่ถือ เพราะรามีนก็มักจะเย็นชาแบบนี้เสมอแต่เรื่องเซ็กส์เขากับให้ความเร่าร้อนกับเธออย่างสะใจเลยทีเดียว

รามีนเดินเข้ามาให้ห้องที่เขามักจะใช้เล่นเกมสวาทกับสาวๆแล้วจัดการโยนร่างของเทย่าลงบนเตียง

“ถอดเสื้อออก” รามีนพูดออกไปเพราะว่าเขาอยากจะเห็นหน้าอกใหญ่ๆแบบที่เขาเห็นของสโรชาวันนี้

“มาสิคะ เทย่าพร้อมแล้ว” เทย่าบอกออกไปก็ถอดชุดคลุมออกจึงเผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจคัพดีที่เธอไปเสริมมา

“อ้า คุณรามีน ขย้ำแรงๆเลยค่ะ อ้า อ้า” เทย่าครางออกไป เมื่อรามีนกระโจนเข้ามาหาเธอแล้วบีบหน้าอกเธออย่างแรงอย่างดิบเถื่อน

รามีนที่กำลังบีบขย้ำหน้าอกของเทย่าก็พลางนึกถึงสโรชาที่ยั่วเขาเขาก็จับหน้าอกของเทย่ามาดูดเลียอยากหื่นกระหายเพราะตอนนี้สมองของเขาคิดว่ากำลังทำกับสโรชาอยู่

“อ้ะ ซี๊ด คุณรามีน” เทย่าครางอย่างเสียวกระสันเมื่อถูกรามีนดูดยอดประทุมถันของตัวเองแรงๆ แล้วกัดดึงอย่างแรงจนเสียว

“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ” รามีนทั้งดูดทั้งเลียไปพร้อมๆกับขย้ำหน้าอกสาวสลับกันไปมาอย่างเมามันส์

เทย่าก็ไม่น้อยหน้าเธอก็ปลดกระดุมเสื้อของรามีนออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วปลดซิบกางเกงของ รามีนอย่างรีบร้อน เพราะตอนนี้เธอเริ่มอยากให้รามีนใส่ท่อนเอ็นใหญ่ๆของเขาใส่เธอ

“อ้ะ อ้ะ อ้ะ วันนี้คุณร้อนแรงจังเลยค่ะ อ้ะ” เทย่าพูดไปก็เอามือชักท่อนเอ็นใหญ่ไปด้วย

รามีนก็ไม่ได้สนใจ เพราะเขาต้องการแค่ปลดปล่อยเท่านั้นหลังจากที่อดทนมาทั้งวัน จากนั้นเขาก็ละจากหน้าอกใหญ่กลมๆ แล้วเอ่ยบอกให้สาวตรงหน้าดูดท่อนเอ็นของเขา

“เลียให้ฉันสโรชา เลียมัน” รามีนเอ่ยชื่อของสโรชาออกไปอย่างลืมตัว

“รีบร้อนจังนะคะ” เทย่าเอ่ยออกไป พร้อมกับสงสัยว่าสโรชาที่รามีนพูดคือใคร

คงไม่ใช่คนที่ทำให้เขาต้องเรียกใช้เธอเป็นการด่วนแบบนี้หรอกนะเทย่าคิดในใจแล้วดูดเลียท่อนเอ็นใหญ่พร้อมกับส่งสายตาใส่รามีนไปด้วย

“อ๊าส์ ซี๊ด” รามีนครางเสียว แล้วมองหน้าของเทย่าที่กำลังแลบลิ้นเลียหัวเห็ดของเขาอยู่ มันเหมือนที่สโรชาเลียไอศกรีมนั่นถ้าเธอมาเลียของเขาแบบนี้มันจะเป็นยังไงนะรามีนคิดก็ซูดซี๊ด ปากอยากเสียว

“อึก อึก อึก อึก” เทย่าก็เริ่มโยกหัวใส่แก่นกายใหญ่อย่างเอาใจ ถึงเขาจะเรียกชื่อคนอื่นก็ไม่เป็นไร ขอแค่ได้เซ็กส์มันส์ๆก็พอ จากนั้นเทย่าก็เอามือไปถูร่องสาวของตัวเองไปด้วยเพราะรามีนจะไม่ทำกับเธออย่างเดียวคือเลียความสาวและสาวๆทุกคนที่ได้นอนกับเขาก็มักจะเป็นเช่นเดียวกันกับเธอ

“อ่า ซี๊ด” รามีนเอ่ยครางอย่างเสียวแล้วจับหัวของเทย่า พร้อมกับกระแทกแก่นกายใส่เร็วขึ้น

“อึก อึก อึก” เทย่าก็แทบจะจุกคอเมื่อถูกรามีนกระแทกแก่นกายตอบเธอ

“บ๊อก” เสียงท่อนเอ็นใหญ่หลุดออกจากปากของเทย่า เทย่าเห็นรามีนกำลังถอดกางเกงออกเธอก็นอนลงบนเตียง แล้วอ้าขาเล่นกับร่องสาวของเธอรอเขา

