8 แม่ค้าชาไข่มุก

“เป็นไงลูกป้าดาหล่อเหมือนที่ฉันกับป้าดาบอกไหมล่ะ” ปราณติญาถามเพื่อนเมื่อเดินมาด้วยกันตามลำพัง

“ก็หล่อ ดูดีทุกกระเบียดนิ้ว เหมือน....” เธอไม่กล้าพูดเพราะไม่อยากปรักปรำใคร

“เหมือนอะไร”

“เหมือน..ชายรักชาย” ชายหนุ่มที่เธอพูดถึงนั้นมีร่างสูงใหญ่น่าจะสูงเกือบ 190 ซม. ใบหน้าหล่อเหลานั้นเกลี้ยงเกลาและผิวที่ขาวอย่างคนสุขภาพดี ทรงผมสั้นรองทรงสูงพร้อมทั้งการแต่งตัวที่แม้จะเป็นแค่ชุดอยู่บ้านธรรมดาก็ดูเรียบร้อยและดูดีไม่เหมือนที่เธอเคยเห็นเพื่อนๆ หรือผู้ชายส่วนใหญ่ที่เธอเคยเจอ

“บ้าน่า คงไม่ใช่หรอกมั้ง” ปราณติญาชักไม่แน่ใจเพราะเธอไม่ค่อยได้เจอกับรัญภาคย์บ่อยนัก

“เห็นมะ แกยังไม่แน่ใจเต็มร้อยเลย สมัยนี้ผู้ชายแมนๆ หายาก” พอได้ยินอย่างนั้นปราณติญาก็คล้อยตามเพื่อน

แล้ววันแรกของการเปิดร้านก็มาถึง พุดเลือกเปิดร้านวันแรกตรงกับวันเสาร์ แต่ก่อนหน้านั้นเธอได้ติดป้ายประกาศถึงโปรโมชั่นในวันแรกไว้แล้ว และเมื่อวานตอนเย็นเธอก็ยังมาแจกใบปลิวให้เด็กที่มาเรียนพิเศษอีกด้วย ด้วยโปรโมชั่นที่นิยมกันมากที่สุดคือซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง ทุกเมนูที่มีในร้านยกเว้นเมนูที่ต้องปั่นเพราะหญิงสาวเกรงว่าจะทำไม่ทัน ปราณติญาก็มาช่วยเธอในวันแรกด้วย พอเด็กๆ เริ่มทยอยมาตอนพักกลางวันปราณติญาและพุดพิชชาก็มาหน้าร้านเพื่อยืนรอลูกค้า ด้วยธรรมชาติของเด็กมักอยากจะลองอะไรใหม่ๆ พอมีคนแรกมาซื้อคนอื่นๆ ก็ตามา พุดพิชชานั้นชงเครื่องดื่มใส่ถังไว้แล้วหลายรสชาติ เพราะกลัวจะชงไม่ทัน ราคาขายวันแรกตั้งไว้ที่ 20 บาท ซึ่งตอนแรกเธอจะตั้งราคาที่ 19 บาทแต่คิดว่าจะยุ่งยากในการทอนเงิน เธอจึงตั้งราคาที่ซื้อขายได้รวดเร็ว

“หนึ่งแถมหนึ่งค่ะ ใครยากได้มุกเยอะๆ บอกได้นะคะวันนี้มุกฟรีไม่คิดเพิ่ม” พุดพิชชาบอกในขณะที่มือเป็นระวิง

ชานมไต้หวันและชาเขียวที่ชงไว้ในถังชาหมดลงเพียงไม่ถึง 1 ชั่วโมงที่เปิดร้าน พุดพิชชารีบชงเพิ่มอย่างรวดเร็วเพราะเธอเตรียมทุกอย่างไว้เผื่ออยู่แล้ว

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเพียงไม่นานทุกอย่างที่มีขายในร้านก็หมด ทั้งน้ำแข็ง ไข่มุก ชาและน้ำชงรสชาติต่างๆพุดพิชชาดีใจมากที่วันแรกเธอขายหมดเกลี้ยง ไม่รู้ว่าเพราะอร่อยหรือเพราะโปรโมชั่น 1 ฟรี 1 แต่ไม่ว่าจะเพราะอะไรเธอก็ดีใจที่วันแรกผ่านไปได้ด้วยดี กว่าจะเก็บของและกลับถึงก็แทบจะหมดแรงกันทั้งสองคนอาหารมือเย็นวันนี้เลยเป็นผัดมาม่า

“มันอร่อยหรือว่าหิว” พุดพิชชาถามเพื่อนที่คีบเส้นมาม่าเข้าปากโดยไม่พูดไม่จา

“ทั้งสองอย่างแหละพุด แกทำอะไรก็อร่อย ถ้าฉันถูกล็อตเตอรรี่นะฉันจะลงทุนเปิดร้านอาหารให้แกเอง” ปราณติญาทำสีหน้าจริงจังจนพุดพิชชาอดหัวเราะไม่ได้

