บทที่ 6 ดอกไม้ของมังกร 1.4

สาวแรกแย้มเปิดปากพูดเสียงสั่นเครือ กลั้นนํ้าตาแห่งความกลัวเอาไว้ไม่ได้ แต่คนที่กำลังกลืนกินยอดถันด้วยความสำราญและเอร็ดอร่อย ไม่มีการสนองตอบนับคำพูดของดอกเหมย เธอจึงใช้มือทั้งสองข้างออกแรงผลักไสร่างใหญ่อีกครั้งและอีกครั้ง

“เธอไม่มีวันหนีฉันพ้นหรอก ถึงยังไงวันนี้ฉันก็ต้องกินเธออยู่ดี”

พูดจบเขาก็จับเรียวขางามให้แยกออกไปทางด้านข้าง นำร่างกายของตัวเองมานั่งคุกเข่าตรงกลางระหว่างร่างสาว จับเรียวขางามที่ถีบไปบนอากาศไม่ให้เขาทำอะไรได้ดั่งใจคิด ทว่าเขากลับใช้หัวเข่าทั้งซ้ายขวาดันตรงซอกขาสาวเอาไว้แล้ว ส่วนมือนุ่มทั้งสองข้างก็ไม่ได้หยุดนิ่ง ทุบตีและผลักร่างกายกำยำอยู่ตลอดเวลาจนเขาเกิดความรำคาญ มังกรจึงคิดหาวิธีที่จะหยุดกำปั้นน้อยๆ ของเธอด้วยการถอดปอกหมอนหนุนศีรษะออกมา แล้วจัดการมัดรวบข้อมือสาวเอาไว้ ดอกเหมยสิ้นอิสรภาพทันที

“อย่า อย่าทำเหมย เหมยกลัวแล้ว อย่าทำเหมย ฮือ”

เธออ้อนวอนเขาอีกรอบ เจ้าของลายสักรูปมังกรตัวใหญ่หาได้มีความปรานีกับนํ้าเสียงน่าเวทนานั้นไม่ สอดกายแกร่งเข้าสู่ดงดอกไม้หอมกลิ่นกุหลาบอย่างไม่รีรอ

“กรี๊ดดดดด เจ็บ ฮือ...เจ็บ”

เสียงกรีดร้องของดอกเหมยดังคับห้องเมื่อความแปลกปลอมแสนอวบใหญ่ฝ่าความคับแน่นของดงดอกไม้ที่ไม่เคยมีใครล่วงลํ้า นํ้าตาหยดไหลออกตากหางตาเพราะไม่อาจทานทนกับความเจ็บปวดที่ได้รับ สะบัดตัวไปมา เขยิบถอยหนีความก้าวแกร่งที่ยังคงคืบคลานอย่างต่อเนื่อง

“ดีใจจังเลย ฉันได้เปิดซิงเธอด้วย อย่างนี้ต้องกระหนํ่าให้สมใจ โอ้ว”

เขาพูดไปครางไป ไม่คิดเลยว่าความบริสุทธิ์ของดอกเหมยทำให้มังกรตัวใหญ่เช่นเขา เกิดความรู้สึกหัวใจบีบคั้นและอึดอัดประหนึ่งเขากำลังลอดผ่านช่องแคบของหุบเขา

“โอ๊ย!!...ฮือ” เอวใหญ่ยังคงขยับกระแทกเข้าใส่ดอกไม้งามที่มีความชุ่มชื่นเพียงเล็กน้อย อาจเป็นเพราะมังกรไม่คิดจะโอ้โลมสาวสวยให้เกิดอารมณ์คล้อยตาม เขาต้องการให้เธอรู้สึกเจ็บปวด ทุรนทุรายเหมือนกับที่เขาแอบซ่อนความรู้สึกนั้นมาตลอดยี่สิบห้าปี

มังกรไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บปวดหรือว่าจะรับตัวตนของเขาที่มีขนาดใหญ่เกินมาตรฐานได้หรือไม่ แต่ธรรมชาติของอวัยวะสืบพันธ์ของสตรีก็ขยายตัวรับขนาดเกินพอดีของเขาได้สำเร็จ ทว่าก็หลีกเลี่ยงความปวดร้าวระบมไม่ได้ เนื่องจากเขากระแทกตัวเข้าไปสุดแรง จนเธอสะดุ้งและกรีดร้อง

“กรี๊ดดดดด ฮือ ฮือ”

“โอ้...มันดีเหลือเกิน รู้ไหมตอนนี้เธอกำลังบีบรัดและตอบรับเข้ามังกรน้อยของฉันอยู่ ดูสิ เต้นตุ้บๆ จนฉันอยากจะคลั่ง โอ้...พระเจ้า” มังกรพูดเสียงสั่น หัวใจเต้นถี่แรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ดอกไม้งามดอกนี้กำลังจะทำให้เขาหัวใจวาย

“เหมย...ฮือ...เหมยเจ็บ”

