บทที่ 4 ดอกไม้ของมังกร 1.2

มังกรรู้สึกดีไม่น้อยเวลาที่ลิ้นหนาของตนแลกรัดพันพัวลิ้นนุ่มของดอกเหมย ความหวานที่เปรียบได้ดั่งนํ้าตาลเคี่ยว ความหอมประดุจกลิ่นของดอกไม้บานยามเช้าทุกสิ่งอย่างอบอวลอยู่ในช่องปากสาว ลิ้นสากใหญ่หลงระเริงอยู่กับการกวาดต้องรสชาติเยี่ยมยอดอย่างเพลิดเพลิน และเป็นรสชาติที่เขาไม่เคยได้รับจากหญิงใดมาก่อน

“หวานมากสาวน้อย”

เสียงของมังกรสั่นพร่าอยู่เหนือริมฝีปากสาวที่ถูกบดจูบจนบวมเจ่อ ก่อนจะลงนํ้าหนักจูบซํ้า อีกหลายครั้ง สาวใต้ร่างตาปรือยังหลงเตลิดกับความสยิวที่แล่นกระจายไปทั่วร่าง มังกรไม่ปล่อยให้เวลาที่รอคอยเคลื่อนตัวไปนาน โน้มใบหน้าลงตํ่าบดจูบปากอิ่มยั่วใจอีกครั้ง และระหว่างที่เธอยังติดอยู่ในบ่วงเสน่หา มือใหญ่ซุกซนได้วาดไล้ไปทั่วร่างสาว มาหยุดนิ่งบนทรวงอกคู่อวบที่ใหญ่เต็มฝ่ามือ

“อื้อๆๆ...” เสียงค้านดังอยู่ในลำคอระหง สติของเธอกลับคืนมาเมื่อรู้สึกถึงนํ้าหนักมือหนาที่กระชับบีบทรวงอกของตนเอง สัญชาตญาณการปกป้องหวนคืนกลับสู่สมอง ทำให้มือทั้งสองข้างที่อ่อนเปลี้ยมีแรงขึ้นมาในบัดดล ผลักไสร่างหนาคร่อมทับให้ออกห่าง ทว่าร่างกายของเขายังคงไม่เคลื่อนไหวไปไหน นั่งคร่อมเธออยู่เช่นเดิม ดอกเหมยจึงเปลี่ยนมาดันใบหน้าของเขาแทน

“แหม...ที่รัก จูบกำลังมันๆ เลย ผลักหน้าออกทำไมจ้ะ” เขาพูดเสียงหวานหยดเหมือนกับดวงตาที่หวานเยิ้ม

“คุณลุกออกไปจากตัวเหมยเดี๋ยวนี้นะ แล้วเลิกทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ด้วย” ดอกเหมยพูดเสียงสั่น พยายามเลี่ยงไม่สบสายตาเปล่งประกายของเขา

“ไม่ลุกและไม่เลิกทำอะไรบ้าๆ ด้วย เพราะฉันชอบ”

“แต่เหมยไม่ชอบ” เธอโต้กลับ ชายหนุ่มกระตุกยิ้มในทันทีที่ได้ยินคำนี้

“แน่ใจนะว่าไม่ชอบ” เขาถามขึ้นขณะที่โน้มใบหน้าไปจนชิดดวงหน้าหวานเปื้อนสีแดงระเรื่อ

“มะ ไม่ชอบ” ดอกเหมยตอบเสียงสั่น “คุณปล่อยเหมยไปเถอะนะคะ อย่าทำอะไรเหมยเลย เรื่องบาดหมางคุณกับเตี่ย เดี๋ยวเหมยจะช่วยพูดให้” เธอใช้ไม่อ่อนในการแก้ไขปัญหา หวังว่าเขาจะยินยอมทำตามที่เธอร้องขอ

“ฉันปล่อยเธอแน่ แต่หลังจากที่ฉันขยํ้าเธอนะ ส่วนเรื่องความแค้นระหว่างฉันกับเตี่ยของเธอ อย่าหวังว่าจะจบลงง่ายๆ ถ้าฉันยังไม่ได้เหยียบยํ่าเตี่ยของเธอให้จมดิน อย่าได้หวัง”

นํ้าเสียงแข็งกร้าวถูกคำรามออกมาจากปากของมังกร ดอกไม้ที่งดงามถึงกับสะดุ้งกับนํ้าเสียงและท่าทางของเขา ทางรอดของเธอดูจะเหลือน้อยเต็มที

“คุณปล่อยฉันเถอะนะคะ เรื่องทุกเรื่องเราคุยกันได้ไม่ใช่เหรอคะ” ดอกเหมยยังคงใช้นํ้าเย็นเข้าลูบ ยังมีความหวังว่าเขาจะยอมอ่อน

“คุยเหรอ จะคุยอะไร เตี่ยของเธอชั่วยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน ฉันคงพูดกับเตี่ยของเธอไม่รู้เรื่องหรอก ฉันจะค่อยๆ ทำลายเตี่ยของเธอทีละนิด ให้ตายทั้งเป็น เริ่มต้นจากเธอนี่แหละดอกเหมย ฉันจะกระทืบหัวใจของพ่อเธอให้จมดิน”

ความโกรธแล่นเข้ามาในสมองของดอกเหมยบ้าง เมื่อได้ยินอีกฝ่ายเปรียบบิดาบังเกิดเกล้าเป็นสัตว์เดรัจฉาน คนที่รักพ่อยิ่งกว่าตัวเองตอบโต้กลับไปโดยไม่ทันคิดว่า คำพูดของตัวเองนั้นจะเรียกต่อมแรงโทสะของเขาให้โหมกระพือ

“อย่ามาว่าเตี่ยของเหมยนะ คุณนั่นแหละสัตว์เดรัจฉาน เหมือนหมาบ้า คุณมันใจทราม หน้าตัวเมียรังแกผู้หญิง”

ดวงตาของมังกรลุกโชติช่วงจนน่ากลัว หลังจากที่ได้ยินวาจาด่าทอที่ไม่เคยมีใครกล้าว่าเขาในลักษณะนี้มาก่อน เธอเป็นคนแรกและคนเดียวที่กล้าพูดแบบนี้ แล้วคนที่พูดก็จะต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสม มือใหญ่รวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่เริ่มระดมทุบไปตามร่างหนาเอาไว้ ก่อนจะตรึงไว้เหนือศีรษะของเธอ ปล่อยเสียงคำรามดังอีกครั้ง

“ได้...ในเมื่อเธอกล้าว่าฉันเป็นสัตว์เดรัจฉาน แล้วเธอรู้ไหมว่าสัตว์เดรัจฉานมันทำกับมนุษย์ที่ปากดียังไง มันก็จะขยํ้ากินให้แหลกคามือ โดยไม่สนใจว่ามนุษย์คนนั้นจะร้องโหยหวน ร้องขอชีวิตมากน้อยแค่ไหน อย่างนี้ไง แควก แควกๆๆ” สิ้นเสียงคำราม มือใหญ่ของมังกรอีกข้างกระชากชุดเดรสตัวสวยของเธออย่างแรง จนมันขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดี

“กรี๊ดดดด...อย่านะ ว้าย อย่าทำแบบนี้”

เสียงร้องของดอกเหมยดังขึ้นตามแรงกระชากเสื้อผ้า เธอดิ้นรนเพื่อไม่ให้เขาทำได้ดั่งใจคิด ทว่าเธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย ร่างกายของตัวเองนั้นถูกพันธนาการไว้ด้วยร่างสูงใหญ่ที่คร่อมทับ กระดิกแทบไม่ได้ มือทั้งสองข้างยังคงถูกตรึงไว้อย่างเหนียวแน่น สภาพของเธอตอนนี้หมดหนทางต่อสู้

เลือดในกายของมังกรดูเหมือนจะเย็นเฉียบในวินาทีแรก ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นร้อนฉ่าจากโลหิตที่สูบฉีดเร็วแรง ทรวงอกคู่สวยที่หลบซ่อนตัวอยู่ในกรวยสีหวานแบบไร้สาย ทำให้เขาลอบกลืนนํ้าลายลงคอ เพียงแค่เห็นเนินอกสาวที่นูนขึ้นตามรูปก็เรียกเพลิงพิศวาสได้มากโข และถ้าปลดกรวยสีสวยนี้ออก ทรวงอกคู่นี้จะงดงามเพียงใด แน่นอนเขาไม่รั้งรอที่จะปลดตะขอชั้นในที่อยู่ด้านหน้านั้น

“ไม่นะ อย่า” เธอร้องห้ามเมื่อเห็นเขาใช้มือที่กระชากเสื้อผ้ามาหยุดอยู่ตรงตะขอเสื้อใน

“เธอห้ามสัตว์เดรัจฉานตัวนี้ไม่ได้หรอก แล้วเธอจะรู้ซึ้งว่าไม่ควรล้อเล่นกับฉัน”

และแล้วเสื้อในสีหวานก็คลายตัวออกจากกันหลังจากที่ตะขอถูกปลด ความงดงามของบงกชสองดอกปรากฏเต็มสองตาของมังกร เขารู้สึกละลานตาเป็นอย่างมากเมื่อเห็นสิ่งที่บานสะพรั่งอวดความสวย

“ว้าว!!...สวยอย่าบอกใครเลย น่าฟัดจริงๆ” เขาพูดออกมาเหมือนคนละเมอ ค่อยๆ ก้มใบหน้าตํ่าลงไปหาสิ่งที่เขาปรารถนา และในที่สุดเขาก็ได้ดอมดมบงกชคู่สวยสมใจ