ทำให้พระนางตกหลุมรัก ๑

จวบจนกระทั่งถึงวันออกเดินทางไปวัดเมี่ยวซาน พวกนางเป็นสาวใช้ของคุณหนูแน่นอนว่าจะต้องไปด้วย

สวีกุ้ยฟางสวมชุดขาวไปกล่าวลาบิดาก่อนไปวัด พวกนางเดินมาถึงจวนใหญ่ซึ่งมีนายท่านและติงซื่อ น้องชายน้องสาวฝาแฝดของนางยืนรออยู่

“ท่านพ่อ ข้าจะไปแล้วเจ้าค่ะ”

“ฟางเอ๋อร์รักษาตัวด้วยนะ พวกเจ้าดูแลคุณหนูให้ดีล่ะ” สวีกวงเยี่ยหันไปกำชับบ่าวรับใช้ ก่อนจะกวาดตามองสาวใช้ของนางทั้งสามคน สิ่งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงเลยก็คือใบหน้าเหลือง ๆ ของสาวใช้นามว่าจูเหยา

“นี่ นี่ ฟางเอ๋อร์ทำไมสาวใช้ของเจ้าถึงเป็นเช่นนี้!”

สิ้นเสียงของนายท่านของจวนทำให้ทุกคนซึ่งอยู่ในบริเวณนั้น ต่างหันมามองนางเป็นตาเดียว ทางด้านเสิ่นฟางหรูนางอุตส่าห์ก้มหน้าอย่างสุดฤทธิ์แล้วนะ นายท่านสวียังมองเห็นนางได้อยู่ดี

“นั่นนะสิเจ้าคะ เอ...ข้าได้ยินว่าวันก่อนนางตกน้ำด้วยไม่ใช่หรือ?” ติงซื่อเอ่ยถามด้วยท่าทางใสซื่อทำอย่างกับว่าเรื่องนี้นางไม่รู้มาก่อนว่าน้องชายของนางทำเรื่องไม่ดีเอาไว้

ท่าทางดั่งดอกบัวขาวของฮูหยินทำให้เสิ่นฟางหรูแอบเบ้ปากให้ในใจไม่ได้ ใครใช้ให้นางมาอยู่ในร่างสาวใช้กันเล่า ทำให้นางไม่อาจเอาผิดน้องชายของฮูหยินได้

“ใช่เจ้าค่ะ ท่านแม่ เอ่อ...เพราะน้ำในทะเลสาบทำให้ใบหน้าของนางเป็นเช่นนี้ ท่านแม่ควรบอกให้คนในจวนระวังน้ำในทะเลสาบเอาไว้ด้วยนะเจ้าคะ”

แม้ว่าในใจของสวีกุ้ยฟางจะไม่พอใจพฤติกรรมอันเสแสร้งของแม่เลี้ยง แต่นางไม่มีหลักฐานดังนั้นนางจึงเพียงวางแผนอย่างรัดกุมเพื่อให้ปลาในอวนดิ้นไม่หลุดเท่านั้น

“อ้อ มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ เรื่องนี้ต้องบอกให้คนในจวนไม่ควรไปป้วนเปี้ยนที่ทะเลสาบแล้วล่ะ”

นายท่านสวีกล่าวพลางลูบเคราไปมา เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าน้ำในทะเลสาบจะทำให้คนหน้าเหลืองได้ ส่วนติงซื่อได้แต่ตอบรับเบา ๆ ว่าตนจะบอกแก่คนในจวนให้รู้ถ้วนทั่ว

เสิ่นฟางหรูเพิ่งได้เจอกับน้องชายน้องสาวฝาแฝดของนางเอกเป็นครั้งแรกแบบชัด ๆ โดยเฉพาะน้องสาวของนางเอกซึ่งตอนนี้นางมีท่าทางใสซื่อบริสุทธิ์ ไม่มีทีท่าจะชอบพี่เขยของตนดังเช่นในนิยายเลยสักนิด อีกทั้งนางยังดูเป็นห่วงสวีกุ้ยฟางอีกด้วย ก็อย่างว่าแหละคนเราจะดูกันที่ภายนอกไม่ได้

หลังจากคนในครอบครัวสวีทักทายปราศรัยกันสักพัก ก็ได้เวลาเดินทางไปยังวัดเมี่ยวซานเสียที

