๕ เรื่องไม่เข้าใจระหว่างเรา (๓)

“อ้าว ไหนว่าจะเอาอาหารไปให้ไบรซ์” เธอปั่นจักรยานกลับมาที่ร้าน ดวงตาร้อนผ่าวพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ เมื่อมาถึงร้านก็เจอกับคุณอาที่ถามด้วยความแปลกใจ เพราะหลานสาวเพิ่งไปไม่นานก็กลับมาแล้ว ปกติต้องไปอยู่ครึ่งวันช่วงเย็นถึงกลับ

น่าแปลก...

“เขาไม่อยู่บ้านค่ะ คุณอาคะ พลอยว่าจะไปแจ็กสันวิลล์สักสองสามวัน อยากเที่ยวที่อื่นบ้าง คุณอาคงไม่ว่าอะไรนะคะ” ตัดสินใจระหว่างปั่นจักรยานกลับบ้าน เธอไม่ต้องการเห็นหน้าเขาแต่คิดว่าคนเจ้าเล่ห์คงมีวิธีบังคับให้เจอหน้าจนได้

เธอต้องการเวลาเพื่อทบทวนเรื่องราวทั้งหมด

หัวใจมอบให้เขาไปแล้ว ควรทำอย่างไรจึงจะเดินหน้าต่อไปได้...เอาคืนดีหรือเปล่า

“ตามใจเราสิ อาไม่ว่าอะไรหรอก” แววตากลมเต็มไปด้วยความสับสนจนท่านไม่กล้าถามอะไรมาก นอกจากตามใจหลานสาวสุดที่รัก

“ขอบคุณค่ะ” เธอหยิบถุงผ้าแล้วเดินเข้าครัว มองมัสมั่นที่อุตส่าห์ทำไปฝากเขาแต่กลับเป็นหมัน ตอนแรกคิดจะเททิ้งแต่พอคิดอีกทีก็เลือกหยิบช้อนมาตักกินทั้งน้ำตา ไม่มีใครกล้าถามเธอ ปล่อยหญิงสาวให้ร้องไห้อยู่คนเดียวจนกินแกงมัสมั่นหมด...

เช้าวันต่อมาไบรซ์เดินทางมาที่ร้านรสไทยเพื่อพบหน้าพลอยดาว เมื่อวานเขาต้องต้อนรับวิลลี่และพาอีกฝ่ายเที่ยวในไมอามี ดื่มเบียร์ที่บาร์จนเกือบรุ่งสาง พอลุกจากเตียงก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อมาหาหญิงสาว เสียดายที่พูดคุยกันหลายสัปดาห์แต่ไม่มีช่องทางการติดต่อ

เขาคิดว่าอย่างไรก็ได้เจอหน้าหล่อนทุกวัน โทรศัพท์คงไม่จำเป็น

“ผมมาหาพลอยครับ” เข้าร้านช่วงเช้าในตอนที่ไม่ค่อยมีคน ทักทายคุณชายทวีแล้วถามหาหลานสาวของท่าน

“พลอยไปแจ็กสันวิลล์ อีกสองสามวันถึงจะกลับ” ตอบกลับเสียงเรียบ รับรู้ด้วยตัวเองว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง

ไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ดี...

“เหรอครับ...ไปทำไมเหรอ”

“เห็นบอกว่าอยากไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ พลอยไม่ได้บอกเราเหรอ”

“ไม่ครับ ผมไม่ได้ขอเบอร์เธอ” ถึงกับหน้าเศร้าเพราะอยากเจอหน้าเธอ แต่กลายเป็นว่าหญิงสาวไม่อยู่ร้าน ติดต่อทางไหนก็ไม่ได้ มีเพียงทางเลือกเดียวคือต้องรอเธอกลับมา

สามวันมันนานเกินไปหรือเปล่า แค่ครึ่งวันเขาก็ไม่รู้ว่าจะรอได้ไหม

แจ็กสันวิลล์ก็ไม่ได้ไกล...เขาไปหาเธอดีไหมนะ

“อ้าว...เอาจากอาไหม”

“ขอบคุณครับ” เขาได้ช่องทางการติดต่อมาเรียบร้อย ยิ้มกริ่มแล้วบอกลาคุณชายทวี รีบโทรออกหาพลอยดาวแต่ติดต่อไม่ได้ ราวกับว่าหญิงสาวอยากใช้เวลาอยู่กับตัวเองจึงปิดโทรศัพท์ สร้างความหงุดหงิดแก่ดาราหนุ่มเป็นอย่างมาก

เขาต้องรอจริงเหรอ...

