บท
ตั้งค่า

๖ หวานต้น (๑)

หวานต้น

ผ่านไปเพียงแค่วันเดียวเขาก็มารอเธอหน้าบ้านพักเพื่อรับไปอยู่ด้วยกัน หญิงสาวบอกคุณอาเรียบร้อยซึ่งท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร เชื่อมั่นในการตัดสินใจของหม่อมหลวงพลอยดาว หล่อนต้องมีชีวิตเป็นของตัวเองได้แล้ว ไม่ใช่ทำตามคำสั่งของใคร

เขาดีใจด้วยซ้ำที่หลานสาวกำลังมีความรัก ถึงฝ่ายชายจะเป็นคนมีชื่อเสียง แต่เชื่อว่าอุปสรรคเหล่านั้นคนทั้งสองสามารถก้าวผ่านไปด้วยกันได้

“ห้องคุณมีแค่ห้องเดียว แล้วฉันจะนอนตรงไหน” เขาลากกระเป๋าของเธอตามเข้ามาทีหลัง เปลี่ยนจากรองเท้าผ้าใบเป็นสลิปเปอร์สำหรับใส่ในห้อง เธอไม่ชินกับการสวมรองเท้าเดินว่อนไปทั่ว ต่างจากร่างสูงที่สวมรองเท้าจนเคยชิน พอถูกเธอจ้องเขม็งก็ต้องถอดรองเท้าแล้วสวมสลิปเปอร์ตามที่หล่อนทำ

“เราเป็นแฟนกันก็ต้องนอนห้องเดียวกันสิ ผมคงไม่ยอมให้คุณออกมานอนโซฟาหรอก” เขาตีคลุมคำว่าลองศึกษาดูใจเป็นคบหาดูใจทันที เธอเองก็ไม่ได้คิดจะแก้ไขอะไร เดินนำเข้ามาในห้องที่ถูกทำความสะอาดจนเรียบร้อย เขาลากกระเป๋าใบใหญ่ของพลอยดาวเข้าไปในห้องนอน

ส่วนหญิงสาวก็เดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำส้มมารินใส่แก้วดื่ม ชอบบรรยากาศที่ไมอามีเพราะอากาศไม่หนาวจนเกินไป อากาศใกล้เคียงกับเมืองไทยแต่บ้านเมืองเป็นระเบียบ นั่นคือข้อแตกต่างที่ทำให้หล่อนชอบเมืองนี้เป็นอย่างมาก

“ทำไมคุณอยู่ไมอามีนานจัง ไม่มีงานทำเหรอ” ดื่มน้ำจนหมดแก้วแล้วล้างจนสะอาดไม่แช่ค้างไว้

“ไม่มี ผมอยู่ในช่วงพัก”

“แล้วแต่ละวัน เราจะทำอะไรกัน” เธอไม่มีแผนว่าการมาอยู่กับเขาจะต้องทำอะไรบ้าง เพียงแค่อยากใกล้ชิดชายหนุ่ม ทำให้เขาหลงรักตนถึงเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จจะน้อยมากก็ตาม อย่างน้อยหากเขาอยู่ห้องนี้ก็ต้องคิดถึงเรื่องราวของพวกเรา

หล่อนคิดจะสร้างความทรงจำกับไบรซ์...ในห้องนี้

“ตามใจคุณ” เขาเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวที่ก้าวไปยังโซฟาหมายจะนั่งลง แต่เอวคอดกลับถูกคว้าแล้วกอดจากทางด้านหลัง

“ดูหนังของคุณตั้งแต่เรื่องแรกถึงเรื่องล่าสุดดีไหม” พอจะคิดกิจกรรมออกบ้าง แต่เหมือนจะไม่ถูกใจเจ้าของห้องเท่าไร เพราะเขาคิดไว้แล้วว่าตอนนี้จะทำอะไร

“ค่อยดูแล้วกัน...ผมอยากพาคุณไปดูห้องนอนมากกว่า อยากให้คุณลองเทสว่านอนดีไหม นุ่มหรือเปล่า หอมไหม เราเข้าห้องนอนกันนะ” ช่วงค่ำที่ตะวันยังไม่ลาลับขอบฟ้า เขาคิดจะรวบหัวรวบหางพลอยดาวหลังจากที่ทำได้เพียงแค่ในจินตนาการมาโดยตลอด

“ไม่นะ”

ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าเขา มีหรือจะปล่อยให้หลุดมือ

“คุณบอกให้ผมทำให้คุณลืมรักแรกไม่ใช่เหรอ ผมกำลังทำให้คุณลืมเขาในฐานะแฟนคนแรก...ต่อจากนี้ช่วยจำผมให้แม่น จำว่าผู้ชายคนนี้คือคนแรกของคุณ” เขาอิจฉาผู้ชายคนนั้นเหลือเกิน จึงต้องรีบลบรักแรกออกไปจากใจหล่อน

ต่อจากนี้ผู้ชายที่ครอบครองหัวใจทั้งดวงของหม่อมหลวงพลอยดาวจะต้องมีคนเดียว

“ไบรซ์”

คือเขาเอง...

