บทที่ 16 เตรียมพร้อม (1/3)

“เพราะเหตุนี้ใช่หรือไม่ เจ้าจึงสามารถหาจตุธาตุอัญมณีได้” เสวี่ยหมิงเชื่อมโยงเรื่องราวได้ทันที

“เพคะ” เสวี่ยหลินรับคำเสียงอ่อย นึกชื่นชมและหวาดผวาไปพร้อมกันว่าบิดาของนางเฉลียวฉลาดยิ่ง หากนางคิดปิดบังเรื่องราวใดจากบิดาก็ต้องวางแผนมาให้ดี

คำตอบนี้ทำให้พวกเขานิ่งอึ้งไป คาดไม่ถึงว่าเทพผู้สร้างที่เร้นกายไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้ใด และนับจากรังสรรค์แดนเซียนขึ้นมาแล้วก็ไม่ยอมพบปะผู้ใดทั้งสิ้น บัดนี้ถึงกับมอบพรล้ำค่าให้บุตรสาวของพวกเขา

“ได้ พ่ออนุญาตให้เจ้าไป แต่พ่อจะให้แม่ของเจ้าไปกับเจ้าด้วย พ่อไม่อาจละทิ้งการดูแลแดนพายัพและคนทั้งเผ่าไปได้”

“ขอบพระทัยเพคะ” เสวี่ยหลินยิ้มกว้างทันที

“เหม่ยเมิ่ง เอาเสวี่ยปิงไปกับเจ้าด้วย จะได้ช่วยดูแลพวกเจ้าทั้งสองคน”

“ไม่ต้องดอก ฟูจวิน ท่านไม่ต้องเป็นห่วงข้า ฟังจากที่หลินเอ๋อร์บอกเล่าและระดับชั้นของสัตว์อสูรเหล่านี้แล้ว พวกมันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ให้เสวี่ยปิงอยู่ที่นี่คอยดูแลความเรียบร้อยในวังพายัพดีกว่า ท่านจะได้ไม่ต้องยุ่งยากระหว่างที่ข้าไม่อยู่”

“เช่นนั้นก็ตามใจเจ้า”

วันรุ่งขึ้นเหม่ยเมิ่งจึงพาเสวี่ยหลินมาพบอาจารย์ใหญ่ที่สถานศึกษาพายัพ พร้อมทั้งขออนุญาตพาบุตรสาวไปฝึกฝนนอกสถานที่เป็นเวลาหกเดือน แน่นอนว่าอาจารย์ใหญ่อนุญาตทันที ก็แน่ล่ะ ราชินีแห่งเผ่าจิ้งจอกเก้าหางมาออกปากด้วยตนเองเช่นนี้ จะเอาเหตุผลใดมาปฏิเสธล่ะ

ใช้เวลาราวสามชั่วยาม เสวี่ยหลินก็พามารดาของนางเดินทางมายังจุดที่มีสัตว์อสูรตัวแรกที่ตนต้องการ เหม่ยเมิ่งต้องประหลาดใจอย่างยิ่งกับสถานที่ที่บุตรสาวพามา เพราะนางคาดไม่ถึงว่าสัตว์อสูรในที่นี้จะให้ของอะไรที่เสวี่ยหลินต้องการได้แม้มันจะเป็นสัตว์อสูรอันร้ายกาจก็ตาม

“เสด็จแม่ ลงมือกับสัตว์อสูรได้เลยนะเพคะ แต่เสด็จแม่อย่าสังหารให้มันตาย ลูกต้องเป็นผู้สังหารมันเอง มิฉะนั้น ลูกจะไม่ได้ของที่ต้องการเพคะ”

เสวี่ยหลินบอกกล่าวชัดเจน และเวลานี้นางก็นึกขึ้นได้ว่านี่เป็นวิธีฟาร์มที่ยอดเยี่ยมที่สุดเลยนี่นา มารดาของนางตอนนี้เรียกได้ว่า OP เพราะเลเวลของมารดาคือ 185 ตัวนางเองเลเวล 90 แต่บอสพวกนี้เลเวล 105 แล้วมันจะเอาอะไรไปสู้มารดาของนางได้ มิหนำซ้ำบอสพวกนี้อาจตายด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียวของมารดาด้วยซ้ำ