“ขอบใจนะป่าน วันนี้ถ้าไม่ได้แกไปช่วยก็คงแย่ แกไปอาบน้ำก่อนเลย เดี๋ยวฉันจะทำความสะอาดครัวครัวเอง”

“อือ เหนียวตัวเหมือนกัน” ปราณติญาไม่รอให้เพื่อนบอกเป็นรอบที่สอง

พุดพิชชาเก็บกวาดและทำความสะอาดจานชามเสร็จเรียบร้อยก็มานั่งพัก พอมองไปที่ถุงผ้ามีหูหิ้วที่ใส่เงินก็หายเหนื่อย หญิงสาวหยิบธนบัตรออกมาก่อนจากนั้นก็เทเหรียญออกมานับวันนี้เธอขายไปทั้งหมดสองร้อยกว่าแก้ว แม้จะได้กำไรเพียงน้อยนิดเพราะต้องคิดค้นทุนสองแก้วในขณะที่ได้เงินเพียงหนึ่งแก้ว แต่เธอก็ทำให้หญิงสาวยิ้มได้เพราะนี่เป็นวันแรกที่เธอเปิดแต่ก็มีลูกค้าเยอะอย่างที่หวังไว้

วันที่สองลูกค้าก็ยังคงเยอะเหมือนเมื่อวานเพราะเธอเห็นว่ายังมีน้องๆ อีกหลายคนที่มาซื้อไม่ทัน

“เมื่อวานก็มา วันนี้ก็มานี่คืออร่อยหรือเพราะว่าได้ฟรีอีกหนึ่งแก้วคะ”เธอถามเด็กสาวคนเดิมเคยคุยด้วยที่ร้านอาหารตามสั่ง

“อร่อยค่ะพี่ เพื่อนหนูบอกว่าร้านใหม่คนขายก็สวยชาก็อร่อย” เด็กสาวตอบ

“พูดอย่างนี้มาเอาชาไปฟรี 1 แก้วเลยดีไหมคะ”

“ไม่เอาหรอกพี่หนูเกรงใจ”

“แล้วมีเรียนอีกที่กี่โมงล่ะ” พุดพิชชาพยายามเป็นมิตรกับลูกค้าทุกคนให้มากที่สุด

“บ่ายสองค่ะพี่”

“เหลือเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมง ถ้าไม่รู้จะไปรอที่ไหนก็นั่งรอที่นี่ก็ได้” เธอชี้ไปที่มุมเล็กๆ ด้านในของร้านที่มีโต๊ะเล็กกับเก้าอี้อีกสองตัววางอยู่

เด็กสาวมองหน้าอย่างไม่แน่ใจ แต่พอเห็นว่าเธอยิ้มให้อย่างใจดีก็ตรงไปนั่งอย่างที่เธอบอก วันนี้เธอมาเรียนคนเดียวเพราะเพื่อนสนิทไม่ว่างเธอจึงไม่รู้จะไปนั่งรอที่ไหน ซึ่งปกติแล้วก็จะพากันไปนั่งรอที่ชั้นล่างของโรงเรียนกวดวิชา แต่พอเพื่อนสนิทไม่มาเธอก็เลยไร้จุดหมาย

ชาที่ชงไว้ใกล้หมดแล้ว ลูกค้าก็เริ่มจะน้อยลงเรื่อย ๆ เธอกำลังลังเลว่าจะชงใส่ถังชาเพิ่มอีกดีไหม เผื่อเด็กที่เรียนตอนเย็นอีกรอบ แล้วก็นึกได้ว่าเธอจะถามเวลาเรียนได้จากที่ไหน

“น้องคะพี่ถามอะไรหน่อยได้ไหม”

“ได้ค่ะ แต่หนูถามพี่ก่อนได้ไหม พี่ชื่ออะไร” เด็กสาวเอ่ยถาม

“พี่ชื่อพุดส่วนพี่อีกคนที่เห็นเมื่อวานชื่อพี่ป่านแก้วค่ะ”

“แล้วน้องล่ะ ชื่ออะไร”

“หนูชื่อต้นหลิวแต่เพื่อนชอบเรียกแค่หลิวค่ะ” เด็กสาวตอบพร้อมรอยยิ้ม

“ชื่อเพราะดีนะคะ” เธอเอ่ยชม

“แล้วพี่จะถามอะไรหลิวเหรอคะ”

“อ๋อ เกือบลืมไปเลย พี่อยากรู้ว่า ตอนเย็นวันอาทิตย์จะมีเด็กมาเรียนเยอะเหมือนเย็นวันเสาร์ไหมคะ”