ร่างแบบบางถูกดันให้ติดกำแพง มือหนาประคองใบหน้าหวานให้เงยขึ้นเพื่อรับจุมพิตที่เขาเป็นคนมอบ รสจูบอันดูดดื่มพร้อมย้ำความจริงว่าต่อจากนี้เธอจะมีสายตาเพื่อมองเขา หล่อนวาดวงแขนโอบล้มลำคอหนา เขย่งพลายเท้าเพื่อให้จูบกับเขาได้ถนัด

เสียงจุมพิตดังก้องหู เธอพยายามดึงให้คนตัวสูงก้มต่ำ ขณะที่มือหนาโอบประคองเอวคออดกิ่วเอาไว้แน่น สายตาเต็มไปด้วยความหลงใหลในตัวแฟนสาวคนปัจจุบัน ขบเม้มปากอวบอิ่มด้านล่าง ก่อนจะกัดอย่างหยอกล้อแล้วผละออก

แนบริมฝีปากกับหน้าผากมน ค่อยเลื่อนมายังเปลือกตาที่ปิดลงราวรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะทำอะไร ปากหยักผ่านแก้มนุ่ม กดแช่ไว้สักพักแล้วจบลงที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่อีกครั้ง โดยที่พยายามจูงใจให้หล่อนคิดถึงเพียงรสจูบแสนหวาน

แทบไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าชุดชั้นในถูกปลดตะขอเรียบร้อยแล้ว มารู้ตัวอีกทีก็ยามผละห่างแล้วรู้สึกโล่งอย่างน่าประหลาด

“ไบรซ์!” เรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงดัง หมายจะยกมือขึ้นกอดอก แต่เขาก็ไวกว่าที่เลิกชายเสื้อของหล่อนขึ้นพร้อมถอดเสื้อยืดตัวใหญ่ของหญิงสาวอย่างง่ายดาย โดยที่เธอไม่ทันได้เอ่ยขัดด้วยซ้ำ กลายเป็นร่างกายด้านบนมีเพียงชุดชั้นในที่ถูกปลดตะขอแต่ยังไม่โดนถอดออก

“ผมฝันว่าเราได้ร่วมรักกัน...ผมถอดเสื้อผ้าให้คุณ คุณก็ช่วยถอดเสื้อผ้าให้ผม” ไม่รู้ว่าเขากำลังจูงใจหล่อนหรือเปล่า เมื่อมือหนาเอื้อมมือปลดชั้นในตัวเก่งของพลอยดาวออก แล้วทิ้งลงบนพื้นอย่างไม่ไยดี กายด้านบนของหล่อนจึงเปลือยเปล่า

จากนั้นเขาก็ปลดกระดุมเสื้อของตนออก แต่เพียงครู่เดียวก็จับมือของหล่อน พร้อมเอ่ยอ้อนวอนเสียงแหบพร่า ดวงตาคมไม่เลื่อนจากทรวงอกนุ่มหยุ่น จดจ้องอยู่อย่างนั้นพร้อมลอบกลืนน้ำลาย อยากพุ่งเข้าหาเสียเดี๋ยวนี้ แต่ก็ต้องค่อยเป็นค่อยไป หญิงสาวไม่ค่อยประสากับเรื่องนี้เท่าไร

“ถอดให้ผมหน่อยสิ” หล่อนค่อยยกมือขึ้นทั้งที่มันสั่นอย่างเห็นได้ชัด แกะกระดุมของเขาออกทีละเม็ด

“ไม่ต้องกลัว ค่อย ๆ ทำก็ได้” พยายามปลอบหล่อน ซึ่งหญิงสาวก็สูดลมหายใจลึก ทั้งอายกับสายตาคมที่จ้องทรวงอก ไหนจะพยายามแกะกระดุมเสื้อตัวโคร่ง จนเม็ดสุดท้ายหลุดออกเธอจึงพรูลมหายใจด้วยความโล่งอก