ฟังคำพูดของบุตรสาวตัวน้อยแล้ว เหม่ยเมิ่งออกจะงุนงงสักหน่อย แต่ก็พอจะเข้าใจได้

“เจ้าหมายถึง ให้แม่ลงมือให้มันบาดเจ็บมากที่สุดจนมันเกือบตาย แล้วปล่อยให้เจ้าสังหารมัน ใช่หรือไม่”

“ถูกต้องเพคะ เดี๋ยวเสด็จแม่ลองลงมือสักตัวหรือสองตัว เสด็จแม่จะเข้าใจได้ทันทีเลยเพคะ” เสวี่ยหลินยิ้มแฉ่ง นี่มันสุดยอดการฟาร์มเลยล่ะ

เสวี่ยหลินมองในแผนที่ที่นางมองเห็นเพียงผู้เดียว ครู่หนึ่งจึงมีจุดสีแดงกะพริบวาบเป็นสัญลักษณ์ว่าบอสเข้ามาอยู่ในแผนที่นี้แล้ว นางเหลียวมองเหม่ยเมิ่งอยู่ครู่หนึ่งเพื่อดูค่าสถานะของมารดา เพียงได้เห็น เสวี่ยหลินก็มีสีหน้าบอกไม่ถูก

MATK1,786,315

Max HP38,954,731

Max SP771,649

PDEF 678,543

MDEF 992,761

เสด็จแม่ OP จริงๆ ด้วย นางนึกในใจ

นี่คือค่าสถานะของเหม่ยเมิ่งที่เสวี่ยหลินมองเห็น เหลือบมองอุปกรณ์ที่มารดาสวมใส่อยู่ กลับมีเพียงกระบี่จิ้งจอกแดงพิโรธ นอกเหนือจากนี้ไม่มีอีกเลย กล่าวได้ว่าสถานะและความสามารถของมารดานั้นมาจากระดับเลเวลที่ผ่านการบำเพ็ญล้วนๆ

เดี๋ยวรอศึกษาวิชาที่สถานศึกษาพายัพให้จบเรียบร้อยก่อนเถิด ข้าจะล่าบอสมาสร้างอุปกรณ์ต่างๆ ให้เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ ส่วนพี่ใหญ่ คงต้องรอไปเจอที่บูรพานิรันดร์เสียก่อน เสวี่ยหลินตั้งใจไว้ทันที

“เสด็จแม่โจมตีสัตว์อสูรตัวนั้นเพคะ เบามือด้วยนะเพคะ อย่าให้มันตาย เอาแค่สาหัสใกล้ตายพอ” นางชี้นิ้วไปที่สัตว์อสูรตัวหนึ่งพร้อมกับย้ำความ

เปรี้ยงงงงงงง

มารดาของนางลงมือเพียงครั้งเดียว เสวี่ยหลินก็ได้เห็นกับตาเลยว่าสัตว์อสูรที่นางต้องสิ้นเปลืองหัวคิดในการจัดการกับมันนั้น บัดนี้อาการร่อแร่ใกล้ตาย แค่นางสะกิดนิ้วใส่มัน มันคงตายได้เลย เสวี่ยหลินต้องถอนหายใจเฮือก

มากับพวก OP ก็ดีงี้แหละ ไม่เสียเวลา ไม่เปลืองแรง นางคิดในใจอย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก

คทาห้วงฝันแห่งจิ้งจอกในมือของเสวี่ยหลินสาดประกายสีทองเจิดจ้า นางวาดคทาไปยังสัตว์อสูรตัวนั้น มองเห็นแสงสีทองพุ่งทะลวงร่างของสัตว์อสูร พริบตามันก็สิ้นใจตาย

ผลึกเมฆา 3 ชิ้น

บุปผาสนธยา 2 ต้น

เสียงไร้ที่มาดังขึ้นในใจของเสวี่ยหลิน

เหม่ยเมิ่งมองเห็นบุตรสาวเดินไปทำท่าเก็บของบางอย่างขึ้นมา ครู่หนึ่งนางก็เดินกลับมาพร้อมกับยื่นของในมือให้ดู

“นี่เป็นผลึกเมฆากับบุปผาสนธยาเพคะ ผลึกเมฆาใช้สร้างของวิเศษได้ บุปผาสนธยาใช้ปรุงโอสถและทำอาหารได้”

