บทที่ 15 เร่งศึกษา (3/3)
“ท่านอาจารย์ การสอบวิชาค้นหาและขุดแร่นั้น ท่านจะสอบอย่างไรบ้างเจ้าคะ” เสวี่ยหลินเอ่ยถามอาจารย์ผู้สอนวิชานี้หลังจากนั่งคิดอยู่หลายวันก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้
อาจารย์ต้องมองหน้านางอย่างประหลาดใจก่อนจะเอ่ยออกมา “องค์หญิงน้อยถามถึงข้อสอบของวิชานี้รึ”
“เจ้าค่ะ คือข้าหมายถึงว่าข้าต้องขุดแร่ให้ท่านดูหรืออย่างไรเจ้าคะ”
อาจารย์ผู้นั้นยิ้มอย่างขบขันทันที “ข้าเข้าใจแล้วว่าองค์หญิงน้อยสงสัยว่าจะสอบวิชานี้อย่างไร”
“ใช่เจ้าค่ะ”
“ในด้านข้อเขียน ก็ย่อมเหมือนวิชาที่องค์หญิงน้อยสอบผ่านมาแล้ว อย่างเช่น แร่ชนิดนี้ เวลาจะขุดต้องทำอย่างไร ขุดมาแล้วต้องเก็บรักษาอย่างไร อะไรทำนองนี้ องค์หญิงน้อยสมควรจะสอบผ่านได้ไม่ยาก”
“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ แล้วตอนสอบปฏิบัติล่ะเจ้าคะ ข้าต้องไปขุดแร่ให้ท่านดู”
“ไม่ใช่เช่นนั้นดอก ข้าจะกำหนดว่าข้าต้องการแร่อะไรบ้าง จำนวนเท่าใด องค์หญิงน้อยต้องนำมาส่งภายในสามเดือนนับจากวันที่ได้รับคำสั่ง”
“แล้วถ้าจะสอบให้ผ่านทีเดียว ต้องทำอย่างไรเจ้าคะ”
“องค์หญิงน้อยก็ต้องส่งแร่และวัตถุดิบระดับสูง”
“เช่นนั้น ท่านอาจารย์กำหนดมาเลยตอนนี้ได้หรือไม่เจ้าคะ ข้าจะได้ไปขุดหาไว้ก่อน เพราะกว่าจะหาได้ครบคงนานไม่น้อย เพราะเมื่อครู่ท่านอาจารย์บอกว่าข้าต้องนำมาส่งท่านภายในสามเดือน”
“องค์หญิงจะสอบภาคปฏิบัติก่อนสินะ”
“เจ้าค่ะ”
“ได้ เช่นนั้นท่านจงจดไปว่าท่านต้องนำของ 15 อย่างๆ ละ 100 ชิ้น มาส่งให้ข้าภายในหกเดือน ท่านจะส่งของทั้งหมดพร้อมกันเมื่อครบหกเดือนก็ได้ หรือจะทยอยส่งในระหว่างหกเดือนก็ได้เช่นกัน หากของที่ท่านส่งมาอยู่ในสภาพสมบูรณ์พร้อม นั่นจึงจะได้คะแนนเต็มสำหรับของชิ้นนั้น”
แล้วท่านอาจารย์ก็บอกกล่าวถึงแร่และวัตถุดิบระดับสูง 15 ชนิดที่เสวี่ยหลินต้องนำมาส่งภายในหกเดือน
เสวี่ยหลินกลับมาถึงเรือนพักแล้ว ยามนี้นางกำลังนั่งจดออกมาว่าของสิบห้าอย่างนั้น ได้จากที่ไหนบ้าง โชคดีว่าทั้งหมดได้จากบอส ดังนั้น ตัดปัญหาเรื่องการไปขุดแร่ได้ นางนั่งดูต่อว่าของสิบห้าอย่างนี้ใช้สร้างอุปกรณ์อะไรได้บ้าง และมีอุปกรณ์อะไรบ้างที่นางต้องการ