“อ้ะ อ้ะ คุณรามีนขา เทย่าอยากแล้ว อ้ะ อ้ะ” เทย่าครางบอกแล้วเขี่ยติ่งเสียวของตัวเอง

รามีนหันไปตามเสียง แล้วจัดการฉีกถุงยางที่เตรียมไว้ใส่แก่นกายของตัวเอง แล้วจากนั้นก็ขึ้นไปบนเตียงแล้วแทรกตัวไปตรงหว่างขาของเทย่า แล้วเสียบแทงแก่นกายเข้าไปรวดเดียว

“อ้ะ คุณรามีนขา ซี๊ด” เทย่าครางอย่างเสียวกระสัน เมื่อแก่นกายใหญ่ๆเสียบเข้ามาในร่องสาว แล้วเริ่มกระแทกใส่เธออย่างรัวเร็ว

รามีนพอเข้าไปสนุกกับความสาวก็เริ่มกระแทกอย่างเมามันส์เลยทันที เพราะในหัวมีแต่ร่องนมขาวๆของสโรชาไหนจะภาพที่เธอเลียไอศกรีมนั่นอีกยิ่งคิดรามีนก็ยิ่งตอกแก่นกายใส่ร่องสาวแรงขึ้น

“อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ” เทย่าก็ครางระงมเมื่อถูกเอวใหญ่ซอยใส่อย่างกับสี่จี

“อ๊าส์ สโรชา ซี๊ด” รามีนครางชื่อสโรชาออกไปอีกครั้งอย่างลืมตัวแล้วเร่งเอวสอบจนสุด ก่อนจะจับแก่นกายออก แล้วกระแทกแก่นกายใส่ร่างบางใหม่ในท่าที่เขาอยู่ด้านหลังแล้วเทย่านอนคุกเข่าเอามือยันพื้นเตียงไว้

“อ้ะ อ้ะ อ้ะ” เทย่าก็ซบหน้าใส่เตียงเลยทันที เพราะวันนี้รามีนมีอารมณ์รุนแรงมากกว่าทุกครั้งที่เธอเคยมาบริการเขาแต่แบบนี้เธอชอบมันได้ใจเธอที่สุด ยิ่งเขาตอกแก่นกายใส่เธอแรงเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเสียวมากขึ้นเท่านั้น

“อ้า สโรชา โอว ซี๊ด” รามีนเอ่ยครางแล้วเร่งสะโพกเร็วขึ้นแล้ว เมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอดแล้ว เขาก็ถอดแก่นกายออกจากร่องสาว แล้วถอดถุงยางออกพร้อมกับชักมือเร็วใส่แก่นกายจนมันระเบิดน้ำรักออกมาใส่หน้าของเทย่า

“อ้ะ อ้ะ คุณรามีน อ้ะ อ้าย” เทย่าครางออกไป แล้วหันตัวมารอรับน้ำรักจากท่อนเอ็นที่ถอนออกไป

“อ่า ซี๊ด” รามีนครางไป ก็รีดน้ำรักจากแก่นกายใส่ร่างบาง ส่วนเทย่าก็รับน้ำรักไปเต็มใบหน้า ก่อนจะดูดเลียแก่นกายของรามีนอีกครั้ง

“อืม จ๊วบ จ๊วบ” เสียงปากเล็กดูดเลียท่อนเอ็น

“อ่า พอแล้ว” รามีนเอ่ยบอกออกไป เพราะเขาได้ปลดปล่อยแล้ว จึงดึงแก่นกายออกมาจากปากเล็ก แล้วเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวมาพันเอวไว้

“วันนี้คุณรามีนเร่าร้อนจริงๆค่ะ อย่าลืมเรียกเทย่ามาอีกนะคะ” เทย่าบอกออกไปก็เช็ดน้ำรักออกจากใบหน้า

“หึ” รามีนแสยะยิ้มแล้วจะเดินออกไป

“สโรชานี่ใครหรอคะ คุณรามีนครางตอนที่เราสนุกกันเมื่อกี้” เทย่าถามออกไปอย่างสงสัย

“ฉันไม่ชอบคนพูดมากเทย่า” รามีนพูดออกไปอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง แล้วไปยังห้องนอนของตัวเองที่อยู่ตรงข้ามกัน

นี่เขาเรียกชื่อสโรชางั้นหรอ เขาเก็บกดจากยัยนั่นขนาดนั้นเลยหรือไงรามีนคิดในใจอย่างหัวเสีย เพราะสลัดสโรชาออกไปจากหัวไม่ได้

“เย็นชาจริงๆถ้าเงินไม่ถึงเซ็กส์ไม่เริ่ด คิดว่าฉันจะทนคุณรึไงคุณรามีน” เทย่าด่า

รามีนออกไปอย่างไม่พอใจที่ถูกว่าออกมาแบบนี้ ก่อนจะเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว เพราะรามีนไม่ชอบนอนต่อกับใครหลังจากจบเกมสวาท