เหม่ยเมิ่งนิ่งอึ้งตะลึงลาน ของสองสิ่งนี้ นางก็รู้จักเช่นกัน หากแต่จดจำได้ว่าผลึกเมฆานั้นต้องไปขุดหาในแดนอุดรของเผ่าเต่ามังกร ส่วนบุปผาสนธยาจะเกิดขึ้นที่ยอดเขาสูงชันและหนาวเหน็บ แต่บัดนี้ของสองอย่างที่หาได้ยาก กลับปรากฏต่อหน้านางด้วยการให้บุตรสาวของนางสังหารสัตว์อสูรนั้น มันง่ายถึงเพียงนี้เลยหรือ

“แม่เข้าใจที่เจ้าบอกแล้ว หลินเอ๋อร์” เหม่ยเมิ่งกล่าวออกมาหลังจากตั้งสติได้

“เช่นนั้น เจ้าก็พาแม่ไปหาสัตว์อสูรตัวอื่นต่อ พวกเราจะได้ช่วยกันหาของเหล่านี้ให้ครบตามที่เจ้าต้องการ”

“ขอบพระทัยเพคะ เสด็จแม่รักลูกที่สุดเลย”

เสวี่ยหลินพาเหม่ยเมิ่งไปตามสถานที่ที่บอสอยู่จนครบ การล่าบอสที่ตอนแรกนางคิดว่ากว่าจะจบหนึ่งรอบคงต้องใช้เวลานานนั้น กลายเป็นว่าใช้เวลาทั้งเดินทางและสังหารบอสกลับกินเวลาไปเพียงหนึ่งชั่วยามเท่านั้น

“จบรอบแรกแล้วเพคะ เสด็จแม่ สัตว์อสูรสิบห้าตัวที่ลูกต้องล่า เดี๋ยวรออีกสองชั่วยาม พวกเราค่อยวนไปล่าสัตว์อสูรตัวแรกที่สังหารกันเพคะ”

เหม่ยเมิ่งจ้องมองบุตรสาวอย่างประหลาดใจแต่ก็คิดได้ในที่สุด

“นี่เจ้าถึงกับทราบด้วยว่าสัตว์อสูรตัวใหม่จะออกมาเมื่อใดเลยรึ”

“เพคะ พวกมันทั้งสิบห้าตัวจะออกมาวันละสี่ครั้ง เดี๋ยวพอพวกเรารอครบสองชั่วยาม ก็ไปล่ารอบสองได้เลย พวกเราจะต้องวนทำแบบนี้ไปทุกวันเพคะจนกว่าจะได้ของครบ”

“ได้ แม่ตามใจเจ้าทุกอย่างเลย”

“ยามนี้พวกเราว่างสองชั่วยาม เสด็จแม่พาลูกเที่ยวในแดนพายัพนะเพคะ ลูกยังไม่รู้จักดินแดนบ้านเกิดของตัวเองเท่าไหร่เลย”

“ได้สิ” ได้ยินบุตรสาวอ้อนขอให้พาเที่ยว เหม่ยเมิ่งก็ตามใจทันที และนางก็ไม่ได้เหน็ดเหนื่อยอะไรมากมาย สัตว์อสูรเหล่านี้ระดับชั้นต่ำกว่านางเกินไป แค่ยกมือก็สังหารได้แล้ว หากเป็นเสวี่ยหลินลงมือเอง เกรงว่ากว่าจะสังหารได้สักตัวคงต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่าหนึ่งเค่อ ขณะที่นางสามารถสังหารภายในอึดใจเดียว

ด้วยระดับชั้นที่แตกต่างกันมากเกินไประหว่างเหม่ยเมิ่งและสัตว์อสูรที่เสวี่ยหลินต้องล่า ผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนเสวี่ยหลินก็สามารถเก็บสะสมแร่และวัตถุดิบได้ครบถ้วน ทั้งการล่าสัตว์อสูรนี้นางยังได้ปราณมาเลื่อนระดับลมปราณของตนเองด้วย ทำให้ยามนี้เลเวลของนางเลื่อนเป็น 100 จาก 92 ระดับลมปราณเลื่อนเป็นแปลงเซียนขั้นสิบจากแปลงเซียนขั้นสอง

***OP (Over Power) เก่งเกิน พลังมากเกิน หรือบางครั้งหมายความถึง เก่งจนดูโกงเกิน

ฟาร์ม (Farm) ใช้เรียกลักษณะการหาเงินหรือเก็บเลเวลในเกม โดยอาศัยการตีมอนสเตอร์หรือเล่นในโหมดที่ง่าย เพื่อให้ได้มาซึ่งเลเวลหรือเงินในเกม