ผ่านไปสองชั่วยามนางจึงคัดเลือกได้ว่าของที่นางควรสร้างขึ้นคือ แหวนจิ้งจอก สร้อยจิ้งจอก ต่างหูจิ้งจอก และปิ่นจิ้งจอก เครื่องประดับแต่ละชิ้นจะให้คุณสมบัติเหมือนกันคือ INT+10%, Skill Effect+5%, CC Effect+5%, CC resistance+5%
เครื่องประดับสี่ชิ้นนี้เป็นชุดเดียวกันและเป็นชุดที่ดีที่สุดในเครื่องประดับทั้งหมด และเมื่อมองเห็นผลดีจากการใส่เครื่องประดับทั้งสี่ชิ้นก็แทบทำให้เสวี่ยหลินกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง นั่นเพราะ
All status+10%, Skill Effect+10%
CC Effect+10%, CC Resistance+10%
Damage Reflection+10%
นี่คือสิ่งที่ระบบแสดงให้นางเห็นถึงผลดีของการใส่เครื่องประดับครบชุด และที่สำคัญคือเครื่องประดับสี่ชิ้นนี้เข้าชุดกับคทาห้วงฝันแห่งจิ้งจอก ซึ่งในระบบยังบอกว่าหากนางได้ใส่เครื่องประดับชุดนี้ควบคู่กับคทาห้วงฝันแห่งจิ้งจอกแล้วล่ะก็
All status+10%
Perfect Hit+10%, Perfect Dodge+10%, ASPD+10%
All Skill Effect+10%
ดีเลิศขนาดนี้ นางไม่สร้างเครื่องประดับสี่ชิ้นนี้มาใส่ก็บ้าแล้ว
วัตถุดิบที่ใช้สร้างเครื่องประดับสี่ชิ้นนี้อยู่ในรายการของที่นางต้องใช้สอบในวิชาค้นหาและขุดแร่อยู่แล้ว เพียงแต่นางต้องเพิ่มจำนวนเข้าไป จากเดิมอย่างละ 100 ชิ้น จะมีของห้าอย่างที่นางต้องเพิ่มขึ้นอย่างละ 100 ชิ้นเพื่อนำมาสร้างเครื่องประดับให้ตนเอง และเมื่อได้วัตถุดิบครบแล้ว เพียงนางใช้บทเวทที่ระบบกำหนดก็สามารถสร้างเครื่องประดับนี้ได้ทันที
เสวี่ยหลิน นั่งจดรายชื่อบอสที่นางต้องไปล่าหาวัตถุดิบและสถานที่ที่พวกมันอยู่ ยามนี้นางเหมือนได้กลับไปเล่นเกมที่นางชอบอีกครั้งไม่มีผิด แถมยังเป็นการล่าบอสที่ไม่มีใครมาแย่งเสียด้วย
เมื่อได้รายชื่อและสถานที่ที่บอสอยู่ครบแล้ว เสวี่ยหลินจึงมาเปิดแผนที่ก่อนจะทำเครื่องหมายกากบาทลงในแผนที่เพื่อวางแผนการเดินทาง และสามารถวนลูปมาตีบอสได้อย่างต่อเนื่อง บอสแต่ละตัวที่นางต้องการล้วนเกิดใหม่ทุกสามชั่วยาม ดังนั้น ในหนึ่งวัน พวกมันจะเกิดวันละสี่ครั้ง ที่สำคัญคือ บอสทั้งหมดที่นางต้องไปล่าอยู่ในแดนพายัพทั้งสิ้น
แต่ปัญหาคือนางจำต้องบอกเรื่องการไปล่าบอสให้บิดามารดาของนางทราบด้วย หากนางไม่บอก พวกท่านต้องโกรธนางมาก ที่สำคัญคือนางสัญญากับพวกท่านไว้แล้วว่านางจะบอก เสวี่ยหลินคิดหนักทันทีว่านางจะบอกอย่างไรไม่ให้พวกท่านทราบว่านางมีระบบเกมจึงทำให้นางสามารถทำบางสิ่งบางอย่างได้มากกว่าผู้อื่น นางเห็นว่าเรื่องนี้ไม่สมควรบอกออกไปเพราะเป็นเรื่องที่อยู่นอกเหนือโลกแห่งเซียน
“เจ้าก็บอกไปสิว่าเจ้าได้รับพรจากข้า” เสียงของผู้เฒ่าตว๋อเทียนดังแทรกขึ้นมาในห้วงจิตของนาง
“คุณตา ! แหม มาตอนหนูกำลังคิดถึงพอดีเลย” เสวี่ยหลินประจบ
“ไม่ต้องทำมาประจบ” ผู้เฒ่าตว๋อเทียนรู้ทัน
“แต่หนูสงสัยคุณตาแล้วสิ”
“สงสัยอะไร” ผู้เฒ่าตว๋อเทียนถามอย่างหวาดระแวง
“ก็เหมือนคุณตาติดตามดูหนูทุกฝีก้าวเลย อย่างกับ Reality Show นี่มาแอบดูหนูตอนอาบน้ำรึเปล่าเนี่ย”
“เฮ้ย ! ข้าจะไปแอบดูเด็กอย่างเจ้าทำไม” ผู้เฒ่าตว๋อเทียนปฏิเสธทันที
“อ้าว พูดแบบนี้ แปลว่าถ้าไม่เด็ก ก็แอบดูใช่มั้ยคะ” เสวี่ยหลินแหย่
“นังหนู เดี๋ยวเถอะ ข้าเป็นพระเจ้าผู้สร้าง ไม่มีทางทำผิดเช่นนั้น” ผู้เฒ่าตว๋อเทียนปฏิเสธเสียงหลง
“ก็แล้วไป ว่าแต่ คุณตามาพบหนูเนี่ย มีอะไรคะ”
“เปล๊า แค่แวะมาดูเจ้าว่าเป็นอย่างไรบ้าง” ผู้เฒ่าตว๋อเทียนตอบเสียงสูง หากคำตอบกลับเป็นแบบขอไปที
“ข้าไปล่ะ คุยกับเจ้านานๆ แล้วปวดหัว”
วันรุ่งขึ้นเสวี่ยหลินจึงขออนุญาตอาจารย์กลับมาที่วังพายัพ
“เรื่องก็เป็นแบบนี้เพคะ ลูกเลยจะมาขออนุญาตไปล่าสัตว์อสูร”
“เจ้าจะไปคนเดียว?” เหม่ยเมิ่งผู้เป็นมารดาถามด้วยน้ำเสียงเข้มงวด
“ไม่ใช่เพคะ ก็จะมาชวนเสด็จพ่อหรือเสด็จแม่ไปด้วยเพคะ แหะ แหะ” เสวี่ยหลินยิ้มแหย
“แล้วทำไมเจ้าจึงจะไปล่าสัตว์อสูร สัตว์อสูรพวกนี้มีระดับลมปราณสูงกว่าเจ้าถึงหนึ่งช่วงชั้นใหญ่ เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันแน่นอน”
“ลูกมีวิธีเอาชนะมันได้เพคะ แล้วพอลูกสังหารสัตว์อสูรได้ ลูกก็...เอ่อ...จะได้แร่หรือวัตถุดิบมาสร้างของวิเศษเพคะ”
“พ่อจำได้ว่าสัตว์อสูรพวกนี้ ชิ้นส่วนบางอย่างของมันเอามาปรุงโอสถ เพิ่งได้ยินจากเจ้านี่แหละว่ามันมีแร่หรือวัตถุดิบในการสร้างของวิเศษ” ราชาเสวี่ยหมิงถามขึ้น
“มันจะมีเฉพาะลูกเพคะ ถ้าลูกเป็นผู้สังหารมันเอง”
“เพราะเหตุใดจึงมีเฉพาะเจ้า”
“เพราะท่านตาตว๋อเทียนให้พรลูกมาเพคะ”
คำตอบนี้สร้างความตกตะลึงให้กับเสวี่ยหมิงและเหม่ยเมิ่ง พวกเขาจ้องหน้าบุตรสาวอย่างตกใจจริงๆ
“เจ้าหมายความว่าท่านเทพผู้สร้างมอบพรนี้ให้เจ้า”
“เพคะ ท่านมาพบลูกมาเมื่อไม่นานมานี้และมอบพรนี้ให้ลูกเพคะ” เสวี่ยหลินตัดสินใจบอกความจริงเพียงบางส่วน นางจะบอกได้อย่างไรว่านางได้มาตั้งแต่ก่อนมาเกิดเป็นบุตรสาวของพวกเขา