กำหนดการกลับของเธอถูกเลื่อนออกไป ทว่าเขาก็มาที่ร้านรสไทยทุกวันด้วยความหวังว่าหญิงสาวจะกลับมาสักที เดินเตร่หลายรอบแล้วค่อยกลับบ้าน คุณย่าก็ถามถึงหลานสาวคนโปรดที่หายหน้าไปหลายวัน เขาจึงต้องมาดักเจอเธอเพื่อพาไปบ้านของตน

กระทั่งวันที่เห็นพลอยดาวปั่นจักรยานมาที่ร้านในช่วงหัวค่ำ คนที่รออยู่บนรถยนต์ยิ้มกว้างรีบเปิดประตูพลางวิ่งเข้ามาคว้ามือบางให้ไปคุยในที่ลับตา

“พลอย! คุณกลับมาแล้ว”

“คุณมาทำไม” เธอรีบสะบัดมือทิ้งอย่างรวดเร็ว ไม่คิดว่าเพียงแค่มาถึงร้านจะเจอดาราหนุ่มมาดักรอตน

หากเป็นยามปกติคงดีใจไปแล้ว ทว่าเพราะตนรู้หมดทุกอย่างจึงมีสีหน้าเรียบเฉย

“ผมคิดถึงคุณเลยมาหา นี่ผมมาทุกวันเลยนะ...ลองโทรหาคุณก็ไม่ยอมรับสาย ผมส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมไม่มาหาผมล่ะ” เธอตัดขาดการติดต่อจากทุกคนกระทั่งครอบครัวกุลนาถ ต้องการเวลาทบทวนทุกอย่าง อยากเลือกหนทางชีวิตรักของตัวเอง

เมื่อชายตรงหน้าเห็นหล่อนเป็นแค่ของเล่น ถ้าอย่างนั้นคงไม่ผิดถ้าเธอจะเล่นสนุกกับความรู้สึกของเขาบ้าง

ต่อให้ต้องแลกด้วยร่างกายและหัวใจก็ยอม...

“ฉันแค่อยากไปเที่ยวคนเดียว คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”

“คิดอะไรเหรอ”

“แค่สงสัยว่าคุณเข้ามาหาฉันทำไม คุณสนใจฉันเหรอ...ทั้งที่คนรอบตัวคุณเต็มไปด้วยคนสวยเพียบพร้อม แต่ทำไมถึงเป็นฉันล่ะ ฉันเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ส่วนคุณก็เป็นคนดังที่ทั้งโลกรู้จัก” เธอถามทั้งที่รู้คำตอบ เพียงแค่ต้องฟังกับหูถึงความลื่นไหลของไบรซ์ คาดว่าเขาคงตอบเข้าข้างตัวเองเพื่อเรียกคะแนนจากหล่อน

“ไม่เห็นมีอะไรต้องสงสัยเลย แค่เป็นคุณที่อยู่ตรงหน้าผม” คำหวานที่เคยหลงใหล แต่ตอนนี้เธอตื่นรู้จึงมองเพียงดวงหน้าคมอย่างเฉยชา

แม้หัวใจจะเต้นไม่เป็นจังหวะกับคำตอบนั้นก็ตาม

สมองสั่งให้หยุดรัก แต่หัวใจกลับมอบให้ชายหนุ่มจนหมด แล้วอย่างนี้เธอจะมีทางเลือกใดได้อีก

“เท่านี้ก็พอแล้ว”

“ถ้าฉันมีให้คุณแค่ตัว คุณจะยังสนใจฉันไหม” เธอลองถามเขาและคำตอบก็ทำให้หลุดหัวเราะในลำคอ ไม่ผิดจากที่คิดเอาไว้เท่าไร

“ผมต้องการหัวใจของคุณด้วย” เขากำลังเล่นกับความรู้สึกของเธอ...

“มักมากจังเลย”

“เราลองศึกษากันดูไหม ฉันมีเวลาอยู่ที่นี่อีกแค่สองสัปดาห์ ระหว่างนี้เราลองเป็นแฟนกัน...ฉันอยากรู้ว่าฉันจะตัดใจจากผู้ชายที่เป็นรักแรกได้หรือเปล่า คุณจะยอมช่วยฉันไหม”

“ตกลง ผมจะช่วยให้คุณลืมเขาเอง”

“แต่ผมมีข้อแม้”

“อะไร”

“คุณต้องไปอยู่กับผมที่คอนโด...แค่สองคน”

“ตกลง”

คราวนี้เธอก็จะเล่นกับความรู้สึกของเขาเช่นกัน หากตนต้องตกไปอยู่ในกองไฟที่เผาผลาญกาย ก็จะขอดึงไบรซ์ลงไปด้วย!