นํ้าหูนํ้าตาของคนที่พูดไหลพราก หน้าแดงกํ่าและส่ายสะบัดไปมากับที่นอน กระเถิบร่างหนีการเคลื่อนไหวของเขาที่เริ่มต้นขึ้น

“อย่าคิดที่จะหนีเลย เพราะถึงยังไงฉันก็กระซวกเธออยู่ดี และอีกอย่าง...” เขาหยุดพูด โน้มลำตัวลงมาทาบทับร่างเล็ก พูดบางอย่างเหนือริมฝีปากของเธอ “ตอนนี้ฉันก็เป็นผัวเธอแล้วด้วย”

ดอกเหมยร้องไห้โฮออกมาทันทีที่ได้ยินคำพูดประโยคนี้ ช่างยอกแสยงหัวใจของเธอเหลือเกิน ความสาวที่รักษาเอาไว้มานานยี่สิบห้าปี ถูกทำลายด้วยมือของบุรุษที่เธอคิดว่าเป็นคนดี และแอบพึงพอใจ

“โอ้ว...เธอทำให้ฉันอยากจะกระแทกแรงๆ”

เขาพูดไปด้วยออกแรงกระแทกกายแกร่งสุดแรง เข้าออกแต่ละครั้งร่างสาวถึงกับสะเทือน ร้องครางครวญด้วยความเจ็บ มังกรกระโจนจ้วงเข้าใส่ดอกไม้งามโดยไม่สนใจว่า ดอกเหมยยังใหม่สดในเรื่องกามารมณ์ ไม่นำพาความเจ็บที่มาพร้อมกับความกระสันที่เริ่มแผ่กระจายไปทั่วร่าง เขาขย่มโยกไหวไปตามจังหวะที่ตนเองต้องการ เร็วและแรงด้วยความเมามัน

“ฮือ...พอ...พอเถอะ” ดอกเหมยยังคงร้องครางเจ็บและอ้อนวอนให้มังกรหยุดการถาโถมที่ถึงขั้นรุนแรงนี้เสียที เธอกลัวว่าพละกำลังอันมากมายของเขาจะทำให้ร่างกายฉีกขาดออกเป็นสอง

“พอได้ไง โอ้ว...ฉันกำลังมันอยู่เลย โอ้...พระเจ้า มันสุดๆ อา”

มังกรกระแทกไปพูดไป ปล่อยเสียงครางห้าวตํ่าอยู่ตลอดเวลาที่สอดประสานกายเข้าโถม ส่วนสาวน้อยรูปร่างสวยก็ต้องทนแบกรับแรงกามาของมังกร ร่วมด้วยเสียงครางน่าสงสาร

“อา...คะ...คุณมังกร เหมย...เหมยจะ...เจ็บ”

ดอกเหมยร้องครวญเจ็บอีกครั้ง แรงอัดของเขาแทบจะทะลุเข้าไปในในช่องท้อง กระทุ้งซัดเข้าใส่เกิดเสียงดังกึกๆ ราวกับชนกับกำแพง ความเสียดจึงเสียดทานเข้าตามไปด้วย ตอนนี้นํ้าหวานถูกผลิตออกมาโดยไม่รู้ตัว ส่งผลดีกับมังกรที่จะได้สามารถขยับโยกไหวร่างได้สะดวกขึ้น

ขาเรียวสวยถูกมือใหญ่ยกให้สูงขึ้น ก่อนจะรวบไว้ด้วยมือเพียงมือเดียว อีกมือก็เคล้นเคล้นความอวบใหญ่ของบงกชคู่สวย แต่ทุกขณะที่เปลี่ยนท่วงท่า ความแข็งแกร่งของเขาไม่เคยหยุดทำงานเลย ยังคงวิ่งเข้าวิ่งออกถํ้าสวรรค์อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หลังจากที่มือใหญ่เคล้นปทุมมาลย์จนพอใจแล้ว มังกรได้เลื่อนมือไปยัง เนินเนื้อสาวส่งปลายนิ้วเข้าไปในกลางเนินเนื้อ เพื่อสัมผัสกับอัญมณีสีสวยที่หลบซ่อนอย่างมิดชิด

“อ๊า...คุณมังกร อย่าคะ อย่า อา อา”

เสียงร้องครางเจ็บที่ดังเมื่อครู่ เปลี่ยนเสียงเป็นร้องครางทันทีที่เขาสะกิดจุดอ่อนไหวของสตรี นิ้วยาวใหญ่ระรัวเร็วในบางครา บดบี้ในบางครั้ง ทำให้ร่างสาวถึงกับสั่น บิดกายประหนึ่งอสรพิษร้ายที่เลื้อยอยู่บนผืนทรายเม็ดทรายที่ร้อนระอุ ใช่...เธอต้องการอยากจะหนีออกไปจากที่นี่ ไปจากเตียงขว้างใหญ่เตียงหนี หนีไปจากการรุกรานเปี่ยมไปด้วยพลังมหาศาล

“อา...อืม คุณมังกร คุณมังกร”