บทที่ 7 ฟังตามภรรยา

อย่างที่คิด!

"อยากให้พวกเราเลี้ยงฟรีๆ เป็นไปไม่ได้หรอก ซูต้าญาเป็นคนยอมรับว่าจะให้พวกเราเดือนละห้าร้อยเหรียญทองแดง"

"ใช่แล้ว ซูต้าญาให้เงินพวกเรา พวกเราเลยเลี้ยงน้องชายของนาง สมเหตุสมผลมาก ถ้าไม่ให้เงินแล้วคิดจะกินฟรีอยู่ฟรีเลยหรือ?ฝันไปเถอะ"

"ผู้ใหญ่บ้าน เรื่องภายในบ้านของตระกูลซูเราเจ้าอย่ายุ่งเกี่ยวเข้าไปเถอะ"

......

หลายคนของตระกูลซูล้วนโวยวายขึ้นมา พอเกี่ยวข้องกับเงิน ทุกคนก็ล้วนไม่คำนึงถึงว่าหานต้าจ้วงก็อยู่ด้วย แต่ในตอนที่โวยวาย ก็มองไปที่หานต้าจ้วงเป็นครั้งคราว เหมือนกลัวว่าอยู่ๆเขาจะโมโหขึ้นมาตบตีคน

ส่วนหานต้าจ้วงกลับมองซูหงซานตลอด เหมือนคิดอะไรอยู่ นัยน์ตาแยกไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่

คนในหมู่บ้านเห็นว่าตระกูลซูไม่มีเหตุผลขนาดนี้ ยิ่งรู้สึกว่าซูหงซานน่าสงสาร

มีคนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า"ตระกูลซู ซูสือโถวเป็นคนของบ้านเจ้า ซูต้าญาแต่งออกไปแล้ว เหตุใดถึงต้องเลี้ยง"

"ใช่ไง พวกเจ้าทำเช่นนี้ ใครยังจะกล้าแต่งงานกับพวกเจ้าอีก?ลูกสาวที่แต่งออกไปแล้วยังต้องเอาเงินมาเลี้ยงตลอดชีวิต ใครยังจะกล้าแต่งงานกับลูกสาวของบ้านเจ้าอีก?"

"ข้าไม่กล้าหรอก นี่มันเป็นการแต่งงานที่ไหนได้ ต้องรับภาระเลี้ยงทั้งครอบครัวเลยนิ"

......

คนในหมู่บ้านยิ่งพูดยิ่งไม่น่าฟัง สีหน้าของคนตระกูลซูก็แย่ลงเรื่อยๆ โจวซื่อและหวังซื่อยิ่งมือสะเอวทะเลาะกันกับหญิงแก่และสะใภ้ของหมู่บ้าน

ตระกูลซูมีผู้ชายเยอะ ทำตัวเย่อหยิ่งในหมู่บ้านตลอด มีคนไม่ชอบมาตั้งนานเลย คราวนี้ก็ฉวยโอกาสที่คนมีอยู่มากจึงไม่ยอมปล่อยพวกเขาไป

ทะเลาะไปทะเลาะมา โจวซื่อก็ลงมือกับคนอื่น

ส่วนซูหงซานยืนอยู่ข้างๆหานต้าจ้วง แอบสังเกตเขา ในใจรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจเขา คนตระกูลซูเอาเปรียบบ้านเขาอยู่เลย เหตุใดเขาถึงไม่พูดอะไรทั้งสิ้น

และเรื่องที่เจ้าของร่างเดิมให้เงินคนตระกูลซู เขาไม่โกรธเลยหรือ?เหตุใดถึงไม่เห็นความโกรธของเขาเลย

ผู้ใหญ่บ้านเห็นว่าวุ่นวายกันอย่างมาก โมโหจนตวาดออกมา"ล้วนหยุดมือเดี๋ยวนี้ ยังมีกฎเกณฑ์อยู่ไหม?"

คนตระกูลซูเก่งจริง แต่อยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่บ้านก็ไม่กล้าทำอะไร คนที่ลงมืออยู่นั้นรีบแยกออกจากกัน

"ทำตามที่ข้าพูดเมื่อกี้นี้สิ ถ้าตระกูลซูมีความเห็นอะไร ก็ไปฟ้องที่ที่ว่าการอำเภอสิ"ผู้ใหญ่บ้านพูดด้วยเสียงเย็นชา

อยู่ๆซูหงซานก็พูดว่า"แยกน้องชายของข้าออกมาเถอะ"

จากนั้นก็มองไปที่คนตระกูลซู"ยังไงอนาคตข้าจะไม่ให้ห้าร้อยเหรียญทองแดงแก่พวกเจ้าอีกต่อไป ไม่งั้นพวกเจ้าก็ให้น้องชายของข้าแยกออกมา ไม่งั้นก็เลี้ยงน้องชายให้ข้าเถอะ แต่ว่า ถ้าให้ข้าพบว่าคนตระกูลซูรังแกน้องชายของข้า ข้าจะไปฟ้องพวกเจ้าที่ที่ว่าการอำเภอทันที"

"ซูต้าญา เจ้ากล้านัก ข้าเป็นญาติผู้ใหญ่ของเจ้า เจ้ายังจะฟ้องญาติผู้ใหญ่อีกหรือ!"

โจวซื่อโกรธจนแทบอยากจะขึ้นไปตบตีซูหงซานจนตาย ถ้าไม่ใช่ว่าหานต้าจ้วงอยู่ที่นี่ นางจะต่อยนางถึงขั้นตายไปเลย

ซูหงซานก็ไม่สนใจเขา เพียงมองไปที่ผู้ใหญ่บ้าน

ผู้ใหญ่บ้านก็ขมวดคิ้วมองซูหงซาน"ต้าญา เจ้าแน่ใจไหม?"

ต้องรู้ว่า ถ้าซูสือโถวแยกออกมา คนตระกูลซูจะไม่เลี้ยงเขาใดๆทั้งสิ้นแล้ว ส่วนซูต้าญาในฐานะที่เป็นลูกสาวที่แต่งออกไปแล้ว ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเลี้ยงน้องชายอยู่ตลอด

แต่ซูหงซานกลับพยักหน้าอย่างยืนหยัด"ผู้ใหญ่บ้าน ข้าจะไม่ปล่อยให้น้องชายของข้าถูกรังแกอยู่ในตระกูลซู"

"ใครรังแกเขา เขาอายุเก้าขวบแล้ว ให้เขาทำงานหน่อยเป็นไรหรือ เหตุใดถึงเป็นการรังแกเขา......"

"พอแล้ว!"

คนของตระกูลซูยังจะด่าอีก แต่กลับถูกผู้ใหญ่บ้านหยุดเอาไว้

ผู้ใหญ่บ้านมองไปทางหานต้าจ้วงอีก"ต้าจ้วง เจ้ามองยังไง?"

ผู้ใหญ่บ้านตื่นเต้นเล็กน้อย ถึงแม้หานต้าจ้วงเป็นคนในหมู่บ้าน แต่เขาก็ไม่ค่อยได้พูดอะไรกับเขา ทุกครั้งที่พูดกับเขา หัวใจล้วนเต้นแรงมาก

หานต้าจ้วงเหลือบตามองไปที่ซูหงซาน พยักหน้าอย่างเย็นชา"ข้าฟังตามภรรยา"

ซูหงซานแอบมองไปที่หานต้าจ้วง รู้สึกพอใจประมาณหนึ่ง

ผู้ใหญ่บ้านพยักหน้า มองไปที่คนในตระกูลซู ทำหน้าบึ้งตึงแล้วพูดว่า

"ซูต้าญาก็พูดอย่างมีเหตุผลนะ เรื่องนี้พวกเจ้าปรึกษากันเถอะ จะเลี้ยงซูสือโถว หรือจะแยกซูสือโถวออกไป พวกเจ้าตัดสินใจเอาเอง"

ฝั่งของตระกูลซูยังวางแผนอยู่ แต่โจวซื่อกลับกัดฟันแล้วพูดตรงๆว่า"ได้ ต่อจากนี้ไปซูสือโถวจะไม่ใช่คนของตระกูลซูเราอีกแล้ว"

โจวซื่อถือว่ามองออกแล้ว ซูต้าญาไม่ให้เงินของพวกเขาเด็ดขาดแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาเลี้ยงซูสือโถวยังเปลืองอาหาร ไล่เขาออกจากตระกูลซูดีกว่า จะได้ประหยัดอาหาร

ซูหยวนหลินเห็นว่าโจวซื่ออนุญาต รีบดึงนางเอาไว้ ลดระดับเสียงแล้วตวาดใส่

"เจ้าทำอะไร?การทำแบบนี้จะถูกคนอื่นหยอกล้อแน่เลย ซูสือโถวมีเชื้อสายของตระกูลซูเลยนะ"

โจวซื่อลดระดับเสียงแล้วพูดกับเขาว่า

"เจ้าโง่หรือ เราไม่ได้จะไล่ซูสือโถวออกไป ซูต้าญาเป็นคนเสนอให้พวกเราแยกซูสือโถวออกไป เจ้าคิดดูสิ ต่อจากนี้ไปซูต้าญาไม่ให้เงินอีก จะให้เราเลี้ยงเขาฟรีๆหรือ?ตอนนี้เขายังเด็กอยู่ พอโตขึ้นหน่อยยังต้องแต่งงานอีก จะต้องใช้เงินมากเลยนะ"

ปีนี้ซูสือโถวอายุเก้าขวบ ไม่กี่ปีเองก็ต้องแต่งงานคลอดลูก ถ้าพวกเขาไม่ให้เขาแต่งงานจะต้องถูกคนอื่นด่าตายเลย