“เก่งมาก ต้องให้รางวัลคนเก่งหน่อยแล้ว” ร่างหนาค่อยโน้มตัวลงมาที่ดอกบัวคู่งาม ใช้ลิ้นเลียที่ปลายถันจนเปียกชื้น แต่ดูเหมือนว่าโน้มตัวลงนานไปจะเมื่อย เขาจึงอุ้มหล่อนด้วยท่าเจ้าสาวแล้วพามานอนยังโซฟากลางห้อง

“ผมเมื่อย” บอกตามตรงเมื่อเห็นหล่อนเผยอปากคิดจะถาม จากนั้นก็ถอดกางเกงของตัวเองออก เหลือเพียงบ็อกเซอร์ที่ถูกดุนดันจากลูกชายสุดที่รักซึ่งอยากออกมาดูโลกภายนอก

ดวงตากลมเผลอมองพลันแก้มนวลก็แดงก่ำด้วยความเขินอาย เธอไม่เคยเห็นมันมาก่อนสักครั้ง รับรู้ตามตำราเรียนว่ามีลักษณะอย่างไร ส่วนของจริงกำลังจะได้เห็นตอนนี้

“ผมถอดกางเกงให้นะ” มือหนาเลื่อนมาถอดกางเกงของเธออย่างรวดเร็ว ดีที่หล่อนสวมกางเกงยีนตัวใหญ่ใช้เวลาไม่นานก็หลุดจากขาเรียว เสื้อผ้าส่วนมากของเธอมักจะเป็นเสื้อยืดกับกางเกงยีนเพื่อง่ายในการทำงานช่วยร้านอาหาร

เขาไม่เพียงแค่ถอดกางเกงแต่กลับดึงชั้นในตัวสุดท้ายออกไปด้วย ทำให้ตอนนี้ร่างกายแบบบางเปลือยเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้าปกปิดจนเธอนึกอาย รีบยกมือมาปิดของสงวนสำหรับผู้หญิง แต่ก็โดนเขาจับออกอย่างรวดเร็ว

“คุณสวยเหลือเกิน” เอ่ยชมด้วยความหลงใหล ไม่อยากเชื่อว่าผิวกายด้านในของหล่อนจะเนียนขนาดนี้ จุดดำสักเม็ดยังไม่มี นวลตาจนยกมือขึ้นลูบไล้หน้าท้องแบนราบ แล้วค่อยถอดบ็อกเซอร์ซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้ายของตัวเองออก

ความเป็นชายตั้งชี้ตรงหน้าหล่อน จนต้องเบือนหนีอย่างรวดเร็ว รูปทรงของมันไม่ต่างจากที่เรียนแต่ละเอียดขึ้นมาหน่อยเมื่อเห็นด้วยตาเนื้อ ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อร่างหนาแยกขาเรียวออกแล้วนั่งกลางหว่างขาหล่อน

จับความแข็งขืนเข้าไปในกลีบดอกไม้สีหวานที่มีเส้นทึบขึ้นปกคลุม ดวงหน้าคมเหยเกเมื่อพบความคับแน่นจนแทบเคลื่อนตัวไม่ได้

“อ่ะ...เจ็บ ฉันเจ็บ” ถึงกับเอื้อมมาจับแขนล้ำเอาไว้พร้อมบอกด้วยสีหน้าเว้าวอน เธออยากให้เขาออกไปหรือหยุดการเลื่อนไหวสักครู่

“ผมรู้ ผมรู้แล้วที่รัก” เขาแยกขาของหล่อนกว้างกว่าเดิม แล้วค่อยโน้มลงไปจุมพิตที่ปากอวบอิ่มเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ เคลื่อนกายอย่างเชื่องช้าขณะที่พลอยดาวมัวเมากับรสจูบที่อีกฝ่ายมอบให้ด้วยความถวิล

เพิ่งรู้ว่าตัวเองใจเย็นขนาดนี้ก็ตอนที่พยายามประคองเซ็กซ์ครั้งแรกของหล่อน ให้อ่อนโยนมากที่สุด เพราะหากเป็นเมื่อก่อนคงไม่เสียเวลาเล้าโลม แค่ทำให้เสร็จแล้วแยกย้าย ต่างจากครั้งนี้ที่อยากสร้างความประทับใจ

“อ่า อ่า” ผละออกจากปากหยักสีหวาน แล้วเริ่มเพิ่มความเร็วให้มากขึ้นเมื่อเคลื่อนกายชายเข้าไปจนสุด เสียงกระทบของเนื้อดังทั่วห้อง ความเร็วของเขาทำให้เธอถึงกับตัวสั่นคลอน ทรวงอกนุ่มกระเพิ่มเรียกสายตาคมให้จ้องอย่างหลงใหล เอื้อมมือบีบเคล้นระหว่างที่กระแทกกายหล่อนไม่หยุด

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel