4

เมื่อมาถึงบ้าน อาการก็ยังไม่หาย ส่งผลให้เขานอนไม่หลับ จนต้องลุกขึ้นมานั่ง หยิบรูปภาพอดีตคนรักที่ซ่อนไว้ในกระเป๋าสตางค์ออกมาดู

พันลภจ้องมองไปยังภาพสตรีใบหน้าสวยหวาน รอยยิ้มเธอสดใส จนเขาเผลอยิ้มออกมา แต่แล้วเกิดเรื่องหนึ่งขึ้น อยู่ๆ ภาพสาวหวานที่มองดูกลับเปลี่ยนเป็นใบหน้าประภาวรรณ ที่ไม่ได้ส่งยิ้มให้ตน กลับแยกเขี้ยวใส่

“เฮ้ย! อะไรวะเนี่ย” พันลภตกใจถึงกับทิ้งรูปในมือ มันปลิวตกลงไปบนพื้น ชายหนุ่มขยี้ตา เพ่งมองไปยังรูปภาพนั้นอีกครั้ง “โห...ถึงกับหลอนเลยหรือนี่”

มือใหญ่หยิบภาพนั้นมาเก็บที่เดิม ก้าวเดินออกจากห้อง ตรงดิ่งไปยังห้องครัว หยิบเบียร์ออกมาหนึ่งกระป๋อง หลังจากเปิดมันออกก็ดื่มรวดเดียวหมดกระป๋อง ไม่หนำใจหยิบออกมาอีกสองกระป๋อง แล้วทำแบบเดียวกัน เขาหวังให้ฤทธิ์เบียร์ ทำให้ตนหลับได้ง่ายขึ้น ไม่ต้องนึกถึงเธอคนนั้น ที่ไม่มีวันหวนคืนกลับมาหาตน

ดั่งสายลม พัดไปไม่หวนกลับ...

วันนี้ประภาวรรณไม่ได้ออกไปเที่ยวกับครอบครัวพี่ชายและปรินทร์ เธอตั้งใจว่าจะฉลองสระว่ายน้ำใหม่ที่อ้อนให้พันลภสร้างใหญ่ เจ้าของสถานที่จัดให้ตามคำขอ จ้างช่างมาเนรมิตให้ตรงกับที่เธออยากได้คือ มีสระว่ายน้ำ และโซนอ่างสปาน้ำวนที่อยู่ทางซ้ายมือของสระ

คนที่ตั้งใจเล่นน้ำก้าวลงเดินมาตามบันไดบ้าน ด้วยชุดคลุมสีขาวปกปิดชุดว่ายน้ำแสนเซ็กซี่ อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงชั้นล่าง ร่างสูงใหญ่ของพันลภเดินออกมาจากห้องทำงาน เธอรีบเดินไปเกาะแขนเขา

“พี่พีทไปค่ะ ไปว่ายน้ำกัน” พันลภมองคนชวน

“ไม่ล่ะ พี่จะทำงาน งานยุ่ง”

“ไปด้วยกันนะ ว่ายคนเดียวเหงา” เธออ้อนต่อ “นะพี่พีท ไปว่ายน้ำด้วยกันนะ”

“ถ้ากลัวเหงาก็รอให้ทรายกับอุ้มกลับมาจากเที่ยวก่อนก็ได้ ค่อยเล่นน้ำ สระว่ายน้ำไม่หายไปไหนหรอก”

“ก็อยากว่ายตอนนี้นี่นา อากาศกำลังดีด้วย นะนะ ไปเล่นน้ำกัน” ประภาวรรณไม่ลดละ ชวนเขาต่อไป

“งานพี่เยอะ มีงานต้องเคลียร์ด้วย เมื่อวานนี้พี่ก็พาหยกไปเที่ยวทั้งวัน ไม่ได้งานเลย วันนี้ยังไงพี่ก็ต้องทำงานที่ค้างไว้” เขาบอกความตั้งใจ

“ถ้างั้นหยกไปชวนพี่บุญไปเล่นน้ำด้วยดีกว่า” คนอยากเล่นน้ำไม่ง้อ

“ทำไมต้องชวนบุญด้วยล่ะ” พันลภทำหน้าสงสัย

“ก็กะจะให้พี่บุญช่วยดูชุดว่ายน้ำชุดใหม่ของหยกไงว่า สวยหรือเปล่า” หน้าพันลภฉงน ไม่เข้าใจความหมายที่สาวจอมยุ่งพูด

“ทำไมต้องให้บุญดูด้วย คนอื่นดูไม่ได้หรือไง” นี่แหละที่สงสัยหนักมาก

“ก็อยากให้พี่บุญดู มีไรไหม”

“ถามอยู่นี่ไงล่ะว่า ทำไมต้องให้บุญดู ให้คนอื่นดูไม่ได้หรือไง”

“ไม่ได้ ก็จะให้พี่บุญดู จะชวนพี่บุญเล่นน้ำด้วย” เธอยิ้มกวนใส่พันลภ ที่อยากรู้ขึ้นมาทันทีว่า ภายใต้ชุดคลุมสีขาวที่เธอสวมใส่อยู่ ชุดว่ายน้ำเป็นอย่างไร “พี่พีทไม่เล่นน้ำกับหยก หมดสิทธิ์ได้ดูชุดว่ายน้ำที่หยกถอยมาใหม่ สวยด้วยนะ เซ็กซี่แบบสุดๆ พี่บุญเห็นคงชอบ แล้วคงตอบหยกได้ว่า ชุดว่ายน้ำชุดนี้สวยไหม”

พูดจบก็นวยนาดเดินไปยังประตูบ้าน ประภาวรรณเดินไปได้แค่สองก้าว ร่างหนามาดักทางไว้

“ไหนดูหน่อยสิว่า ชุดจะเซ็กซี่มากแค่ไหน” เสียงเขาเข้ม มองหน้าหญิงสาวที่เข้ามาปั่นหัวใจมากขึ้นทุกวัน

“ไม่ให้ดู จะให้ดูก็ต่อเมื่อพี่พีทเล่นน้ำกับหยก” เธอต่อรอง พันลภอยากตะโกนให้ลั่นบ้าน กับคำพูดที่ทำให้ตนแพ้ทางได้เสมอ “ให้ดูนิดนึงก็ได้”

ประภาวรรณร้ายไม่ใช่เล่น เธอแหวกสาบเสื้อคลุมพอให้เห็นเนินอกรำไร เห็นสีชุดว่ายน้ำนิดหน่อย พันลภตาลุกวาว ใจเต้นแรงมาก ยามเห็นความอวบอูมเพียงแวบเดียว เพราะเธอรีบปิดสาบเสื้อ จะว่าไปเขาเห็นสรีระสตรีในชุดว่ายน้ำมาหลายครั้ง พันลภแค่ชื่นชมว่า ผู้หญิงคนนั้นสวย ใส่ชุดนี้แล้วหุ่นดี แต่ไม่มีใครทำให้เขาเกิดความร้อนรุ่มในกายเลยสักคน แต่สำหรับแม่เจ้าประคุณตรงหน้า เห็นแค่นิดหน่อย ไม่กี่วินาที ร่างเขาร้อนวูบวาบ

“ไปเล่นน้ำด้วยก็ได้” แม้งานจะเยอะและต้องเร่งเคลียร์ แต่พันลภก็คงปล่อยให้ประภาวรรณชวนบุญชูไปเล่นน้ำด้วยไม่ได้ ใจเขาไม่เป็นสุขแน่

แต่เอ...ทำไมใจต้องไม่เป็นสุขด้วย ประภาวรรณเป็นน้องสาวเพื่อนสนิท ไม่ใช่คนรักเขาซะหน่อย ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด พันลภต้องเห็นชุดว่ายน้ำเธอเป็นคนแรก คนอื่นอย่าได้หวัง

“แน่นะ”

“แน่สิ”

“งั้นพี่พีทไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้เลย หยกจะรอตรงนี้แหละ เราจะได้เดินไปสระว่ายน้ำด้วยกัน” เจ้าแผนการบอกชายตัวโตที่ทำหน้ามุ้ย “ห้านาทีนะ ถ้าเกินจากนี้จะไปชวนพี่บุญไปเล่นน้ำแทน”

พันลภอยากยีหัวตัวเอง ทำอะไรไม่ได้นอกจากรีบเดินขึ้นไปบนห้องตัวเอง รีบใส่กางเกงว่ายน้ำ สวมชุดคลุมแล้วเดินลงมาสมทบกับสาวเอาแต่ใจ

“ดีนะเนี่ยที่เหลือเวลาอีกสามสิบวินาที” ประภาวรรณลุกขึ้นยืน ยิ้มกว้าง ก่อนถอดชุดคลุมออกจากตัว วินาทีนี้นัยน์ตาพันลภเบิกกว้าง ตกใจและอึ้งกับชุดว่ายน้ำที่เธอสวมใส่ “เป็นไงคะ สวยและเซ็กซี่ไหมคะ”

ชุดบิกินี่สีบานเย็นขับกับสีผิวขาวลออ ท่อนบนเป็นแบบเกาะอกมีสายเส้นเล็กๆ คล้องไว้ตรงลำคอ กรวยบิกินี่แทบจะหุ้มดอกบัวคู่ใหญ่ไม่มิด เห็นเป็นรูปทรวงงดงาม ไร้การหย่อนคล้อย ส่วนท่อนล่างทำให้หัวใจเขาเต้นแรงไม่แพ้กัน เกือบปิดอะไรต่อมิอะไรไม่มิด