ยังไงซูต้าญาก็ไม่ให้เงินแล้ว และนางก็เป็นคนเสนอว่าจะให้ซูสือโถวแยกออกไป ไม่งั้นก็แยกออกไปละกัน

คนอื่นของตระกูลซูคิดดูแล้วก็มีเหตุมีผลนะ ก็ล้วนยอมรับ

คนของตระกูลซูยังยอมรับเลย ผู้ใหญ่บ้านเฉิงหรงจะไม่ห้ามอยู่แล้ว ซูหงซานรีบพูดว่า

"รบกวนผู้ใหญ่บ้านช่วยเขียนหนังสือให้ด้วย"

"งั้นก็ไปบ้านข้าเถอะ"

ผู้ใหญ่บ้านเฉิงหรงมองซูหงซานทีหนึ่งด้วยความแปลกใจ คิดอยู่ในใจว่า ซูต้าญาคนนี้เมื่อก่อนมักจะรังแกผู้น้อยแต่เกรงกลัวผู้ใหญ่ เหตุใดวันนี้ไม่เพียงแต่รู้มารยาท ยังกล้าเผชิญหน้ากับคนตระกูลซูแล้ว แถมยังดีต่อเด็กสองคนของหานต้าจ้วงขนาดนี้ ตอนนี้ยังรู้ว่าต้องเขียนหนังสือด้วย?

และยังมีหานต้าจ้วงอีก......แค่คำว่า"ฟังตามภรรยา"ก็ทำให้คนรู้สึกแปลกใจยิ่งนัก คนในหมู่บ้านคนไหนจะพูดแบบนี้ได้ ยิ่งอย่าไปพูดถึงว่าคนนี้ยังเป็นหานต้าจ้วง

ทุกคนเดินไปที่บ้านผู้ใหญ่บ้าน หานต้าจ้วงแบกหมูป่าเอาไว้ ซูหงซานจับมือเด็กสองคน ครอบครัวนี้เดินอยู่ในท่ามกลางฝูงชน ดูกลมกลืนมาก

ตอนที่เขียนหนังสือ ซูหงซานพูดอีกว่า

"ในเมื่อต่อจากนี้ไปไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลซูแล้ว ไม่งั้นเขียนหนังสือตัดความสัมพันธ์โดยตรงละกัน ไม่งั้นถ้ายังเป็นความสัมพันธ์ญาติพี่น้องอยู่ อนาคตถ้าน้องชายของข้าแต่งงาน ตระกูลซูยังต้องออกเงินและออกแรงเลยนะ เป็นไปไม่ได้ที่จะให้ข้าในฐานะที่เป็นลูกสาวที่แต่งออกไปแล้วออกเงินและออกแรงหรอกนะ"

"ฝันไปเถอะ แยกออกไปแล้วยังคิดจะให้พวกเราออกเงินและออกแรงอีกหรือ"โจวซื่อโมโหขึ้นมาทันที

แต่ซูหงซานกลับมองไปทางผู้ใหญ่บ้าน

ผู้ใหญ่บ้านมองไปทางหานต้าจ้วง"ต้าจ้วง เจ้าคิดยังไง?"

หานต้าจ้วงยังคงเย็นชาอยู่เหมือนเดิม"ล้วนฟังตามภรรยา"

ผู้ใหญ่บ้านอึ้งไปเลย การตัดความสัมพันธ์เป็นเรื่องใหญ่เลยนะ ก็ฟังตามซูต้าญาเลยหรือ?

ถึงแม้ซูสือโถวเป็นคนของตระกูลซู ตัดความสัมพันธ์หรือเปล่าไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลหาน แต่ซูสือโถวอายุเก้าขวบเอง ตัดความสัมพันธ์กับตระกูลซูแล้ว ทีหลังก็ต้องพึ่งซูต้าญาที่เป็นพี่สาวแล้ว

แต่ผู้ใหญ่บ้านก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คนเขายังไม่มีความเห็นใดๆเลย เขาก็ไม่มีความเห็นอะไรอยู่แล้ว

เขาครุ่นคิดแล้วพูดว่า"ตามหลักแล้วก็ควรเป็นเช่นนี้ ถึงแม้ซูสือโถวแยกออกจากตระกูลซูแล้ว แต่ยังไงก็เป็นรุ่นหลานของตระกูลซู ซูสือโถวไม่มีพ่อแม่แล้ว ถึงแม้แยกออกไป ท่านปู่ท่านย่าก็ควรเป็นคนที่จัดงานแต่งให้"

"งั้นก็ตัดความสัมพันธ์!"โจวซื่อพูดออกมาตรงๆ

แยกออกจากบ้านแล้วยังจะให้พวกเขาออกเงินและออกแรงอีก เป็นไปไม่ได้!