“ไม่ค่ะพี่ ส่วนใหญ่ก็เรียนถึงถึงแค่ 4 โมงเย็นแต่ถ้า วันเสาร์ก็เรียนเกือบถึงสองทุ่ม”

“อ๋อ แล้ววันธรรมดาล่ะคะ” เมื่อได้ถามไปแล้วเธอก็อยากได้ข้อมูลทั้งหมดเพื่อวางแผนว่าแต่ละวันเธอจะชงชาและต้มมุกมาประมาณไหน

“วันธรรมดาส่วนใหญ่ก็ประมาณสองทุ่มค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยมีเยอะเหมือนวันเสาร์อาทิตย์ค่ะ”

พุดพิชชาพยักหน้า หญิงสาวมองนาฬิกาแล้วเห็นว่าใกล้บ่ายสองเต็มทีเลยชงชานมกุหลาบให้สาวน้อยเพื่อนใหม่ของเธอ

“ชานมกุหลาบใส่น้ำตาลหญ้าหวานสูตรพี่เอง หลิวลองเอาไปชิมนะคะ แก้วนี้ชิมฟรีจ้ะถ้าระหว่างรอเรียนไม่รู้ไปรอที่ไหนก็มานั่งเล่นที่นี่ได้ตลอดนะคะ”

“ขอบคุณค่ะ” ต้นหลิวยกมือขอบคุณ

“ชิมแล้วอย่าลืมมาบอกพี่นะว่าอร่อยไหม ถ้าถามเพื่อนมาด้วยก็ดีว่าชอบรสไหนกันมากที่สุด”

“ได้ค่ะ หลิวว่าน่าจะอร่อยทุกรส แต่ที่หลิวชอบคือมุกร้าพี่มันหนึบหนับดีค่ะ”

“แล้วแก้วนี่เอามุกเพิ่มไหม”

“ไม่ล่ะคะพี่ ใส่เยอะก็กลัวกินไม่หมด หลิวขอบคุณพี่พุดมากเลย หลิวไปเรียนก่อนนะคะ”

“จ้ะ” เธอโบกมือให้เด็กสาว และเมื่อหันไปมองบนโต๊ะในร้านเธอก็ต้องยิ้มอย่างพอใจ ใบปลิวซื้อสองแถมหนึ่งที่เธอปริ้นใส่กระดาษขนาดเอสี่ถูกตัดออกเป็นขนาดเอห้า ตามที่เธอขีดเส้นแบ่งไว้นั้นได้ตัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“รับชาหรือน้ำอะไรดีค่ะ” พุดพิชชาถามลูกค้าวันประมาณ 40 ปีเดินมาหยุดที่หน้าร้าน

“เอาน้ำอะไรก็ได้ ที่ไม่หวานมากค่ะ” ลูกค้าตอบ

“พุดแนะนำคุณพี่เป็นชาเขียวมะลินะคะ กลิ่นจะค่อนข้างหอม รสชาติไม่หวานมากค่ะ คุณพี่จะให้ใช้น้ำเชื่อมธรรมดาหรือน้ำเชื่อมจากหญ้าหวานดีคะ” เธอเสนอทางเลือกให้กับลูกค้าเพราะดูแล้วน้าจะเป็นคนรักสุขภาพ

“พี่ขอเป็นน้ำเชื่อมจากหญ้าหวานนะคะไม่นึกเลยว่าจะมีให้เลือกด้วยอย่างนี้พี่คงดื่มอย่างสบายใจ แล้วของพี่ไม่ต้องใส่มุกเยอะนะคะ”

“พุดอยากให้ลูกค้าได้ทานของอร่อยแต่ก็ต้องดีต่อสุขภาพด้วยค่ะ คุณพี่รอสักครู่นะคะ วันนี้ทางร้านมีโปรโมชั่นซื้อหนึ่งฟรีหนึ่ง คุณพี่จะรับอีกแก้วเป็นอะไรดีคะ” เธอไม่ลืมที่จะแจ้งให้ลูกค้าทราบเพราะถือว่าเป็นสิทธิที่ลูกค้าทุกคนควรจะได้

“พี่มารอรับลูก แต่คงอีกเป็นชั่วโมงเลย พี่ค่อยมารับอีกแก้วที่แถมได้ไหมคะ”

“ได้สิค่ะ คุณพี่รับแก้วนี้ไปทานก่อน แล้วอีกแก้วพุดจะเขียนโน้ตไว้หลังบัตรให้นะคะ ให้พี่มาใช้สิทธิอีกหนึ่งแก้วตอนไหนก็ได้ภายในวันนี้นะคะ ร้านพุดปิด 5 โมงเย็นนะคะ” เธอยื่นนามบัตรที่เธอออกแบบและปริ้นเองพร้อมเขียนว่ารอมารับฟรี 1 และลงวันที่กำกับไว้ด้านหลังก่อนส่งให้ลูกค้า