เสิ่นฟางหรูขอนั่งอยู่ด้านนอกกับคนขับรถม้า แม้ว่าจะถูกคุณหนูเอ่ยห้ามเพราะกังวลว่านางจะอับอายผู้คน แต่จนใจที่เสิ่นฟางหรูขอปฏิเสธอย่างแน่วแน่เพราะนางไม่อยากแออัดอยู่ในรถม้า อีกอย่างการได้นั่งข้างนอกนั้นทำให้นางได้สูดอากาศธรรมชาติแสนบริสุทธิ์ซึ่งหาได้ยากยิ่งในโลกยุคปัจจุบัน

ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยาม พวกนางก็มาถึงวัดเมี่ยวซานจนได้ วัดแห่งนี้เป็นสถานที่ศักดิ์ในแคว้นต้าเยี่ยซึ่งพวกคนสูงศักดิ์นิยมพากันมากราบไหว้ขอพร อีกทั้งยังห่างจากเมืองหลวงไม่ไกล

เสิ่นฟางหรูรีบวางตั่งให้คุณหนูได้เหยียบลงจากรถม้า พลางประคองนางลงมาอย่างอ่อนโยน

สาวใช้อีกสองคนที่มาด้วยกันคืออี้หลันกับจิ่นซินซึ่งพวกนางต่างสนิทสนมกันอยู่แล้ว ทำให้ระหว่างมาอยู่วัดเมี่ยวซานหลายวันไม่อึดอัดเท่าไหร่

“อามิตาพุทธ เชิญคุณหนูใหญ่ตามอาตมามาทางนี้”

เสียงไต้ซือท่านหนึ่งเข้ามาต้อนรับสวีฟางหรู เนื่องจากวัดได้รับการอุปการะจากตระกูลสวีไปไม่น้อยเลยจากการมาแต่ละครั้งของนาง

“รบกวนไต้ซือแล้ว”

จากนั้นพวกนางทั้งสี่เดินตามหลังไต้ซือไปยังที่พักของสตรี ซึ่งทางวัดได้จัดเตรียมเอาไว้แล้วเป็นเพียงห้องโล่งกว้างห้องหนึ่งมีเพียงโต๊ะเก้าอี้หนึ่งตัวอยู่ในห้อง

พวกนางสาวใช้จึงรีบจัดเตรียมปูที่นอนและจัดเก็บสัมภาระของคุณหนู ก่อนจะตามคุณหนูออกไปขอพรภาวนาสวดมนต์ในวัด

เสิ่นฟางหรูได้แต่แอบวางแผนในใจอย่างเงียบ ๆ ว่าต่อจากนี้นางต้องทำตัวติดกับคุณหนูอย่างใกล้ชิดเพื่อที่จะวางแผนให้พระนางแอบชอบกันตั้งแต่แรกเห็น เพราะหลายวันก่อนนางได้ทดลองกระโดดน้ำทะเลสาบหลายรอบแล้ว แต่ผลที่ออกมาคือนางเกือบจะจมน้ำตาย

นางจึงพับแผนการเรื่องกระโดดน้ำเพื่อกลับไปในโลกเดิม และหันมาผลักดันตัวละครให้พระนางสมหวัง หลังจากจบเรื่องนางอาจจะมีโอกาสได้กลับไปยังโลกปัจจุบันอีกครั้ง

เสิ่นฟางหรูนั่งอยู่ข้างหลังของคุณหนูของตน ซึ่งทุกคนกำลังนั่งอธิษฐานขอพรอยู่รวมถึงสาวใช้อีกสองคนที่ดูจริงจังกับการขอพรอย่างมาก นางจึงหลับตาและอธิษฐานขอพรเหมือนคนอื่นเช่นกัน

พระพุทธองค์เจ้าขา ข้าขอให้ชีวิตต่อจากนี้ของข้าเต็มไปด้วยความราบรื่นสมหวังดั่งใจและได้กลับไปยังโลกที่ข้าจากมาด้วยเถิดเจ้าค่ะ

เสิ่นฟางหรูลืมตามองพระพุทธรูปองค์ใหญ่ซึ่งมีสีทองอร่ามตาอยู่เบื้องหน้าของตน ถ้าหากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงก็ขอให้คำอธิษฐานของนางเป็นจริงด้วยเถอะนะ แม้ว่านางจะมาอยู่ในนิยายที่ตนชอบแต่สถานะของสาวใช้นับว่าใช้ชีวิตไม่ง่ายเลย